به نقل از «خبرگزاری آریا»

حضرت زينب کبري(س)، پيام آور رسانه عاشورا

تاریخ انتشار: ۳ بهمن ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۷۵۳۶۷۲

خبرگزاري آريا - محمد جواد محسن زاده* - اين سخن حضرت(س) و ديگر سخنان و رفتارهاي ايشان در طول مسير اسارت، نشان از دقت نظر آن بانو و وجود يکسري اهداف و تاکتيک هاي تهاجمي در مسير پيام ‏رساني عاشورا دارد که در اينجا به برخي از آنها اشاره مي‏ کنيم:
مقدمه
عظمت شأن و بلندي جايگاه حضرت زينب کبري(س) بر کسي پوشيده نيست.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بانويي که همچون مادرش، فاطمه زهرا(س) و جده‏اش، خديجه کبري(س)، صبر و شجاعت را براي جهانيان معنا کرد و در دفاع از آيين حق، نام خود را بر تارک تاريخ ثبت نمود. تاريخ اسلام شاهد صلابتها و شهامتهاي مکرر اين بانوي بزرگ اسلام است که با معرفت والاي خود پيرامون شناخت وظايف و اتخاذ مواضع هوشمندانه در ابلاغ پيام عاشورا، به مروجان و مبلغان دين و فرهنگ درسي بزرگ داد و آنان را از زلال آموزه ‏هاي ناب ديني و سيرۀ عملي خاندان نبوي سيراب کرد.
سرني در نينوا مي‏ماند اگر زينب نبود
کربلا در کربلا مي‏ماند اگر زينب نبود
چهرة سرخ حقيقت بعد از آن توفان رنگ
پشت ابري از ريا مي‏ماند اگر زينب نبود
در عبور بستر تاريخ، سيل انقلاب
پشت کوه فتنه جا مي‏ماند اگر زينب نبود
شايد بتوان گفت که يکي از جنبه‏ هاي زندگي حضرت زينب(س) که در ماندگاري سيره و رفتار ايشان مؤثر بوده، مسئلۀ «پيام ‏آوري و ابلاغ رسالت عاشوراييان» است. عاشورا که خود مصداقي از انجام تکاليف ديني و عمل به دستورات الهي بود، پيام‏آوري داشت تا سيره و رفتار عاشوراييان را به گوش جهانيان برساند و حضرت زينب(س) پيام‏آور خدامحوري، عفت، بصيرت، ولايتمداري، جوانمردي و آزادگيِ عاشورا بود.
اينک نگاهي به جنبۀ پيام ‏آوري زندگي حضرت زينب(س) در زمان حادثۀ عاشورا و پس از آن خواهيم داشت.
پيام ‏آور نهضت عاشورا
عاشورا از منابع اصيل فرهنگ شيعيان و رسانه دين مبين اسلام مي باشد. فرهنگ تشيع با عاشورا سخت گره خورده است. اين ماندگاريِ فرهنگ عاشورا در تاريخ تشيع، مرهون تلاشها، زحمات و هدايتهاي ائمۀ هدي(ع)، بزرگان و عالمان دين و مبلغان و مروجان ديني در مرحلۀ اول و کوشش اديبان، نويسندگان، مورخين و هنرمندان در مرحلۀ دوم است.
به طور کلي مي ‏توان تلاشگران عرصۀ ابلاغ پيام عاشورا را به دو دسته تقسيم کرد: دستۀ بزرگان و عالمان دين و دستۀ اديبان و هنرمندان که هر کدام نقش تاريخي خود را به عنوان يک منبع فرهنگ‌ساز بازي کردند، به گونه ‏اي که بزرگان و عالمان دين با ترويج و تبليغ، موشکافي و دقت عالمانه و تفحص هاي تاريخي خود، زوايا و جايگاه عاشورا را مدون کردند و در فضاي علم و دانش عرضه نمودند. اديبان و نويسندگان نيز در جهت بقا و انتقال پيام عاشورا اثرگذار بوده ‏اند.
