دلایل گرایش به عملهای زیبایی
تاریخ انتشار: ۲ بهمن ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۷۳۲۶۸۸
تهران- ایرنا- احساس زیبایی یا سلیقه افراد در زیبایی تا حدی جنبه روانشناختی دارد. در واقع تمام افراد تمایل به جذابیت دارند تا دیگران به آنها توجه کنند و به این ترتیب محبت و حمایت اطرافیان را به خود جلب کنند.
بهروز بیرشک روانشناس و استاد دانشگاه در یادداشتی در روزنامه آرمان، نوشت: در عین حال به میزان زیادی فرهنگ و اجتماع نیز در تمایل افراد به عمل زیبایی و آراستگی دخالت دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
قدمت این موضوع به تاریخ ایران برمیگردد. در جامعه ایرانی به ویژه در گذشته برای امر ازدواج زنان انتخاب میشدند. یعنی اینکه آنها جای انتخابکننده انتخابشونده بودند و برای انتخاب شدن معیارهایی وجود داشت که یکی از مهمترین آنها زیبایی بود. مجموعه عوامل اجتماعی، فرهنگی و تاریخی سبب شد که در جامعه ما زنان به آرایش و پیرایش خودشان بیش از اندازه توجه کنند و مصرف موادآرایشی در ایران به نسبت خیلی از کشورهای دیگر بالا رود.
آرایش و اعتماد به نفس
در کشورهای اروپایی و آمریکایی زنان اعتماد به نفس بیشتری دارند و زنان جوان به ندرت آرایش میکنند. در این جوامع بیشتر آرایشهای غلیظ مختص زنان سالمند است تا کهولت سن خود را بپوشانند، اما در ایران دختران و زنان از 15سالگی علاقهمند به انجام عمل زیبایی یا آرایش غلیظ هستند، قطعا عوامل روانی در این امر دخالت دارد، زیرا انجام عملهای متعدد زیبایی نیز جزو فرهنگ توجه به زیبایی است.
اگر خانمها ایراد مختصری در بینی یا قسمت دیگری از چهره خود داشته باشند علاقهمند به رفع آن هستند تا در جلب توجه همسر خود عقب نمانند. منتها این تمایل در مواردی تحت عنوان بیماری وسواس طبقه بندی میشود، در این بیماری شخص از ظاهر و چهره خود ناراضی است و به هر ترتیب بنا به تغییر آن دارد. بنابراین شاید از نظر دیگران بینی یا یکی از اعضای چهره او ایرادی نداشته باشد، اما از نظر خود او اعضای چهره دچار مشکل است و این ایراد برای او به حدی جدی است که اعتماد به نفس خود را از دست میدهد و علاقهمند به معاشرت با دیگران نیست.
در حال حاضر برخی زنان فکر میکنند میتوانند با عمل جراحی زیبایی ایرادات چهره خود را برطرف کنند و این عملها رونق بسیاری در ایران دارند. متخصصان زیبایی و جراحان پلاستیک نیز از این بازار در قسمتهای مختلف استفاده کرده، از طریق تبلیغات در مجلات ویژه یا برنامههای زنان سعی کردند این بازار را هر روز گرمترکنند. به این دلیل تعداد خانمهایی که در ایران و برخی از کشورهای خاورمیانه تحت عمل جراحی زیبایی قرار میگیرند به نسبت کشورهای اروپایی و آمریکایی بیشتر است.
زیبایی و ارتباطات اجتماعی
افراد به دلیل نقص ظاهری خود به میزان زیادی احساس حقارت و عدم کفایت میکنند، بنابراین اعتماد به نفس خود را از دست میدهند و این نقص آنها را از تعاملات اجتماعی دور میکند و در نهایت ناراحتی روانی به سراغ آنها میآید. البته ابتلای این افراد به ناراحتیهای روانی تا حد زیادی به رفتار اطرافیان و جامعه با آنها نیز بستگی دارد. برای مثال اگر دختر عیب مختصری در چهره یا بدن خود داشته باشد و والدین یا اطرافیان آن را به رخ او بکشند برای مثال او را بینی بزرگ بخوانند او را تحقیر و به اعتماد به نفس و شخصیت او آسیب میزنند. والدین، همکلاسیها و معلمان نباید ایراد مختصر فرد در چهره یا اعضای بدن او را بزرگتر از آنچه هست جلوه دهند و تاثیر بسیار بدی بر روحیه و سلامت افراد داشته باشند.
