به نقل از «ایران اکونومیست»

پس از مصرف نمک فراوان چه کاری انجام دهیم؟

تاریخ انتشار: ۲۶ دی ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۶۳۳۲۷۵

ایران اکونومیست - سدیم یکی از عناصری کلیدی برای بدن انسان به منظور ارائه عملکرد درست و تنظیم مایعات است، از این رو حذف نمک از رژیم غذایی ایده خوبی محسوب نمی شود. اما مشکل زمانی شکل می گیرد که ما در مصرف این ماده زیاده روی می کنیم.

پس از مصرف نمک فراوان چه کاری انجام دهیم؟

به گزارش ایران اکونومیست به نقل از "کوکینگ لایت"، نمک بیش از اندازه در یک وعده غذایی می تواند به بروز نشانه هایی مانند ضربان سریع قلب، احساس تورم در بدن، و ناتوانی در به خواب رفتن منجر شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نود و پنج درصد سدیم مصرفی شما در بدن جذب می شود. از این رو، حتی مصرف بیش از حد نمک به صورت مقطعی نیز پتانسیل مواجهه با اثراتی منفی را ایجاد می کند. مطالعه ای که توسط مرکز کنترل بیماری آمریکا انجام شد، نشان داد که 90 درصد شهروندان این کشور بیش از حد نمک مصرف می کنند و بزرگسالان به طور متوسط 3,592 میلی گرم سدیم در روز دریافت می کنند، که فراتر از مقدار توصیه شده 2,300 میلی گرم در روز است.

با گذشت زمان، کلیه ها در پردازش سدیم اضافی دچار مشکل می شوند، از این رو بدن به آب برای رقیق کردن آن متکی می شود و بر همین اساس ممکن است احساس نفخ و پف کردن در شما شکل بگیرد. این فرآیند میزان مایع اطراف سلول ها و حجم خون در بدن را افزایش می دهد. افزایش حجم خون به معنای آن است که قلب باید سخت‌تر کار کند و این شرایط در بلند مدت می تواند به فشار خون بالا، حمله قلبی و سکته مغزی منجر شود.

با مصرف غذاهای بسته بندی شده و آماده یا استفاده مکرر از غذاهای رستورانی دریافت بیش از اندازه سدیم به راحتی امکان پذیر است. بهترین کاری که می توانید انجام دهید گوش دادن به آن چیزی است که بدن به شما می گوید.

هر فردی ممکن است بیش از حد نمک مصرف کند، اما با مد نظر قرار دادن برخی اقدام ها می توانید شرایط را بار دیگر متعادل سازید.

آب فراوان بنوشید

نوشیدن آب فراوان به تخلیه سدیم اضافی از کلیه ها کمک می کند، آب مورد نیاز بدن را تامین می کند و به کاهش احساس نفخ و تورم کمک خواهد کرد.

ورزش کنید

ورزش کردن به دفع سدیم از طریق تعریق کمک می کند. اما باید نسبت به تامین آب مورد نیاز بدن توجه داشته باشید.

موز بخورید

پتاسیم به خنثی کردن سدیم کمک می کند. مواد غذایی مانند موز، لوبیا سفید، سبزیجات برگدار، و سیب زمینی همگی منابع خوبی برای پتاسیم هستند. مصرف مواد غذایی با محتوای پتاسیم بالا ایده خوبی است، زیرا آنها به طور معمول از مواد غذایی کامل محسوب می شوند که سطح سدیم را نیز به طور طبیعی کاهش می دهند. با این وحود، افرادی که به بیماری کلیوی مبتلا هستند باید میزان مصرف پتاسیم خود را زیر نظر داشته باشند و در این زمینه با پزشک صحبت کنند.

با پزشک خود صحبت کنید

برخی افراد با خطر بیشتر حساسیت به نمک مواجه هستند که از آن جمله می توان به افرادی بزرگتر از 51 سال، آفریقایی‌آمریکایی تبارها، و افراد مبتلا به بیماری قلبی عروقی یا فشار خون بالا اشاره کرد. اگر درباره میزان مصرف نمک خود نگران هستید و فکر می کنید ممکن است حساسیت به نمک داشته باشید، مراجعه به پزشک و صحبت در این زمینه با وی بهترین گزینه است.