ما در اينجا در صدد بيان اين نکته هستيم که حضرت زينب کبري(س) علاوه بر برخورداري از دانش و علم عاشورايي، در بخش بقا و ماندگاري عاشورا، با استفاده از بالاترين متدها و روش هاي هنري، کوشش و تلاشي بي‏بديل داشت. او که نخستين زيباشناس و هنرمند عاشورايي بود، در مواجهه با صحنه‏ هاي کربلا - که به ظاهر جز کُشتن و اسارت چيزي نداشت - بهترين پاسخ را به سؤال ابن زياد (حاکم کوفه) داد؛ آنجا که قاتل شهداي کربلا سرمست از قدرت و پيروزي ظاهري خود، به طعنه گفت: «کار خدا را با برادرت چگونه ديدي؟» يکي از ماندگارترين جملات تاريخ را با فرياد حيدرگونه چنين فرمود: «ما رَأَيتُ الا جَميلاً؛ چيزي جز زيبايي نديدم.»
اين سخن حضرت(س) و ديگر سخنان و رفتارهاي ايشان در طول مسير اسارت، نشان از دقت نظر آن بانو و وجود يکسري اهداف و تاکتيکهاي تهاجمي در مسير پيام ‏رساني عاشورا دارد که در اينجا به برخي از آنها اشاره مي‏کنيم:
عملکرد پيام ‏رسان عاشورا
فردي که رسالت پيام‏رساني را بر عهده مي‏گيرد، بايد از دشمن و احوالات پيرامون خود درکي مناسب و صحيح داشته باشد تا بر انتقال مفاهيم حاصل از رويدادها و تفسير مناسب آنها به مخاطبان خاص و عام، فايق آيد. حضرت زينب(س) به درستي از اين ويژگي بهره ‏مند بود. در ذيل به صورتي گذرا به وقايع تاريخي عاشورا و نحوۀ برخورد حضرت زينب(س) با آنها مي‏پردازيم تا اين ويژگي حضرت روشن ‏تر گردد.
1. شب عاشورا و پرستاري
شب عاشورا از سخت‏ ترين شبهايي بود که بر حضرت زينب(س) گذشت؛ چراکه از قرائن و احوالات آن شب، روز عاشورا و حوادث پيرامون آن را پيش ‏بيني مي‏کرد. در آن شب، هنگامي که امام حسين(ع) اشعاري در وصف دنيا زمزمه مي ‏فرمود، حضرت زينب(س) آن اشعار را شنيده و بي ‏تابي مي‏ کرد، امام به ايشان فرمود: «يَا أُخَيَةُ لَا يُذهِبَنَ حِلمَکِ الشَيطَانُ ... اتَقِي اللَهَ وَ تَعَزَي بِعَزَاءِ اللَهِ؛ خواهرم! [پس از شهادت من] شيطان صبر تو را نبرد... از خدا پروا کن و با آن شکيبايى که خدا بهره ‏ات ساخته، بردبارى کن.»
در اينجا حضرت زينب(س) به وظيفۀ اصلي خود آگاهي پيدا کرد و مشغول پرستاري از امام سجاد(ع) شد که سخت بيمار بود. حضرت(ع) به خوبي مي ‏دانست که رسالتش آغاز شده است.
2. واکنش به وقايع از لحظۀ آغاز اسارت
عمر سعد ملعون عصر روز يازدهم محرم سال 61ق لشکر منحوس خود را به سوي کوفه حرکت داده، دستور داد کاروان دختران، خواهران و کودکان امام حسين(ع) و امام سجاد(ع) را با لشکر همراه سازند. هنگامي که حضرت زينب(س) پيکر بي‏ جان برادرش حسين(ع) را مشاهده کرد که دفن نشده است، فرياد زد: «يَا مُحَمَدَاه! يَا مُحَمَدَاه! صَلَى عَلَيکَ مَلَائِکَةُ السَمَاءِ هَذَا الحُسَينُ بِالعَرَاءِ، مُرَمَلٌ بِالدِمَاءِ، مُقَطَعُ الأَعضَاءِ. يَا مُحَمَدَاه! وَ بَنَاتُکَ سَبَايَا وَ ذُرِيَتُکَ مَقتَلَةً تَسفِي عَلَيهِم رِيحُ الصَبَا؛ يا محمد! يا محمد! درود فرشتگان آسمان بر تو باد. اين حسين توست که بر صحرا افتاده است، در حالي که به خون خود آغشته و اعضاي بدنش قطعه قطعه شده است. اي محمد! دخترانت به اسارت گرفته شده و ذريه‏ ات کشته شده ‏اند و باد صبا بر بدن هاي [برهنه و نازنين] آنان مي‏ وزد.»
