به نقل از «جام نیوز»

دست خط شما درموردشخصیت شماچه می گوید

تاریخ انتشار: ۱۵ بهمن ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۰۱۴۵۱۳

به گزارش سرویس گوناگون جام نیـوز، دستخط هر فرد همانند شخصیت وی منحصر به فرد است. همین امر بشر را وسوسه کرده است که این دو را به هم ارتباط بدهد. دستخط شناسی تفریح سرگرم کننده ای است. نوع علمی تر این کار توسط محققان قانونی در مقایسه دست خط مظنونان و یادداشتهای جعلی مورد استفاده قرار می گیرد.

۱- خط شناسی را خیلی جدی نگیرید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

خط شناسان ادعا می کنند که ردپای شخصیت افراد را در دست خط آنها یافته اند. احتمالا رگه ای از حقیقت در این ادعا نهفته است، برای مثال همه می توانیم تصور کنیم که دست خط فرد پر انرژی و بی دقت شبیه هم است. با این حال، از آنجا که این ادعاها در اغلب آزمون های علمی شکست خورده اند، دانشمندان خط شناسی را نادرست و بی اثر می دانند. در بهترین حالت این همبستگی حاصل حدسیات از پیش دانسته با استثنائات زیاد است. بررسی خط افراد بامزه است، اما از این روش برای قضاوت درباره ی متقاضیان کار یا تغییر در رابطه ی دوستی خود استفاده نکنید. هرگز به کسی که ادعا می کند می تواند یک جنایتکار یا مجرم را از دست خط وی بشناسد اعتماد نکنید. این کار ممکن نیست و اتهامات وارده آمده باعث آسیب غیر قابل توجیه به قربانیان این حدسیات می شود.

 

۲- یک نمونه خوب داشته باشید.

در صورت امکان، از فرد بخواهید که کلمه ای را بر روی کاغذ بدون خط بنویسد. این کار تجزیه و تحلیل نوشته را از کلمات چاپ شده و یا بر روی کاغذ خط دار آسان تر می کند. در حالت بهتراست چند نمونه دست خط با فاصله ی حداقل چند ساعت از یکدیگر از فرد جمع آوری کنید. دست خط افراد با تغییر در خلق و خو و شرایط تغییر می کند، به طوری که اطلاعات به دست آمده از یک نمونه می تواند موقتی باشد.

 

۳- به فشار نوک قلم دقت کنید.

برخی از افراد قلم را محکم روی کاغذ فشار می دهند در حالی که برخی دیگر تنها به آرامی کاغذ را لمس می کنند. می توانید این نکته را از رنگ نوشته و فشار وارد آمده بر پشت کاغذ متوجه شوید. خط شناسان این ویژگی را این طور تفسیر می کنند: فشار زیاد به معنی انرژی عاطفی بالا است. نویسنده ممکن است احساسی و عاطفی باشد. فشار متوسط به معنای یک شخص نسبتا آرام و با ثبات باشد. فرد قدرت درک و یا حافظه ی خوبی دارد. فشار کم نشانه ای از درونگرایی و یا کسی است که شرایط کم انرژی را ترجیح می دهد.

 

۴- به کج بودن نوشته دقت کنید.

نوشتن، به خصوص خوش نویسی، به راست یا کج تمایل دارد. سعی کنید این طور تجزیه و تحلیل کنید: شیب سمت راست نشان می دهد نویسنده مشتاق بوده یا نوشته با سرعت و انرژی انجام گرفته است. اگر این حالت اغلب اتفاق می افتد، نویسنده قاطع و با اعتماد به نفس است. شیب سمت چپ می تواند به معنی عدم تمایل به نوشتن و یا تمایل به پنهان کردن احساسات باشد. برخی می گویند این گونه نویسندگان نسبت به نویسندگان شیب سمت راست کمتر به تعاون و همکاری تمایل دارند. شیب راست عمودی می تواند به معنای این باشد که نویسنده احساسات خود را دائما بررسی می کند. توجه داشته باشید، که این قانون ها ممکن است در مورد افراد چپ دست کاربرد نداشته باشد.

 

۵-به زاویه ی نوشته دقت کنید.

