به نقل از «الف»

قول روحانی برای حل مشکل سپرده‌گذاران موسسات اعتباری/می‌توانستیم بگوییم به ما ربطی ندارد اما...

تاریخ انتشار: ۲ بهمن ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۷۵۳۴۳۳

به گزارش خبرآنلاین حسن روحانی در ادامه گفت‌وگوی زنده خود با مردم ایران، به یکی از مسائل و مشکلات اساسی بخشی از جامعه پرداخت.

او در پاسخ به این سوال مجری برنامه که مردم بابت صندوق های مالی اعتباری چه با مجوز بوده یا نبوده، بسیار گلایه مندند، آیا دولت مسئول است یا نه و مردم چه کار کنند؟ گفت: برخی از این صندوق های اعتباری بی مجوز بودند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این موضوع مربوط به امروز هم نیست. اینها از دهه هشتاد شروع به کار کردند که خیلی وارد جزییات آن نمی‌شوم. اما یک نکته ای را می خواهم از مردم خواهش کنم. هر بانکی یا هر صندوقی اگر خلاف متعارف به مردم قول سود داد آنها بدانند که اینجا خطری وجود دارد. یعنی اگر یک کسی صدا زد و گفت من سود بالاتری می دهم مردم احساس خطر و شک و تردید کنند. چون وقتی سود زیاد می دهد چطور می خواهد آن مبالغ را تامین کند؟ آنها برای جذب پول، برخلاف مقررات قول سود دادند.

روحانی در ادامه به راههایی که پیش پای دولت برای حل این مشکل وجود داشت اشاره کرد و گفت: یک راه این بود که بگوییم به ما ربطی ندارد و این موسسات غیرمجاز بوده است. اما ما اینکار را نمی توانستیم بکنیم. به هر حال مردم به دلیلی به آن صندوق اعتماد کردند و مشکلی پیش آمده است، دولت باید حل کند. وقتی می گوییم دولت حل کند یعنی از جیب مردم حل کند. یادمان نرود دولت پولی ندارد. تمام پول دولت متعلق به مردم است. وقتی می گوییم یک صندوقی ورشکست شده و دولت باید بدهد یعنی مردم همه بیایند مشارکت کنند.

رییس جمهور به پرداخت‌هایی که تاکنون به طلبکاران این موسسات تعلق گرفته اشاره کرد و گفت: تاکنون بیش از 11 هزار میلیارد تومان بانک مرکزی برای اینکه این 98 درصد مشکلاتشان حل و فصل شود، پرداخت کرده است البته ممکن است این مردم صد در صد هم راضی نباشند اما طبق معیارهایی که وجود داشت بنا بود تا تسویه حساب شود. یعنی مردم اصل پولشان را بگیرند. این کار انجام گرفته است. یعنی 11.5 هزار میلیارد تومان بانک مرکزی پول داده است.

او با بیان اینکه این یک فشار بر دولت است ادامه داد: ما مشکلات بقیه را هم داریم دنبال می کنیم. روسای سه قوه هم جلسات متعدد در این خصوص داشتند و دارند تا سریع تر مسایل دادگاهی اش حل شود و اموال محاسبه شود. به هر حال ما مشکل مردم را حل خواهیم کرد اما همه باید بدانیم که وقتی می گوییم دولت یعنی مردم.

روحانی با بیان اینکه عمده بودجه ما یا از مالیات است یا از نفت که هر دو متعلق به ملت گفت: این که می‌گوییم بودجه شفاف شود چون مال مردم است. مال دولت نیست که بگوید هرجا می خواهم خرج کنم.

از مدتها قبل دستور دادم که به هیچ بانک جدیدی مجوز ندهید

او با تاکید بر اینکه مشکلات سپرده‌گذاران تمام شده است، گفت: الان دیگر موسسه غیرمجاز نداریم. از مدت ها پیش به بانک مرکزی کتبا دستور دادم مجوز هیچ بانک جدیدی را صادر نکند. به این دلیل که این نوع مجوزهای بی حساب برای ما مشکل درست می کند. البته برخی از این صندوق ها حتی مجوز هم نداشند.

او برای چندمین بار تاکید کرد: ما تلاشمان را انجام دادیم و می دهیم. مردم بدانند اگر ته دلشان هنوز فکر می کنند طلبکارند بدانند که یک افرادی آمدند سر مردم کلاه گذاشتند، مردم را با سودهای واهی دعوت کردند و فراوان پول مردم را جذب کردند و این مشکل را ایجاد کردند. تلاش بسیار زیادی از سوی دولت و قوه قضاییه و قوه مقننه انجام شده است. ما عمده مشکل را حل کردیم و آن را ادامه می دهیم تا کامل حل شود.