در اين صحنه، حضرت زينب(س) با واقع نمايي، اختصاصي‏ سازي، ايجاد حساسيت و واکنش به وقايع اتفاق افتاده، دوست و دشمن را متوجه مصايب اهل‏بيت و ظلم هايي کرد که بر ايشان روا داشته بودند.
3. رسوا نمودن يزيديان در کوفه
در محرم الحرام سال 61ق اسراي اهل‏بيت(ع) را بر شتران بدون جهاز سوار و در حالي که گريه و ناله مي‏کردند، وارد شهر کوفه ساختند. مردم براي تماشاي آنان از منازل خود خارج شده بودند که رسالت حضرت زينب(س) به شکلي پررنگ‏تر نمايان شد. آن حضرت چنان خطبه ‏اي خواند که موجب حيرت مردم شد و دل و دستهاي آنان به لرزه افتاد. پيرمردي که اشک محاسنش را تر کرده بود، صدا بر آورد که:
کُهُولُهُم خَيرُ الکُهُولِ وَ نَسلُهُم
إِذَا عُدَ نَسلٌ لَا يَخِيبُ وَ لَا يَخزَى‏
«پيرانشان بهترين پيران و نسلشان بهترين نسلها هستند و هيچ گاه خوار و هلاک نمي‏شوند.»
هنگامي که مي ‏خواستند اسرا را وارد دارالامارة عبيدالله بن زياد ملعون کنند، حضرت زينب(س) لباس هاي کهنه و بي‏ارزشي پوشيد تا ناشناس بماند و به کنيزان و خدمتکارانش دستور داد که دور او بنشينند تا به صورت گمنام ميان ايشان باشد؛ ولي ابن زياد ملعون که مي‏خواست به زعم خود او را رسوا و نامش را فاش کند، سه بار پرسيد: اين ناشناس کيست؟
يکي از کنيزان حضرت زينب(س) برخاست و گفت: اين زينب، دختر فاطمه(س) است.
وقتي ابن زياد او را شناخت، گفت: «الحَمدُ لِلَهِ الَذِي فَضَحَکُم وَ قَتَلَکُم وَ أَکذَبَ أُحدُوثَتَکُم‏؛ سپاس خدايي را که شما را کشت و رسوا کرد و نشان داد که حرفهاي تان دروغي بيش نبوده است.»
حضرت زينب(س) پاسخ داد: «الحَمدُ لِلَهِ الَذِي أَکرَمَنَا بِنَبِيِهِ مُحَمَدٍ وَ طَهَرَنَا مِنَ الرِجسِ تَطهِيراً وَ إِنَمَا يَفتَضِحُ الفَاسِقُ وَ يَکذِبُ الفَاجِرُ وَ هُوَ غَيرُنَا وَ الحَمدُ لِلَهِ؛ سپاس خدايي را که ما را به پيامبرش محمد کرامت داد و از پليديها پاک گرداند؛ همانا فاسق رسوا مي‏گردد و فاجر دروغ مي‏گويد و آن، ما نيستيم؛ و خدا را سپاس.»
