سوآپ نفتی ایران و عراق هفته آینده آغاز می‌شود
تاریخ انتشار: ۹ بهمن ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۸۹۷۸۰۲
حمل نفت خام از میدان کرکوک به پالایشگاهی در کرمانشاه براساس توافق سوآپ نفتی که ماه گذشته بین دو کشور ایران و عراق منعقد شد صورت خواهد گرفت.به گزارش بلاغ، رویترز اعلام کرد: سوآپ ۶۰ هزار بشکه‌ای نفت ایران و عراق هفته آینده آغاز می‌شود. این میزان نفت از میدان کرکوک توسط تانکر‌هایی به پالایشگاه کرمانشاه در ایران حمل خواهد شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش رویترز، حمل نفت خام از میدان کرکوک به پالایشگاهی در کرمانشاه براساس توافق سوآپ نفتی که ماه گذشته بین دو کشور ایران و عراق منعقد شد صورت خواهد گرفت.
براساس این گزارش ایران و عراق توافق کرده‌اند که روزانه ۶۰ هزار بشکه نفت تولیدی از کرکوک را به ایران ارسال کنند و پس از فرآوری در جنوب عراق تحویل گیرند.
از زمانی که نیرو‌های عراقی کنترل دوباره میدان نفتی کرکوک را در ماه اکتبر به دست آوردند صادرات نفت این کشور متوقف شده بود. در سال ۲۰۱۴ نیرو‌های کرد عراقی کنترل کرکوک را به دست گرفته‌اند. این زمانی بود که ارتش عراق به واسط حمله داعش از هم پاشیده بود.
جابر اللعیبی وزیر نفت عراق ماه گذشته اعلام کرده بود: عراق و ایران همچنین در نظر دارند که خط لوله‌ای را برای حمل نفت میدان کرکوک ایجاد کنند که در این صورت حمل با تانکر‌های نفتی متوقف خواهد شد.
این خط لوله می‌تواند جایگزین مسیر صادراتی کرکوک از مسیر ترکیه و مدیترانه باشد. در حالی که میزان خروجی در ماه دسامبر ۴.۴ میلیون بشکه در روز بود عراق در حال حاضر دومین کشور بزرگ تولیدکننده نفت بین اعضای اوپک پس از عربستان است.
این کشور در حال حاضر کمتر از ظرفیت نزدیک به ۵ میلیون بشکه در روز تولید می‌کند و این کاهش به دلیل توافق کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) و روسیه برای کاهش تولید نفت است.
یک مقام دولتی عراق امروز در بغداد اعلام کرد: میزان صادرات نفت خام عراق در ماه ژانویه رکورد ۳.۵ میلیون بشکه در روز را ثبت کرد.
براساس این گزارش، میزان صادرات کل نفت عراق در حالیکه هنوز صادرات نفت از منطقه کردستان عراق قابل کنترل نیست و، چون می‌تواند بیش از ۲۰۰ هزار بشکه در روز باشد رقم صادرات می‌تواند فراتر از رقم فعلی باشد.
این مقام دولتی اعلام کرد: افزایش میزان صادرات نفت عراق نه به واسطه افزایش تولید بلکه به دلیل نامشخص در کاهش مصرف این کشور بوده است و هنوز معلوم نیست که چرا مصرف در این کشور ناگهانی کاهش یافته است.
وی گفت: میزان صادرات می‌تواند به دلیل برنامه صادرات نفت از عراق به ایران که قرار است هفته آینده از میدان نفتی کرکوک آغاز شود بیشتر خواهد شد. قرار است این صادرات با استفاده از تانکر‌های نفتی انجام شود.
منبع: بلاغ مازندران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.bloghnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «بلاغ مازندران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۸۹۷۸۰۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
گزارش جالب دویچه‌وله؛ روش های دور زدن تحریم ها ازسوی ایران و روسیه | چین در ظاهر هیچ نفتی از ایران وارد نمی‌کند؛ در عوض...
به گزارش همشهری آنلاین، دویچه‌وله در تحلیلی که به ارزیابی تحریم‌های غرب اختصاص داشت، نوشت: ایران ۴۰ سال است که با تحریم‌های غرب زندگی می‌کند اما هرگز سرعت تحریم شدنش به اندازه روسیه نبوده است. ایران می‌داند، چین می‌داند و ظاهراً دولت آمریکا هم می‌داند مبنی بر اینکه با وجود تحریم‌های موجود علیه صنعت نفت جمهوری اسلامی، نفت ایران با حجم بی‌سابقه به چین ارسال می‌شود. خاویر بلاس، ستون‌نویسی که مباحث مرتبط با انرژی و کالاها را برای بلومبرگ پوشش می‌دهد، اخیراً توضیح داد که چگونه نفت ایران به چین می‌رسد. اگر دولت چین را باور دارید، این کشور هیچ نفتی از ایران وارد نمی‌کند؛ صفر. حتی یک بشکه. در عوض، مقدار زیادی نفت خام از مالزی وارد می‌کند. به حدی که طبق داده‌های رسمی گمرک چین، این کشور به نوعی بیش از دو برابر بیشتر از تولید واقعی مالزی از آن کشور نفت می‌خرد.
