سرمقالههای روزنامههای ۲۷ دی
تاریخ انتشار: ۲۷ دی ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۶۴۵۶۳۵
ارتباطات > رسانه و روزنامهنگاری - همشهری آنلاین:
وضعیت بازداشتیهای اعتراضهای اخیر،منفیگرایی در جامعه و ... از جمله موضوعاتی بودند که در ستون سرمقاله برخی از روزنامههای چهارشنبه-۲۷ دی- جای گرفتند.
احمد شيرزاد . فعال سياسي اصلاحطلب در ستون سرمقاله شرق با تيتر«چرا عاشق منفيگرايي هستيم؟» نوشت:
فضاي اجتماعي ايران بسيار منفيگرا شده است و اين رفتار در بين اقشار مختلف بهشدت رونق دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
فراموش نکنيم اکسير نجاتبخش همه مشکلات ما رشد و رونق بخش توليد و خدمات است که اين نيازمند سرمايهگذاري است. تا خون در رگهاي اقتصاد به گردش درنيايد، با تزريق پولهاي دولتي هيچ اتفاقي رخ نميدهد. اين نيازمند بهبود فضاي کسبوکار، سرمايهگذاري مستقيم خارجي و... است و براي اين موضوع نبايد سيبل حملات حقوقبشري اروپا و ايالات متحده باشيم. تجلي عمده منفيگرايي را ميتوان در فضاي مجازي مشاهده کرد. تحليلهايي وجود دارد که کشور را در آستانه فروپاشي اقتصادي يا معضلات حلنشدني نشان ميدهد که بخشي از آن درست و بسياري از آنها فاقد پايه و مبناي علمي و کارشناسي است. خدا نکند کسي بناي پاسخگويي به اين ادعاهاي واهي را داشته باشد؛ چنان تحقير ميشود و ناسزا ميشنود که ترجيح ميدهد به اين عرصه ورود نکند. زماني در صدر مشروطيت، پديدهاي به نام مطبوعه، روزنامه يا رسانههاي مکتوب پا به عرصه سياسي گذاشت. رسانههاي ابتداي دوره پهلوي نوعي فحشنامه بودند که به سهولت از الفاظ سخيف و رکيک استفاده ميکردند و انواع تهمتها در آنها رواج داشت. فضا بهگونهاي بود که افرادي براي خصومت با فرد ديگري، امتياز روزنامه ميگرفتند تا انواع بد و بيراه را نثار آن مخاطب خاص کنند. سالها طول کشيد تا اين ديپلماسي کلامي در سطح رسانه به فضاي امروز برسد که به جز چند روزنامه و خبرگزاري متعلق به يک طيف خاص که همچنان بيتاب آن ادبيات و توهينها هستند، ساير رسانهها آداب نقادي را فرا بگيرند. فضاي مجازي امروز ايران درست شبيه همان مطبوعات صدر مشروطه تا پهلوي است. افراد براي نقل خبر و سخنگفتن، کمتر احساس مسئوليت اخلاقي ميکنند. اين باور وجود ندارد که حتي اگر کسي مچ آنها را نميگيرد، مسئوليت شهروندي و انساني خود در قبال اخبار و تحليلها را ايفا کنند. فکر ميکنم جامعه ايران با امکاني به نام فضاي مجازي، بسيار نابالغ روبهرو شده است و اين يکي از ريشههاي رشد منفيگرايي و اخبار تيرهوتار در فضاي امروز ايران است. در سطح حاکميت، دولت و نهادهايي که مسئول رصدکردن فضاي عمومي هستند و حتي نهادهاي امنيتي، ميتوانند بهجاي نگاه صرفا امنيتي با بهرهگيري از تحليلگران حوزههاي مختلف براي ريشهيابي واقعيت اين رفتار، پيشقدم شوند و زمان را بيش از اين از دست ندهند.
پيگيري وضعيت بازداشتيهامحمد علي وكيلي در ستون سرمقاله اعتماد نوشت:
اين روزها فصل امتحانات دانشجويان است، از اين رو تعدادي از نمايندگان مجلس در نامهاي خواستار آزادي دانشجويان به ويژه دانشجويان دختر شدند. طبق اخباري كه در اختيار نمايندگان قرار گرفته است تعداد دانشجويان باقي مانده در بازداشت زياد نيست اما بازداشت همين تعداد محدود نيز موجب نگراني خانوادههاي آنان شده است. دانشجويان دختر نيز شرايط خاصي دارند به همين دليل در نامهاي به صورت ويژه درخواست آزادي تعداد معدود دانشجويان دختر را داشتهايم. اميدواريم با دانشجويان بازداشت شده با رافت اسلامي برخورد شده و آن دسته از افراد بازداشت شده كه جرم قطعي مرتكب نشدهاند هر چه زودتر آزاد شوند.