ابن زياد گفت: کار خدا را با برادر و اهل‏بيت خود چگونه ديدي؟ حضرت زينب(س) پاسخ داد: «کَتَبَ اللَهُ عَلَيهِمُ القَتلَ فَبَرَزُوا إِلَى مَضَاجِعِهِم وَ سَيَجمَعُ اللَهُ بَينَکَ وَ بَينَهُم فَتُحَاجُونَ إِلَيهِ وَ تَختَصِمُونَ عِندَهُ؛ آنان گروهي بودند که خداوند شهادت را برايشان مقدر فرموده بود، پس به سوي آرامگاه خود شتافتند. به زودي خداوند ميان تو و آنان جمع کرده، آنان با تو مخاصمه و محاجه خواهند کرد.»
ابن زياد عصباني شد و گفت: خداوند دل مرا از جانب خاندان طغيانگر و سرکش تو شفا داد و آسود. زينب(س) فرمود: «لَعَمرِي لَقَد قَتَلتَ کَهلِي وَ أَبَدتَ أَهلِي وَ قَطَعتَ فَرعِي وَ اجتَثَثتَ أَصلِي فَإِن يَشفِکَ هَذَا فَقَدِ اشتَفَيتَ؛ به جانم سوگند! بزرگ خاندانم را کشتي، شاخه‏ هايم را بريدي و ريشه ‏ام را برکندي. اگر اين شفاي توست، پس شفا يافتي.»
حضرت زينب(س) در اين مجلس با نام خدا و اتصال به منبع وحي الهي و بر پايۀ حق، به صورت روشنگرانه با هشدار و موعظة صريح، قاطع، مناسب و مقتضي حال، با واقع نمايي، حساب‌شده و سنجيده، بدون اداي احترام به ابن زياد، با برجسته کردن کمالات، برگشت به گذشته و ذکر مناقب اهل‏بيت پيامبر باعث عصبانيت ابن زياد و شکستن اقتدار وي و جلوگيري از سوءاستفادة او از واقعة عاشورا شد.
4. اعلان شناعت عمل يزيد در مجلس شام
هنگامي که خاندان نبوت(ع) به شام رسيدند، يزيد بزرگان را دعوت کرد و با حضور آنان جلسه‏ اي عمومي ترتيب داد، سپس دستور داد کاروان اسرا را وارد قصر کنند. هنگامي که اهل‏بيت در آن مجلس حاضر شدند، در موارد متعددي حضرت زينب(س) در نهايت شجاعت و عظمت، يزيديان را رسوا نمود و حاضران را از اقدام ظالمانۀ حکومت اموي مطلع ساخت، به طوري که بارها موجب خشم و غضب يزيد شد.
مردي بني‏تميمي از اهل کوفه چنين مي ‏گويد: سر مطهر امام حسين(ع) مقابل يزيد، داخل تشتي گذارده شده بود. يزيد چوبي به دست داشت و با آن به دندان هاي مطهر امام مي ‏زد و مي ‏گفت: کاش بزرگان بني اميه ـ که در جنگ بدر کشته شدند ـ حاضر بودند و مي ‏ديدند که من چگونه انتقام ايشان را از فرزندان قاتلانشان گرفتم...
در اين هنگام حضرت زينب(س) برخاست و ضمن خطبه‏ اي غراء فرمود: «... فَمَهلًا مَهلًا لَا تَطِش جَهلًا أَنَسِيتَ قَولَ اللَهِ عَزَ وَ جَلَ: وَ لا يَحسَبَنَ الَذِينَ کَفَرُوا أَنَما نُملِي لَهُم خَيرٌ لِأَنفُسِهِم إِنَما نُملِي لَهُم لِيَزدادُوا إِثماً وَ لَهُم عَذابٌ مُهِينٌ؛ اندکي آهسته ‏تر! به جهل و ناداني اتکا مکن، آيا کلام خداي تعالي را فراموش کرده ‏اي که فرمود: آنان که به راه کفر رفتند، گمان نکنند مهلتي که به آنان مي‏ دهيم، به حال آنان بهتر خواهد بود؛ بلکه مهلت [را براي امتحان] مي‏ دهيم تا بر سرکشي بيفزايند و آنان را عذابي است خوار [و ذليل] کننده؟»
و در ادامه فرمود: «أَمِنَ العَدلِ يَا ابنَ الطُلَقَاءِ تَخدِيرُکَ حَرَائِرَکَ وَ إِمَاءَکَ وَ سَوقُکَ بَنَاتِ رَسُولِ اللَهِ سَبَايَا قَد هَتَکتَ سُتُورَهُنَ وَ أَبدَيتَ وُجُوهَهُنَ تَحدُو بِهِنَ الأَعدَاءُ مِن بَلَدٍ إِلَى بَلَدٍ؛ اي پسر آزاد شدگان [توسط جد بزرگ ما!] آيا از عدل است که تو زنان و کنيزان خود را در پرده بنشاني و دختران رسول خدا را اسير کرده و از شهري به شهر ديگر ببري؟ در حالي که پرده حجاب آنان را دريده و صورت هاي شان را آشکار ساخته‌اي تا دشمنان آنان را ببينند.»
