شعر عاشقانه هم تحت تاثیر انقلاب است
تاریخ انتشار: ۲۰ دی ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۵۲۸۹۲۳
به گزارش جهان نيوز، به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری، مصطفی علیپور شاعر و داور بخش شعر نو جشنواره شعر انقلاب با بیان این که آثاری که به دبیرخانه هفتمین دوره از جشنواره شعر انقلاب در بخش شعر نو رسید به لحاظ کمی بسیار زیاد بود، اظهار کرد: به لحاظ کیفی تصور میکنم با توجه به تجربه 40 ساله شعر انقلاب به لحاظ ارزشهای زیبایی شناسی شعر و زبان که عنصر اساسی شعر است؛ تا شعر ایدهآل فاصله داریم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی ادامه داد: در سالهای اخیر به لحاظ منطق زبانی بسیاری از شعرهای شاعران جوان ما شبیه به هم شدهاند، شاعران جوان بر پایه نثر معیار مینویسند و شیوه نگاه شاعران به موضوعات شبیه هم شده است و این برای شعر شاعران انقلاب و به ویژه برای شعر نیمایی تبدیل به مسئلهای شده است.
این شاعر کشور خاطرنشان کرد: در جشنواره امسال چند قطعه شعر نیمایی داشتهایم و این برای من که سالها معلمی شعر کردهام و داور شعر بودهام ضایعه بسیار غم انگیزی است. شعر نیمایی چندان مورد اقبال شاعران قرار نگرفته است و آن دسته از شاعرانی که به شعر نیمایی می پردازند هم چندان با ظرفیتهای شعر نیمایی آشنا نیستند.
علیپور با تاکید بر این که در حوزه مجموعه شعرهایی که به جشنواره شعر انقلاب ارسال شده، آثار قابل توجهی وجود داشته است؛ عنوان کرد: سطح آثار این دوره از جشنواره نزدیک به هم بوده است. البته این موضوع باعث امیدواری است و می توان گفت شاعران تلاش دارند در حوزه ارائه مجموعه شعرها توجه ، تجربه و تمرین و مکاشفه بیشتری داشته باشند. اما به هر روی، نمی توان آثار رسیده به جشنواره را، آثاری بی نظیر، کم سابقه و به لحاظ ارزشهای ادبی ممتاز و عالی دانست. شعرها عمدتا سطح متوسط داشتند و این مسئولیت و مدیریت برگزارکنندگان جشنواره شعر انقلاب را بیشتر می کند. چرا که به نظر میرسد شاعران امروز بیش از هر روزگاری نیاز به پرورش استعدادها دارند و نیاز دارند ذهن و زبانشان را درگیر خوانش آثار بزرگ کنند و همچنین نیاز به تمرین ها و ممارست های بیشتری دارند.
این استاد دانشگاه اظهار داشت: شعر انقلاب به موضوع انقلاب به عنوان تحول اجتماعی و سیاسی منحصر و محدود نمیشود. میتوان همه فرازهای اجتماعی، آئینی، شخصی و ... این 40 سال اخیر را جز موضوعات شعر انقلاب قرار داد و به گمان من حتی شعر عاشقانه کشورمان هم مانند بسیاری از موضوعات دیگر تحت تاثیر ارزش ها و تحولات مناسبتی، زبانی و فکری و فرهنگی انقلاب است و میتواند جزئی از شعر انقلاب باشد. چنین رویکردی می تواند قابلیت بیشتری را در اختیار شاعران ما قرار دهد که آثارشان فقط محدود به انقلاب به عنوان یک پدیده سیاسی اجتماعی نباشد.
منبع:میزان
منبع: جهان نيوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.jahannews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «جهان نيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۵۲۸۹۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
داستان عاشقانه سمی یک پروانه!
شبپره سمی که پرهای آن رنگهای درخشان و تند قابل توجهی دارند، برخلاف سایر گونههای شب پره، به طور قابل توجهی خودنمایی میکنند.
به نقل از آیای، از بین راههای بیشماری که گونههای موجود در قلمرو حیوانات برای جذب جفت استفاده میکنند پرندگان پرهای رنگارنگی دارند، حشرات موسیقی میسازند، زنبورها میرقصند، کرمهای درخشان از نور استفاده میکنند، و بادکنک ماهی دایرههای هندسی در بستر دریا ایجاد میکند، هیچ کدام به اندازه آنچه که شب پره بِلا از خود نشان میدهد عجیب نیستند.
