۱۷ نشانه هشداردهنده دیابت را بشناسید
تاریخ انتشار: ۱۵ بهمن ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۰۰۷۱۸۰
خبرگزاری میزان- در بین بیماری های شایع دنیای امروز، دیابت یک بیماری جدی است که با شیوه تغذیه ای و عادات غذایی امروزه تقریبا بین تمامی رده های سنی شایع بوده و اگر به طور کامل و با شیوه ای مناسب درمان نشود، سبب ایجاد عوارض شدیدی همچون بیماری های مربوط به سرخرگهای کرونر قلب، شریان اکلیلی و سکته می شود. به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری میزان، هنوز هم هستند افرادی که با وجود گسترش اطلاع رسانی همگانی و هشدار‌های پزشکی درباره علائم این بیماری، از ابتلای خود به دیابت آگاهی ندارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
تکرر ادرار
بدن افراد دیابتیک قند موجود در غذا را به اندازه کافی تجزیه و پردازش نمی‌کند و این قند پردازش نشده در خون باقی می‌ماند. قند اضافی موجود در جریان خون باعث می‌شود که کلیه‌ها به منظور رهایی از میزان گلوکز اضافی خون، سخت‌تر کار کنند و ادرار بیشتری ایجاد شده سبب تکرر ادرار شخص شود.
عطش و تشنگی بیش از حد
قند خون بالا در افراد دیابتیک کلیه‌ها را مجبور به تولید ادرار بیشتر برای دفع آن می‌کند. به همان اندازه که تولید ادرار در بدن افزایش یافته و تکرر ادرار فرد بیشتر می‌شود، بدن آب بیشتری را از دست داده و خشک خواهد شد. در نتیجه، بدن سعی خواهد کرد کمبود آب را جبران کند. از این رو افراد دیابتیک پیوسته احساس تشنگی و عطش دارند.
گرسنگی بیش از حد و و اشتهای زیاد
بدن افراد مبتلا به دیابت در برابر انسولین مقاوم می‌شود. سطح بالای گلوکز در خون، بدن را مجبور خواهد کرد که پس از خوردن غذا‌های حاوی کربوهیدرات انسولین زیادی تولید کند و سطح گلوکز به یکباره و در یک لحظه کاهش پیدا کند و در نتیجه بدن شروع به لرزش کرده و تمایل بسیار به مصرف شیرینیجات و کربوهیدرات خواهد داشت.
خشکی دهان
یکی از متداول‌ترین علائم هردو نوع دیابت یک و دو، خشکی دهان است که به دلیل سطح بالای قند خون ایجاد می‌شود. قند خون بالا سبب تکرر ادرار می‌شود، زیرا کلیه‌ها ادرار بیشتری به منظور دفع قند اضافی خون تولید می‌کنند. ادرار بیشتر باعث از دست رفتن آب بدن و خشکی آن می‌شود. اگر برای جبران کمبود آب بدن به اندازه کافی آب نوشیده نشود، دهان خشک خواهد شد.
سردرد
افراد دیابتیک، به دلیل نوسانات سطح قند خون مستعد ابتلا به سردرد هستند. هر چه این نوسانات بیشتر باشد، به احتمال بیشتری سردرد خواهید گرفت. این سردرد‌ها به عنوان واکنش رگ‌های خونی مغز به تغییرات هورمونی ایجاد می‌شود.
دید تار چشم‌ها و دوبینی
پیامد دیگر قند خون بالا این است که باعث افزایش گلوکز در عدسی چشم می‌شود. در نتیجه، عدسی چشم متورم شده باعث تاری دید و دوبینی خواهد شد. اما خوشبختانه این نشانه قابل برگشت بوده و به محض اینکه سطح قند خون در حالت نرمال قرار گیرد، دید چشم‌ها نیز طبیعی خواهد شد.
عفونت مخمری
سطح قند بالا در دستگاه گردش خون، آن را تبدیل به بستری مناسب برای رشد و نمو باکتری‌ها و مخمر‌هایی خواهد کرد که سبب ایجاد عفونت می‌شوند. ابتلا به عفونت‌های مکرر و عود کننده یکی از نشانه‌های دیابت است؛ بنابراین اگر مستعد ابتلا به عفونت هنای گاه و بی گاه هستید، به وجود دیابت شک کنید و برای تشخیص قطعی حتما به پزشک مراجعه کنید.