حضرت زينب(س) در مجلس يزيد با عدم احترام به او و ايراد خطبه ‏اي که با داشتن خصوصياتي همچون فصاحت و بلاغت و پرخاشگري، و ذکر مناقب اهل‏بيت(ع) و برگشت به گذشته که به مسلمان شدن پدر و جد يزيد توسط رسول اکرم اشاره فرمود، باعث سکوت يزيد، رسوايي بني‏اميه و بيداري وجدان هاي خفتة مردم و جامعة خفقان ‏زدة شام شد که در ظلمت جهالت از اسلام دور نگاه داشته شده بودند و با پاسخ کوبنده و شجاعانه، تأثير شگرفي بر آنان گذاشت، به طوري که صداي گريه از زن و مرد، پير و جوان اهل مجلس بلند شد.
اين خطبه شناعت عمل يزيد را آشکار ساخت و او را نه تنها در بزمي که آراسته بود؛ بلکه در برابر نمايندگان ديگر کشورها، مردم شام، زنان حرم‏سراي خويش و تاريخ بشريت شرمسار کرد، بدان سان که ناچار شد مسئوليت اين فاجعة خونبار را بر دوش ابن زياد انداخته، بگويد: «لَعَنَ اللَهُ ابنَ مَرجَانَةَ؛ خدا ابن مرجانه (عبيدالله بن زياد) را لعنت کند.»
بر اثر خطبة غراي حضرت زينب(س) به بانوان حرم حسيني اجازة نوحه و غمگساري داده شد و مجالس حسيني در مقر خلافت قاتلان شهداي کربلا آغاز گرديد و خطبه‏ هاي آتشين اهل حرم از جمله: ام کلثوم، فاطمه و امام سجاد(ع) بيش از پيش، پرده از جنايات يزيد و يزيديان برداشت، تا آنجا که حتي زنان خاندان ابوسفيان نيز بر کشته ‏هاي نهضت حسيني گريستند و يزيد مصلحت را در آن ديد که اسيران را با احترام به مدينه رهسپار کند تا بيش از آن شاهد شعله ‏ور شدن آتش هاي زير خاکستر در جامعه نگردد.
5. حضرت زينب(س) در مدينة النبي(ص)
پس از بازگشت کاروان اسراي کربلا به مدينه، عبدالله بن جعفر، همسر حضرت زينب(س) از شهادت دو فرزندش؛ «محمد» و «عون» در رکاب امام حسين(ع) آگاه شد و براي آنان مجلس سوگواري بر پا کرد و گفت: «خداوند را بر (فيض) شهادت امام حسين(ع) شکرگذارم. اگر خود نتوانستم در رکاب آن حضرت باشم، دو فرزندم در خدمتش بودند. آنچه مرا در شهادت فرزندانم آرام مي‏کند، اين است که در رکاب برادرم و پسرعمويم شهيد شده‏ و او را ياري کرده ‏اند و در مصيبت ها همراه و همدرد او بوده ‏اند.»