چهرههایی که مد میشوند
شاهد هستیم همواره مدل مشخص برای یکی از اعضای چهره در سطح جامعه مشاهده میکنیم، برای مثال بینی باید سربالا و کوچک باشد یا افراد جامعه لب کلفت میپسندند. اینکه افراد برای مثال بینی با فرم خاصی را میپسندند به مدلهای زیبایی در جامعه برمیگردد. برای مثال در دوران قاجار ابروهای کلفت و به هم پیوسته، زیبا شمرده میشد، بنابراین خانمها تلاش میکردند با سرمه و وسمه ابروی پر و به هم پیوسته داشته باشند یا چاق بودن زنان از نظر جامعه مهم بود و جزو ارکان زیبایی تلقی میشد. اما در 60 سال اخیر مدلهای زیبایی عمدتا هنرپیشگان خارجی سینما و تلویزیون و مدلهای لباس هستند.
بنابراین جوانان ما به ویژه خانمهای جوان فکر میکنند در صورتی جذاب هستند که شبیه یکی از هنرپیشگان معروف خارجی باشند. این تغییر الگو سبب تغییر سلیقه زیباییشناسانه مردان ایرانی نیز شد و آنها نیز ملاکهای زیبایی خارجی را بر ملاکهای وطنی ترجیح دادند. بنابراین عوامل خارجی جزو فرهنگ جامعه میشوند و بر برداشت و ارزشهای زیبایی تاثیرگذار میشوند و نگاه مردم به مقوله زیبایی را تغییر میدهند.
تشویق به طبیعی بودن
کمپینهایی در شبکههای مجازی افراد را به پذیرش چهره طبیعی خود دعوت میکنند و آنها را از انجام عملهای زیبایی بازمیدارند. شکلگیری این کمپینها به کاهش میزان عملهای زیبایی در جامعه کمک میکند. برای مثال در آمریکا و اروپا فمینیستها، خانمها را تشویق به آن کردند که بازیچه دست مردان نشوند، و پیشگام نظریه برابری زن و مرد بودند. آنها به زنان جوان القا کردند که عروسک مردان نیستند و چهره آنها باید مورد پسند خودشان باشد و نیازی به تایید چهره خود توسط مردان ندارند. در واقع آنها تلاش کردند الگوهای زیبایی را برای زنان تغییر دهند و به این ترتیب از افراط در زمینه استفاده از وسایل آرایشی نیز جلوگیری کردند.
اگر زنان ایرانی که به عدالت جنسیتی اعتقاد دارند کمپینهایی در تمجید زیبایی طبیعی راه بیندازند مطمئنا بر نسلجوان تاثیر خواهد گذاشت و برای جامعه بسیار مفید خواهد بود. در مواردی عنوان میشود گرایش به اعمال جراحی زیبایی افزایش یافته است. به اعتقاد من تمایل افراد به انجام عملهای زیبایی ثابت باقی مانده است؛ به رغم تمام تلاشها زنان ایرانی همچنان علاقهمند به زیبا دیده شدن در انظار عمومی هستند و الگوهای زیبایی چهره برای آنها همچون هنرپیشههای خارجی است.
البته اگر آنها در انجام عملهای زیبایی دچار افراط نشوند انجام این عملها برای زنان بلامانع است اما اگر به حدی وسواسگونه دربیاید، اعتماد به نفس را از آنها میگیرد و دچار بیماری روانی میشوند. البته نمیتوان تمام افراد را که به انجام عملهایزیبایی محدود مشتاق هستند، از نظر روانی مشکلدار توصیف کرد، تنها افرادی که نارضایتی بیمارگونه از ظاهر خود دارند بیمار محسوب شده و نیاز به درمان دارند. وسواس این افراد به افسردگی آنها منجر میشود، بنابراین داروهای درمانافسردگی و کنترلاضطراب برای درمان این افراد نیز موثر است. همچنین درمانهای رفتاری- شناختی برای این افراد نیز بر روند بهبودی آنها تاثیرگذار است.
