به نقل از «ایرنا»

هوش مصنوعی، اقتصاد را به کجا می کشاند؟

تاریخ انتشار: ۲۶ دی ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۶۳۰۶۷۲

تهران –ایرنا-اندیشکده «مک کینزی» در گزارشی با بررسی رشد فناوری هوش مصنوعی در جهان می نویسد: ما در حال خلق هوشی هستیم که خارج از جسم انسان ها و در اقتصاد مجازی قرار دارد، این پدیده ما را به یک دوران اقتصادی تازه وارد می کند که قوانین متفاوتی در آن حاکم است.

گزارش می افزاید: حضور هوش مصنوعی در عرصه های مختلف اقتصادی و عدم حضور نیروی انسانی بیانگر نوعی دگرگونی در اقتصاد است که از مدت های طولانی ادامه داشته و حاصل توالی فناوری هایی مانند اینترنت، فناوری ابری، داده های بزرگ، روبوتیک ها، یادگیری ماشینی و سرانجام هوش مصنوعی بوده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

قدرت این فناوری ها به قدری است که اقتصاددانان پذیرفته اند که ما در مرکز یک انقلاب اقتصادی دیجیتالی قرار داریم.
«برایان آتور» تحلیلگر مک کینزی معتقد است: «فناوری های دیجیتال اقتصاد دومی را ایجاد کرده اند که اقتصادی مجازی و خودگردان است و ویژگی اصلی آن این است که پیوسته در حال ارایه یک هوش بیرونی در کسب و کار است- هوشی که درون نیروی کار انسانی قرار ندارد بلکه خارج از آن و در الگوریتم ها و ماشین های اقتصاد مجازی جای گرفته است».
اکنون فرایندهای کسب و کار، مهندسی و مالی می توانند از قابلیت های عظیم هوشمندسازی استفاده کنند و این امکان، فعالیت های آنها را به شکل چشمگیری گسترش داده و اندک اندک فعالیت های انسانی را منسوخ می کند.
گزارش ادامه می دهد: این مساله اقتصاد را به دورانی نو و متفاوت وارد کرده است. اقتصاد به نقطه ای رسیده است که در واقع برای هر کس تولید کافی دارد اما ابزار دسترسی به این تولیدات و خدمات، یعنی مشاغل، پیوسته در حال کوچک شدن می باشند.
بنابراین دوران نوینی که در حال ورود به آن هستیم دیگر دوران تولید نیست- چقدر تولید می شود؛ بلکه دوران توزیع است- چگونه مردم در آنچه تولید می شود سهم دارند.
مک کینزی می افزاید: در آینده همه چیز از سیاست های تجاری تا پروژه های دولتی یا مقررات بازرگانی به وسیله توزیع ارزیابی خواهند شد. سیاست ها، اصول بازار آزاد، ساختارهای اجتماعی تغییر خواهند کرد. ما هنوز در آغاز این دگرگونی قرار داریم، اما این دگرگونی در آینده بسیار عمیق و گسترده تر خواهد شد.
تقریبا هر 20 سال یک بار در انقلاب دیجیتالی یک دگرگونی ایجاد می شود و چیزی را به ارمغان می آورد که از لحاظ کیفیت متفاوت است. هر دگرگونی حاصل مجموعه ای از فناوری های نوین است و تغییرات نهادینی در اقتصاد ایجاد می کند.
تحلیلگر مک کینزی معتقد است: «دگرگونی نخست در ده های 1970 و 1980 میلادی ایجاد و مدارهای مجتمع را به ما داد- پردازنده ها و حافظه ای کوچک روی میکروچیپ ها که ماشین های محاسبات را کوچک کرد و به محاسبات سرعت بالایی بخشید».
نویسنده ادامه می دهد: مهندسان توانستند از برنامه های طراحی کامپیوتری استفاده کنند، مدیران توانستند موجودی انبارها را در زمان حقیقی پیگیری کنند و زمین شناسان توانستند لایه های زمین را شناسایی و احتمال وجود نفت در آنها را محاسبه کنند. اقتصاد نخستین بار از مساعدت جدی کامپیوتری برخوردار شد.
به نظر این تحللیگر؛ دگرگونی دوم در دهه های 1990 و 2000 میلادی رخ داد و اتصال فرایندهای دیجیتالی را برای ما به همراه آورد. کامپیوترها، شبکه های محلی و جهانی از طریق انتقال تلفنی، فیبر نوری یا ماهواره ای به یکدیگر متصل شدند. اینترنت به ماهیتی تجاری تبدیل شد، خدمات وب پا به عرصه نهاد و فناوری ابری امکان اشتراک داده های کامپیوتری را فراهم آورد.
ناگهان همه چیز با یکدیگر ارتباط پیدا کرد.
در اینجا اقتصاد مجازی ماشین ها، نرم افزارها و فرایندهای متصل به هم شکل گرفت، جایی که امکان انجام دیجیتالی اقدامات فیزیکی به وجود آمد و اهمیت موقعیت مکانی جغرافیایی از بین رفت.
دگرگونی سوم- که اکنون در آن قرار داریم- از سال 2010 میلادی آغاز شده و چیزی را به ارمغان آورده است که در نگاه نخست مهم به نظر نمی رسد: حسگرهای ارزانی که همه جا وجود دارند. حسگرها اقیانوسی از داده ها را به همراه دارند.
در نتیجه طی 10 سال گذشته آنچه بیش از همه اهمیت یافت، توسعه روش ها، الگوریتم های هوشمند، برای شناسایی اشیاء و در نتیجه انجام کار مورد نظر با آنها بود.
به این ترتیب ما توانستیم به بینش کامپیوتری - قابلیت ماشین ها برای شناسایی اشیاء- و همچنین پردازش زبان طبیعی- قابلیت گفتگو با یک کامپیوتر مشابه سخن گفتن با انسانی دیگر- دست یابیم. ما به فناوری ترجمه دیجیتالی زبان ها، شناسایی چهره، شناسایی صدا و دستیاران دیجیتالی رسیدیم.
