به نقل از «بلاغ مازندران»

کمبود اعتماد به نفس روابط عاطفی را خدشه دار می‌کند

تاریخ انتشار: ۱۶ بهمن ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۰۲۳۹۴۱

اگر در رابطه‌ای هستید که باعث شده خودباوری را از دست بدهید به جای ترس و احساس گناه نسبت به خودتان به یاد بیاورید که این مشکل ضعف یا گناه شما نیست و راه حل آن بدون شک نمی‌تواند سرکوب احساسات، ترس و از دست دادن خودباوری باشد.به گزارش بلاغ، همیشه این رابطه عاطفی نیست که باعث از دست رفتن اعتماد به نفس می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به نقل از سلامت نیوز ،گاهی این مسأله ناشی از تجربه‌های دیگری در زندگی است که باعث می‌شود در رابطه نیز قوی و مستقل عمل نکنید، اگرچه همه گاهی به خاطر برخی ناکامی‌ها یا اشتباهات گذشته دچار کمبود اعتماد به نفس می‌شوند، اما تداوم آن می‌تواند اثر بدی روی رابطه عاطفی داشته باشد.

 

 

 پژوهش‌ها نشان می‌دهند که اعتماد به نفس می‌تواند در میزان رضایت از رابطه تأثیرگذارباشند؛ زمانی که نسبت به خودتان احساس بدی دارید دائماً سعی می‌کنید در رابطه تأیید شوید و امنیت طلب کنید؛ تأیید شدن و احساس امنیت خوب است، اما نه زمانی که شما آن را با ترس و پافشاری زیاد بخواهید. این مسأله هم به شما آسیب می‌زند و هم طرف مقابل را خسته می‌کند.

همچنین کمبود اعتماد به نفس تصور شما را از شریک زندگی‌تان تغییر می‌دهد. این احتمال وجود دارد که به‌خاطر ضعف در باور‌های خود احساس کنید از سوی دیگری تهدید می‌شوید. همیشه نگران هستید که او ترک‌تان کند، دوست‌تان نداشته باشد و رابطه‌های موازی را شروع کند. در بدترین حالت دچار شک و تردید‌های بیمارگونه می‌شوید و طرف مقابل را آزار می‌دهید. در این وضعیت حساسیت‌های رابطه بیشتر می‌شود و شما کاری می‌کنید که شریک زندگی‌تان هم به اندازه شما در این رابطه احساس امنیت نکند.

به خاطر کمبود اعتماد به نفس شما همیشه مضطرب و نگران هستید، به‌خاطر هر مسأله ساده‌ای در زندگی‌تان وحشت‌زده می‌شوید، خود را لایق زندگی نمی‌دانید، از آن لذت نمی‌برید و باور نمی‌کنید که یک نفر دوست‌تان دارد؛ ممکن است جلوی آینه بایستید و از ظاهرتان شرمنده شوید، یا خود را به‌خاطر افکار و احساسات‌تان سرزنش کنید.

این مسأله ممکن است سال‌ها شما را آزار داده باشد یا به‌خاطر تجربه بد و قرار گرفتن در یک رابطه نامناسب دچارش شده باشید؛ در هر صورت برای بازسازی اعتماد به نفس باید افکار منفی را متوقف کنید. تا زمانی که صدای انتقاد از خود در سرتان بلند است نمی‌توانید چیزی را تغییر بدهید. به صدای درون‌تان گوش بدهید، همان صدایی که دائم از شما بد می‌گوید و باعث می‌شود احساس بدی نسبت به خودتان داشته باشید.

روی مهارت‌هایی کار کنید که به شما کمک می‌کند این افکار منفی را از خود دور کنید، بخشی از این افکار منفی ممکن است به‌خاطر قرار گرفتن در محیط بد یا رابطه اشتباه ایجاد شده باشند؛ هرچه که هست این افکار منفی باید با چیز‌های مثبتی که انگیزه‌بخش هستند و روحیه شما را بازسازی می‌کنند جایگزین شوند.

هر وقت احساسات بدی که روحیه‌تان را تضعیف می‌کنند به سراغتان می‌آید فوراً یک جمله مثبت درباره خودتان بگویید. اگر در رابطه‌ای هستید که باعث شده خودباوری را از دست بدهید به جای ترس و احساس گناه نسبت به خودتان به یاد بیاورید که این مشکل ضعف یا گناه شما نیست و راه حل آن بدون شک نمی‌تواند سرکوب احساسات، ترس و از دست دادن خودباوری باشد.