*منبع:روزنامه آرمان،1396،11،2
**گروه اطلاع رسانی**1893**9131**انتشاردهنده: شهربانو جمعه
منبع: ایرنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۷۳۲۶۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دلایل توصیه ائمه(ع) به زیارت حضرت عبدالعظیم(ع)
شاید بسیاری از زائران آستان حضرت عبدالعظیم (ع) ندانند که در روایات از ائمه(ع) آمده که ثواب زیارت آن حضرت برابر با زیارت امام حسین(ع) است اما چرا حضرت عبدالعظیم (ع) راهی شهر ری شدند و چه نقشی در ترویج معارف دین در این منطقه داشته و چگونه به جایگاهی رسیدند که چنین مورد عنایت و لطف ائمه(ع) قرار گرفتند؟
حجتالاسلام ابوالفضل حافظیان، نویسنده «مأخذشناسی حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) و شهر ری» که فهرستنویسی نسخههای خطی کتابخانه حضرت عبدالعظیم را برعهده داشته است به معرفی تعدادی از کتابهایی پرداخت که در خصوص حضرت عبدالعظیم (ع) نوشته شده است و گفت: شیخ عزیزالله عطاردی کتابی با عنوان «عبدالعظیم حسنی حیاته و مسنده» (زندگانی حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) و روایات او) نوشته است که کتاب ارزشمندی است. همچنین کتاب احوال حضرت عبدالعظیم حسنی نوشته شده توسط علی قلیمیرزا اعتماد السلطنه قاجار که اخیراً به چاپ رسیده و کتاب «جنات النعیم فی احوال سیدالشریف عبدالعظیم»، نوشته مولامحمد اسماعیل کزازی اراکی نیز از دیگر کتابهای خوب در خصوص حضرت عبدالعظیم(ع) است. این کتاب قبلاً به صورت چاپ سنگی چاپ شده بود اما بعدها در کنگره حضرت عبدالعظیم حسنی با تصحیح و شکل جدید به چاپ رسید که در این کتاب به صورت مفصل به شخصیت آن حضرت پرداخته شده است.
پیدا شدن نسخه کهن روایات حضرت عبدالعظیم
وی با اشاره به اینکه در خصوص حدیث عرض دین نیز مرحوم آیتالله صافی گلپایگانی در کتابی به شرح این حدیث پرداخته گفت: اخیراً در کتابخانهای در خارج از ایران نسخه خطی کهنی پیدا شده که روایاتی که حضرت عبدالعظیم(ع) روایت کردهاند در آن آمده بود. این جزوه نیز تصحیح و به چاپ رسیده است.
این متخصص کتابشناسی و نسخهشناسی در پاسخ به این سؤال که آیا احتمال دارد منابع کهنی در خصوص حضرت عبدالعظیم(ع) وجود داشته باشد که هنوز شناسایی نشده است؟ گفت: بله؛ حتماً منابعی در تاریخ اهل بیت(ع) وجود دارد که هنوز شناسایی نشدهاند یا نسخهای از آن به دست نیامده است. کتابهایی وجود دارد که به صورت مستقل به شخصیت ایشان پرداخته و کتابهایی نیز داریم که در خصوص اصحاب و روایات ائمه(ع) نوشته شده است که در این کتابها نیز از حضرت عبدالعظیم(ع) یاد شده و روایاتی که ایشان نقل کردهاند را بیان کردهاند. در کتابهایی که برای شرح حال رُوات نوشته شده است نیز نام عبدالعظیم(ع) آمده و از مراتب علمی و معنوی ایشان نیز سخن گفته شده است.
حجتالاسلام حافظیان در پاسخ به این سؤال که چرا حضرت عبدالعظیم(ع) ری را به عنوان مقصد هجرت خود انتخاب کرده بود؟ گفت: آن حضرت از سوی ائمه(ع) به شهرها و سرزمینهای مختلف رفته و به تبلیغ دین میپرداخت. به همین جهت خلیفه عباسی قصد کشتن ایشان را داشت و حضرت عبدالعظیم در حال خوف و ترس از سامرا خارج شدند و تصمیم گرفت به سمت ایران بیاید.
وی ادامه داد: یکی از دلایلی که بزرگانی از اهل بیت(ع) و اصحاب ائمه(ع) ایران را برای هجرت انتخاب میکردند این بود که دوست داشتند به دیدار و زیارت امام رضا(ع) بروند و لذا امامزادگان فراوانی در شهرهای مختلف ایران وجود دارد که به قصد زیارت امام رضا(ع) وارد ایران شدند اما در بین راه در اثر بیماری وفات یافتهاند و یا به شهادت رسیدند.
