راه اندازی طرح همیار سلامت روان برای پیشگیری از اعتیاد
تاریخ انتشار: ۶ بهمن ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۸۲۳۴۱۲
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا، عارف وهاب زاده، مدیرکل فرهنگی و پیشگیری ستاد مبارزه با موادمخدر، به مرور اقدامات پیشگیرانه از اعتیاد در جمعیت دانشجویی و جمعیت زنان پرداخت و اظهار کرد: در بعد دانشجویی طرح همیار سلامت روان را راه اندازی کردیم. یکی از سختی‌های کار در این حوزه این است که نمی‌توانیم براحتی به دانشجو بگوییم در کارگاه پیشگیری از اعتیاد بنشیند و به توصیه‌ها گوش دهد، باید برای دانشجوها برنامه‌هایی از جنس خودشان ترتیب داد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی افزود: البته عنوان کارگاه‌هایی آموزشی در دانشگاه‌ها، "مهارت آموزی" است و برچسب اعتیاد به آن نمی‌خورد.
مدیرکل فرهنگی و پیشگیری ستاد مبارزه با موادمخدر با اشاره به ایجاد دو واحد درس اختیاری مهارت‌های زندگی در مقاطع کاردانی و کارشناسی پس از 21 سال اظهار کرد: البته برخی دانشگاه‌ها خودشان این دو داحد را اجباری کرده اند که یک قدم بسیار مثبت است و اگر در تمام دانشگاه‌ها اجباری شود قطعا می‌تواند به تقویت بعد مهارت‌های زندگی کمک کند.
وهاب‌زاده همچنین با اشاره به نتایج آخرین شیوع شناسی اعتیاد در محیط‌های کارگری و نرخ اعتیاد حدود 22 درصدی کارگران گفت: برنامه «کاج» ویژه محیط‌های کاری برنامه ریزی شده است. این برنامه از سال گذشته در محیط‌های صنعتی با جمعیت 50 تا 500 نفری شروع شد و همزمان بعد پیشگیری و درمان را پوشش داد.
وی افزود: امسال اجرای برنامه همیار کارکنان را هم در دستورکار داشتیم که یک برنامه جهانی است و علاوه بر پوشش خود کارگر، به خانواده وی نیز توجه دارد و خدمات درمانی را هم ارائه می‌کند و به نوعی یک پکیج کامل است. این طرح در مقیاس کوچکتر اجرا و نتایج پایلوت مثبت بود و اکنون در حال تعمیم آن هستیم. ما کارفرما و پیمانکار را آموزش می‌دهیم و بخشنامه‌ای از سوی وزیر کار ابلاغ می‌شود که روند ارائه خدمات حمایتی درمانی برای کارگران تسهیل شود.
مدیرکل فرهنگی و پیشگیری ستاد مبارزه با موادمخدر درباره آموزش پیشگیری از اعتیاد به زنان نیز گفت: تا کنون بیش از 500 هزار نفر از والدین دانش آموزان دوم متوسطه آموزش دیده‌اند و برنامه جداگانه‌ای نیز برای کل مقاطع تحصیلی در حال انجام است. در بعد دانشجویی نیز پکیج خانواده را داریم و فیلم "فرزندپروری" تهیه شده است که برای همه مردم قابل استفاده است و سعی می‌کنیم آن را در اختیار تمام کانون‌ها، دستگاه‌ها و ان. جی. او ها قرار دهیم.
وهاب زاده ادامه داد: 50 درصد والدین سه تا پنج سال بعد از اعتیاد فرزندشان از آن مطلع می‌شوند که نشان می‌دهد از عوارض مواد و نشانه‌های آن آگاه نیستند. در صورتی که باید والدین انواع مواد و عوارض و نشانه‌های آن را بدانند و بحث فرزندپروری را جدی بگیرند، متاسفانه والدین با نحو ه برخورد فرزندشان آشنا نیستند.
وی همچنین از اجرای بسته ویژه همسران مصرف کنندگان مواد پرخطر در سطح زندان‌ها و کسانی که به نوعی در کلینیک های ترک اعتیاد درگیر هستند، خبر داد.
منبع: خبرگزاری برنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۸۲۳۴۱۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ضرورت توجه به سلامت روانی، اخلاقی و اجتماعی در کنار سلامت جسم
معاون فرهنگی و اجتماعی پلیس در یادداشتی به مناسبت هفته سلامت، وجوه مهم سلامت را برشمرد و بر نقش خانواده در سلامت افراد تاکید کرد.
به گزارش ایسنا، سردار سعید منتظرالمهدی در یادداشتی به مناسبت هفته سلامت نوشت:« یکی از ارکان اصلی خوشبختی و بهروزی، «سلامت» است. چه، با برخورداری از تراز بالای صحت و سلامت است که می‌توان برای تحقق اهداف ریز و درشت زندگی و بیشینه‌سازی شادابی و موفقیت، گام فراسو نهاد و جهد و جد روزافزون کرد. لیکن، نباید از یاد برد که قلمرو و حیطه سلامت هرگز در سطح «سلامت جسم» محدود نمی‌ماند بلکه حیطه‌های پر اهمیت دیگری را نیز در بر می‌گیرد که از آن میان سه حیطه دیگر سلامت، یعنی «سلامت روان»، «سلامت اخلاق» و «سلامت اجتماعی» در خور توجه فزون‌تری هستند. نیازی به یادآوری نیست که این چهار حیطه سلامت پیوند وثیق و جدایی ناپذیری با یکدیگر دارند و لاجرم زوال یا نقصان هریک قادر است آن سه دیگر را دستخوش کژکارکردی کند.