اين نامه هرچند ضمانت اجرايي ندارد اما درخواست جمعي از نمايندگان ملت است. روزانه تعداد زيادي از خانوادههاي زندانيان به نمايندگان مجلس مراجعه كرده و خواستار پيگيري وضعيت زندانيان خود هستند به همين دليل اين نامه از باب خيرخواهي نوشته شده است. در همين راستا كميسيون امنيت ماموريت يافته است موضوع زندانيان را دنبال كند. اميدواريم حقوق افراد بازداشت شده رعايت شده و ما اتفاقاتي را كه در گذشته رخ داد در اين دوره شاهد نباشيم .
بیخبر از گلایههای مردم؟!روزنامه كيهان در ستون سرمقالهاش نوشت:
«اعتراضی بود، تمام شد. برخی سوءاستفاده کردند، نیروهای امنیتی به خوبی اداره کردند. الان شمای جامعهشناس، روانشناس اجتماعی و... باید تحلیل و واکاوی کنید علت اعتراضات را..»
اینها بخشی از سخنانی است که رئیسجمهور محترم در جشنواره خوارزمی و درباره اغتشاش دو هفته قبل بیان کرد و بر اساس آن میتوان نوع و سطح نگاه دکتر روحانی و برخی دولتمردان را به حوادث چند هفته قبل، اعم از مطالبات به حق مردم و نیز اقدامات آشوبطلبان (همان آدمکشهایی که رئیسجمهور از اینکه آشغال نامیده شدهاند ناراحت شده) را بررسی کرد.
1- در بخش آخر سخنان، رئیسجمهور موضوع را به جامعهشناس و روانشناس و... ارجاع داده تا علتیابی کنند. این اتفاق و ارجاع امر به کارشناس زمانی اتفاق میافتد که از علت یک رخداد بیاطلاع باشیم. آیا الان موضوع مبهم است و رئیسجمهور نمیداند مردم به چه چیزی اعتراض دارند!؟ آیا انتظار است که متخصص روانشناسی حکم به اختلال روانی معترضین بدهد!؟ آیا این فقره خیال رئیسجمهور را راحت میکند و این یقین را برای وی به وجود میآورد که همه چیز بر وفق مراد است و چند روانی و مشکل دار، اعتراضاتی کردند که آن هم تمام شد!؟
2- بیتعارف باید گفت ارجاع امر در این مقطع به کارشناسان مذکور، طفره رفتن و حاشیه رفتن و دنبال نخود سیاه فرستادن است. یعنی اینکه رئیسجمهوری داریم که در پنجمین سال ریاستش، هنوز نمیداند مشکل مردم چیست و حالا هم که به هر زور و ضربی احتمالا به فکر درد مردم افتاده، به جای از خود شروع کردن، آدرساشتباهی میدهد!
3- مناسب نیست بگوییم که ایشان میداند مشکل چیست و اقدامی نمیکند یا میداند و تجاهل میکند و برای رفع مسئولیت، موضوع را به کارشناسان ارجاع میدهد. پس خوشبینانه باید بگوئیم که رئیسجمهور اساسا هیچ اطلاعی ندارد که مردم به چه چیزی معترضند و چرا صدایشان به گلایه و انتقاد بلند شده است! چون دکتر روحانی جایگاه مهمی دارد نمیتوانیم بگوئیم از مشکلات طاقت فرسای «اقتصادی» خبر دارد اما به جای توبیخ مقامات ارشد بانکی و اقتصادی، به ناروا آدرس مطب «روانشناس» و دفتر«جامعهشناس» را میدهد! این حرفها را نمیتوان به رئیسجمهور نسبت داد. نمیتوانیم بگوئیم کارگر فلان کارخانه 10 ماه است حقوق نگرفته و شرمنده زن و بچهاش شده، رئیسجمهور هم خبر دارد، اما کاری نمیکند! نمیتوانیم بگوئیم سیل ویرانگر واردات به دست نور چشمیهای لانه کرده در کنار برخی مدیران، باعث شده هزاران کارخانه تعطیل و صدها هزار کارگر بیکار شوند و رئیسجمهور از همه اینها خبر دارد ولی کاری نمیکند! این موضوعات قلب هر انسان معمولی و شریفی را به درد میآورد و خواب راحت را از چشم آدمی که فاقد هرگونه مسئولیت اجرایی و قانونی باشد میرباید تا چه رسد به رئیسجمهوری که همه اختیارات و امکانات را در دست دارد. تا چه رسد به رئیسجمهوری که تاریخیترین همراهی قوهمقننه را در دست دارد و هر آنچه میخواهد در مجلس تصویب میشود و هرکه معرفی میکند - با هر سابقه وکارنامهای- رای میآورد.
