به نقل از «ایکنا»

اشارات قرآن حاکی از عدم تطابق بسیاری از اعمال آدمیان با اقتضای انسانیت آنان است

تاریخ انتشار: ۱۴ بهمن ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۹۸۵۰۰۲

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) شبستان نوشت: محمد کرمی نیا، از جوانان موفق اهل رفسنجان و کارشناس ارشد علوم قرآن و حدیث دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم قم از انتشار مقاله «برخورد قرآن و سنت با جاهلیت عصر نزول»در شماره 60 فصلنامه پژوهشی کوثر و با نظارت و همکاری محمداسماعیل عبداللهی، عضو گروه علمی فرق و ادیان حوزه علیمه قم خبر داد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزود: این مقاله به برخورد قرآن و سنت با جاهلیت می‌پردازد. جاهلیتی که به ازای عمر تاریخ وجود داشته و اگر انسان به دنبال هدایت الهی نباشد، همچنان وجود خواهد داشت. در این مقاله به شمه‌ای از زندگی مردم در عصر نزول، در ابعاد مختلف اشاره شده است و سپس به اعمال جاهلی مردم آن زمان پیامبر(صلیه الله علیه وآله) پرداخته و از برخی موارد همچون وضع زن، زنده به گور کردن دختران، شراب، قمار، ازدواج با محارم و ... سخن به میان آمده و نظر اصلاحی قرآن کریم در هر بعد خاطرنشان شده است.

کرمی نیا گفت: ضرورت و اهمیت این بحث به جدی چشم‌گیر است که در برخی از شهرها و مناظق اگر اقدام جدی در رفع برخی اعمال و رفتار نشود، خیلی امراض اقتصادی، سیاسی، فرهنگ، جسمی، روحی، روانی و ... یا چهره اسلام را مشوه خواهد کرد و یا اسلام و اعتقادات اسلامی را به طور کامل خنثی و از اهمیت خواهد انداخت.

وی بیان داشت: اگر بخواهیم مفهوم و خلاصه ای از این مقاله بدست آوریم، باید بدانیم که مردم در عصر نزول، هرچند دارای نیکویی در اخلاق و زندگی اجتماعی بودند، به لحاظ ارتکاب اعمال و رفتار غیراخلاقی و غیر منطبق با اندیشه های الهی، در جاهلیت گرفتار شده بودند.

این کارشناس ارشد علوم قرآن و حدیث خاطرنشان کرد: یکی از اهداف ارسال رسل نیز بدین لحاظ بوده و جاویدان ماندن قرآن و اشارات همه جانبه و اصلاح گرانه قرآن نشان می دهد که بسیاری از اعمال و رفتار آدمیان با آنچه انسانیت آنان اقتضا داشته است، مطابق نبوده است.

وی اظهار داشت: از سویی می توان چنین حقی به مردم آن زمان داد و از آن ها دفاع کرد، چرا که امکانات و وسایل ارتباطی و اصلاحی و قوانین محکم در اختیار نداشته اند و سختی زندگی و شرایط محیط و اقتضائات آن زمان دلیل دیگری بوده است که مردمان را از حرکت بسوی اعمال و رفتار و اخلاق نیکو باز دارد؛ از سویی نمی توان از آنان دفاع کرد، چرا که تا آن زمان پیامبران و معلمان زیادی اندیشه های الهی را در میان مردم گسترش داد بودند و آنان باید تا حدوی در تشخیص حق از باطل راسخ تر عمل می کردند.

منبع: ایکنا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iqna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۹۸۵۰۰۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فراموش کردن سپیده و بهناز به دور از انسانیت است!

به گزارش ''ورزش سه''، بعد از پایان یافتن لیگ شانزدهم زنان، ملوان اگرچه نتوانست عنوان قهرمانی را به دست آورد اما بعد از ۹ سال بار دیگر روی سکوی لیگ برتر زنان قرار گرفت. به همین دلیل و به بهانه پایان یافتن این لیگ مهیج، با کاپیتان این تیم، سپیده نزهتی گفت و گوی ویژه‌ای داشتیم که در ادامه خواهید خواند.

در لیگ امسال تا مرز قهرمانی پیش رفتید اما به نظر می‌رسد که نایب قهرمانی هم نتیجه خوبی برای شما بود.

فصل خیلی خوبی داشتیم، می‌توانم بگویم بعد از سال‌ها حضور در ملوان، امسال شرایط خیلی خوبی را تجربه کردیم. مدیرعامل باشگاه واقعا پدرانه از ما حمایت کرد و کل اعضای تیم هم برای رسیدن به موفقیت همدل بودیم. بعد از ۹ سال موفق شدیم دوباره به سکو برسیم. البته فکر می‌کنم که تیم ما شایسته قهرمانی بود اما خب همیشه شرایط آنطور که دلت می‌خواهد یا برنامه‌ریزی می‌کنی پیش نمی‌رود.

