موثرترین راهکارها برای خلاصی از «کبد چرب»
تاریخ انتشار: ۲۸ دی ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۶۶۱۳۱۳
در مراحل اولیه، کبد چرب موجب هیچ نشانه ای نمی شود. بیشتر این احتمال وجود دارد که کبد چرب از طریق یک معاینه جسمانی که طی آن پزشک ممکن است متوجه بزرگ شدن کبد شود، تشخیص داده شود. آزمایش خون، تصویربرداری یا نمونه برداری می توانند این تشخیص را تایید کنند.
چه چیزی موجب بیماری کبد چرب می شود؟
شاید مصرف الکل نخستین چیزی باشد که پس از شنیدن نام بیماری کبد چرب در ذهن شما نقش می بندد اما بسیاری از بیماران مبتلا به این بیماری الکل مصرف نمی کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بیماری کبد چرب اغلب ارتباط نزدیکی با عوامل خطرآفرین دیگر برای بیماری قلبی، مانند تری گلیسیرید بالا دارد. در حقیقت، احتمال مرگ افراد مبتلا به بیماری کبد چرب غیر الکلی به واسطه بیماری قلبی بیشتر از بیماری کبدی است.
خبر خوب این است که بیماری کبد چرب اغلب قابل درمان است و کبد می تواند از طریق ایجاد تغییراتی در رژیم غذایی و سبک زندگی بار دیگر سلامت کامل خود را باز یابد.
چگونه شرایط بیماری کبد چرب را بهبود ببخشیم؟
وزن خود را کاهش دهید. بهترین کاری که می توانید برای بهبودی کبد چرب انجام دهید، کاهش وزن است. کاهش حتی پنج درصد از وزن بدن می تواند برای آغاز بهبودی آسیب وارده کفایت کند؛ حتی اگر همچنان به طور قابل توجهی اضافه وزن داشته باشید.
اگر چه تداوم کاهش وزن ممکن است فواید بیشتری به همراه داشته باشد، بهتر است کاهش وزن را به میزان کم انجام داده و و وزن خود را حفظ کنید، تا این که مقدار قابل توجهی از وزن خود را کاهش داده و سپس دوباره افزایش وزن را تجربه کنید.
کاهش وزن تدریجی نیز اهمیت دارد زیرا کاهش وزن سریع می تواند شرایط بیماری کبد چرب غیر الکلی را به طور موقت وخیم‌تر کند. خوشبختانه، تحقق هدف کاهش وزن تدریجی ساده‌تر است و حفظ این روند آسان‌تر است.
مصرف قند و دیگر کربوهیدرات‌های پالایش شده را کاهش دهید. این مواد غذایی به سرعت به قند خون تبدیل می شوند، از این رو مصرف قند و کربوهیدرات‌های پالایش شده می تواند به افزایش قند خون مزمن منجر شود. این شرایط ترشح انسولین از لوزالمعده را تحریک می‌کند که وظیفه پاکسازی قند از جریان خون و ورود آن به سلول ها را بر عهده دارد اما اگر بدن برای رسیدگی به حجم بالای قند به طور مداوم انسولین ترشح کند، سلول ها نسبت به اثر آن مقاوم می شوند. هنگامی که سلول ها دیگر به انسولین واکنشی نشان نمی دهند، در نهایت با سطوح بالای قند خون و انسولین مواجه می شوید و شرایط برای ابتلا به بیماری دیابت فراهم می شود.
با کاهش مصرف قند و کربوهیدرات های پالایش شده می توانید سطوح قند خون خود و مقدار انسولینی که در بدن ترشح می شود را کاهش دهید. با گذشت زمان، سلول ها بار دیگر هر چه بیشتر واکنش‌پذیر می شوند.
در برخی موارد، پزشک شما ممکن است برای کمک به بهبود مقاومت به انسولین دارو تجویز کند. این اقدام می تواند مفید باشد اما لزوما نباید راه حلی بلندمدت باشد.
چربی مورد نیاز خود را از منابع سالم و مفید تامین کنید. لزومی ندارد تا یک رژیم غذایی کم‌چرب را دنبال کنید اما باید بر مصرف مواد غذایی که سرشار از چربی های تک غیر اشباع هستند، مانند روغن زیتون و آووکادو و اسیدهای چرب امگا ۳ که به عنوان مثال در ماهی و بذرکتان وجود دارند، متمرکز شوید. مصرف چربی های اشباع موجود در گوشت قرمز، لبنیات، و کره و اسیدهای چرب امگا ۶ موجود در روغن های گیاهی باید محدود شوند.
مصرف مواد غذایی سرشار از آنتی اکسیدان ها را افزایش دهید. استرس اکسیداتیو یکی دیگر از ویژگی های شایع برای دیابت نوع ۲، کبد چرب و بیماری قلبی است. پژوهش ها در زمینه استفاده از مکمل های آنتی اکسیدانی برای مقابله با این شرایط نتایجی یک دست را ارائه نکرده‌اند. از این رو افزایش مصرف مواد غذایی سرشار از آنتی اکسیدان ها، مانند سبزیجات غیر نشاسته ای، قارچ ها، میوه ها، گیاهان دارویی، ادویه ها، چای و قهوه راهبردی بهتر است.
رژیم غذایی مدیترانه ای به طور معمول تعادلی سالم از چربی ها، دریافت قند کم و مواد غذایی سرشار از آنتی اکسیدان را ارائه می کند. جای شگفتی نیست که مشخص شده است دنبال کردن این رژیم غذایی برای افراد مبتلا به بیماری کبد چرب غیر الکلی مفید است.