منبع: بلاغ مازندران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.bloghnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «بلاغ مازندران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۰۲۳۹۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سندروم «مسئله با پدر» در کمین دختران

به گزارش تابناک، زنان مبتلا به این سندروم مکرر به دلایل اشتباه، مردان اشتباه را به عنوان شریک عاطفی خود انتخاب می‌کنند. همچنین علاقه‌مندی به مردان مسن‌تر، رفتار چسبنده و کنترل‌کننده، داشتن روابط خارج از عرف متعدد، نیاز به تأیید زیاد و اطمینان‌بخشی از عشق و دوست‌داشتنی بودن، ناتوانی در تنها بودن و انتخاب شریک‌های عاطفی آسیب‌رسان یا سودجو از دیگر علایم ابتلا به این اختلال است. همچنین اعتمادبه‌نفس پایین هم از نشانه‌های مبتلایان به این اختلال است. چنین افرادی معمولا اعتمادبه‌نفس پایینی دارند و به دلیل نابرخورداری از محبت کافی پدر در دوران کودکی احساس پوچی و افسردگی می‌کنند. 

6 رفتار اشتباه پدرها با دختران‌شان 

انواع مختلفی از رفتارهای پدرها وجود دارد که عامل آسیب‌های دوران کودکی و مسائل مربوط به روابط بزرگ سالی دختران‌شان هستند. این اشتباهات باعث می‌شود تا ابتلا به سندروم «مسئله با پدر» در کمین دختران باشد. 

1 پدری که از نظر عاطفی در دسترس نیست 

آن‌ها از نظر فیزیکی در خانه حضور دارند اما از نظر عاطفی در دسترس دختران‌شان نیستند. کودک با وجود داشتن والدینی که از نظر فیزیکی در دسترس هستند اما به نیازهای روانی و عاطفی اش پاسخ نمی‌دهند، احساس ناقص‌بودن و رهاشدن می‌کند. 

2 پدر بدرفتار و خشن آن‌ها

با دخترانشان تکانشی، تندخو و ناپایدار رفتار می‌کنند. هر دختری ممکن است در زندگی اشتباهاتی داشته باشد اما رفتارهای تند و توهین آمیز باعث می‌شود تا شخصیت او به درستی شکل نگیرد و آسیب ببیند. 

3 پدر نازپرورده 

در کنار چنین پدرانی، فرزندان بسیار لوس و نازپرورده می‌شوند و به دنبال شریکی خواهند بود که با آن ها مانند یک ملکه رفتار کند. بیشتر این دخترها خواهان افرادی هستند که از نظر مالی توانایی ارائه زندگی مجللی را داشته باشند و فکر می‌کنند سزاوار آن هستند. 

4 پدر سمی و کنترل‌کننده 

والدینی هستند که به شدت بر فعالیت‌ها و تصمیمات فرزندان خود به خصوص دختران‌شان تمرکز می‌کنند. این والدین بیش از حد درگیر زندگی فرزندان خود هستند و آن‌ها را از ناامیدی محافظت می‌کنند. دختران این والدین اغلب در مقابله با چالش‌های زندگی شکست می خورند و توانایی مدیریت اوضاع را ندارند. 

5 پدر ویران و وابسته 

این ها پدرانی هستند که برای بقای روزمره خود به دختران شان وابسته هستند. مراقبت از پدری که کار نمی‌کند و درگیر آسیب‌های اجتماعی مانند اعتیاد و ... است، می‌تواند منجر به اعتمادبه‌نفس پایین در فرزندان شود. چنین دخترانی در آینده به راحتی توسط مردان استثمار می شوند. 

6 پدر مضطرب و ناآشنا با حمایتگری 

در یک رابطه معمولی پدر و دختر، دختر به پدرش نگاه و او را تحسین می‌کند. اگر دختری در کنار پدری بزرگ شود که همیشه نگاه منفی دارد، ایمانش به توانمندی‌هایش کاهش می یابد. همچنین ممکن است سرکش و احتمالاً افسرده شود. تکرار دلسرد شدن از حمایت مردان زندگی اعم از پدر یا شریک عاطفی ممکن است زنان مبتلا به این سندروم را به این نتیجه برساند که مردان موجودات بی‌عاطفه و غیرقابل اعتمادی‌اند. بنابراین از مردان فاصله می گیرند و تا حد امکان از برقراری ارتباط با آنان خودداری می کنند. 

نکته پایانی 

هرچند  این سندروم یک اصطلاح بالینی یا پزشکی نیست و تا امروز به‌طور رسمی توسط روان شناسان یا روان پزشکان به رسمیت شناخته نشده است ولی تاثیر رابطه پدر و فرزند مخصوصا برای دختران در زندگی بزرگ سالی آن‌ها بسیار خواهد بود و می‌تواند نقش تعیین کننده‌ای در روابط آتی دختران   بازی کند.

منبع: خراسان