ما به یاد مردم هستیم

روحانی در پاسخ به این سوال مجری برنامه که آیا آنهایی که در خیابان برای اعتراض حضور دارند باید آرام باشند، گفت:
من حتما می خواهم قول بدهم. اینطور نیست که دولت به یاد آنها نباشد، حتما ما فراموش نمی کنیم. همانطور که قدم هایی که برداشتیم بر مبنای اعتراض مردم نبود. البته اشکالی ندارد مردم اعتراض کنند، این کاری را هم که انجام دادیم بر مبنای وظیفه مان بوده. میلیون ها خانواده درگیر این موضوع بودند.

روحانی در ادامه قول داد که مشکلات آن دو درصد باقیمانده را هم حل خواهیم کرد. رییس‌جمهور گفت: نماینده های سه قوه به طور مداوم جلسه دارند تا این مشکل حل شود. ما احساس مسوولیت می کنیم. علت اینکه تلاش شده و اینهمه پول دادیم به خاطر همین احساس مسوولیت بوده است.

منبع: الف

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۷۵۳۴۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عباس عبدی بررسی کرد؛ تفاوت سه سال اول دولت رئیسی با روحانی

آفتاب‌‌نیوز :

عباس عبدی در اعتماد نوشت: امسال آخرین سال سند چشم‌انداز ایران است که در سال ۱۳۸۲ از سوی مقام معظم رهبری برای اجرا به نهاد‌های حکومت ابلاغ شد.

طبق چشم‌انداز بیست‌ساله، ایران کشوری است توسعه یافته با جایگاه اول اقتصادی، علمی و فناوری در سطح منطقه با هویت اسلامی و انقلابی، الهام‌بخش در جهان اسلام و با تعامل سازنده و موثر در روابط بین‌الملل... متکی بر اصول اخلاقی و ارزش‌های اسلامی، ملی و انقلابی، با تأکید بر مردم‌سالاری دینی، عدالت اجتماعی، آزادی‌های مشروع، حفظ کرامت و حقوق انسان‌ها و بهره‌مندی از امنیت اجتماعی و قضایی.

برخوردار از دانش پیشرفته، توانا در تولید علم و فناوری، متکی بر سهم برتر منابع انسانی و سرمایه اجتماعی در تولید ملی. امن، مستقل و مقتدر با سامان دفاعی مبتنی بر بازدارندگی همه‌جانبه و پیوستگی مردم و حکومت. برخوردار از سلامت، رفاه، امنیت غذایی، تأمین اجتماعی، فرصت‌های برابر، توزیع مناسب درآمد، نهاد مستحکم خانواده، به دور از فقر، تبعیض و بهره‌مند از محیط‌زیست مطلوب. فعال، مسوولیت‌پذیر، ایثارگر، مومن، رضایت‌مند، برخوردار از وجدان کاری، انضباط، روحیه تعاون و سازگاری اجتماعی، متعهد به انقلاب و نظام اسلامی و شکوفایی ایران و مفتخر به ایرانی بودن.

دست یافته به جایگاه اول اقتصادی، علمی و فناوری در سطح منطقه آسیای جنوب غربی (شامل آسیای میانه، قفقاز، خاورمیانه و کشور‌های همسایه) با تأکید بر جنبش نرم‌افزاری و تولید علم، رشد پرشتاب و مستمر اقتصادی، ارتقاء نسبی سطح درآمد سرانه و رسیدن به اشتغال کامل. دارای تعامل سازنده و موثر با جهان بر اساس اصول عزت، حکمت و مصلحت.»»

اکنون که در سال پایانی این سند مهم هستیم آیا می‌توانیم تصویری از تحقق این اهداف ارایه دهیم؟

اگر بلی آیا موفق شده‌ایم یا شکست خورده‌ایم؟ یا وضعیتی بینابینی است؟ گمان نمی‌کنم که رسیدگی دو و چند باره به شاخص‌های مندرج در این سند ما را به نتیجه‌ای جز این برساند که نه تنها در اغلب موارد نسبت به ۲۰ سال پیش جایگاه بهتری پیدا نکرده‌ایم بلکه و بدون تردید موقعیت ما در بیشتر جهات هم در مقایسه با گذشته خود و به ویژه در مقایسه با دیگران ضعیف‌تر هم شده است.

در واقع در مسیر معکوس حرکت کرده‌ایم. کافی است چند شاخص مهم آن یعنی؛ «رشد پرشتاب و مستمر اقتصادی، ارتقای نسبی سطح درآمد سرانه و رسیدن به اشتغال کامل» را بررسی کنیم.

