چگونه بر روی فلش دیسک رمز عبور بگذارید
تاریخ انتشار: ۱۱ بهمن ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۹۳۷۸۶۲
حافظههای USB ابزار مناسبی برای جابجایی اطلاعات بین کامپیوترها هستند. آنها کوچک، قابل حمل و در همه کامپیوترها و لپتاپها قابل استفاده هستند. از طرفی با توجه با اندازه کوچکی که دارند، به سادگی هم گم میشوند؛ بنابراین لازم است که همواره از اطلاعات مهم و حساسی که بر روی حافظه فلش دارید، محافظت کنید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در این مقاله به بررسی چند روش ساده برای رمز گذاشتن بر روی حافظه فلش میپردازیم. با بهرهگیری از این روشها، میتوانید اطلاعات موجود در فلش خود را محافظت کنید.
۱- فایلها را بهصورت جداگانه با یک رمز عبور ذخیره کنید
تنها راهی که میتوان کل حافظه فلش را بهصورت متمرکز و با یک رمز عبور محافظت کرد، استفاده از رمزنگاری (Encryption) است؛ بنابراین اگر فکر میکنید که پروسه رمزنگاری زمانگیر است و میخواهید در کوتاهترین زمان چند فایل خاص را محافظت کنید، میتوانید آنها را با رمز عبور ذخیره کنید.
بسیاری از برنامهها مانند Word و Excel به شما این امکان را میدهند که فایلها را با اعمال رمز عبور برای آنها ذخیره کنید.
برای مثال در برنامه Word، هنگامی که در حال کار بر روی فایل مورد نظرتان هستید، از برگه File به قسمت Info بروید. گزینه Protect Document را کلیک کرده و Encrypt with Password را انتخاب نمایید.
حال رمز عبور مورد نظر را وارد کرده و روی گزینه OK را کلیک کنید.
در پایان فایل را ذخیره کنید. از این پس برای باز کردن این فایل، ابتدا باید رمز عبور را وارد کنید.
برای اعمال رمز عبور بر روی فایلهای PDF میتوانید از برنامه PDFTK Builder که نسخه قابل حمل آن نیز وجود دارد استفاده کنید.
۲- یک پارتیشن رمزنگاری شده و محافظت شده با کلمه عبور بسازید
برنامههای زیادی وجود دارند که میتوانند اطلاعات شما را رمزنگاری کنند و با استفاده از رمز عبور از دادههای شما محافظت کنند. اغلب این برنامهها به مجوز مدیر سیستم (Administrator) برای اجرا در کامپیوتر نیاز دارند؛ بنابراین برنامههایی از این دست، راه حل قابل اعتمادی برای رمز گذاشتن بر روی اطلاعات شما نیستند، مخصوصا هنگامی که بخواهید این اطلاعات را از طریق حافظه فلش بین کامپیوترهای مختلف جابهجا کنید؛ زیرا ممکن است در بسیاری از این کامپیوترهای مقصد، مجوز مدیر سیستم را نداشته باشید.
Rohos Mini Drive برنامهای است که بدون نیاز به مجوز Admin کار میکند. این برنامه میتواند یک پارتیشن مخفی، رمزنگاری شده و محافظت شده با کلمه عبور ایجاد کند. با استفاده از Rohos میتوانید حداکثر تا ۲GB از فضای حافظه فلش را به این پارتیشن اختصاص دهید. این برنامه از روش رمزنگاری AES ۲۵۶ بهره میگیرد (در این روش از یک کلید ۲۵۶ بیتی برای رمزنگاری اطلاعات استفاده میشود).
برنامه را اجرا کرده و بر روی گزینه Encrypt USB drive کلیک کنید.
درایو مورد نظر را انتخاب کنید. کلمه عبور را وارد نمایید و پس از آن گزینه Create disk را کلیک کنید. با این کار پارتیشن رمزنگاری و محافظت شده با کلمه عبور در حافظه فلش ساخته میشود.