چنانچه از حیث یادآوری و بیش و کم از منظر امروزین بخواهیم تعریفی بس مختصر از این چهار حیطه سلامت به دست دهیم چنین می‌توان گفت که جسم آنگاه سالم است که بتوان بی‌هیچ محدودیتی از همه ظرفیت و توان آن برای «نیکو زیستن» بهره جست، روان نیز زمانی در سلامت است که نه تنها در دام هیچ «تعارض» آشفته‌ساز و نشانگان ملال انگیز و تنیدگی آشوبناکی گرفتار نشده باشد بلکه لبریز سُرور و وجد و خرسندی و پیوسته در تعالی و پویایی باشد. به همین قیاس سلامت اخلاقی نیز به حالتی اطلاق می‌شود که ذهن و ضمیر فرد عاری از «احساس گناه» باشد؛ آشکار است که لازمه فراچنگ زدن چنین خلق و حالتی آن است که فرد در کنش و منش و بینش خود، «فضایل اخلاقی» نظیر صداقت، عدالت، اصالت، امانت و جزو آن را فرو نگذارد و برای بیشینه‌سازی آنها پیوسته بکوشد. سرانجام، مراد از «سلامت اجتماعی» آلوده نشدن به آسیب‌های مختلف از یک سو و داشتن ارتباط و تعامل «شفابخش» با جمع و جامعه از دیگر سو است.
ناگفته پیداست که یک دوجین عامل را می‌توان نشان کرد و نشان داد که بر هر یک از این چهار حیطه سترگ سلامت تاثیر می‌گذارند. اما، تردیدی نمی‌توان کرد که در این میان سهم و نقش خانواده برجسته‌تر است. چون همانگونه که می دانیم در خانواده است که «اندیشه» شکل می‌گیرد، «شخصیت» فرا می‌بالد، «منش» نضج می‌یابد، «نگرش به خویشتن» پایه‌ریزی می شود و «نحوه رفتار» در برابر پدیده‌ها و در شرایط مختلف، سمت و سو داده می‌شود.
حال این پرسش در برابر ما عرض اندام می‌کند که کدام خانواده قادر است تراز و میزان هر یک از چهار نوع سلامت را ارتقا دهد و مانع از فروشدن در «بیماری» و نقصان سلامت شود؟ در پاسخ به این پرسش می‌توان انبوهی شاخص و ملاک را برای « خانواده سلامت محور» و «سالم پرور» فهرست کرد. لیکن به باور من از آن میان شاخص های زیر اهمیت بیشتری دارند:
۱.سبک زندگی برخوردار از تحرک بهینه (۶۰ دقیقه در روز)، بهداشت مطلوب، چک آپ دوره ای، تفریح به موقع و تغذیه مناسب. چنین سبکی نه تنها به سلامت جسم یاری می‌رساند بلکه سلامت ذهن و روان را نیز مضاعف می‌کند.
۲.پیروی از الگوی گفت‌وگوی سازنده برای از میان راندن تعارضات ناگزیر زندگی. در چنین خانواده‌ای کمتر مشاجره و منازعه و مجادله دیده می‌شود. چه، اینگونه خانواده‌ها زبان و کلام را در جهت «مفاهمه» و مصالحه بکار می‌گیرند و با گفت و شنود به موقع مانع از سایه انداختن تعارضات و مسائل حل نشده بر ساحت جان و روان می‌شوند.
۳.افزایش مستمر ذخیره شناختی. در خانواده سلامت محور مطالعه و یادگیری رفتاری رایج و مستمر است و لاجرم اعضای اینگونه خانواده‌ها پیوسته دانایی خود را افزایش می‌دهند و اندیشه خود را زیبا و غنی می‌سازند. آنان همچنین می‌کوشند تا «دانش» خود را به «خِرد» تبدیل سازند و آن را در کنش و عمل خود بکار بندند. ناگفته پیداست که پیامد دانایی، خردمندی و «اندیشه زیبا» خوشامدگویی مستمر به زیبایی‌های بیکران زندگی و شادابی و شورمندی جسم و روان است.
۴.فضیلت‌مند زیستن. در خانواده سالم پرور و سلامت محور به فضائل اخلاقی نه تنها در «گفتار» بلکه در «کردار» ارج نهاده می‌شود. به همین سبب اینگونه خانواده‌ها اغلب با خود و دیگران «در صلح» و آرامش هستند.
۴.برخورداری از روابط و پیوندهای اجتماعی خرسند ساز. چنین پیوندی نوعی «حمایت اجتماعی» است که همچون «سپری نیرومند» از اعضای خانواده در برابر سختی‌ها و رنج های ناگزیر زندگی حفاظت می‌کند. یادمان باشد که در جهان بودن یعنی با دیگران بودن.
خلاصه آنکه، خانواده سلامت محور «زندگی زیسته» سالمی دارد و لاجرم احساس خوشبختی و بهروزی و شادابی آن پیوسته در حال افزایش است.»
انتهای پیام
حمله به نمازگزاران در گذره هرات افغانستان/ ۶ نفر شهید شدند