عدم التیام زخمها، بریدگی‌ها و کبودی‌های بدن
اگر سطح قند خون موجود در ارگانیسم بدن به طور مکرر و مداوم بالا باشد، رگ‌های خونی باریک شده، سرخرگ‌ها و شریان‌های اصلی سفت و سخت شده و عملکرد گلبول‌های قرمز خون مختل خواهد شد. اگر رگ‌های خونی باریک شوند، خون و اکسیژین کافی به زخمها و آسیب‌های ایجاد شده در بدن نخواهد رسید و اکسیژن و مواد مغذی کافی برای التیام و ترمیم آن‌ها فراهم نخواهد شد. در نتیجه ترمیم زخمها، کبودی‌ها و آسیب‌های ایجاد شده در بدن کندتر انجام شده و در شرایط حادتر اصلا ترمیم نخواهد شد.
احساس کرختی، بی حسی و مورمور شدن در دست‌ها
سطح بالای گلوکز در جریان خون به مدت طولانی می‌تواند به سلسله اعصاب بدن آسیب برساند که در اصطلاح پزشکی نوروپاتی دیابتیک نامیده می‌شود و از نشانه‌های جدی هشداردهنده دیابت است. افراد مبتلا به نوروپاتی دیابتیک، علائمی چون: احساس کرختی، مورمور شدن و بی حسی در دست‌ها و پاها، گرفتگی یا ضعف ماهیچه ای، درد‌هایی که اغلب شب‌ها ایجاد می‌شوند و ناهماهنگی عضلات و اندام‌های حرکتی خواهند داشت.
اختلالات جنسی
سطح بالای قند خون به دلیل آسیب به رگ‌های خونی و سلسله اعصاب، باعث ایجاد اختلالات جنسی هم در مردان و هم در زنان خواهد شد. در حدود بین ۳۵ تا ۷۵ درصد از مردان مبتلا به دیابت دارای اختلال در نعوظ آلت تناسلی هستند. این مردان فقط با تحریکات جنسی به نعوظ و ارگاسم نمی‌رسند، زیرا به رگ‌های خونی و رشته‌های عصبی آلت تناسلی آن‌ها آسیب رسیده است. زنان دیابتیک نیز دچار خشکی واژن می‌شوند که می‌تواند در برقراری رابطه جنسی مشکل ایجاد کرده و باعث ایجاد آزردگی و ناراحتی در دستگاه تناسلی آن‌ها شود و به دلیل این آزردگی مانع از رسیدن آن‌ها به ارگاسم شود.
کاهش وزن پیش بینی نشده
این نشانه بیشتر در افراد مبتلا به نوع یک دیابت ایجاد می‌شود و حاصل از دو تغییری است که به دلیل قند خون بالا در بدن اتفاق می‌افتد. اول اینکه بخشی از وزن بدن که به یکباره از دست می‌رود به دلیل آبی است که به علت دفع ادرار زیاد از بدن خارج می‌شود و دیگری به این دلیل است که، چون بدن انسولین کمتری تولید می‌کند، قادر نخواهد بود گلوکز را از خون گرفته، آن را تجزیه کرده و تبدیل به انرژی کند؛ بنابراین بدن به دلیل کمبود انرژی شروع به سوزاندن چربی و ماهیچه برای بدست آوردن انرژی می‌کند که منجربه کاهش وزن یکباره شخص مبتلا به دیابت خواهد شد.
ایجاد لکه‌های سیاه روی گردن
سطح بالای انسولین در خون، سلول‌های پوستی را مجبور به تولید مثل و تکثیرسریعتر می‌کند که به صورت لکه‌هایی روی گردن، زیر بغل، داخل آرنج و پشت زانو‌ها آشکار خواهد شد.