4- با این توضیحات دیگر هیچ راهی برایمان باقی نمیماند جز اینکه بگوئیم ایشان از اوضاع و احوال اقتصادی مردم خبر ندارد. اتفاقا بخت با ما یار است و دست برقضا براساس چندین و چند شاهد و قرینه، میتوان باور کرد که رئیسجمهور از بسیاری موضوعات بیخبر است و نمیداند در مملکت و حتی اطرافش چه میگذرد! شاید کسی اعتراض کند که این توهین به رئیسجمهور است ! اما باید گفت کاملا برعکس، اثبات خلاف این امر، قطعا توهین به وی بوده و حتی موجد مسئولیت قانونی برای رئیسجمهور میشود. مثلا نمیتوانیم بگوئیم رئیسجمهور خبر داشته عدهای نورچشمی و وابسته به جان صندوقچه معلمان زحمتکش برای روز پیری و ناتوانی یعنی «صندوق ذخیره فرهنگیان» افتاده و حدود 15 هزار میلیارد تومان را غارت کردهاند! واقعا باید بگوئیم خبر داشته و کاری نکرده!؟ آیا میتوانیم بگوئیم که رئیسجمهور خبر داشته که برادرش چه میکرده اما هیچ واکنشی نشان نداده!؟ مگر میشود!؟ حالا ممکن است کسی بگوید برادر بوده و نسبتی با رئیسجمهور داشته و ممکن است بیعملی او منطقی باشد(!)اما میتوانیم بگوئیم رئیسجمهور از برادر آقای معاون اول هم خبر داشته ولی بازهم کاری نکرده!؟ یا مثلا خبر داشته که دختر وزیر سابق آموزش و پرورش مشغول واردات پوشاک به کشور است و همزمان با آن، دهها کارخانه و کارگاه تولیدی تعطیل میشده، اما سخنی نمیگفته!؟ نمیتوانیم بگوئیم رئیسجمهور از وضع معیشت مردم با خبر است اما هر گزارشی را که به او میدهند و مثلا روی آن نوشته رشد اقتصادی شش درصد، تورم 8 درصد و.. را همینطور بیتوجه به وضعیتی که از آن خبر دارد، می خواند و از اوضاع کشور تعریف میکند! اینها منطقی نیست و نباید رئیسجمهور کشور را بلاوجه به این امور متهم کرد و اتفاقا خود این بیخبریها دلیل بر خوبی رئیسجمهور است و اگر کسی تلاش کند که اینها را رد کند، درصدد لکه دار کردن دامن ایشان است.
5- اما شاید بازهم برای کسی این پرسش پیش بیاید که چرا رئیسجمهور نباید از این امور با خبر باشد!؟ این اتفاقات و این نمونههای تکاندهنده (که میتوانید چندبرابر مهمتر و وسیعتر آن را با خود مرور کنید) چیزی نیست که چنین مقامی از آن بیخبر باشد، پس چرا چنین است!؟ راز این موضوع را طبیعتا شخص رئیسجمهور میتواند بر ملا کند، با این حال باز هم قرینهها و نشانههایی، ما را به دلایل این بیخبری رهنمون میکند. مثلا، همین چند روز پیش، عبدالله ناصری مشاور رئیسدولت اصلاحات و از یاران دکتر روحانی درباره شیوه و سبک کاری رئیسجمهور سخنان جالبی گفت: «روحانی در مقایسه با همه روسایجمهور پیشین، وقتی برای دولت نمیگذارد...میگویند او از ساعت ۹:۳۰ صبح تا ۱۹ سر کار است! این را تردید ندارم و یکی از اعتراضات و انتقاداتی است که دوستان روحانی به او دارند... ناطقنوری در همین زمینه به روحانی اعتراض کرده و گفته؛ من که الان فقط یک حوزه علمیه در لواسان دارم از ساعت ۶:۳۰ صبح آنجا حاضر میشوم و شما باید کمی زودتر بروید و به سخن وزرایتان گوش کنید... رئیسجمهور حوزههای کلیدی کشور را شوخی گرفته است...او به دلیل روحیهاش مشورتپذیر نیست... روحانی در حوزه اقتصادی موفق عمل نکرد و حوزه اقتصادی دولت بسیار بههم ریخته است.»
