Web Analytics Made Easy - Statcounter

محمدهادی عبدالوهاب کارگردان مستند داستانی «بالا» است. روایت این مستند به گونه ای طراحی شده که از ابتدا مخاطب با نحوه «بالا» رفتن افراد مختلف و از نگاه‌های مختلف مواجه می‌شود و در انتهای فیلم بدون هیچ شتابزدگی و با روایت کاملاً منطقی و به دور از هیجان با یکی از شهدای آتش‌نشان واقعه پلاسکو آشنا می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

  عبدالوهاب درباره چگونگی شکل‌گیری ایده روایت در این فیلم  در گفت‌وگو با خبرنگار سینمایی خبرگزاری فارس گفت:  سه سال پیش یک کیسه روی کابل برق را دیدم و با چگونگی قرار گرفتن کیسه بالای کابل مدت‌ها درگیر بودم و با خودم کلنجار رفتم. این ایده در ذهنم باقی ماند تا به فکر نحوه بالا رفتن افراد از نگاه‌های مختلف افتادم و ایده کیسه بالای کابل در ذهنم پخته شد و به این رسیدم که هرکسی چگونه بالا می رود. ایده را روی کاغذ آوردم اما احساس کردم آنچه که خودم احساس می‌کنم  و بالا رفتن حقیقی است و افراد آرزوی آن را دارند با اطرافیانم در جامعه متفاوت است. بالا رفتن از نظر اطرافیان و اکثر مردم دغدغه مادی و اقتصادی بود و بخش‌هایی از این دغدغه‌ها در فیلم دیده می‌شود. 

وی ادامه داد: در مراحل اولیه تولید فیلم بودیم که با خانواده شهید امیرحسین داداشی آشنا شدم. در آن زمان تنها دو ماه از حادثه دردناک پلاسکو می‌گذشت. ساختمان بلند پلاسکو برای من از منظر این که یکی از بلندمرتبه‌های تهران بود و هرکسی که در ساختمان بود جایگاه بالایی به لحاظ مکانی داشت، برایم  جذاب بود. همچنین بالا رفتن آتش نشان‌ها در پرداختن به ایده کمک کرد. با خانواده که  آشنا شدم خیلی سختشان بود با ما صحبت کنند؛ زیرا عزیز از دست داده بودند. 

عبدالوهاب در ادامه گفت: امیرحسین داداشی برایم جالب بود. ایشان از لحاظ مادی چیزی کم نداشت، مدرک خوبی داشت و در مقطع خوبی تحصیل می کرد و نسبت به همسالان خود در موقعیت بهتری قرار داشت. صاحب شغل بود و حقوق می گرفت. ایشان مدرک درجه یک غواصی بین المللی داشت. برایم جذاب بود که مادیات را رها می کند و مانند دیگر آتش نشانان جان برکف هدف دیگری را دنبال می کند و در نهایت شهید می‌شود.

کارگردان مستند «بالا» در پاسخ به این سوال که در روایت داستان دچار شتابزدگی و هیجانات ناشی از نمایش تصاویر دیده نشده از پلاسکو نشدید، گفت: از ابتدای کار می‌توانستم به حادثه پلاسکو اشاره کنم اما از  این هیجان‌زدگی پرهیز کردم. زیرا اگر دچار هیجان می شدم حرف اصلی فیلم به دست فراموشی سپرده می‌شد. داستان امیرحسین داداشی در خلال مستند روایت می شود و  اگر درگیر هیجانات پلاسکو می شدیم از حرف اصلی دور می ماندیم. شاید یکی از دلایل دیده نشدن فیلم در جشنواره حقیقت هم همین باشد. 

وی تاکید کرد: می توانستم از پلاسکو تصاویر بیشتری استفاده کنم؛ تصاویری که در فیلم استفاده شده، دیده نشده است. می‌توانستم چند دقیقه بیشتر از تصاویر استفاده کنم، اما از هدف دور می‌شدم. از ابتدا هدفم روشن بود که در مورد چه چیزی با مخاطب صحبت کنم. برایم نزدیک شدن به هدف و عمق شخصیت شهید داداشی اهمیت بیشتری داشت. 

وی درباره نمایش فیلم برای خانواده شهید و تاثیر آن بر خانواده گفت: فیلم در جشنواره عمار به نمایش درآمد و خانواده شهید را برای دیدن فیلم به سالن بردم. با دیدن فیلم گریه کردند و در آخر لبخند زدند. لبخند رضایت خانواده شهید برای من از هر جایزه‌ای اهمیت بیشتری دارد.

بنابراین گزارش، مستند داستانی «بالا» به مناسبت سالروز واقعه پلاسکو (30 دی ماه) منتشر خواهد شد. 

انتهای پیام/