نویسنده در گزارش خود با اشاره بر پیامدهای این فناوری تازه، تاکید می کند: هوش مصنوعی که نوعی هوش همراهی کننده یا هوش مشارکت‌پذیر است را می توان قابلیت انجام مشارکت و همکاری مناسب و یا دریافت یک موقعیت و انجام اقدام مناسب در آن موقعیت دانست. این تعریف با بنیان های بیولوژیکی مطابقت دارد، جایی که هوش همان شناسایی و احساس و استفاده از آن برای اقدام و عمل مناسب است.
به این ترتیب است که زمانی که الگوریتم های هوشمند به یک جت جنگنده کمک می کنند تا از برخورد با دیگر پرندگان در آسمان پرهیز کند، در واقع این الگوریتم ها موقعیت را احساس، پاسخ های ممکن را محاسبه، یکی از آنها را انتخاب و اقدام مناسب برای پیشگیری از برخورد هوایی را انجام می دهد.
اندیشکده مک کینزی می افزاید: چنین هوشی به کنترل کننده یا ناظر نیازی ندارد؛ اقدام مناسب می تواند به عنوان دارایی و ویژگی کل سیستم پدیدار شود. زمانی که ترافیک بدون راننده راه اندازی شود، خودروهای خودران در مسیرهای ویژة دارای نشانگرهای جاده ای و چراغ های راهنمای ویژه، ضمن تعامل با یکدیگر تردد خواهند کرد.
در این جا هوش مصنوعی اقدام جمعی مناسب و از تعامل تمام موارد با یکدیگر پدیدار می شود. این نوع از هوش، خودسازماندهنده، تعاملی، انطباق پذیر و پویا است. این هوش همچنین تا حد زیادی مستقل و خودگردان می باشد. این تعاملات و پیامدهای حاصل از آنها یا بدون آگاهی و دخالت انسان انجام می شود و یا در صورت لزوم، این آگاهی و دخالت بسیار اندک خواهد بود.
برایان آتور پژوهشگر مک کینزی معتقد است: «شکلی که این هوش به خود می گیرد مهم نیست، بلکه مهم این است که هوش مورد نظر دیگر در مغز نیروی کار انسانی قرار ندارد بلکه از آن خارج شده و به اقتصاد مجازی و درون تعاملات میان الگوریتم های هوشمند وارد و به هوشی بیرونی تبدیل شده است. اقتصاد فیزیکی تقاضا دارد و پاسخ؛ اقتصاد مجازی کنترل و تعامل می کند و محاسبات بیرونی انجام می دهد و سپس به اقتصاد فیزیکی گزارشات را بازمی گرداند، پس از آن که اقتصاد فیزیکی پاسخ یا واکنش مناسب را ارایه داده است. اقتصاد مجازی فقط اینترنت اشیاء نیست بلکه منبعی از عمل یا اقدام هوشمندانه است- هوشی که خارج از نیروی کار انسانی قرار دارد».
گزارش تاکید می کند: صنعت چاپ در قرن 15 و 16 میلادی اطلاعات را از درون کتاب های کلیساها خارج و دردسترس عموم قرار داد به این ترتیب اطلاعات ناگهان از یک دارایی داخلی به یک پدیده بیرونی تبدیل شد و به این ترتیب انفجار دانش در تمام عرصه ها به وقوع پیوست و جهان مدرن را شکل داد.
اکنون با دومین دگرگونی روبرو هستیم که در آن هوش از یک پدیده داخلی به یک پدیده بیرونی تبدیل شده است و چون هوش فقط اطلاعات نیست و در واقع استفاده از اطلاعات و در نتیجه قدرتمند تر از آن است منطقی نیست که بپنداریم این دگرگونی از دگرگونی نخست ضعیف تر خواهد بود. ما هنوز با پیامدهای آن در ارتباط هستیم اما برای هوش مصنوعی و در نتیجه ساختارهای نوینی که در آینده به دنبال خواهد داشت هیچ محدودیتی وجود ندارد.
نویسنده معتقد است: «بیرونی شدن اندیشه و قضاوت انسانی با فرصت های نوینی که به دنبال دارد می تواند کسب و کار را تغییر دهد. برخی شرکت ها می توانند از قابلیت های هوش جدید مانند تشخیص چهره یا صدا برای خودکارسازی محصولات، خدمات و زنجیره های ارزش افروده استفاده کنند. تغییرات بیشتر زمانی ایجاد می شوند که شرکت ها تکه های هوش خارجی را به یکدیگر متصل کرده و با آنها الگوهای کسب و کار جدید می آفرینند».
برای نمونه، در توسعه اپلیکیشن تلفن همراهی که برای خرید هنگام پرواز پول قرض می کند فقط از هوش خارجی استفاده نشده، بلکه در آن ترکیبی از الگوریتم‌های سازنده حس گر، الگوریتم های پردازش داده و الگوریتم های زبان طبیعی برای انجام کاری که روزی تنها توسط انسان انجام می شد، مورد استفاده قرار گرفته است.
در نتیجه نه تنها در تمام صنایعی که فرایند خودکارسازی انجام شده، ماشین ها جای انسان ها را می گیرند؛ بلکه این صنایع از واحدهای جدید سازنده هوش صنوعی برای بازسازی ساختار شیوه های عملکرد خود استفاده می کنند. به این ترتیب صنایع در شکل و قالب کنونی خود دیگر وجود نخواهند داشت.
نکته مهم این است که مزایای پیشگام بودن در بازار چنین اقتصادی محدود است. مالکیت عناصر و مولفه های هوش بیرونی آسان نیست چرا که آنها گرایش دارند که به حوزه های عمومی وارد شوند. همچنین مالکیت داده ها نیز به آسانی ممکن نیست و دسترسی به آنها از طریق منابع غیراختصاصی امکان پذیر است.
گزارش در پایان می نویسد: در آینده می توان هم شرکت های بزرگ فناوری و هم منابع مشترک، آزاد و خودگردان را مشاهده کرد. همچنین با توجه به دستاورد انقلاب فناوری در گذشته می توان ظهور بی شمار و خارج از تصور صنایع جدید را پیش بینی کرد.