هنگام نوشتن بر روی کاغذ بدون خط، افراد معمولا در یک خط کاملا مستقیم نمی نویسند. خط کشی را صاف روی ورقه قرار دهید و به زاویه ی جمله دقت کنید. نوشتن رو به بالا به معنی خوش بینی و خلق و خوی شاد است. نوشتن رو به پایین ممکن است نشانه ای از ناامیدی و خستگی باشد. موجی نوشتن و با حرکت بالا و پایین می تواند نشان دهنده ی یک فرد بی ثبات یا نامتعادل و یا یک نویسنده غیر ماهر باشد.

 

۶- به اندازه ی حروف نگاه کنید.

حروف بزرگ به معنای فرد اجتماعی و برونگرا است. حروف کوچک به معنای فرد منزوی، درونگرا و یا صرفه جو است.

 

۷- فاصله ی بین حروف و کلمات را مقایسه کنید.

آیا دوست تان حروف را به هم چسبیده می نویسد؟ اگر چنین است، ممکن است خود آگاه و یا درونگرا باشد. اگر حروف را می کشد ممکن است سخاوتمند و مستقل باشد. خط شناسان به فاصله ی بین کلمات نیز دقت می کنند. هرچه شکاف بین کلمات کمتر باشد، فرد به شلوغی علاقه ی بیشتری دارد. برخی خط شناسان تعبیر دیگری دارند و معتقدند فاصله بیشتر بین کلمات نشان دهنده ی افکار منظم تر و سازمان یافته تر است.

 

۸- به سر هم نوشتن حروف دقت کنید.

چسبیدن حروف به هم و سر هم نویسی در خوش نویسی منبع غنی تجزیه و تحلیل است. خط شناسان به ندرت بر سر جزئیات توافق دارند، اما چند نکته ی مشترک در اینجا آمده است: منحنی روبه بالا فنجانی شکل است. این طور نوشته نشان دهنده ی فردی قدرتمند و گرم است. منحنی رو به پایین نشان دهنده ی فردی کندتر و با وقار تر و احتمالا خلاق تر است. وقتی فشار قلم در پایان کلمه کم تر و کمتر می شود، گاهی اوقات بر روی صفحه نقطه هایی می افتد. این نوع نوشته با وجود تفسیرهای متفاوت دیگر، معمولا نشان دهنده ی سبک عجول و درهم و برهم است.

 

چاره چی

2025

منبع: جام نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۰۱۴۵۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

 بی سوادی سیستمی، بحران حکمرانی کشور

دوستم دکتر علی اصغر محکی تماس گرفتند و گفتند جمعی از دانشگاهیان می خواهند برای بهبود سیستم حاکمیتی و حکمرانی کاری کنند. شاخه ای از این گروه، در زمینه فرهنگ و ارتباطات است. پرسیدند نظرم درباره مبرم ترین مساله ی نظام حکمرانی چیست؟

گفتم "بی سوادی سیستمی" که در کنار فساد سیستمی، موجب ناکارآمدی حکمرانی شده است. بی سوادی سیستمی مفهمومی است که ندیده ام جایی بحث شده باشد و برای تان توضیح می دهم.

از ساده ترین عوارض و جلوه های عینی شروع می کنم. سال هاست که رسانه ها و شبکه های اجتماعی انباشته از ناتوانی ها و خطاهای نوشتاری و گفتاری مدیران، نمایندگان مجلس، وزرا و حکمرانان است. این خطاها هم شامل سواد آماری و ریاضی است هم ناتوانی در روخوانی متن ها.

گاه این ناتوانی ها و خطاها در نوشتن و خواندن چنان فاحش اند که موجب مضحکه عام می شوند و پاره ای از سرگرمی های مردم اند. مردم به درستی آنها را بی سوادی حکمرانان می دانند؛ چه، "سواد پایه" همین توانایی خواندن و نوشتن درست است. امروزه ده ها گونه سواد داریم: سواد رسانه ای، سواد هنری، سواد اقتصادی، سواد فرهنگی و ... اما مادر همه آنها سواد پایه است.