ملاحظه میفرمایید که بیخبری از امور مهم کشور در چنین شرایطی تقریبا طبیعی است و نباید به رئیسجمهوری با این ساعت کاری خرده گرفت که چرا از چیزی خبر نداری!؟ خب واقعیت این است که فرصتها محدود است و با یکی دو دیدار و گعده و ...، ساعت کاری به پایان میرسد و طبیعی است که اخبار تلخ و نارسایی و... هم در چنین فرصتهای کوتاهی قابل طرح نیست. البته این تنها علامت بیخبری نیست. یک علامت دیگر بیخبری، همین اظهاراتی بود که در ابتدای این نوشتار خواندید؛ «اعتراضی بود، تمام شد»! در اینکه آشوب جماعتی از اراذل و اوباش و قاتلین مردم بیگناه(مزدوران دشمن) تمام شده و خود مردم بساط آن را با بصیرت جمع کردند که شکی نیست. اما مگر مسئله تنها آن بود و اگر فقط آن نبود، دقیقا چه چیز تمام شد!؟ بیکاری و رکود تمام شد؟ حقوقهای معوق پرداخت شد!؟کارخانهها به راه افتاد و واردات متوقف شد!؟ اشتغال برای زنان و مردان بیکار درست شد!؟ مشکلات مردم و اسباب گلایههای بحق آنها که همه و همه سرجایشان هستند، پس رئیسجمهور محترم از تمام شدن چه چیزی میگوید!؟ این هم گویای بیاطلاعی از اوضاع بیرون از چهاردیواری دفتر کار است.
6- اکنون که چنین است، چارهای نیست جز اینکه مشکلات را بهنحوی به گوش ایشان برسانیم. اما بازهم برخی معتقدند که بیان این حرفها موجب تکدرخاطر رئیسجمهور محترم شده و لذا ممکن است با اتهاماتی همچون سیاهنمایی، تلاش برای ایجاد نا امیدی در مردم، تلاش برای ایجاد دوقطبی در جامعه و ... نواخته شویم و بعد از آنکه القابی همچون بیسواد، کاسب تحریم، بزدل و... دریافت کردیم، به جهنم حواله داده شده و البته با شکایات متعددی در دادگاه هم مواجه میشویم! این عده برای اثبات ادعای خود، به دهها پرونده منتقدین در دادگاه اشاره میکنند که حتی باعث محکومیت سازنده فیلم تبلیغاتی شخص رئیسجمهور (منتقد بعدی) هم شده است! اما به نظر میرسد اینها هم تهمتهایی ناروا به رئیسجمهور باشد! چرا که ایشان همین چند روز قبل مصرانه از همه خواستند که ادب داشته باشند و با ادب با مردم سخن بگویند. بنابراین از چنین شخصی جز نزاکت و ادب برنمیآید و چنان سخنانی و بالاتر از آن، تهدید به داغ و درفش و شکایت و زندان و دادگاه از ساحت او به دور است!
7- با این همه، حالا که آن احتمالات مطرح شده، منطق هم حکم میکند جانب احتیاط را از دست نداده، به جای همه آنچه باید به رئیسجمهور بگوییم و به جای جستوجو درباره علت مشکل و ارجاع مردم به روانشناس و جامعهشناس و نخود سیاه و... تنها حکایتی نقل کنیم. گفتهاند کودکی در آغوش مردی ضجه میزد و صدای گریهاش به آسمان بلند بود. مرد به بچه عروسک داد، آرام نشد، آبنبات داد، فایده نکرد، تکانش داد، بدتر شد! نوازشش کرد، صدایگریه بلندتر شد! پیر دیری از راه رسید و با دیدن صحنه گفت: مشکل خود تویی ! بچه را زمین بگذار آرام میشود! مرد چنین کرد و فیالحال چنان شد!
