آش نخورده و دهان سوخته/ وقتی عدم اتصال به فاضلاب صدای مردم را در می آورد
تاریخ انتشار: ۳۰ دی ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۶۹۱۱۴۴
فاضلاب یکی از بزرگترین دغدغه های مردم زابل و اداره آب و فاضلاب این شهرستان به شمار می رود.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛به نقل از پایگاه خبری اوشیدا؛ با توجه به آزبستی بودن و فرسودگی لوله های فاضلاب در شهر زابل نشت زمین و بلعیده شدن خودروها دیگر به مسئله ای عادی برای مردم مبدل شده است.
با توجه به اهمیت موضوع و جلوگیری از شکسته شدن لوله های فاضلاب تردد کامیون ها در شهر ممنوع است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
یکی دیگر از معضلات فاضلاب شهر زابل بوی بسیار بد آن در یکی از میادین اصلی و مهم زابل به نام میدان امام حسین است به طوری که نه تنها منازل و مکان های تجاری نزدیک آن بلکه هر رهگذری را به شدت آزار می دهد.
البته محلات بسیاری نیز از نعمت اتصال به شبکه فاضلاب در رنج هستند و این موضوع مشکلات بسیاری را برای آنان فراهم آورده به طوری که در بسیاری از محلات ساکنان محل مجبور به تخلیه چاه فاضلاب خود دو بار در هرماه هستند.
یکی از خیابان های زابل که اهالی آن از مشکلات عدم اتصال به شبکه فاضلاب در رنج است خیابان سام شرقی است که در این راستا اهالی آن با تماس با پایگاه خبری اوشیدا؛ خواهان رفع این معضل هستند.
یکی از اهالی خیابان سام شرقی گفت: با اینکه از اجرای طرح لوله کشی فاضلاب زابل از مرز بیست سال هم گذشته اما متاسفانه اهالی سام شرقی با وجود جمعیت قابل توجه خود با وجود اینکه در کنار پمپاژخانه واقع شده از نعمت اتصال به فاضلاب محروم هستند.
علی با اشاره به ضرب المثل آش نخورده و دهان سوخته، خاطرنشان کرد: با اینکه اکثر مواقع باید بوی نامطبوع ایجاد شده از طریق ایستگاه را تحمل کنیم، تنها کوچه فاقد لوله کشی فاضلاب در آن منطقه به شمار می رویم که این خود جای سوال دارد.
وی ادامه داد: در طول چهار سال چندین بار نامه نگاری کردیم و نتیجه ای حاصل نشد حتی اهالی نزد نماینده وقت رفتیم و از طریق نامه مشکلات را با او در میان گذاشتیم و پس آن نماینده تماس گرفته و دستوراتی دادند که خوشبختانه بعد آن نامه یک بار آمده و کوچه را متر و اعلام کردند که ظرف ده روز آینده طرح را اجرا میکنند ولی تا این لحظه هیچ گونه اقدامی انجام نشده است.
علی خاطرنشان کرد: چندین بار اهالی حضوری مراجعه کردند اما تنها قولهای بی عملی برای امروز و فردا می دهند و این موضوع به شدت اهالی منطقه را رنج میدهد.
این شهروند زابلی تاکید کرد: فرصت خدمت به مردم محدود است بنابراین انتظار می رود مدیران و مسئولان وقت بیشتری را به حل مشکلات مردم اختصاص دهند.
انتهای پیام
منبع: دانا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۶۹۱۱۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف فسیل دست نخورده یک گونه کانگوروی عجیب
فسیل تقریباً دست نخورده گونهای از کانگوروها که ۴۶ هزار سال است منقرض شدهاند، در استرالیا کشف شده است که یکی از کاملترین اسکلتهای یک گونه منقرض شده در استرالیاست که ۷۱ درصد استخوانهای آن حفظ شده است.
به گزارش ایسنا، دانشمندان موزه ویکتوریا اسکلت دست نخورده یک کانگوروی جوان از گونه Simosthenurus occidentalis را که معمولاً به عنوان «کانگوروی کوتاهصورت» شناخته میشود، کشف کردند.
به نقل از آیای، این فسیل که از غاری در نزدیکی منطقه بوچان در گیپسلند استرالیا به دست آمده است، یکی از کاملترین اسکلتهای گونههای منقرض شده در این کشور است که ۷۱ درصد استخوانهای این حیوان حفظ شده است.