چرا حضرت عبدالعظیم به ری مهاجرت کرد
این پژوهشگر و مؤلف یکی از دلایل انتخاب ری توسط حضرت عبدالعظیم(ع) را ارتباطات خوب مردم ری با ائمه(ع) عنوان کرد و گفت: مردم ری با امام جواد(ع) در ارتباط بودند و سؤالات خود را برای ائمه اطهار(ع) ارسال میکردند. رسول جعفریان کتابی به نام مکتب و میراث شیعیان ری نوشته است که در این کتاب به علت مهاجرت حضرت عبدالعظیم(ع) به ری و ارتباط اهالی آن با ائمه اطهار اشاره کرده است. بنابراین شهر ری میتوانست محل مناسبی برای ورود حضرت عبدالعظیم(ع) باشد و ایشان از دست حکومت عباسی در امنیت باشد.
وی ادامه داد: طبق روایاتی نیز امام رضا(ع) دستور دادند که حضرت عبدالعظیم(ع) به ری بروند و معارف دینی را در آنجا تبلیغ کنند. البته ممکن است این دستور از سوی امام هادی(ع) صادر شده باشد. شهر ری بعد از این تاریخ نیز مرکز شیعه بوده و مدارس شیعی در آنجا وجود داشته و بزرگان زیادی از آنج برخاستهاند مثل مرحوم کلینی و شیخ صدوق که این نشان میدهد شهر ری مرکزی برای تشیع در جهان اسلام بوده است.
حجتالاسلام حافظیان در پاسخ به این سؤال که چند سال حضرت عبدالعظیم در ری حضور داشتند؟ گفت: بر اساس آنچه در کتابهای تاریخی آمده حدس زده میشود که ایشان در حدود سال 250 قمری به ایران آمده است. وفات ایشان را برخی از بزرگان در سال 252 قمری ذکر کردهاند. بنابراین حدود یک سال یا کمی بیشتر در ری بودند؛ البته مدتی نیز به صورت مخفیانه در منزل یکی از شیعیان زندگی میکردند و گاهی به صورت پنهانی از منزل خارج میشدند و به زیارت حضرت حمزه میرفتند و میفرمودند ایشان از اولاد امام کاظم(ع) است.
وی افزود: یکی از دلایلی که ایشان به ری آمد این است که مرقد امامزادگان در آنجا بوده و این مسئله نشاندهنده ارادت مردم ری به اهل بیت(ع) است. بعد از مدتی زندگی مخفیانه، مردم با حضرت عبدالعظیم(ع) آشنا میشوند و برای دریافت معارف دینی نزد ایشان میروند.
نویسنده کتاب «رسائل فی درایة الحدیث» ادامه داد: روایاتی که ایشان از اهل بیت(ع) نقل کردهاند به خصوص حدیث عرض دین که در آن معارف اسلامی درج شده است جنبه آموزشی مهمی برای شیعیان در طول تاریخ و به خصوص برای شیعیان آن عصر داشته است.
نسبی که به امام حسن مجتبی میرسد
وی به نسب حضرت عبدالعظیم (ع) نیز اشاره کرد و گفت: نسب ایشان با چهار واسطه به امام حسن مجتبی(ع) میرسد و ایشان ارتباط بسیار زیادی با امام جواد(ع) و امام هادی(ع) داشتند و بیشتر وقتشان را در همراهی با ائمه اطهار(ع) میگذرانده و معارف دینی را از حضرات کسب و به مردم منتقل میکرده است؛ بنابراین وقتی چنین شخصیتی وارد شهری شود که مردم آن شهر نیز علاقهمند به معارف شیعه هستند، خیلی میتواند مؤثر واقع شوند.
این مؤلف و پژوهشگر دینی عنوان کرد: شخصی نزد امام هادی(ع) رفت و سؤالاتی در خصوص معارف دینی پرسید؛ امام هادی(ع) وی را به حضرت عبدالعظیم(ع) ارجاع داد و فرمود شما که در شهر ری شخصیتی مثل عبدالعظیم دارید، سؤالاتتان را میتوانید از وی بپرسید. این مسئله نشان میدهد که حضرت عبدالعظیم(ع) این موقعیت را داشته که به ترویج احکام دینی بپردازد.
حجتالاسلام حافظیان خاطرنشان کرد: اطلاعات تاریخی گستردهای در خصوص فعالیتهای آن حضرت در آن دوران در شهر ری نداریم اما وجود چنین شخصیتی در شهر ری میتواند واسطه مستقیمی با اهل بیت(ع) برای مردم باشد.