حکمرانی کنونی ما با بحران بی سوادی درگیر است. این بی سوادی گسترده تر از آن است که در گفتار و کردار برخی مدیران و حاکمان بروز و ظهور دارد. با چیزی بیش از بی سوادی فردی روبروییم.

اما این بی سوادی چیست و از کجا سرچشمه می گیرد؟

بی سوادی سیستمی به معنای ناتوانی نظام اداری و مدیریتی در توسعه ارتباطات مکتوب و نوشتاری در عملکرد و فرهنگ سازمانی است. نظام اداری و سازمانی و حکمرانی مدرن، یعنی بروکراسی، بر خوانایی و نویسایی استوار است. قابلیت های خواندن و نوشتن فعال و موثر، ستون فقرات و بنیاد بروکراسی است. از اینرو کارکنان و مدیران بایسته است دارای حداکثر قابلیت خوانایی و نویسایی به زبان رسمی و حاکم باشند.‌کلیه امور اداری مبتنی بر قوانین و مقرارت مکتوب رسمی است. حتی گردش کار سازمانی نیز مکتوب است.

شرط بنیادی کارآیی اداری تسلط به خواندن و نوشتن زبان رسمی در سطح عالی است. به ویژه برای مدیران. لازمه این کار تمرین مستمر آنان در نوشتن و خواندن است.

ماساکو واتانابه در کتاب "نوشتن به مثابه زیستن" حاصل سال ها پژوهش میدانی اش درباره وضعیت نگارش در ژاپن، آمریکا و فرانسه را ارایه می کند. واتانابه می نویسد در فرانسه " از قبولی در امتحانات پایانی دوره متوسطه گرفته تا ورود به تحصیلات عالی و همچنین خروج از آن، امتحان استخدامی و مهم تر از آن امتحان استخدامی عالی رتبه دولت، که بیشترین ابهت اجتماعی را در فرانسه دارد، همه و همه به میزان مهارت در دیسرتاسیون* بستگی دارد. بنابر این، اغراق نیست اگر بگوییم که مسیر زندگی افراد بر اساس میزان توانایی آن ها در نوشتن مطالب به این سبک تعیین می شود" (ص ۳۲۱).

بله، توانایی نوشتن دیسرتاسیون معیار شایستگی تمام مقامات دولتی است. چون مدیریت و حکمرانی بدون توانایی عالی در نوشتن فاجعه بار می آورد. خودتان بگویید چقدر حکمرانان و مدیران ما این سطح نوشتن را می دانند؟!

بی سوادی سیستمی یعنی نظام حکمرانی که شرط استخدام و نصب مدیرانش هر چیزی هست جز توانایی نوشتن عالی به زبان فارسی. چرا مبتلا به بی سوادی سیستمی شدیم؟ عوامل گوناگون دارد. سیطره فرهنگ شفاهی، سیطره فرهنگ منبری و تبلیغ، سیطره ارزش های ایدیولوژیک در انتصاب ها، بحران کیفیت نظام آموزشی و دانشگاهی، و عوامل دیگر. محکی در پایان صحبت مان گفت ما صد مساله در نظام حکمرانی را شناسایی کرده ایم اما به بی سوادی سیستمی تاکنون پرداخته نشده.

گفتم کتاب "الفبای زندگی؛ نوشتن و خواندن به مثابه زیستن" را نوشته ام و به زودی منتشر می شود. این کتاب شرح همین بحران است.

*پایان نامه، رساله، تز

بیشتر بخوانید:

دشمنان "سخت" و دشمنان "نرم" نوروز چرا از دانشگاه دفاع کنیم؟ حال خراب سیاست های فرهنگی / قانون چیست، صدا و سیما و دولت چه می گویند، مردم چه می کنند؟/ بدون تفکیک نهادی سیاست فرهنگی نخواهیم داشت زوال نگرانی مشترک متفکران امروز از فوکویاما و پیکتی تا عجم‌اغلو/ فناوری الزاما موجودی معصوم نیست انقلاب علمی خاموش و انفعال ما / پیشگامی تولید فکر نیازمند آزاداندیشی از قیدهای تحمیلی است

216216

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1895763