به نقل از «خبرگزاری آریا»

کم‌خوابي به‌مثابه جديدترين عامل آلزايمر

تاریخ انتشار: ۱۴ بهمن ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۹۷۴۵۷۴

خبرگزاري آريا - تحقيقات جديد دانشکده پزشکي دانشگاه واشنگتن نشان مي‌دهد که الگوهاي نامنظم خوابيدن در بزرگسالان سالم مي‌تواند نشانه ابتلاي زودرس به بيماري آلزايمر باشد.
به گزارش ايسنا به نقل از تک‌تايمز، آيا شما عادت به قيلوله روزانه داريد يا شب‌ها بارها بيدار مي‌شويد؟ يافته‌هاي يک مطالعه جديد نشان مي‌دهد که اختلالات در چرخه خواب و بيداري فرد و ساعت داخلي بدن ممکن است خطر ابتلا به بيماري آلزايمر را افزايش دهد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اين مطالعه بيان مي‌کند که عدم تعادل ساعت طبيعي بدن يا سيستم روزانه بزرگسالان بالغ ممکن است منجر به اختلال فرآيندهاي مغزي شود که نهايتا به دمانس، به ويژه بيماري آلزايمر منتهي مي‌شود.
مدت‌هاست که ابتلا به آلزايمر را با اختلالات ساعت داخلي بدن مرتبط مي‌دانند، اما براي اولين بار است که يک مطالعه به بررسي رابطه چرخه خواب و بيداري به عنوان شاخص توسعه اين بيماري عصبي در سن بالاتر پرداخته است.
"دکتر يو.ال جو" از دانشکده پزشکي دانشگاه واشنگتن در سنت لوئيس گفت: ما متوجه شديم که بهم خوردن ريتم بدن(ساعت بدن)، يعني زماني که فرد در طول روز مکررا استراحت‌هاي کوتاه مدت، يا در طول شب فعاليت‌هاي مکرر داشته باشد، با ابتلاي زودرس به بيماري آلزايمر مرتبط است.
محققان، ريتم‌هاي روزانه 189 داوطلب از مرکز تحقيقات بيماري آلزايمر "نايت" را بررسي کردند. داوطلبان عمدتا زنان بودند که به طور متوسط 67 ساله و داراي تحصيلات عالي بودند.
بر روي مچ دست شرکت‌کنندگان، ردياب نصب شد تا به مدت يک يا دو هفته الگوي فعاليت و خواب آنها را در خانه ثبت کند. آنها همچنين جداول خواب روزانه را تکميل مي‌کردند.
اين سيستم افرادي که فعاليت نامنظم در طول روز و اختلال خواب در شب را تجربه مي‌کردند، رديابي کرد.
براي تشخيص حضور پلاک آميلوئيد و پروتئين‌هاي مرتبط با آلزايمر در مغز، اسکن توموگرافي انتشار پوزيترون(ذره کوچک مثبت) يا PET انجام شد.
از ميان تمامي شرکت‌کنندگان، 139 نفر از آنها در تحقيق هيچ علامتي از پروتئين‌هاي آميلوئيدي مرتبط با آلزايمر زودرس ديده نشد. اکثر داوطلبان دوره‌هاي خواب و بيداري طبيعي داشتند. اختلالات ساعت بدن با پيري، تنگي نفس در خواب و ساير علل مرتبط است.
50 شرکت‌کننده باقي‌مانده که در اسکن PET يا مايع مغزي نخاعي اختلال نشان دادند، اختلال قابل ملاحظه‌اي در ساعت بدن خود داشتند.
شرکت‌کنندگان که فعاليت شبانه و استراحت روزانه داشتند، احتمال دارد پلاک آميلوئيد در مغز آنها ايجاد شود.
سطح آميلوئيد هنگامي که خواب مختل مي‌شود يا زماني که يک فرد خواب کافي نداشته باشد، افزايش مي‌يابد.
با توجه به گزارش انجمن آلزايمر آمريکا، بيماري آلزايمر ششمين علت مرگ و مير در ايالات متحده در اين کشور است.
هر 66 ثانيه يک نفر دچار اين بيماري مي‌شود و تا سال 2060، حدود 15 ميليون نفر در آمريکا، دمانس، آلزايمر يا اختلال شناختي ملايم خواهند داشت.
از سال 2000 تا کنون ميزان مرگ و مير مرتبط با آلزايمر 89 درصد افزايش يافته است و اين بيماري بيشتر از سرطان پستان و سرطان پروستات قرباني گرفته است.
از هر سه سالمند يک نفر به دليل ابتلا به آلزايمر يا يکي ديگر از اشکال دمانس مي‌ميرد.
ممکن است فرد نشانه‌هاي قابل توجهي از اين بيماري را نداشته باشد، اما ممکن است علائم آلزايمر زودرس را بروز دهد. در ايالات متحده آمريکا، تقريبا 47 ميليون نفر داراي علائم اوليه اين بيماري هستند که به تدريج حافظه و مهارت‌هاي تفکر فرد را مختل مي‌کند.
اين مطالعه مي‌تواند به پزشکان کمک کند تا افرادي را که در معرض خطر ابتلا به آلزايمر قرار دارند، سريعتر از حد ممکن شناسايي کنند.
تغييرات در رفتار، خلق و خو و مهارت‌هاي شناختي مي‌تواند به اين معني باشد که فرد نشان دهنده علائم اوليه اين بيماري است.
طبق گزارش انجمن آلزايمر، علائم هشداردهنده آلزايمر عبارتند از تغييراتي در خلق و خو يا شخصيت، خروج از کار يا کناره‌گيري از فعاليت‌هاي اجتماعي، قضاوت غلط، گم کردن اشيا و از دست دادن توانايي بازخواني مراحل، مشکلات جديد با کلمات در گفتار و نوشتار، مشکل درک روابط فضايي و بصري، سردرگمي در زمان و مکان، مشکل در تکميل وظايف آشنا، چالش در برنامه‌ريزي و يا حل مشکلات و از دست دادن حافظه.
ورزش ايروبيک و شيوه زندگي همراه با فعاليت ممکن است به تاخير افتادن بيماري کمک کند.
اين مطالعه در مجله Jama Neurology منتشر شده است.