منبع: ایران اکونومیست

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۶۳۳۲۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نشانه‌ها و راه‌های درمانی حساسیت به گردو را بدانید

به گزارش تابناک، افرادی که دچار واکنش آلرژیک نسبت به گردو می‌شوند ممکن است نسبت به سایر مغز‌های درختی نیز آلرژی نشان دهند و این امکان نیز وجود دارد که نسبت به آن‌ها آلرژی نداشته باشند.

حساسیت به گردو نوعی آلرژی نسبت به مغز یا آجیل درختی است. آلرژی یا حساسیت به گردو در میان کودکان بسیار شایع است. افرادی که دچار واکنش آلرژیک نسبت به گردو می‌شوند ممکن است نسبت به سایر مغز‌های درختی نیز آلرژی نشان دهند و این امکان نیز وجود دارد که نسبت به آن‌ها آلرژی نداشته باشند.

همانند سایر انواع آلرژی‌های غذایی، این آلرژی همچنین با دارا بودن یک سیستم ایمنی بسیار حساس ایجاد می‌شود. اکثر افراد معمولاً در زمان کودکی خود دچار آلرژی نسبت به گردو می‌شوند. با این حال، همچنین امکان دارد در طول مراحل بعدتر زندگی خود نیز دچار این آلرژی شوند.

گردو جزء مغز‌های مغذی و بسیار مفید است. گرم گردو شامل ۱۲۳ کالری است. همچنین گردو از اسید‌های چرب امگا ۳ غنی بوده و خواص درمانی زیادی دارد.

واکنش‌های آلرژیک معمولاً با مصرف بیش از حد گردو مرتبط است. برخی از افراد ممکن است واکنش‌های آلرژیک جزئی داشته باشند درحالی‌که برای دیگران حساسیت به گردو می‌تواند به یک بیماری دائمی تبدیل شود.

خیلی مراقب باشید! اگر شما پس از مصرف گردو واکنش‌های آلرژیک دارید، مصرف آن را متوقف کرده و به دکتر مراجعه کنید.

گردو یک ماده حساسیت‌زا است و حاوی آنتی‌بادی‌هایی است که باعث تحریک سلول‌های سفید خون برای تولید هیستامین در بدن می‌شود. هیستامین موجب افزایش واکنش‌های آلرژیک مانند تهوع، درد معده و اسهال می‌گردد.

گردو به‌عنوان یک آلرژی‌زا، در گروه غذا‌های “غیر امن ” برای زنان باردار و شیرده محسوب می‌شود. اگر شما در دوران بارداری یا شیردهی هستید برای جلوگیری از هرگونه عوارض جانبی، از مصرف گردو اجتناب کنید.

علائم و نشانه‌های حساسیت به گردو

هم بزرگسالان و هم کودکان می‌توانند دچار حساسیت به گردو شوند. با این حال، این نوع آلرژی بیشتر در میان کودکان رواج دارد.

علائم واکنش آلرژیک می‌تواند از خفیف تا شدید و خطرناک باشد. به طور کلی، می‌توان علائم و نشانه‌های ذیل را که می‌توانند بلافاصله و یا در ظرف چند ساعت پس از مصرف گردو تظاهر نمایند را مشاهده نمود.

- خارش و کهیر

- تورم غیر معمول دهان، زبان، یا لب

- آب آمدن از چشم‌ها

- آبریزش بینی و عطسه

- سرفه

- احتقان بینی

- تنگی نفس

- خس خس سینه

- درد یا گرفتگی شکمی

- تهوع و استفراغ

- سوء هاضمه و اسهال

- سریع شدن ضربان قلب

- سرگیجه یا سبکی سر

- از دست دادن هوشیاری

از میان این علائم، تنگی نفس، تورم گلو، زبان، لب‌ها و دهان، سرگیجه و از دست دادن هوشیاری علائم جدی به حساب می‌آیند.