برای باز کردن و دسترسی به این پارتیشن، کافی است آیکون Rohos Mini.exe را که در مسیر پوشه اصلی فلش قرار دارد، اجرا کنید. پس از وارد کردن کلمه عبور، این پارتیشن مانند یک درایو جداگانه در سیستم نمایش داده میشود. برای خروج از این پارتیشن، بر روی آیکون برنامه Rohos که در قسمت اعلانات نوار ابزار ویندوز قرار دارد، کلیک راست کرده و گزینه Disconnect را انتخاب نمایید.
۳- کل حافظه فلش را رمزنگاری (Encrypt) کنید
VeraCrypt یک برنامه قابل حمل است که مستقیما بر روی حافظه فلش نصب میشود. این برنامه برای اجرا به مجوز مدیر سیستم نیاز دارد. VeraCrypt از چندین الگوریتم مختلف برای رمزنگاری استفاده میکند. این الگوریتمها عبارتند از: AES ۲۵۶-bit، Serpent، TwoFish و ترکیب این روشها با یکدیگر. همانند برنامه Rohos Mini Drive، این برنامه نیز میتواند یک درایو رمزنگاری شده مجازی ایجاد کند. همچنین با استفاده از VeraCrypt میتوانید تمام پارتیشنها یا حافظههای جانبی خود را رمزنگاری کنید.
VeraCrypt Portable را دانلود کنید. آن را بر روی حافظه فلش نصب نمایید. هنگامی که برنامه را اجرا کنید، لیستی از نام تمام درایوهایی که میتوانید برای درایو خود انتخاب کنید، به شما نشان داده میشود. یکی از آنها را انتخاب کرده و گزینه Create volume را کلیک کنید.
برای رمزنگاری کل حافظه فلش، گزینه Encrypt a. non-system partition/drive را انتخاب کرده و بر روی گزینه Next کلیک کنید.
در مرحله بعد میبایست از بین گزینههای Standard و Hidden VeraCrypt volume یکی را انتخاب کنید. همانطور که از نام گزینهها مشخص است، با انتخاب Hidden VeraCrypt volume، درایو مورد نظر علاوه بر رمزنگاری، مخفی هم میشود. توجه داشته باشید که اگر این گزینه را انتخاب نمایید، حافظه فلش شما باید یک مرتبه فرمت شود.
پیشنهاد میکنیم حالت استاندارد را انتخاب کنید. در پنجره بعدی، بر روی گزینه “…Select Device” کلیک کرده و حافظه فلش را انتخاب کنید. برای تایید بر روی گزینه OK کلیک کنید. گزینه Next را در پایین پنجره جاری کلیک نمایید.
حال گزینه Encrypt partition in place را انتخاب کرده و بر روی Next کلیک کنید. VeraCrypt یک پیغام مبنی بر تهیه نسخه پشتیبان از اطلاعات موجود در حافظه فلش به شما میدهد که اگر در هنگام رمزنگاری مشکلی بهوجود آمد، بتوانید به اطلاعات خود دسترسی داشته باشید.
در مرحله بعد الگوریتم رمزنگاری را انتخاب کنید. در اینجا نیز پیشنهاد میکنیم تنظیمات پیشفرض برنامه را تغییر ندهید و با همان حالت ادامه دهید. اکنون زمان انتخاب رمز عبور رسیده است. کلمه عبور مورد نظر را در قسمت Volume Password وارد کنید. در مرحله بعد، میبایست ماوس را بهصورت تصادفی در صفحه حرکت دهید. برنامه براساس حرکت ماوس و الگوریتم انتخابی، کلید رمزنگاری را ایجاد میکند.
در مرحله بعد بر روی گزینه Encrypt کلیک کنید تا عملیات رمزنگاری آغاز شود. لینک کوتاه خبر: farda.fr/003GNk
منبع: فردا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۹۳۷۸۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا هیچ وقت یادمان نمیماند درِ خانه را قفل کرده ایم یا نه؟
دانشمندان یک قدم به درک اینکه چرا بعضی چیزها را به خاطر میسپاریم و برخی دیگر را فراموش میکنیم، نزدیکتر شده اند.