حاشيه چيست، متن کدام است؟!دکتر حسن کربلايي در ستون سرمقاله روزنامه رسالت نوشت:
سخنان اخير رئيس جمهور در ديدار وزير و معاونان وزارت امور اقتصاد و دارايي واکنشهايي را در جامعه به ويژه در حوزه هاي علميه برانگيخت.
حجتالاسلام روحاني در اين نشست بيارتباط با مسائل روز و مسائل اقتصادي و معيشتي مردم گفت؛
«هيچ استثنايي در کشور براي انتقاد کردن وجود ندارد و در کشور ما معصوم نداريم، حالا يه وقتي اگر امام زمان در کشور ظهور کرد، حالا اون وقت هم ميشه نقد کرد؛ پيامبر اسلام (ص) هم به مردم اجازه انتقاد ميدادند و بالاتر از مقام پيامبر در تاريخ وجود ندارد؛ وقتي پيغمبر يک صحبتي ميکرد؛ طرف بلند ميشد رو به روي پيغمبر و ميگفت: اَ من الله او منک (اين حرف از طرف خدا به شما وحي شده است يا نظر خودت است)، اگر پيغمبر ميگفت از طرف خداست، ميگفت حرفي نيست و اگر ميگفت از طرف خودم هست، ميگفت من قبول ندارم و نقد ميکرد»
آيا بحثهاي امروز ما پيرامون چند و چون جايگاه نقد و انتقاد در جامعه است؟
چه کسي گفته است در کشور براي نقد استثنا وجود دارد؟
چه کسي گفته است ما در کشور معصوم داريم؟
مخاطب آقاي رئيس جمهور در اين سخنان کيست؟
مطالبي که از رئيس جمهور در مورد نقد معصوم نقل شد عيناً از نوار سخنراني و فايل صوتي و تصويري ايشان پياده شده است و تكذيب آن معني ندارد .
بيپايگي اين نظرات و تضاد و مغايرت آن با عقايد اسلامي و شيعي بر کسي پوشيده نيست، کافي است رئيس جمهور نقد حضرات آيات فاضللنکراني، سيد احمد خاتمي، شبزندهدار و بخصوص نقد و اعتراض جامعه مدرسين حوزه علميه قم را در اين باره بخواند.
تا آنجا که مردم و نخبگان جامعه به ياد دارند تنها کسي که از انتقاد روي برتافته و نقد مشفقانه منتقدين دلسوز را برنميتابد همين خود ايشان است.
دهها نقد علمي و فني طي پنج سال گذشته توسط منتقدين در مورد رفتار دولت در سياست خارجي، داخلي و مشکلات معيشتي مردم مطرح شد. پاسخ رئيس دولت چه بود؟
ايشان نه تنها نقد منتقدين را برنتافت و هنوز هم برنميتابد بلکه شروع کرده است به دشنام دادن به منتقدان!
رئيس جمهور بي محابا برخلاف ادب و نزاکت سياسي و برخلاف قانون و نيز بيانيه حقوق شهروندي، منتقدين را بي سواد، حسود، کاسب تحريم، بيکار، مستضعف فکري، عقب مانده، عصر حجري، هوچي باز، کودک، تازه به دوران رسيده، دين نشناس، متوهم، بي شناسنامه، بي دين و ... خطاب کرد و به آنان گفت؛ برويد به جهنم!
با اين رفتار مشخص شد ايشان هم براي خود عصمت و هم در مقوله نقد استثنا قائل است.
اين حرفها در محيط بيروني جامعه ما که يک تحرک ضدانقلابي را در آشوبهاي اخير پشت سر گذاشتهايم چه معني مي دهد؟
مملکت ما مملکت آزادي است. مردم انقلاب کردند تا آزادانه حرف خود را بزنند. از ديدگاه مردم و نخبگان هيچگاه نه تنها نقد در کشور تعطيل نبوده بلکه اعتراض هم به کارکردهاي دولت و مسئولين تعطيل نبوده است.
شاهد آن هم اعتراضات و تجمعات مردمي در اعتراض به کارکرد بانک ها و مجوزهاي غيرقانوني بانک مرکزي به موسسات مالي و اعتباري و نيز تجمع و راهپيمايي براي اعتراض به بيکاري و حقوق هاي معوقه کارگران، تعطيلي بنگاه هاي اقتصادي و ... طي دو سال اخير بوده است.