نفس‌های با رایحه شیرین و میوه‌ای
وقتی بدن قادر نیست انسولین کافی تولید کند، سلول‌های آن انرژی و سوخت کافی حاصل از گلوکز را دریافت نخواهند کرد. در نتیجه بدن شروع به چربی سوزی کرده و شروع به تولید ترکیبات آلی کتون خواهد کرد که در خون و ادرار تجمع می‌کنند. اگر میزان کتون‌ها در خون و ادرار به سطح خطرناکی برسد، ریسک ابتلا به یک بیماری جدی به نام کتواسیدوزیز دیابتیک (که سبب کم شدن پی. هاش خون و بافت‌ها می‌شود) خواهد شد که یکی از نشانه‌های آن این است که نفس شخص رایحه‌ای شیرین و میوه‌ای خواهد داشت. در صورت مشاهده این علائم باید حتما به پزشک مراجعه و تحت درمان دارویی قرار گیرید.
تنفس سریع و تپش قلب
اگر مبتلا به دیابت هستید و در کنار نشانه‌هایی مانند نفس‌هایی با رایحه شیرین و میوه ای، تهوع، معده درد و درد‌های شکمی، دارای تنفسی سخت، منقطع، سریع و تپش قلب ناگهانی هستید، در معرض ابتلا به بیماری کتواسیدوزیز دیابتیک بوده و باید هرچه زودتر تحت مراقبت‌های پزشکی و درمان‌های دارویی قرار گیرید، زیرا این بیماری بسیار خطرناک بوده و تهدید کننده زندگی شخص است و نیاز به بستری شدن و درمان با مایعات و انسولین دارد.
فشار خون بالا
دیابت کنترل نشده می‌تواند باعث فشار خون بالا و سایر بیماری‌های تهدید کننده سلامت افراد مانند بیماری کلیوی، مشکلات مربوط به سیستم گردش خون، بیماری‌های چشمی، بیماری‌های قلبی و سکته شود.
خستگی بیش از حد
وقتی که شما غذا می‌خورید، بدن غذا را به کمک انسولین به گلوکز تبدیل می‌کند. گلوکز ایجاد شده توسط سلول‌ها برای بدست آوردن انرژی لازم استفاده می‌شود. اگر انسولین به اندازه کافی در بدن ساخته نشود و یا مقاومت انسولینی در بدن شخص ایجاد شده باشد، گلوکز قادر نخواهد بود انرژی لازم را در اختیار سلول‌ها قرار دهد و در نتیجه شخص احساس خستگی و کوفتگی مضاعف خواهد کرد.
نوسانات خلق و خو
اگر دچار نوسانات و تغییرات گاه و بی گاه در خلق و خوی خود و بدون دلیل خاص هستید، حتما به پزشک مراجعه کرده و آزمایش خون تشخیص دیابت را انجام دهید. مغز مرکز افکار و احساسات افراد است. در واقع مرکز فرماندهی بدن است. این مرکز برای انجام بهینه وظایف خود نیازمند سوخت رسانی کافی و مناسب است و گلوکز این سوخت را برای مغز فراهم می‌کند و اگر گلوکز به مقدار کم و یا به مقدار زیاد به مغز برسد، می‌تواند در عملکرد آن اختلال ایجاد کرده و باعث تغییراتی در خلق و خو شود. منبع:سلامت آنلاین انتهای پیام/ خبرگزاری میزان: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.
منبع: خبرگزاری میزان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۰۰۷۱۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مداخله به‌هنگام، راه کنترل نشانه‌های اوتیسم
در حال حاضر هیچ درمان قطعی و مشخصی برای اوتیسم شناسایی نشده است، اما روش‌های زیادی برای کاهش علائم و افزایش توانایی‌های فرد مبتلا وجود دارد، اگر اطرافیان کودک با نشانه‌های رفتاری آغازین اختلال اوتیسم آشنا باشند، با انجام مداخلات به‌هنگام می‌توانند از تشدید علائم آن جلوگیری کنند.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، اوتیسم که به علت وجود نقص‌هایی در برقراری ارتباط اجتماعی، ارتباط چشمی، مناسبت‌های اجتماعی و فرو رفتن فرد مبتلا در خود است، به معنای لغوی در خود ماندگی نیز شناخته می‌شود و در گروه اختلالات عصبی-رشدی قرار دارد، زیرا بر رشد عصبی و عملکرد مغز تأثیر می‌گذارد و از ابتدای دوره رشد کودک آغاز می‌شود و تا پایان عمر او ادامه خواهد داشت.