وی در پاسخ به این سؤال که چرا ائمه(ع) بعد از وفات حضرت عبدالعظیم(ع) تلاش میکردند که ایشان را به مردم بشناسانند؟ گفت: در روایات است که زیارت حضرت عبدالعظیم(ع) در ثواب با زیارت امام حسین(ع) برابری میکند. همچنین نقل شده است که کسی که به زیارت ایشان برود بهشت بر او واجب میشود؛ این روایات نشان میدهد حتی پس از وفات حضرت عبدالعظیم(ع) ائمه(ع) تلاش میکردند ایشان را به مردم بشناسانند.
حرم حضرت عبدالعظیم (ع) محل استجابت دعا
این پژوهشگر ادامه داد: بیشتر علمای شیعه و رجالیون در کتابهایشان به مقامات حضرت عبدالعظیم(ع) اشاره کردهاند و بزرگانی مثل مرحوم میرداماد فرمودهاند که حرم حضرت عبدالعظیم (ع) محل استجابت دعا است. اینکه ائمه(ع) به زیارت حضرت عبدالعظیم(ع) را توصیه میکردند نشاندهنده عظمت شخصیت ایشان است و این ظرفیت وجود داشت که مرقد ایشان محوریتی برای اجتماعات شیعیان پیدا کند.
وی در خصوص اینکه چرا در حدیث آمده است که زیارت حضرت عبدالعظیم(ع) در ثواب، شباهت به زیارت امام حسین(ع) دارد، گفت: علمای بزرگ در این خصوص دلایل مختلفی را بیان کردهاند. جناب شیخ صدوق این روایت را در ثوابالاعمال آورده است. در کاملالزیارات نیز این حدیث آمده است. در لئالی الاخبار از امام رضا(ع) نقل شده است که «هر کسی بعد از وفاتم مرا زیارت کند من برای او بهشت را ضمانت میکنم و کسی که قادر بر زیارت من نیست پس به زیارت برادرم عبدالعظیم حسنی در ری برود» که نشاندهنده عظمت شأن و مقام ایشان است. همچنین در همین کتاب آمده است که امام رضا(ع) فرموده است اگر عاجز شدید از زیارت جدم حسین(ع) سید زاهد عابد جناب عبدالعظیم را در ری زیارت کنید که این کفایت میکند تو را از زیارت سیدالهشداء (ع).
حجتالاسلام حافظیان ادامه داد: یکی از ادلهای که برای مشابهت زیارت حضرت عبدالعظیم با زیارت سیدالشهداء(ع) نقل شده این است که در زمان امام هادی(ع) حکومت عباسی برای زیارت امام حسین(ع) شرایط بسیار سختی در نظر گرفته بودند و چه بسا شیعیانی که در راه زیارت سیدالشهداء به شهادت میرسیدند. به دلیل اینکه زیارت حضرت سیدالشهداء از بلاد مختلف بسیار سخت و تهدید آمیز و برای شیعیان خطرناک بود، ائمه(ع) شیعیان علاقهمند به زیارت سیدالشهداء را ترغیب میکردند که به زیارت حضرت عبدالعظیم بروند که وی هم از بزرگان منسوب به اهل بیت(ع) است.
وی افزود: البته احادیث مشابه این حدیث نیز در منابع شیعی آمده است. مثلاً از امام رضا(ع) نقل شده است که هر کس خواهرم حضرت معصومه(س) را در قم زیارت کند مانند این است که مرا زیارت کرده است. پس زیارت منسوبان به اهل بیت(ع) همانند زیارت خود اهل بیت(ع) ثواب دارد و چون به خاطر محبت به اهل بیت(ع) به زیارت بستگان اهل بیت(ع) میروند این ثواب زیارت اهل بیت(ع) را درک میکنند.
حجتالاسلام حافظیان تصریح کرد: البته این حدیث دلالت بر این نمیکند که شأن حضرت عبدالعظیم دقیقا برابر با امام حسین(ع) باشد. بلکه این معنا را میرساند که چون زیارت امام حسین(ع) در آن زمان مشکل بوده به جهت اینکه شیعیان علاقهمند به اهل بیت(ع) محل اجتماعی با هم داشته و به یاد اهل بیت(ع) باشند به آنها توصیه میشد که به زیارت حضرت عبدالعظیم(ع) بروند.
وی در پایان تصریح کرد: در هر محلی وقتی امامزادهای به خاک سپرده شده در طی قرون آنجا محل اجتماع شیعیان بوده و تأثیر ژرفی بر بقای شیعه داشته است.