منبع: خبرگزاری آریا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۹۷۴۵۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بیماری ترانه علیدوستی چیست؟ / همه چیز درباره سندرم «درِس»

آفتاب‌‌نیوز :

حتی پس از بهبودی، برخی از افراد ممکن است از پیامد‌های طولانی مدت سندرم درِس DRESS رنج ببرند، از جمله آسیب دائمی به اندام‌ها و ایجاد اختلالات خودایمنی...

بثورات دارویی همراه با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک یا سندرم DRESS یک واکنش حساسیت شدید به برخی از انواع دارو‌ها به شمار می‌رود. علائم این بیماری شامل تورم پوستی، تب، ناهنجاری‌های خونی و درگیری اندام‌های مختلف است.

متخصصین این آلرژی نادر دارویی را به طور بالقوه تهدید کننده زندگی می‌دانند که به دنبال واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن به برخی دارو‌ها رخ می‌دهد. علائم ممکن است هفته‌ها پس از شروع داروی مشکل زا توسط فرد تظاهر یابند. درمان اغلب شامل قطع دارو‌های مشکوک و استفاده از دارو‌های تعدیل کننده سیستم ایمنی به منظور کاهش علائم است.

سندرم دِرِس

سندرم DRESS که تحت عنوان سندرم ازدیاد حساسیت القا شده به وسیله دارو (DIHS) یا سندرم حساسیت به دارو نیز شناخته می‌شود، یک واکنش شدید به تعدادی از دارو‌های تجویزی است. متخصصین سندرم DRESS را در قالب یک واکنش ازدیاد حساسیت نوع ۴ طبقه بندی می‌کنند. این واکنش دارویی جدی، پوست و سایر اندام‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد و میزان مرگ و میر آن تا ۱۰ ٪ گزارش شده است.

بر اساس گزارش هیئت آمریکایی استئوپاتیک پوست، بروز کلی سندرم DRESS غیرمعمول است و ریسک ابتلا از ۱ در هر ۱۰۰۰ تا ۱ در هر ۱۰۰۰۰ نفر پس از قرار گرفتن در معرض دارو‌های محرک متغیر است. این بیماری معمولا ظرف ۲ تا ۶ هفته پس از اولین مواجهه فرد با دارو رخ می‌دهد و باعث ایجاد ویژگی‌های مشخص و در عین حال متغیری می‌شود که بر پوست و اندام‌های متعدد تاثیر می‌گذارند.

سندرم «درِس» چرا ایجاد و چگونه درمان می‌شود، عوارض ماندگار آن کدام‌هاست؟ (عصرایران)

علل

سندرم DRESS به دلیل واکنش بیش از حد سیستم ایمنی رخ می‌دهد که شامل فعال شدن سلول‌های T سیستم ایمنی و آزاد شدن سیتوکین‌ها است. با استناد به مقاله‌ای که از طریق وب سایت کتابخانه ملی پزشکی آمریکا قابل دسترسی است، دارو‌های رایج مرتبط با این سندرم عبارت اند از:

- دارو‌های ضد تشنج

- دارو‌های ضد ویروس

- آنتی بیوتیک‌ها

- آلوپورینول

- مگزیلتین

- تثبیت کننده‌های خلق و خو و دارو‌های ضد افسردگی

- عوامل بیولوژیک

شواهد همچنین حاکی از آن است که عوامل دیگری نیز در این امر نقش دارند:

- استعداد ژنتیکی برای ابتلا به سندرم DRESS

- ناتوانی کبد در متابولیسم برخی دارو‌ها

فعال شدن مجدد برخی ویروس‌ها مانند ویروس اپشتین-بار (EBV) یا هرپس ویروس انسانی ۶ (HHV ۶)

علائم

برخی از افراد ممکن است به سندرم DRESS به عنوان یک واکنش چند سیستمی نگاه کنند. این موضوع بدین واقعیت اشاره دارد که بیماری مذکور می‌تواند علائم مختلفی به همراه داشته باشد. هرچند بیماران ممکن است علائم متفاوتی را تجربه کنند، نام DRESS از مشخصه تعداد ائوزینوفیل‌های بالا، معروف به ائوزینوفیلی، و علائمی که معمولا در بدن ظاهر می‌شوند، گرفته شده است.