برای درمان اختلال اوتیسم داروی خاصی وجود ندارد و تنها با مداخله‌های آموزشی و رفتاری طولانی مدت می‌توان از شدت علائم آن کاست، این اختلال در سه سال اول زندگی کودک آغاز می‌شود که اگر اطرافیان کودک با نشانه‌های رفتاری آغازین آن آشنا باشند، با انجام مداخلات به‌هنگام مانند رفتاردرمانی، کار درمانی و آموزش ویژه می‌توانند از تشدید علائم آن جلوگیری کنند.
در حال حاضر هیچ درمان قطعی و مشخصی برای اوتیسم شناسایی نشده است، اما روش‌های زیادی برای کاهش علائم و افزایش توانایی‌های فرد مبتلا وجود دارد، به نظر می‌رسد تشخیص زودهنگام بیماری و شروع روش‌های درمانی تأثیرات مثبت بیشتری بر بهبود وضعیت فرد داشته باشد.
امیر سالار شریفی، روان‌شناس و مشاور خانواده و دانشجو دکتری روانشناسی کودکان استثنایی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا در خصوص غربالگری اوتیسم اظهار می‌کند: اولین افرادی که می‌توانند به صورت آگاهانه و با مداخله زودهنگام متوجه وجود این اختلال شوند، خانواده‌ها هستند.
وی با بیان اینکه خانواده‌ها باید در صورت تشخیص این اختلال آن را بپذیرند و دست به انکار نزنند، می‌افزاید: والدین باید آگاهانه، بدون تعصب و با پذیرش بالا با مشاهده رفتارها و نشانه‌هایی که نسبت به رشد فرزندشان متفاوت است، به متخصصانی که صلاحیت تشخیص این اختلال را دارند مراجعه و مراحل آزمون و مصاحبه را طی کنند تا بتوانند بروز قطعی این اختلال را تشخیص دهند.
این آهنگ‌ساز و فعال حوزه موسیقی درمانی با اشاره به اینکه پس از تشخیص قطعی فرد متخصص نسبت به بروز اختلال طیف اوتیسم باید سعی بر بهبود و کاهش علائم اختلال داشته باشیم، ادامه می‌دهد: به‌طور معمول علائم اختلال طیف اوتیسم در بازه سنی دو تا پنج سال بروز پیدا می‌کنند و فقدان انجام فعالیت‌های معمول می‌تواند هشدار دهنده این موضوع باشد، برای مثال کودک در زمانی که به نسبت همسالان باید توانایی سخن گفتن داشته باشد، اما سخن نمی‌گوید، می‌تواند نشانه‌ای برای ابتلاء به اختلال طیف اوتیسم باشد.
شریفی عنوان می‌کند: دوری کردن از برقراری ارتباط چشمی با دیگر افراد، درگیری‌های حسی مانند بال بال زدن، مشکلات تغذیه و گوارشی، گریه و بی‌تابی بسیار زیاد ناشی از اضطراب بالا، بازی با وسایل محدود یا دوری کردن از انجام بازی‌هایی که اقتضای سن فرزندان است، می‌تواند از دیگر نشانه‌های اولیه تشخیص اختلال طیف اوتیسم باشد.
وی با تاکید بر اینکه اختلال اوتیسم شامل طیف‌های گوناگون است و امکان دارد فرد اوتیسم تنها تعداد محدودی از نشانه‌های این اختلال را دارا باشد، اضافه می‌کند: هرچه بروز و ظهور نشانه‌ها در فرد کمتر باشد، با طیف خفیف‌تری از اوتیسم مواجه خواهیم بود و هرچه تعداد و شدت بروز علائم بیشتر شود، با طیف شدیدتری از اختلال اوتیسم روبه‌رو خواهیم بود.
این روان‌شناس با یادآوری این نکته که بهترین برخورد خانواده‌ها در مواجهه با بروز اختلال طیف اوتیسم در فرزندان، پذیرش است، خاطرنشان می‌کند: افراد اوتیسم در یک بازه زمانی طلایی که به طور معمول کمتر از سن ۱۱ سالگی است، می‌توانند دست به اقدام برای بهبود عملکرد و کاهش علائم بزنند، اما با انکار والدین اقدامی برای بهبود صورت نمی‌گیرد و این زمان طلایی از دست می‌رود.