هیچگاه نه رشد پرشتابی داشتیم و مهم‌تر از آن اصلا هم مستمر نبود، در نتیجه ارتقای نسبی سطح درآمد سرانه را نیز شاهد نبوده‌ایم. اشتغال کامل نیز امری شوخی است. با کاهش یا ثبات نرخ فعالیت اقتصادی و نیز افزایش مشاغل کم‌کیفیت و خویش‌فرما و خروج افراد از بازار کار، همچنان بیکاری بالا است و مهاجرت نیروی متخصص نیز به این روند‌های منفی افزوده شده است.

تقریبا همه اهداف این سند به جز موارد معدودی فاصله‌ای ژرف با واقعیت دارد. جالب است برای مواردی هم که به‌شدت هزینه و برنامه‌ریزی کردند مثل فرزندآوری نیز شکست فاحشی خوردند.

این شکست‌ها را نیز نمی‌توان معلول این دولت و آن دولت دانست. هر چند تفاوت‌های عملکردی میان دولت‌ها وجود داشته است. این روند را باید در ذیل کلیت جریان حکمرانی کشور تحلیل کرد.

البته دوره اصلاحات از این داوری استثنا است؛ به قول یرواند آبراهامیان تاریخ‌نگار برجسته ایرانی در آخرین کتاب خود: «بدون هیچگونه اغراقی خاتمی را باید موفق‌ترین رییس‌جمهور ایران بعد از انقلاب سال ۵٧ دانست، زیرا ایران در سال (١٣٨١/٢٠٠١) در شرایطی پا به قرن بیست و یکم گذاشت که اگر نگوییم در غرب آسیا، اما در خاورمیانه به عنوان قدرت اول منطقه در تمام زمینه‌ها شناخته می‌شد.»

اکنون می‌توان پرسید که اگر این روند مطلوب و یا حداقل با موفقیت‌های نسبی همراه بوده است، این نتیجه را به‌طور رسمی اعلام نمایند، تا مردم تکلیف خود را با چنین اسنادی و اهدافی بدانند و آن‌ها را توخالی و فاقد اعتبار بدانند. پس اگر در تحقق این اهداف شکست خورده‌ایم، پیش از هر چیز باید یک تحلیل جامع از علل شکست ارایه و سپس نتیجه‌گیری شود که براساس این تحلیل چه تغییرات سیاستی باید داده شود؟

می‌توان تمام شاخص‌های مذکور در سند را بررسی کرد و نشان داد که نه تنها مطابق هدف تعیین شده محقق نشده‌اند، بلکه اغلب آن‌ها فاصله بزرگی با هدف دارند و مهم‌تر از همه اینکه سرجمع نتیجه این اهداف که معادل جایگاه کلی کشور است، نشانگر پیشرفت رتبه ایران نیست، بلکه پسرفت هم هست. تحولاتی که در ۷ سال اخیر به ویژه در سه سال گذشته رخ داده، نه تنها به بهبود چشم‌انداز کشور کمک نکرده، بلکه امید را کم‌رنگ‌تر از گذشته کرده است.

کافی است که سه سال اول دولت روحانی را مقایسه کنید با سه سال اخیر، تا ببینیم هر چه در آن دوره چشم‌انداز مثبت و امیدبخش بود و حتی به رشد اقتصادی بالای ۱۴درصد و تورم تک‌رقمی هم رسید، در این دولت ماجرا معکوس است.

دولت روحانی که با چنان وضع امیدبخشی آغاز کرد؛ پایانش چنان شد که همه می‌دانیم. پایان این دولت چه خواهد شد که آغازش از پایان روحانی ناامیدکننده‌تر است.

آنچه که ناامیدی را دامن می‌زند، فقدان چشم‌انداز نسبت به آینده است. از این رو امسال را باید سال ضرورت تغییر ریل سیاست به سوی عقلانیت و به سود مردم برای ایجاد امید تلقی کرد. امید محصول نقد گذشته و برنامه‌ریزی علمی و منطقی و قابل قبول برای آینده است و ربطی به تلقینات و تبلیغات توخالی و پوچ رسانه‌های رسمی ندارد که همگی ناامید کننده هستند.

آینده کشور در صورت ادامه سیاست‌های موجود قابل پیش‌بینی است، همین مسیری است که از سال ۹۶ تاکنون آمده است و حتی ممکن است این روند تشدید هم بشود. به قول امام علی فرصت‌ها، چون ابر می‌گذرند، امسال را باید سال فرصت دانست. فرصتی که استفاده نشود، تبدیل به تهدید می‌شود.