علائم معمول سندرم DRESS عبارت اند از:

- تب

- بثورات پوستی یا جوش

- ائوزینوفیلی

- لنفوسیتوز آتیپیک

- تورم غدد لنفاوی

التهاب اندام‌های داخلی

تشخیص

سندرم DRESS می‌تواند با علائم مختلف تظاهر یابد که آن را مشابه بیماری‌های دیگر از جمله سلولیت، هپاتیت ویروسی و لوپوس اریتماتوز سیستمیک می‌سازد. به همین دلیل این بیماری با احتمال بالا برای تشخیص اشتباه رو به رو است.

به منظور تشخیص سندرم DRESS، فرد باید معیار‌های زیر را داشته باشد:

- سابقه بستری شدن در بیمارستان

- راش حاد

- واکنشی که احتمالا مرتبط با دارو است

علاوه بر این، سه مورد از چهار فاکتور زیر نیز باید وجود داشته باشند:

- تب بالاتر از ۳۸ درجه سانتیگراد

- بزرگ شدن غدد لنفاوی حداقل در دو محل

- درگیری حداقل یک اندام داخلی

- ناهنجاری در شمارش سلول‌های خونی

در این میان محققان ژاپنی نیز مجموعه‌ای از معیار‌ها را پیشنهاد کرده اند که مشابه هستند، اما شامل فاکتور خاص فعال سازی مجدد HHV ۶ هم می‌شود.

سندرم «درِس» چرا ایجاد و چگونه درمان می‌شود، عوارض ماندگار آن کدام‌هاست؟ (عصرایران)

درمان

تشخیص زودهنگام و قطع فوری دارو از مهمترین عوامل در درمان این بیماری به شمار می‌روند. این رویکرد ممکن است برای رفع علائم و هرگونه ناهنجاری خونی و همچنین جلوگیری از پیشرفت بیماری کافی باشد.

پس از این مرحله، درمان عمدتا حمایتی است و شامل مدیریت و تسکین علائم می‌شود. گزینه‌های مطرح می‌توانند متشکل از جایگزینی مایعات، تنظیم دما، تغذیه مناسب، مراقبت از زخم و کنترل عفونت باشند. سایر اقدامات حمایتی هم به اندام‌های آسیب دیده بستگی دارند.

کورتیکواستروئید‌های سیستمیک پرکاربردترین درمان برای این بیماری هستند. با این حال، هنوز هیچ اتفاق نظری در مورد دوز ایده آل، زمان و مسیر تجویز وجود ندارد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ که از طریق سری مجلات انتشارات جان وایلی و پسران قابل دسترسی است، نشان داد که کورتیکواستروئید‌های سیستمیک می‌توانند به طور موثر در مراحل اولیه بیماری اقدام به مدیریت آن کنند.

علاوه بر این در مطالعه‌ای دیگر از ناشر بریتانیایی بایومد مرکزی در سال ۲۰۱۸ مشخص شد که ترکیبی از پالس تراپی کورتیکواستروئیدی و کورتیکواستروئید‌های خوراکی، یک درمان موثر برای بیماری محسوب می‌شود.

سایر درمان‌های موثر عبارت اند از:

- سرکوب کننده‌های سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین

- کورتیکواستروئید‌های موضعی برای تسکین بثورات پوستی

- ایمونوگلوبولین داخل وریدی

پلاسمافرزیس

عوارض

حتی پس از بهبودی، برخی از افراد ممکن است از پیامد‌های طولانی مدت سندرم DRESS رنج ببرند، از جمله آسیب دائمی به اندام‌ها و ایجاد اختلالات خودایمنی.

یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۵ نشان داد که اکثر افرادی که از سندرم DRESS بهبود یافته اند به بیماری‌های جدیدی مبتلا شده اند. بر اساس پژوهشی دیگر در سال ۲۰۱۷، بیماری‌های تیروئید مانند بیماری هاشیموتو، بیماری گریو، و تیروئیدیت بدون درد از جمله شایع‌ترین عوارض طولانی مدت سندرم DRESS هستند.

آسیب اندام ناشی از سندرم DRESS نیز با عوارض طولانی مدت همراه است. افرادی که آسیب شدید کبدی دارند، ممکن است به پیوند کبد نیاز داشته باشند. علاوه بر این افرادی که بیماری کلیوی زمینه‌ای دارند نیز ممکن است به همودیالیز طولانی مدت نیاز داشته باشند.

بیماری‌های عفونی یکی دیگر از عوارض شایع مرتبط با سندرم DRESS هستند. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۳ نشان داد افرادی که تحت درمان با کورتیکواستروئید قرار گرفته اند، ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های عفونی مانند هرپس و ذات الریه باشند.

تمامی این مطالعات از طریق کتابخانه ملی پزشکی آمریکا در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته اند.

منبع: عصرایران