شریفی می‌افزاید: با توجه به اینکه اعصاب و نورون‌های کودکان اوتیسم در سن طلایی تشخیص، قابلیت بازسازی خود و باز ارتباط‌گیری با دیگر اعصاب را دارند و انعطاف‌پذیری عصبی در سیستم عصبی کودکان اوتیسم اتفاق می‌افتد که سبب بهبود عملکرد آن‌ها می‌شود، نیاز است با مداخله‌های زودهنگام و اقدامات برنامه‌ریزی شده فرد اوتیسم تحت درمان قرار بگیرد.
وی در خصوص مراحل غربالگری و تشخیص اوتیسم بیان می‌کند: سازمان بهزیستی کشور و بعضی از سازمان‌های خصوصی آزمون‌هایی مجازی را در صفحه موتورهای جست‌وجوگر ایجاد کرده‌اند که خانواده‌ها می‌توانند با شرکت در این آزمون‌ها و پاسخ به سوالات آن تشخیص اولیه نشانه‌های اوتیسم را انجام دهند، اما باید برای تشخیص قطعی به متخصص مراجعه کنند.
دانشجو دکتری روانشناسی کودکان استثنایی با تاکید بر اینکه نباید برای تشخیص قطعی به نتایج آزمون‌های مجازی اکتفا کرد، می‌گوید: غربالگری اختلال اوتیسم در سنین متفاوت به علت ویژگی‌ها و رفتارهای هر دوره سنی، سوالات متفاوتی دارد و نیاز است برای تشخیص قطعی و دقیق‌تر این اختلال به افراد متخصص مراجعه شود.
شریفی در خصوص هزینه‌های غربالگری عنوان می‌کند: استفاده از آزمون‌های مجازی برخط برای تشخیص خانگی و مراجعه به سازمان بهزیستی برای انجام غربالگری رایگان است و هزینه‌ای برای خانواده‌ها ندارد، اما مراجعه به مراکز خصوصی، خانواده‌ها باید هزینه‌ای را پرداخت کنند.
معصومه یزدانی‌پور، پژوهشگر حیطه کودکان با نیازهای خاص و مدرس دانشگاه در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با اشاره به اینکه فرد اوتیسم نمی‌تواند به صورت اختیاری علائم و نشانه‌های اختلال اوتیسم را کنترل کند، اظهار می‌کند: نداشتن توانایی کنترل کردن نشانه‌ها مربوط به مسئله‌های عصب شناختی است که باعث می‌شود فرد اوتیسم رفتارهایی را از خود بروز دهد که اختیاری نبوده و کنترل آن در توان او نیست.
وی با بیان اینکه انجام غربالگری، مرحله اولیه تشخیص اختلال اوتیسم است و نمی‌تواند سبب کنترل نشانه‌های اوتیسم در افراد شود، می‌افزاید: هرچه غربالگری تشخیص اوتیسم زودتر انجام شود، مؤثرتر خواهد بود، چراکه فرد اوتیسم سریع‌تر وارد فرایند درمان می‌شود و مراحل آن را طی می‌کند.
این دانشجو دکتری روانشناسی و آموزش کودکان با نیازهای خاص با اشاره به اینکه شرایط گوناگونی برای تشخیص اختلال اوتیسم در افراد به‌ویژه کودکان وجود دارد، ادامه می‌دهد: هنگامی که والدین متوجه وجود تفاوت‌های رفتاری میان فرزند خود و دیگر همسالانش شوند، باید برای تشخیص قطعی به متخصص مراجعه کنند، برای مثال اگر فرزندشان در برقراری ارتباط عملکرد ضعیفی داشته باشد و از تماس چشمی با دیگران خودداری کند یا در مواجهه با نور شدید شروع به جیغ زدن کند، می‌تواند نشانه‌هایی از اختلال اوتیسم باشد.
