به نقل از «پارس نیوز»

هادی انصاری: دلیل شهرت بزرگانی مثل ابن سینا این بود که به بیماری از منظر حکمت می‌نگریست

تاریخ انتشار: ۷ بهمن ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۸۳۷۰۲۷

به گزارش پارس نیوز،

دکتر هادی انصاری عضو گروه قرآن، عترت و سلامت فرهنگستان علوم پزشکی گفت: اگر بزرگانی چون بوعلی سینا و رازی در تاریخ طب ایران و اسلام شهره شدند، دلیلش این بود که آنها بیمار و بیماری را از منظر حکمت و نه تجارت ونه کسب و کار می نگریستند.

وی با بیان این مطلب افزود: این بزرگان با این دیدگاه به طب و به داروسازی می نگریستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

از این جهت بود که خداوند بر طبق وعده خویش در قرآن، در دست آنان، در نگاه آنها و در فکر آنها، برکت و خیر فراوان را نهاده بود.

انصاری خاطرنشان کرد: ما حتی در دوران اخیر هم پزشکان حکمت سالاری همچون مرحوم دکتر محمد قریب و مرحوم دکتر سامی و جز اینها را در کشورمان داشتیم و هنوز هم پزشکانی وجود دارند که نگاهشان، در این راستا مبتنی بر حکمت و نه کسب وکار است.
انصاری گفت: اما طبیعتا، طب هنگامی که صورت تجاری و کسب به خود می گیرد، پرواضح است از معنا، تهی می شود و از حکمت فاصله می گیرد و آن هنگام است که یک علم بسیار پیچیده ای می شود که در هر وجهش احتمال خطا فراوان است. هم در تشخیص بیماری و هم در انتخابش و هم در پایش آن تاثیر می گذارد.

دکتر هادی انصاری در ادامه سخنان خود ، چنین افزود : پزشکان از ویژگی خاصی بهره مندند که بدون تردید هیچیک از اقشار جامعه ، حتی روحانیون که آنهم به علت جایگاه پیشه وتخصص آنان است ، از آن برخوردار نمی باشند. فرموده معصوم ، پزشکان وعلم پزشکی را در کنار علم ادیان قرار داده است که این خود اشاره به جایگاه ویژه این طبقه می باشد. از این رو پزشک در کنار انجام وظیفه اصلی خود که همانا درمان بیماران می باشد ، می تواند با عنوان یک آیه از قران ویا روایتی از اهل بیت ع ، تاثیر گسترده ای را در بیماران ومراجعین به خود داشته باشد. روابط بسیار نزدیک پزشک وبیمار ، که برآمده از حرفه او می باشد ، گاه این دو را آنچنان به هم نزدیک می سازد ، که حتی یک روحانی وجز اینها نمی توانند ، این نزدیکی را بوجود آورند ، سخن من این است
که جامعه پزشکی ، باید از این توانمندیهای گسترده ای که در اختیار پزشکان قرار دارد ، کمال بهره برداری را کرده وعلاوه بر داشتن نقش یک درمانگر ، از تاثیر گذاری خود در راستای راهنماییهای اخلاقی ومذهبی وجز اینها بهره برده وهمچون بوعلی سینا ها ورازی ها ودکتر قریب ها ، علاوه بر چهره علمی برجسته ، نقش حکیم وراهنما ومشاور را نیز در ستیر نیازمندیهای مردم در جنبه های مذهبی را عهده دار باشند ، چرا که تاثیر گسترده ای را در این راستا داشته ودارند.

وی در این زمینه به مثال های عملی وروشنی در میزان تاثیر گذاری پزشکان بر بیماران ، ودیگر آحاد مردم اشاره نمود.
گفتمی است که در این همایش دو روزه ، چهره های علمی حوزوی ، دانشگاهی ، روسای بیمارستانها ، پزشکان وصاحبنظران وقاریان بین المللی ایرانی ، حضور داشتند.

منبع: پارس نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۸۳۷۰۲۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

میدان شهرت در ایران

به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری علم و فناوری آنا، کتاب «میدان شهرت در ایران» اثر پژوهشی احسان شاه‌قاسمی (عضو هیأت علمی گروه ارتباطات دانشگاه تهران) است. این پژوهش به بررسی نقش سلبریتی‌ها در جامعه ایران می‌پردازد و به جنبه‌هایی از این صنعت نوپدید در کشورمان اشاره دارد که تاکنون دیده نشده‌ است. 

 این کتاب با مقدمه آرتور آسابرگر که یکی از بزرگ‌ترین استادان و پژوهشگران زنده علم ارتباطات در دنیا است، از سوی انتشارات پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی منتشر شده است. کتاب «میدان شهرت در ایران» در شانزدهمین جشنواره بین‌المللی پژوهش فرهنگی در محور رسانه و ارتباطات به‌عنوان اثر برگزیده معرفی شد.

 سه فصل اول کتاب به توضیح تاریخچه شهرت در ایران، شالوده‌های شهرت، نقش صنعت شهرت در سلبریتی‌سازی و... اختصاص دارد.

در سه فصل دوم، به مسائلی همچون فمنیسم شهرت، نیکوکاری سلبریتی‌ها و شهرت و دین پرداخته شده است.

 در فصل ششم نشان داده می‌شود صنعت شهرت چگونه از عناصر دینی برای سلبریتی‌سازی استفاده می‌کند و چگونه مخاطبان و کاربران به مسیری کشانده می‌شوند که احساس کنند با سلبریتی‌ها روابط صمیمانه شخصی و دوسویه دارند.