به عنوان یک بازیکن باتجربه فکر می‌کنی تفاوت لیگ امسال با فصل‌های گذشته چه بود؟

در شانزده فصلی که از لیگ زنان می‌گذرد؛ به جز دو سالی که ملوان منحل شده بود؛ در تمام ادوار لیگ برتر حضور داشتم. می‌توانم بگویم امسال از هر نظر لیگ خوبی داشتیم. تیم‌های مدعی زیاد بودند و تا لحظه آخر رقابت بین ما و خاتون بم ادامه داشت و مسابقات خیلی پرشور پیش می‌رفت. نه تیمی وسط فصل انصراف داد و نه تیم‌های کوچک از بازی مقابل تیم‌های بزرگ سر باز زدند. شرایط برگزاری هم منظم بود.

سرمربی شما خانم غلامی علی‌رغم اینکه هدایت شما را به عهده داشت اما روی نیمکت نمی‌نشست. فکر می‌کنی این عدم حضور سرمربی روی نیمکت شما، چقدر تاثیر منفی داشت؟

ایشان یک مربی بومی و کاربلد هستند که من از کار کردن با او لذت می‌برم اما قطعا عدم حضورشان روی نیمکت، تاثیر منفی داشت. طبیعتا هر بازیکنی دوست دارد که سرمربی کنار خط باشد و از این بابت انرژی مضاعفی می‌گیرد اما امسال ما از این بابت محروم بودیم. اما به هرحال با توجه به اینکه ایشان مدیریت تیم ملی را به عهده داشتند؛ نمی‌توانستند همزمان سرمربیگری تیم ما را نیز عهده‌دار باشند و از این بابت اذیت شدیم. این را هم بگویم که اگرچه خانم غلامی روی نیمکت تیم ما حاضر نبودند اما هیچوقت ما را تنها نگذاشتند و در تمام تمرینات ما در شهرهای مختلف حضور داشتند. ایشان از پشت فنس نکات را به کادرفنی انتقال می‌دادند و کم کم به این موضوع عادت کردیم!

در هفته‌های اخیر موضوعاتی در خصوص دوپینگ و داوری مطرح شد، خانم غلامی معتقد بودند ک خاتون از این جهات مورد حمایت بوده است. این موضوع باعث کری خوانی بازیکنان خاتون هم شد.

من به عنوان یک بازیکن همیشه سعی کردم احترام‌ها حفظ شود و حتی وارد فضای کری‌خوانی نشوم. نمی‌دانم بحث دوپینگ و سود از داوری واقعا وجود داشته یا نه اما ترجیح می‌دهم کری را با کری جواب ندهم. اینکه برخی از بازیکنان با الفاظ زشت کری می‌خوانند؛ از نظر من اصلا در شان یک فوتبالیست نیست و فکر می‌کنم شخصیت خودشان را به این شکل نشان می‌دهند.

فکر می‌کنی بهترین بازیکن این فصل لیگ زنان، چه کسی بوده است؟

باید ببینید چه بازیکنی در کنار چه بازیکنان دیگری توانسته از خودش عملکرد خوبی نشان دهد. به طور کلی در لیگ امسال بازیکنان خوب زیادی داشتیم اما من شبنم بهشت را از هر نظر بازیکن کاملی می‌بینم و به نظرم بهترین بازیکن حال حاضر ایران است.

و صحبت‌های پایانی؟

ابتدا از آقای فهمیده مدیرعامل باشگاه تشکر ویژه می‌کنم و بعد می‌خواهم در خصوص یک موضوع صحبت کنم. زهرا خواجوی و بهناز طاهرخانی، دو بازیکنی که به همراه ملیکا تصادف کردند و فکر م کنم با مهری از سوی کل جامعه فوتبال مواجه شدند. به عنوان یک فوتبالیست می‌خواهم بگویم که ما قدر دوستان زنده خود را نمی‌دانیم و حتما باید آن ها از این دنیا بروند تا عزیز شوند. زهرا و بهناز در این مدت با بی‌مهری روبرو شدند. هم سوی باشگاه خودشان و هم از سوی بقیه جامعه فوتبال که باعث تاسف است. از این بابت واقع ناراحتم و فکر می‌کنم فراموش کردن این دو بازیکن از سوی همه به ویژه تیم خودشان، دور از انسانیت است.