انتشار دهنده: سهراب انعامی علمداری
لینک اصلی مقاله:
https://www.mckinsey.com/business-functions/mckinsey-analytics/our-insights/where-is-technology-taking-the-economy
پژوهشم**1194**2040

منبع: ایرنا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۶۳۰۶۷۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سرپرست وزارت اقتصاد در دولت احمدی‌نژاد: باجناقم از من شاکی است که چرا برای او وام جور نکردم

حسین صمصامی، در برنامه‌ای تلویزیونی از ماجرای انتظاراتی که اقوام و فامیل بخاطر حضورش در وزارت اقتصاد از او داشتند روایت کرده است.

به گزارش خبرآنلاین، حسین صمصامی، نامزد دوازدهمین دوره انتخابات مجلس، با حضور در برنامه بهارستان دوازدهم، تاکید کرد: در حال حاضر اقوام، از جمله باجناق بنده از من شاکی هستند و می‌گویند «زمانی که وزارت اقتصاد بودی یک وام برای ما جور نکردی.»

وی که در دولت محمود احمدی‌نژاد مدتی به عنوان سرپرست وزارت امور اقتصادی و دارایی مشغول به فعالیت بود، می‌گوید: برای خیلی‌ها که مستحق بودند دستور دادم که وام بدهند، ولی به ناحق برای کسی که کاری انجام نمی‌دهد و حق او نیست، هیچ وقت چنین کاری انجام ندادم.