در فصل هفتم، نویسنده به مسأله مصرف‌گرایی و رابطه آن با شهرت پرداخته و نشان می‌دهد چگونه سلبریتی‌ها به‌صورت آشکار و نهان، مصرف‌گرایی را تبلیغ می‌کنند و چگونه این کار آنها در تضاد با ادعا‌های زیست محیطی آنها قرار می‌گیرد.

فصل هشتم این کتاب به توصیه‌هایی برای مدیریت فرهنگ شهرت اختصاص یافته است. این کتاب تلاش دارد به این سوالات پاسخ گوید:

فرهنگ شهرت از کجا پیدا شد و در ایران چه روندی را طی کرده است؟ رابطه شهرت و پول چیست؟ فضای مجازی چه کمکی به سلبریتی‌ها کرده است؟ چرا نیکوکاری سلبریتی‌ها زیانبار است؟ شهرت چه ارتباطی با فمنیسم پیدا می‌کند؟

آسابرگر در مقدمه کتاب «میدان شهرت در ایران» می‌نویسد: این کتاب به جنبه‌هایی از این صنعت نو پدید در ایران اشاره می‌کند که تا کنون دیده نشده‌اند. مطالب این کتاب کمک می‌کند که حتی مخاطب غیرایرانی هـم به جنبه‌هایـی از شهرت در کشور خودش آگاه شود کـه تا کنون در پیش چشم او بوده و نمی‌دیده است، و شاید این را بتوان مهم‌ترین امتیاز کتاب دانست.

شاه‌قاسمی، نویسنده کتاب می‌گوید از حدود ده سال پیش که مطالعه روی شهرت را آغاز کرده است، هر روز افراد بیشتری متوجه شده‌اند مسأله شهرت مسئله‌ای مهم در فرهنگ ماست. اوایل کار، حتی جامعه‌شناسان بسیاری به او می‌گفتند مسأله شهرت در ایران چندان مهم نیست که ارزش پژوهش‌های گسترده و ژرف را داشته باشد. رسانه‌های رسمی و غیررسمی ایران چندان مسأله شهرت را جدی نمی‌گرفتند و دانشجویان علوم انسانی کمتر این حوزه را حوزه مهمی برای انجام پژوهش و نگارش پایان‌نامه و رساله می‌دانستند. امروز که میلیون‌ها نوجوان ایرانی عملا برای سلبریتی‌های داخلی و خارجی بردگی می‌کنند، پژوهش‌های بسیار بیشتر و بهتری در این حوزه انجام می‌شود.

بریده‌ای از کتاب «میدان شهرت در ایران» که گوشه‌ای از این ابعاد ناپیدا را ملموس‌تر بیان می‌کند به این شرح است:

«سلبریتی‌های ایرانی معمولاً از اصطلاح «خراب شده» در توصیف کشورشان استفاده می‌کنند انگار این کشور ویرانه‌ای است که لیاقت آنها را ندارد و آنها با بازگشت به این کشور یا ماندن در آن باید بر سرش منت بگذارند. هر وقت چنین اظهار نظر‌هایی را می‌شنوم سه نکته به ذهنم می‌رسد، نخست باید از دوگانه حکومت ملت پرهیز کرد حکومت هم بخشی از ملت است و برعکس. نمی‌توان تصور کرد نیرویی اسرارامیز تعدادی غیرایرانی را از کشوری دیگر آورده است تا در جایگاه‌های مؤثر حکومتی قرار بگیرند و ایران را خراب کنند. دوم سلبریتی‌ها هرگز نمی‌گویند که این خراب شده باعث بالیدن و موفقیت آنها شده است. سوم و از همه مهم‌تر، سلبریتی‌ها هرگز توضیح نمی‌دهند که اگر ایران شایستگی آنها را ندارد چرا حاضر نیستند در جایی کار کنند که شایستگی آنها را دارد.»                     

احسان شاه‌قاسمی در سال ۱۳۵۷ در شهرستان رستم به دنیا آمد. کودکی را در نورآباد ممسنی، شیراز و تهران گذراند. در سال ۱۳۸۱ با مدرک کارشناسی مهندسی مکانیک از دانشگاه شیراز فارغ التحصیل شد و بعد از گذراندن دوره سربازی، در سال ۱۳۸۴ وارد دوره کارشناسی ارشد ارتباطات در دانشگاه تهران شد و تحصیلات خود را تا سطح دکتری در این دانشگاه ادامه داد. شاه‌قاسمی از سال ۱۳۹۴ به عنوان عضو هیات علمی در گروه ارتباطات دانشگاه تهران مشغول کارشد.

وی در دو دهه گذشته بیش از پنجاه کتاب را از انگلیسی به فارسی ترجمه کرده و دست کم چهار کتاب را به زبان‌های فارسی و انگلیسی منتشر نموده است. مقاله‌های او در مجلات مهم منتشر شده است. از سال ۱۳۹۹ شاه‌قاسمی برای اولین بار درس مطالعات شهرت و هواداران را در ایران ارائه کرد. او پیش از آن یک دهه را صرف مطالعه و تحقیق درباره شهرت و رابطه آن با رسانه‌ها کرده بود. در سال ۱۴۰۲ پژوهش‌های او در قالب کتابی به نام «میدان شهرت در ایران» به وسیله پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی منتشر شد و به عنوان مهم‌ترین منبع تدریس مطالعات شهرت در اختیار دانشگاه‌های مختلف قرار گرفت.

 

انتهای پیام/