حضرت زينب(س) در مدينه نيز خطبه ‏اي ايراد فرمود که در آن مردم را به قيام براي خونخواهي شهداي کربلا دعوت کرد. وقتي حاکم مدينه مطلع شد، به يزيد نامه نوشت و مطلب را چنين به اطلاع او رساند: «همانا که وجود او (زينب(س)) در ميان مردم مدينه اذهان را مي ‏آشوبد. او زني سخنور، عاقل و خردمند است و عزم کرده تا با هوادارانش انتقام خون حسين را بگيرد.»
يزيد به او دستور داد ميان حضرت زينب(س) و مردم مدينه جدايي بيندازد. او نيز به آن حضرت(س) اعلام کرد که از مدينه خارج شود و در هر جاي ديگري که مايل است، زندگي کند.
حضرت زينب(س) به ناچار مدينه را در روزهاي پاياني ذي ‏الحجه سال 61ق، در حالي که هنوز يک سال از شهادت برادرش نگذشته بود، به همراه دو دخترش (فاطمه و سکينه) ترک کرد و طبق اختلاف نظر مورخان، به شام يا مصر روانه شد و سرانجام در پانزدهم ماه رجب سال 62ق به جوار حق شتافت.
منابع
* عضو ستاد نماز جمعه نسيم شهر (استان تهران)، کارشناس ارشد ارتباطات دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مرکزي، مدرس دانشگاه و محقق(شماره تماس: 09192937009).
Mj.Mohsenzadeh@gmail.com
. شاعر: قادر طهماسبي؛ ر.ک: نواي خيمه گاه، جمع آوري: عابدين کاظمي، انتشارات دارالنور، قم، چاپ اول، 1392ش، ج‏3، ص‏117.
. براي مطالعه بيش‏تر ر.ک: الاحتجاج، فضل بن احمد طبرسي، دارالاسوه، قم، چاپ سوم، 1383ش، ج‏2، ص305.
. امام در حالي که شمشير و وسايل جنگي خود را مهيا مي‏کرد، زير لب چنين زمزمه مي‏فرمود:
يَا دَهرُ أُفٍ لَکَ مِن خَلِيلِ
کَم لَکَ بِالإِشرَاقِ وَ الأَصِيلِ‏
مِن صَاحِبٍ أَو طَالِبٍ قَتِيلِ
وَ الدَهرُ لَا يَقنَعُ بِالبَدِيلِ‏
وَ إِنَمَا الأَمرُ إِلَى الجَلِيلِ
وَ کُلُ حَيٍ سَالِکٌ سَبِيلِي‏
«اف بر تو باد اى روزگار که چه دوست بدى هستى. چه بسيار در صبحگاهان و شامگاهان ياران و دنياجويان را کشته‏اى و روزگار عوض نمى‏پذيرد. کار به دست خداى جليل است و هر زنده‏اى سرانجام راه مرا خواهد پيمود.» الارشاد، محمد بن نعمان معروف به شيخ مفيد، کنگره شيخ مفيد، قم، 1413ق، ج‏2، ص‏93.
همان؛ وقعة الطف، لوط بن ‌يحيي ابومخنف، ترجمه: محمدهادي يوسفي غروي، مؤسسه نشر اسلامي، قم، چاپ سوم، 1375ش، صص 200 – 201؛ تاريخ طبري، رحمت الله رضايي، نشر خلاق، تهران، چاپ اول، 1389ش، ج‏5 ، ص‏42.
. اللهوف علي قتلي الطفوف، سيد بن طاووس، انتشارات جهان، تهران، 1348ق، ص‏133.
. راوي اين روايت «حذلم بن ستير» يا «حذلم بن بشير» است که مي‏گويد: «فَرَأَيتُ النَاسَ حَيَارَى قَد رَدُوا أَيدِيَهُم فِي أَفوَاهِهِم».
. أمالي، شيخ مفيد، کنگره شيخ مفيد، قم، 1413ق، ص‏324.
. ارشاد، شيخ مفيد، ج‏2، ص‏116.
. احتجاج، طبرسي، ج‏2، ص‏308.
. اعلام الوري بأعلام الهدي، ص‏254.
. شرح الاخبار في فضائل الائمه الاطهار، قاضي نعمان تميمي مغربي، مترجم: محمد حسيني جلالي، مؤسسه نشر اسلامي، قم، چاپ اول، 1368ش، ج‏3، ص‏69.