به گزارش روزیاتو، محققان دانشگاه رایس ِ آمریکا دست به پژوهشی زدند که نشان داد ما برخی جنبههای یک تجربه همچون شرایط کلی را به جای جزئیات کوچکتر به خاطر میسپاریم.
به همین دلیل است که احتمال فراموش کردن تجربههای جزئیتر و پیش پا افتاده تری مانند قفل کردن یا نکردن در ِ خانه، بیشتر است.
برای درک بهتر نحوهی عملکرد حافظهی انسان، محققان دانشگاه رایس تصاویری را به شرکت کنندگان پژوهش خود نشان دادند.
در این آزمایش حافظه، برخی از تصاویری که برای شرکت کنندگان به نمایش درمی آمدند، تکراری و برخی دیگر جدید بودند.
برخی تصاویر شباهت زیادی به یکدیگر داشتند، اما در برخی دیگر تشخیص تفاوتهای آنها از یکدیگر دشوارتر بود. هدف از نمایش تصاویر مشابه، مختل کردن حافظه با شبیه سازی تجربیات پیش پا افتادهای بود که روزانه داریم، مانند قفل کردن در ِ خانه.
محققان پی بردند که به یاد ماندنیترین تصاویر که احتمال به خاطر سپردن آنها توسط شرکت کنندگان بیشتر بود، تصاویری رنگارنگ با حضور افرادی در عکس بودند. به عبارت دیگر، تصاویری که شلوغ و بی نظم نبودند، فراموش نشدنیتر بودند.
گرچه شرکت کنندگان به یادماندنیترین تصاویر را به درستی به یاد آورده بودند، اما اثر آن بعد از ۲۴ ساعت از میان رفت. این به ویژه درمورد به یاد آوردن تجربیات مثبت صدق میکرد، امری که نشان داد این دست تجربیات در ابتدا به یاد میمانند، اما بیشتر مستعد فراموش شدن هستند.
گرچه معمولاً تصور این است که احساسات میتوانند فرآیند پردازش حافظه را بهبود بخشند، اما انسانها اغلب جنبهی اصلی یک تجربه یا به عبارتی دیگر «مخلص کلام» را به یاد میآورند، نه جزئیات اضافی را. به گفتهی محققان، گذشت زمان اغلب این موضوع را تشدید میکند.
برای مثال، اگر سعی کنیم که به خاطر آوریم در سال گذشته چه کارهایی انجام دادیم، احتمالاً کارهای زیاد و مختلفی را به خاطر میآوریم. با این حال، احتمالاً تنها برخی از این خاطرات را با جزئیات زیاد به خاطر میآوریم. ممکن است به یاد بیاوریم که به سفر رفته بودیم، اما احتمالاً یادمان نمیآید که در هر روز ِ سفر چه فعالیتهایی انجام داده بودیم.
نتایج این پژوهش نشان داد محتوای احساسی، مدت زمان گذشته یک تجربه و ویژگیهای ادراکی حافظه، همگی در به خاطر آوردن یا نیاوردن جزئیات یک اتفاق تأثیرگذارند.
به گفتهی محققان دانشگاه رایس، این پژوهش نشان داد که تجربیاتی که برای یک شخص فراموش نشدنی هستند، مثل جشن تولد، مرگ عزیزان و غیره، به احتمال زیاد برای یک شخص دیگر هم فراموش نشدنی هستند. اینها اغلب تجربیات مثبت یا منفی هستند.
این محقان میگویند ما اغلب تصور میکنیم که خاطرات احساسی بهتر به خاطر سپرده میشوند، اما در حقیقت این ویژگیهای اصلی یک خاطره است که به خاطر سپرده میشود، اما جزئیات آن ممکن است فراموش شوند.
یکی از دلایل اینکه ما نمیتوانیم همهی تجربیات مان را به خاطر آوریم این است که مغز ما ظرفیت محدودی دارد.
به گفتهی محققان، مغز ما احتمالاً نمیتواند هر چه که تجربه میکنیم را به خاطر بسپارد و به همین دلیل مجبور هستیم اندکی از اطلاعاتی که مهم نیستند را به شکل انتخابی فراموش کنیم.