به نقل از «ساتین»

زمان پایان «برنامه دورهمی» اعلام شد /حرف های جنجالی مهران مدیری در برنامه هفت

تاریخ انتشار: ۱۶ بهمن ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۰۲۷۳۶۶

گفتگوی رضا رشیدپور با مهران مدیری در برنامه هفت، یک حاشیه جالب داشت. وقتی رشیدپور از مدیری پرسید چرا تنها از دولت انتقاد می کنید و با نهادهای دیگر مانند قوه قضاییه کاری ندارید، مهران مدیری پاسخ داد: مگر می شود از قوه قضاییه انتقاد کرد؟ اما دقایقی بعد هم رشیدپور و هم مهران مدیری از قوه قضاییه بابت سعه صدر و انتقاد پذیری تشکر کردند!

رضا رشیدپور در برنامه هفت از مهران مدیری پرسید چرا در برنامه دورهمی تنها از دولت انتقاد می کنید و با نهادهای دیگر مانند قوه قضاییه کاری ندارید؟! مهران مدیری پاسخ عجیبی داد: مگر می شود از قوه قضاییه انتقاد کرد؟

این جمله مهران مدیری اما دقایقی بعد توسط رشیدپور و خود مهران مدیری پاسخ داده شد! بعد از یک میان برنامه کوتاه، رضا رشیدپور مجری برنامه هفت، بر این تاکید کرد که؛ من در برنامه حالا خورشید از قوه قضاییه انتقاد کرده ام و این قوه انتقاد پذیر بوده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

رشیدپور در ادامه از سعه صدر و انتقاد پذیری قوه قضاییه تشکر کرد و گفتگو را با مهران مدیری پی گرفت.
این پایان ماجرا نبود. در بخش پایانی گفتگو، رشیدپور از مهران مدیری خواست که اگر ناگفته ای دارد، بگوید! مدیری هم از این فرصت استفاده کرد و یادآوری کرد که در برنامه دورهمی از قوه قضاییه نیز انتقاد کرده است و این قوه سعه صدر نشان داده و انتقاد پذیر بوده است. مهران مدیری هم از این انتقاد پذیری تشکر کرد و گفتگو یافت.

در برنامه هفت مهران مدیری چه گذشت؟

باشگاه خبرنگاران برنامه هفت با حضور مهرانه مدیری را اینگونه شرح داد: مجری برنامه دورهمی در پاسخ به سوال رشیدپور درباره دلیل عدم حضورش در برنامه هفت به عنوان مجری گفت: بعد از اینکه اعلام شد قرار است مجری هفت باشم، هجمه بسیاری از سوی رسانه ها به وجود آمد که چرا مهران مدیری. اجازه بدهید که بگویم قبل از این قضاوت ها و پیش داوری ها و انتقادها، من تصمیم گرفتم که اجرای هفت را قبول نکنم. در واقع احساس می کردم که نمی رسم چون ضبط برنامه دورهمی را داشتم.

وی افزود: اما به نظرم رسانه ها هم باید کمی صبورتر باشند، چون نقد باید بر این مبنا باشد که چیزی را دید و بعد نظر داد. به هر حال الان خوشحالم که مجری هفت نیستم، چون می دانم که سخت است و همین الان هم خیلی از هجمه های رسانه ای سمت شماست آقای رشیدپور.

مدیری درباره دلیل انتقادات زیادش از دولت و مسئولان در برنامه دورهمی گفت: خیلی ها به من انتقاد می کنند که چرا از دولت انقدر انتقاد میکنم. من وظیفه خودم میدونم که مشکلات را بگویم. برخی نهادها هستند که می شود از آنها انتقاد کرد و برخی نهادها نه. خیلی ها میگویند چرا همه هجمه ها سمت این دولت است؟ چرا از دولت قبل انتقاد نداشتی؟ واقعیت این است که من در دولت قبل اصلا برنامه ای نداشتم و تلویزیون نبودم.

وی اظهار داشت: واقعیت این است که من کارگر زاده ام و افتخار میکنم که جنس درد را می شناسم و از درد مردم می گویم.

مدیری درباره میزان دستمزدش از برنامه دورهمی گفت:  به هیچ وجه رقم درآمدم را نمی گویم، اما درآمد میلیاردی هم ندارم؛ برخی مبالغه می کنند. شما فکر میکنید برای هر برنامه دورهمی چقدر بگیرم ۸۰۰ میلیون تومان؟ اما واقعیت این است که درآمد ماهیانه من به طور قطع از این هم کمتر است.

مدیری در پایان با اشاره به ادامه ضبط و تولید دورهمی گفت: دورهمی قطعا تا عید ۹۷ به پایان می رسد.

روایت خبرگزاری فارس از برنامه هفت با حضور مهران مدیری

خبرگزاری فارس در گزارش خود از برنامه هفت نوشت:

دومین قسمت از ویژه برنامه سینمایی «هفت» به مناسبت برگزاری سی و ششمین جشنواره فیلم فجر شب گذشته ۱۴ بهمن با اجرای رضا رشیدپور روی آنتن شبکه سه سیما رفت.

رضا رشیدپور در ابتدای برنامه با بیان نقد و نظرات به اجرای او اظهار داشت: درباره اجرای من در نخستین قسمت «هفت» نظرات مختلفی بیان شد. اما اینکه برخی گفتند مجری برنامه بی سواد است نقد نیست، واقعیت است. شما از واقعیت ها عبور کنید و به نقدها بپردازید.