با تغییر نام نفت ایران، مالزی در سال گذشته پس از عربستان، روسیه و عراق به چهارمین تامین‌کننده بزرگ نفت خارجی چین تبدیل شد. سال‌هاست که ایران از امارات به عنوان مرکز دور زدن تحریم‌ها استفاده کرده است. دبی، یکی از هفت امارت امارات، دروازه ورود کالاهای ممنوعه غیر از نفت به ایران است. تهران مدت‌هاست که زنجیره‌های تامین خود را تغییر داده تا تقریبا همه چیزهایی که توسط آمریکا یا اتحادیه اروپا تحریم شده، به دست آید.
پس از تحریم‌های غرب، روسیه مجبور شد مسیرهای تجاری مشابهی ایجاد کند تا از تامین پایدار کالاهای حیاتی برای اقتصاد خود اطمینان حاصل کند. جمهوری‌های شوروی سابق در آسیای مرکزی برای دور زدن تحریم‌ها ایده‌آل بوده‌اند، زیرا کشورهایی مانند قزاقستان یا قرقیزستان بخشی از اتحادیه گمرکی با مسکو هستند. علاوه‌بر این، فواصل بسیار زیاد، کنترل تحریم‌ها را عملاً غیرممکن می‌کند؛ قزاقستان به تنهائی بیش از ۷۵۰۰ کیلومتر با روسیه مرز مشترک دارد.
به‌عنوان مثال، به‌دلیل استراتژی تحریم‌های روسیه، ارمنستان شاهد افزایش تقریباً ۱۰۰۰درصدی واردات خودروها و قطعات آلمانی در سال گذشته بود. بر اساس آخرین داده‌های ارائه‌شده توسط پایگاه داده جهانی ردیابی تحریم‌ها، روسیه تحریم‌شده‌ترین کشور جهان است. با این حال، اقتصاد روسیه سال گذشته رشد قابل‌توجهی معادل ۳.۶درصد را تجربه کرد و به گفته وزیر دارایی، کرملین انتظار دارد که نرخ رشد در سال ۲۰۲۴ «در همان سطح» باقی بماند. صندوق بین‌المللی پول پیش‌بینی‌های رشد روس‌ها را تایید می‌کند و نرخ رشد تولید ناخالص داخلی را ۳.۲درصد تعیین می‌کند.
تحریم‌های مالی، دسترسی بانک‌های روسیه به بازارهای مالی بین‌المللی را محدود و آنها را از سیستم بانکی مهم و حیاتیِ سوئیفت (SWIFT) که عامل انجام اکثر نقل‌وانتقالات بین‌المللی پول و اوراق بهادار است، خارج کرده‌اند. علاوه‌بر این، بانک مرکزی روسیه از دسترسی به ذخایر هنگفت خود که در کشورهای G۷ قرار دارد، محروم شده است. نکته قابل‌توجه این است که تنها تحریم‌هایی که توسط شورای امنیت سازمان اعمال می‌شوند از نظر قانونی برای همه کشورهای جهان الزام‌آور هستند. در واقع چند کشور مانند هند، برزیل و چین وجود دارند که به این تحریم‌ها پایبند نبوده‌اند.
با وجود عدم‌قابلیت اجرای کامل تحریم‌ها توسط غرب، چرا این کشورها همچنان به اعمال آنها ادامه می‌دهند؟ به گفته کریستین فون سوست، کارشناس تحریم‌ها در مؤسسه آلمان برای مطالعات جهانی و منطقه‌ای، «اگر هیچ تحریمی اعمال نمی‌شد، تقریباً مانند حمایت ضمنی بود، یا انگار کسی به حمله روسیه پاسخ نمی‌دهد.»
واشنگتن قصد دارد چند بانک چینی را هدف قرار دهد تا از اعمال تحریم‌های غرب اطمینان حاصل کند. دولت جو بایدن، می‌خواهد پکن را از سیستم مالی جهانی کنار بگذارد تا جریان تامین مالی ماشین‌آلات جنگی روسیه را متوقف کند.
در اتحادیه اروپا، ژانویه سال گذشته فردی به نام دیوید اوسالیوان، فرستاده ویژه تحریم‌ها از ایرلند، برای مشارکت در تلاش‌های دیپلماتیک به منظور اجرای رژیم تحریم‌های این اتحادیه، منصوب شد. وظیفه او همچنین این است که برای مثال به کشورهای همسایه روسیه سفر کند و دولت‌های آنجا را متقاعد کند که تحریم‌ها را با جدیت بیشتری اجرا کنند. مشکل کلی این است که هم روسیه و هم ایران، راه‌هایی برای دور زدن تحریم‌ها دارند.
حمله به نمازگزاران در گذره هرات افغانستان/ ۶ نفر شهید شدند