ورزش کنید. ورزش منظم می تواند حساسیت به انسولین را بهبود ببخشد که می تواند به بهبودی بیماری کبد چرب غیر الکلی کمک کند. یک رژیم ورزشی متعادل شامل ترکیبی از تمرینات هوازی، مانند پیاده روی، دوچرخه سواری و دویدن با تمرینات قدرتی، مانند کار با وزنه، اثرگذاری بیشتری در این زمینه دارد.
منبع: افکارنيوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۶۶۱۳۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
درمان جدید بیماری آلزایمر
آفتاب‌‌نیوز :
نتایج تحقیقات جدید نشان داده است که قرص معمولی دیابت به نام تیازولیدیندیون‌ها (TZDs) می‌تواند خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را کاهش دهد.
این داروی درمان دیابت که به راحتی در دسترس است برای افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ تجویز و یک یا دو بار در روز مصرف می‌شود. آن‌ها مقاومت به انسولین را هدف قرار می‌دهند و هورمون را قادر می‌سازند تا کنترل گلوکز را بهبود بخشد.
در مطالعه‌ای که بر روی بیش از نیم میلیون بیمار انجام شد، احتمال ابتلا به آلزایمر در افرادی که این قرص‌ها را مصرف می‌کردند ۲۲ درصد کمتر بود.
دکتر جین ژو، سرپرست گروه تحقیق از دانشگاه آریزونا گفت: دیابت نوع ۲ با افزایش خطر ابتلا به زوال عقل ازجمله دو زیرگروه اصلی آن، بیماری آلزایمر و دمانس عروقی (VaD) مرتبط است.
هم دیابت و هم آلزایمر با گردش خون ضعیف ارتباط دارند و تیازولیدیندیون‌ها می‌توانند با کاهش کلسترول بد و کاهش فشار خون به مقابله با آن کمک کنند. این دارو جریان خون را افزایش می‌دهد تا اکسیژن بیشتری به مغز برسد که به کاهش علائم آلزایمر کمک می‌کند.
این مطالعه گسترده، سوابق سلامتی آمریکایی‌هایی را که بین ژانویه ۲۰۰۰ تا دسامبر ۲۰۱۹ مبتلا به دیابت نوع ۲ تشخیص داده شده بودند، ردیابی کرد. موارد آلزایمر و دمانس عروقی به ترتیب ۱۱ و ۵۷ درصد در میان افرادی که با آکتوس (Actos) یا آواندیا (Avandia) و تیازولیدیندیون‌ها دیگر درمان شدند در مقایسه با افراد تحت درمان با دارو‌هایی مانند متفورمین یا سولفونیل اوره کاهش یافت.
دکتر ژو اظهار کرد: بیماری‌های عروقی خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش می‌دهند بنابراین کاهش تیازولیدیندیون‌ها در دمانس عروقی ممکن است پیشرفت آلزایمر را نیز کاهش دهد. برخی از مطالعات که تیازولیدیندیون‌ها را با دارونما یا مراقبت‌های استاندارد در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ مقایسه می‌کنند، کاهش خطر ابتلا به آلزایمر را گزارش کرده‌اند.
تصور می‌شود که عوامل سبک زندگی مانند دیابت نوع ۲، نقش کلیدی در ایجاد آلزایمر دارند.
دکتر ژو توضیح داد: نتایج این مطالعه همچنین نشان داد که تیازولیدیندیون‌ها در بیماران دارای اضافه وزن یا چاق محافظت بیشتری دارند و ممکن است تیازولیدیندیون‌ها منجر به کاهش چاقی مرکزی عامل خطر شناخته شده برای زوال عقل شوند.
این امر امکان مقابله با زوال عقل را از طریق قرص‌های پیشگیرانه باز می‌کند، اگرچه همه دارو‌های دیابت کاهش خطر یکسانی نداشتند و مصرف‌کننده سولفونیل اوره ۱۲ درصد بیشتر از کسانی که متفورمین دریافت می‌کردند در معرض ابتلا به زوال عقل بودند.
دکتر ژو گفت: مطالعات آینده برای استفاده مجدد از دارو‌های ضد دیابت خوراکی برای پیشگیری از زوال عقل ممکن است اولویت‌بندی تیازولیدیندیون‌ها را در نظر بگیرد. مصرف‌کنندگان سولفونیل اوره می‌توانند در مقایسه با مصرف‌کنندگان متفورمین یا تیازولیدیندیون‌ها در معرض خطر بالای زوال عقل باشند بنابراین، نظارت منظم بر عملکرد‌های شناختی در این جمعیت مهم‌تر است.
مکمل سولفونیل اوره با متفورمین یا تیازولیدیندیون‌ها ممکن است تا حدی اثرات جانبی زوال عقل آن را جبران کند.
آلزایمر و سایر اشکال زوال عقل بیش از ۹۲۰هزار نفر در بریتانیا را تحت تاثیر قرار می‌دهد و این رقم در دهه آینده به سرعت افزایش خواهد یافت. تمرکز بر این اقدامات پیشگیرانه که در حال حاضر وجود دارد می‌تواند تا حدودی مانع از ابتلای افراد به زوال عقل شود.
منبع: خبرگزاری ایسنا
جزئیات جدید از دزدیده شدن دختر ۴ ساله کلالهای؛ کارگر ۳۵ ساله قصد فروش یسنا را داشت