براساس یک مطالعه جدید، شبپره بِلا (Utetheisa ornatrix) ظاهرا به گونهای تکامل یافته است که از سموم گیاه خاصی در دورانی که یک کرم است استفاده میکند تا نه تنها از خود و بعدا تخمهای خود در برابر شکارچیان محافظت کند، بلکه جفتهای بالقوه را نیز جذب کند.
برگها و دانههای گیاه جغجغه مملو از نوع خاصی از سم با طعم تلخ است که به آلکالوئیدهای پیرولیزیدین معروف است. به طور گسترده علوفه جویان از مصرف جغجغه اجتناب میکنند، اما این گیاه منبع غذایی مورد علاقه شبپره بِلا است.
این شب پره رنگارنگ نه تنها در برابر این سم که یکی از علل اصلی مرگ و میر ناشی از مسمومیت تصادفی در گاوها است، مصونیت دارد بلکه در واقع میتواند این سم را متابولیزه کند و از آن برای رسیدن به اهداف خود استفاده کند.
شب پرههای بِلا در بخشهای بزرگی از شرق آمریکای شمالی، آمریکای مرکزی و دریای کارائیب یافت میشوند و الگوهای فعالیت روزانهای از خود نشان میدهند. بر خلاف بسیاری از گونههای شب زندهدار که برای پنهان شدن از شکارچیان به تاریکی متکی هستند، پروانههای بِلا عمدا حضور خود را به رخ میکشند.
آنها با رنگهای تند و درخشان مانند رنگهای صورتی، مرواریدی، عقیق و فلسهای زرد گوگردی روی بالهای خود آراسته شدهاند و به طور قابل توجهی خودنمایی میکنند. آنها به راحتی توجه پرندگان و حشرات گوشتخوار را از دور به خود جلب میکنند. هر شکارچی که بخواهد شب پره بِلا را شکار کند، زود متوجه اشتباه خود میشود.
آندری سوراکوف (Andrei Sourakov)، یکی از نویسندگان این مطالعه، توضیح میدهد: عنکبوتهای موزی آنها را از تارهای خود جدا میکنند. هنگامی آنها در تار میافتند، مایع کف کنندهای تولید میکنند که طعم بدی دارد و تقریبا به طور کامل از آلکالوئیدها ساخته شده است. او همچنین به این نکته اشاره میکند که عنکبوتها و پرندگان به عنوان شکارچیان معمول شبپرهها، هر کاری میکنند تا از برخورد با این پروانه سمی جلوگیری کنند.
چگونه شبپرههای بِلا از سم برای جذب جفت استفاده میکنند
هنگامی که پروانههای ماده بِلا آماده جفتگیری میشوند، ابری از آلکالوئیدهای هواپخش دار را منتشر میکنند که از گیاهانی که به عنوان یک کرم از آنها استفاده میکردند، به دست آوردهاند. شبپرههای نر که جذب این عطر شدهاند، به ماده میرسند و در مراسمی کوتاه و در عین حال پیچیده شرکت میکنند.
در طول این مراسم، آنها با ظرافت سر ماده را با دو ساختار کرکی و جمع شونده شبیه به قاصدک لمس میکنند. هر رشته از این ساختارها حاوی آلکالوئیدهای پیرولیزیدین است.
اگر شبپره ماده آلکالوئید نر را از نظر کمیت و کیفیت کافی بداند، اقدام به جفتگیری میکند. پس از جفت گیری، نر ترکیبی از آلکالوئیدهای اضافی را به جا میگذارد. ماده از این ترکیبات استفاده میکند تا تخمهای حاصل را به سم آغشته کند.
چنین محافظتی از تخم در میان حشرات غیر معمول است. این روش که در ابتدا در سال ۱۹۸۹ مشاهده شد، تنها نمونه شناخته شده شب پره است که از منابع شیمیایی بدن خود برای آغشته کردن تخمها به سم استفاده میکند.
این مطالعه در مجله PNAS منتشر شده است.
منبع: ایسنا
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی فناوری