یزدانی‌پور عنوان می‌کند: با افزایش سن فرد اوتیسم، روزهای بیشتری برای مداخله به‌هنگام از دست می‌رود و امکان دارد نتوانیم از دوران طلایی تشخیص اوتیسم به خوبی استفاده کنیم؛ هنگامی که والدین اطلاعات کافی در خصوص تشخیص اختلال اوتیسم در فرزند خود را نداشته باشند، تشخیص اختلال اوتیسم در تعامل فرزند با دیگران صورت می‌گیرد.
وی اضافه می‌کند: با افزایش سن کودک اوتیسم و ورود او در جمعی از افراد هم‌سن و برقراری ارتباط با آن‌ها در قالب کلاس‌های آموزشی سبب بروز تفاوت رفتار فرد اوتیسم با دیگر هم‌سن‌وسالان می‌شود، اما به‌طور معمول در این شرایط مقداری از زمان طلایی تشخیص را از دست داده‌ایم و باید در صورت تشخیص، مداخله به‌هنگام صورت گیرد.
پژوهشگر حیطه کودکان با نیازهای خاص خاطرنشان می‌کند: منظور از مداخله به‌هنگام، برگزاری دوره‌های درمانی برای کودکان زیر شش سال است، زیرا در این سن مغز کودکان انعطاف‌پذیری بیشتری دارد و با انجام تمرین‌های درمانی مانند کار درمانی، بازی درمانی و توانبخشی شناختی، ارتباط بیشتری میان اعصاب مغزی کودک برقرار می‌شود که سبب بهبود عملکرد او خواهد شد.
یزدانی‌پور با اشاره به اینکه گاهی تشخیص اختلال در برخی از افراد اوتیسم در طرح سنجشی که برای ورود کودکان به مدرسه برگزار می‌شود، صورت می‌گیرد، می‌افزاید: به صورت کلی در تشخیص اختلال اوتیسم در کودکان، اطرافیان کودک شامل والدین، خانواده، معلم و مربی متوجه بروز رفتارهای متفاوت کودک می‌شوند و با ارجاع دادن او به متخصص روان‌شناس و روان‌پزشک فرایند تشخیص قطعی کودک انجام می‌گیرد.
وی با بیان اینکه مهم‌ترین ابزار روان‌شناس‌ها برای تشخیص اختلال اوتیسم، بررسی تاریخچه خانوادگی، مصاحبه و مشاهده است، تصریح می‌کند: به طور معمول با بررسی تاریخچه خانوادگی در ابتلاء به اختلال اوتیسم و مصاحبه با والدین فرد مبتلا می‌توانیم بروز اختلال اوتیسم را تشخیص دهیم، همچنین برای بررسی عملکرد و توانمندی‌های فرد اوتیسم نیاز است تا این افراد در یک آزمون هوشی شرکت کنند، اگرچه آزمون‌های دیگری برای تشخیص اختلال اوتیسم وجود دارد، اما بیشتر جنبه پژوهشی دارند و کمتر در تشخیص‌های بالینی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
بر این اساس، هنگامی که از درمان اختلال طیف اوتیسم صحبت می‌کنیم، منظور مداخله‌های به‌هنگام است که سبب کنترل شدت بروز علائم و نشانه‌های این اختلال می‌شود، برای مثال با مداخله زودهنگام می‌توان بیش‌تحریکی و کم‌تحریکی افراد اوتیسم را کنترل کرد، اما نمی‌توان به صورت کامل شدت نشانه‌های فرد اوتیسم را به صفر رساند و از بین برد.
تشخیص به موقع اختلال اوتیسم توسط والدین در بهبود و کنترل علائم فرد اوتیسم نقش بسزایی دارد، بنابراین والدین باید با مطالعه و کسب آگاهی در خصوص مراحل رشد کودک، فرزند خود را در ابعاد مختلف فردی، اجتماعی، رفتاری و ذهنی مورد بررسی قرار دهند و در صورت وجود ناهماهنگی، از انکار دوری کنند و به شناسایی و درمان اختلال بپردازند تا با استفاده از زمان طلایی تشخیص بتوانند شدت نشانه‌های این اختلال را در فرزند خود کاهش دهند.
کد خبر 747069
خودکشی دانشجوی کارشناسی ارشد در کوی دانشگاه تهران