این کشف مدیون نگاه دقیق جاشوا فان دایک یکی از محلیهای منطقه گیپسلند است که در سال ۲۰۱۱ به طور تصادفی با این بقایای فسیل شده در یک غار برخورد کرد.
فان دایک با بازگویی این صحنه اظهار داشت: این فسیل پشت چند سنگ افتاده بود و انگار مستقیم به من نگاه میکرد. خانواده فان دایک که سابقه غارنوردی دارند، از دهه ۱۹۹۰ با دیرینه شناسان موزه ویکتوریا همکاری میکنند و به طور فعال غارهای مجاور محل زندگی خود را کاوش میکنند.
استخراج اسکلت فسیل شده این کانگوروی کوتاهصورت موفقیت کمی نبود و به بیش از ۵۸ ساعت تلاش غارنوردی در یک دوره دو ساله نیاز داشت. این کشف بر سهم ارزشمند افراد خارج از بدنه جامعه علمی به ویژه غارنوردان تفریحی تاکید میکند که اوقات فراغت خود را به کشف و استخراج چنین آثار ارزشمندی از اعماق غارها اختصاص میدهند.
استخراج فسیل
تیم زیگلر، دیرینهشناس مؤسسه تحقیقاتی موزه ویکتوریا که رهبری این کاوش را برعهده داشت، تأکید میکند که چنین فسیلهای کمیابی با چنین کیفیت و کمالی در استرالیا نادر هستند.
پژوهشگران میگویند احتمالا این کانگوروی جوان نگونبخت چندین هزار سال قبل از انقراض گونه خود بر اثر سقوط تصادفی در ورودی مخفی این غار قربانی شده است.
کشف این اسکلت کاملاً دست نخورده در کشف اسرار پیرامون سبک زندگی این موجود منقرض شده بسیار مؤثر است. زیگلر میگوید: اکنون میتوانیم بفهمیم که آنها چه کاری میتوانستند انجام دهند.
شایان ذکر است تنها یک فسیل دیگر از یک کانگوروی کوتاهصورت وجود دارد که به اندازه این فسیل کشف شده در بوچان، تقریباً نیم قرن پیش در استرالیای جنوبی کشف شد.
آنچه این فسیل به ما میگوید
این کانگوروی کوتاهصورت تازه کشف شده توسط پژوهشگران به عنوان یک کانگوروی نوجوان شناخته شده است، اما احتمالاً وزن قابل توجهی تا ۸۰ کیلوگرم داشته است. این کانگورو بینشهایی را در مورد موجودی ارائه میدهد که با همتایان امروزی خود همزیستی داشته است.
کانگوروی کوتاهصورت که با سر متمایز و فک پایینی قوی یادآور کوالاها و پانداهاست، سازگاریهایی داشته که به او امکان میداده از گیاهان سختتری مانند شاخهها تغذیه کند.
پژوهشگران حدس میزنند که هیکل تنومند این گونه کانگورو و خویشاوندان آن ممکن است بر حرکت آنها تأثیر گذاشته باشد که به طور بالقوه نشان دهنده حرکتی است که بیشتر شبیه به راه رفتن است تا پریدن که مشخصه شناخته شده کانگوروهای امروزی است.
کانگوروی کوتاهصورت قربانی یک رویداد انقراض فاجعه بار شده است که ۸۵ درصد از پستانداران، خزندگان و پرندگان جثه بزرگ استرالیا را از بین برد. عوامل موثر در مرگ آنها شامل تغییرات محیطی است که با سرد شدن و خشکسالی مداوم، از بین رفتن زیستگاه، بیماریها و فعالیتهای انسانی مانند افزایش آتش سوزی مشخص میشود.
زیگلر کانگوروهای کوتاهصورت را به عنوان کیسهدارانی که زمانی در سراسر قاره شکوفا و پراکنده بودند، تعریف میکند. وی خاطرنشان کرد: انقراض ناگهانی آنها در کنار تقریباً تمام جانوران بزرگ استرالیا یک یادآوری عمیق برای دفاع از محیطهای مدرن ما در برابر چنین موضوعی است.
انتهای پیام