آنافیلاکسی چیست؟

این علائم می‌توانند توسط یک واکنش آلرژیک شدید به گردو، که تحت عنوان آنافیلاکسی نامیده می‌شود، ایجاد شوند.

آنافیلاکسی یک بیماری تهدید کننده حیات بوده که می‌تواند به شوک بیانجامد. جدای از این موارد، افرادی که از آسم رنج می‌برند ممکن است دچار حملات آسم ناشی از واکنش حساسیت به گردو شوند.

علل ایجاد حساسیت به گردو

همانطور که پیش از این عنوان شد، هم آلرژی‌های غذایی و هم محیطی با یک سیستم ایمنی بسیار حساس در ارتباط می‌باشند. در خصوص یک آلرژی غذایی، سیستم ایمنی به اشتباه ماده غذایی خاص و یا ماده موجود در آن را به عنوان ذرات خارجی مهاجم در نظر گرفته و از اینرو به منظور نابودسازی آن، شروع به تولید آنتی بادی‌ها و مواد شیمیایی همچون هیستامین می‌کند.

هیستامین عمدتاً مسئول تولید نشانه‌ها و علائم مشخصه از یک واکنش آلرژیک است. آلرژی به مغز‌های درختی زمانی ایجاد می‌شود که سیستم ایمنی واکنشی آلرژیک را در پاسخ به پروتئین موجود در مغز‌های درختی تولید می‌کند.

داشتن سابقه خانوادگی در خصوص آلرژی، از جمله آلرژی غذایی مهمترین عامل خطر جهت توسعه حساسیت نسبت به گردو است.

پیشگیری از ابتلا به حساسیت به گردو

به طور کلی مؤثرترین روش پیشگیری در آلرژی غذایی اجتناب و پرهیز از مصرف ماده غذایی مورد نظر می‌باشد. به عبارتی بعد از معاینات و شناسایی دقیق ماده خوراکی عامل واکنش‌های آلرژیک در فرد، باید با هماهنگی با پزشک متخصص، ماده خوراکی مزبور از رژیم غذایی حذف شده و یا مصرف آن کنترل گردد.

تشخیص و درمان بیماری حساسیت به گردو

حساسیت به گردو معمولاً به کمک آزمایش خون و آزمایش خراش پوست تشخیص داده می‌شود. بهترین راه جلوگیری از این آلرژی اجتناب از مصرف گردو و یا هر ماده غذایی و یا محصولی است که حاوی این مغز باشد.

در خصوص درمان، آنتی هیستامین‌ها در صورتی که واکنش آلرژیک علائمی مانند خارش، کهیر و رینت آلرژیک ایجاد نمایند، می‌توانند مورد استفاده قرار گیرند.

دارو‌های آنتی هیستامین نمی‌توانند موجب تسکین از علائم آسم گردند. جهت درمان آسم، پزشکان معمولاً دارو‌های برونکودیلاتور یا گشاد کننده برونش را تجویز می‌کنند. برای آلرژیک شدید و یا آنافیلاکسی، تزریق آدرنالین بکار برده می‌شود.

امکان جلوگیری و کنترل این آلرژی با خودداری از مصرف هرگونه ماده غذایی و یا محصولی که حاوی گردو باشد، وجود دارد.

بسیاری اوقات، افرادی که مبتلا به این آلرژی می‌باشند همچنین ممکن است با مصرف سایر انواع مغز‌های درختی مانند بادام، کاشو، و پی‌کان یا گردوی آمریکایی دچار آلرژی شوند.

نشانه‌ها و علائم این آلرژی می‌تواند برخی اوقات خفیف باشد، اما آن‌ها را نبایستی نادیده گرفت. حتی علائم خفیف یک واکنش آلرژیک به منظور جلوگیری از هرگونه عوارض و پیچیدگی‌های جدی بایستی به کمک یک پزشک طور صحیح مورد ارزیابی قرار گیرد.

منبع: صد آنلاین