با اينکه هيچ يک از اين تجمعات مجوز نداشته هيچ برخوردي از سوي نيروهاي امنيتي و انتظامي با آنها صورت نگرفته است. در هيچ جاي دنيا چنين آزادي وجود ندارد!
آنچه در اين ميان رخ داده است آشوب و فتنه و وطن فروشي
عده اي با همکاري سرويس هاي امنيتي آمريکا و رژيم صهيونيستي و عربستان بوده که متاسفانه از ديد اطلاعاتي دولت پنهان بوده است.
آتش زدن مساجد و پرچم مقدس کشور عزيزمان ايران و حمله به اماکن عمومي نه نقد است نه اعتراض بلکه فتنه و آشوب است. آيا رئيس جمهور اين اعمال وحشيانه را نقد مي داند؟!
رئيس جمهور بايد تکليف خود را با اين پديده روشن کند نه اينکه بيايد و اين شرارت را به نقد امام زمان (عج) و پيامبر عظيم الشان (ص)
ترجمه کند و گويي کساني که وطن فروشي کردند محق بودند و بالاتر از آن هم مي توانستند بگويند و بکنند! کار آنها نه "نقد" است نه "اعتراض" اين را بايد عالي ترين مقام کشور در شوراي عالي امنيت ملي بداند و اگر نداند بايد منتظر آشوب هاي ديگر از جنس تحرکات دشمنان به ويژه ضدانقلاب و سرويس هاي
امنيتي استکبار جهاني بود.
مردم شريف و فرهيخته ايران اسلامي به نظام و دولت علاقه مندند، ممکن است گله و اعتراض داشته باشند که دارند، اما دولت را دولت قانوني و به دليل تنفيذ رهبري معظم انقلاب مشروع
مي دانند ولي دولت به ويژه رئيس آن قدر اين نعمت و موهبت را نمي داند و هر از چندي مسائلي مطرح مي کند که با ابتدايي ترين باورهاي شيعي مغاير است. دولت به خوبي مي داند که بايد به دنبال کارآمدي و کمک به حل معيشت مردم باشد و از حاشيه پردازي پرهيز کند که متاسفانه اينگونه نيست.
دولت امروز بايد با مجلس همصدايي کند و بودجه سال 97 را بدون تنش به سامان برساند. دولت بايد با کمک دستگاه قضائي دست متجاوزان به بيت المال را قطع کند و در اين مورد
هم افزايي داشته باشد که اگر اين وظايف را فراموش کند ـ که کرده است ـ ممکن است مردم هم راي خود را به او فراموش کنند. مردم به هيچ رئيس جمهوري چک سفيد نداده اند.
اينکه رئيس جمهور هر از چندي حرفي بزند که معلوم نشود حاشيه چيست و متن کدام است نوعي توهين به شعور ملت به ويژه نخبگان و بخصوص مراجع عظام تقليد است که همواره دردها و مشکلات مردم را مطرح و از دولت مطالبه اصلاح دارند.
در همین زمینه: سرمقالههای روزنامههای ۲۶ دی سرمقالههای روزنامههای ۲۵ دی
منبع: همشهری آنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۶۴۵۶۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
راه اندازی سامانه الکترونیکی ارتباط با رئیس جمهور در سمنان
به گزارش خبرگزاری صداوسیما؛ مرکز سمنان،️ سامانه الکترونیکی ارتباط مردم و دولت (سامد) با شماره تماس ۱۱۱ این امکان را ایجاد میکند که مردم از امروز به مدت چهار روز مشکلات، معضلات، مطالبات، انتقادها و پیشنهادهای خود را به شکل مستقیم ارائه کنند.
استاندار سمنان در حاشیه آغاز بکار رسمی این سامانه گفت: در دور اول سفر ریاست جمهوری به استان سمنان بیش از ۳۶ هزار نامه مردمی در سامانه سامد ثبت و رسیدگی شد.
سید محمد رضا هاشمی افزود: همچنین بیش از ۱۳ هزار فقره وام قرض الحسنه به همت نهاد ریاست جمهوری به مردم استان پرداخت شد.
وی گفت: این سامانه بهترین راه ارتباطی بین مردم و دولت است و فضای مناسبی است تا مردم از این طریق مطالبات و خواستههای خود را اعلام کنند.
به گفته استاندار کار سامانه بعد از سفر آغاز و مسائل و مشکلات ثبت شده در آن بررسی و رسیدگی میشود.