. وقعة الطف، صص 272 ـ 274 و 201؛ تاريخ طبري، ترجمه: رحمت الله رضايي، نشر خلاق، تهران، چاپ اول، 1389ش، ج‏5 ، ص‏466.
. همان، ص‏72.

اضافه نمودن به:
نظر شما:نام:پست الکترونيکي:نظر
کد امنيتي:
پربيننده ترين مطالب روابط عمومي روزنامه نگار در نقش آموزگار و پاسدار دمکراسي
روزنامه نگاري که اعلاميه استقلال آرژانتين را نوشت
حضرت زينب کبري(س)، پيام آور رسانه عاشورا
اثرات مثبت ارتباطات
جورج مور: خاطره نگاري و بيوگرافي نويسي «پندآموز» و خدمت به جامعه اند
درهاي باز و بسته در ارتباطات/1
سرپرست جديد روابط عمومي بانک پارسيان معرفي شد
پژوهش/ افراد خلاق‌تر ارتباطات مغزي قوي‌تري دارند
روابط عمومي يا بنگاه خبري؟
افغانستان بناي ياد بود براي کشته‌شدگان رسانه‌ها مي‌سازد



مقالات
گفتگو
گزارش
آموزش
جهان روابط عمومي
مديريت
رويدادها
روابط عمومي ايران
کتابخانه
تازه هاي شبکه
آخرين رويدادها
فن آوري هاي نو
تبليغات و بازاريابي
ايده هاي برتر
بادپخش صوتي
گزارش تصويري
پيشنهادهاي کاربران
اخبار بانک و بيمه
نيازمندي ها
خدمات
خبرنگار افتخاري
بخش اعضا
دانلود کتاب
پيوندها
جستجوي پيشرفته
موبايل
آر اس اس
بخشنامه ها
پيشکسوتان
لوح هاي سپاس
پيام هاي تسليت
مناسبت ها
جملات حکيمانه
پايان نامه ها
درباره شارا
تماس با ما
Shara English
Public Relation
Social Media
Marketing
Events
Mobile
Content
Iran Pr
About Us - Contact US - Search
استفاده از مطالب اين سايت با درج منبع مجاز است
تمام حقوق مادي و معنوي اين سايت متعلق به شارا است
info@shara.ir
خبر فوري: جلد سوم کتاب استانداردهاي روابط عمومي منتشر شد

منبع: خبرگزاری آریا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۷۵۳۶۷۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پیام لیبرمن به سیاستمداران اسرائیلی: ساکت باشید

رهبر حزب اسرائیل بیتنو به سیاستمداران صهیونیست پیشنهاد کرد، در این روزها له یا علیه مذاکرات مربوط به توافق آزادی اسرا سکوت اختیار کنند. - اخبار بین الملل -

به گزارش گروه عبری خبرگزاری تسنیم، اویگدور لیبرمن عضو کنست و رهبر حزب اسرائیل بیتنو در پیامی که امروز یکشنبه در شبکه‌های اجتماعی قرار داد و رسانه‌های عبری زبان آن را باز نشر دادند، از تمامی سیاستمداران اسرائیلی خواست از اظهار نظر له و علیه توافق آزادی اسرا موجود نزد حماس در غزه اجتناب کنند.

او در پیام خود در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده نوشته است: به تمام سیاستمداران پیشنهاد می‌کنم که شرایط فعلی را درک کنند و صبوری پیشه کرده و سکوت اختیار کنند، اظهار نظر و شوهای کلامی کمکی به کسی نخواهد کرد.... همانطور که بارها گفتم ما در رسانه‌های گروهی مذاکره نمی‌کنیم.

نتانیاهو از صدور حکم بازداشتش وحشت‌زده استشنبه اعتراض؛ هزاران صهیونیست خواهان برکناری نتانیاهو شدندعربده کشی نتانیاهو برای دادگاه لاهه

انتهای پیام/