وی افزود: من معتقدم جشنواره فیلم فجر ویترین سینمای ایران است و ده شب جشنواره فجر جای سیاه نمایی برای فیلم ها و بیان ایرادات و اشکالات فیلم های حاضر در جشنواره نیست. رویه نقد و بررسی موشکافانه فیلم ها در برنامه های هفتگی است و روحیه من تخریب شخصیت هنرمندان به بهانه تولید آثارشان نیست. به منتقدان می‌گویم این ده شب را با یک مجری بی سواد بر من ببخشید. دنبال جنجال سازی در این ده شب نیستیم و هرگونه نگاه سیاسی از این برنامه دور خواهد بود.

در ادامه مهران مدیری میهمان رضا رشیدپور شد و درخصوص اخبار و شایعات اجرایش در برنامه سینمایی «هفت» بیان داشت: از مدت ها قبل نزدیک به ۲-۳ ماه پیش مدیران شبکه سه با من تماس گرفتند و این پیشنهاد را بر من دادند. و من هم به لحاظ فرصت کمی که دارم و هم تخصصی که که این برنامه نیاز دارد قبول این اجرا برایم سخت بود. اما این مسئله مدام به گفتگوهای بعد موکول شد تا اینکه این اواخر در یک تماس تلفنی که با مدیران شبکه داشتم در قطع و وصل تلفن من گفتم «امکان حضور ندارم» و آن طرف اشتباه شنیده شد و فکر کردند من موافقت کردم.

مدیری ادامه داد: سپس مصاحبه شد و گفتند مدیری اجرای «هفت» را قبول کرد. و چون من یکبار تکذیبیه داده بودم نمی شد نقل قول مدیر شبکه را تکذیب کنم. و بعد هجمه بسیاری به وجود آمد که چرا مهران مدیری؟! رسانه‌ها به نقدهای عجیبی درخصوص انتخاب من برای «هفت» پرداختند و جنجال زیادی به پا شد. حتی در گفت‌وگو با دیگران به ارزیابی انتخاب من پرداختند!

مدیری با گلایه از پیش قضاوت رسانه ها بیان داشت: من قبل از این قضاوت‌ها و پیش داوری‌ها و انتقادها، تصمیم گرفتم اجرای «هفت» را قبول نکنم. در واقع احساس می‌کردم که نمی‌رسم چون برنامه «دورهمی» را داشتم. اما بنظرم رسانه ها باید کمی صبوری کنند و اساسا یک قسمت ببینند و بعد قضاوت کنند! چون نقد باید بر این مبنا باشد که چیزی را دید و بعد نظر داد.

وی ادامه داد: به هر حال الان خوشحالم که مجری «هفت» نیستم. چون می‌دانم که سخت است و همین الان هجمه‌های رسانه‌ای بسیاری سمت شماست.

در ادامه مدیری درخصوص بازشدن فضای تلویزیون برای طرح برخی مسائل گفت: پیش از این اینگونه نبود. اما رویکرد رسانه ملی اخیرا بازتر شده و به بعضی ها این امکان را دادند. منظورم این نیست که تنها به من این اجازه داده شد وارد خطوط قرمز شوم؛ نه. بعضی مثل من به خود اجازه می دهند نقد کنند.

او درخصوص اینکه چرا نوک پیکان اغلب حملاتش به سمت دولت است گفت: اینکه چرا بیشتر دولت را نقد می کنم، برای اینکه دولت محیط وسیع تری را شامل می شود. وقتی ما با بحران های روبرو می شویم به دولت مربوط می شود. چون این دایره وظایفش وسیع تر است.

مدیری ادامه داد: واقعیتش این است که فارغ از دولت ها این نقدها را دلسوزانه مطرح می کنیم و این اصلا مختص یک دولت نیست. من در دولت قبل اصلا برنامه‌ای نداشتم و تلویزیون نبودم. لذا خنده دار است گمان کنیم مسائلی که من مطرح می کنم سفارشی است! من کارگر زاده‌ام و افتخار می‌کنم که جنس درد را می‌شناسم و از درد مردم می‌گویم.

مدیری درباره برنامه «دورهمی» نیز عنوان کرد: این برنامه نوروز ۹۷ تمام می شود. چراکه ما تقریبا با همه خانواده سینما و ورزش و… صحبت کردیم و به موضوعات زیادی پرداختیم و فکر می کنم مسئله ای نمانده که طرح نشده باشد.

وی درباره دستمزد خود در این برنامه در مقابل اصرارهای رضا رشیدپور به شوخی اظهار داشت: ۸۰۰ میلیون تومان! اما فارغ از اینها درآمدهای تلویزیون خیلی کمتر از ماهی ۸۰۰ میلیون تومان است و ابدا درآمد میلیاردی ندارم؛ مبالغه می‌کنند. شک نکنید که درآمد ماهیانه من به طور قطع از این اعداد کمتر است.

مدیری در بخش انتهای صحبت هایش درخصوص اکران نخستین فیلم سینمایی اش «ساعت ۵ عصر» و پیش بینی اش از میزان از استقبال مخاطبان گفت: در شش فیلم اول پرفروش امسال کمدی مبتذل داریم و وقتی دیدم فیلمم با فیلم‌هایی در رقابت است که کمدی‌های مبتذلی هستند که برای خنداندن مردم دست به هر کاری می زنند فهمیدم که «ساعت ۵عصر» به اندازه آنها نمی فروشد.

«هفت» در ادامه میزبان هادی محمدیان و حامد جعفری، از عوامل انیمیشن سینمایی «فیلشاه» بود. محمدیان، کارگردان تنها انیمیشن حاضر در بخش مسابقه جشنواره فجر درخصوص این انیمیشن گفت: «فیلشاه» انیمیشنی با ۲۵۵۶ پلان است که طی دو سال توسط بیش از ۲۲۰ نفر از متخصصین حوزه انیمیشن و سینمای کشور در گروه «هنر پویا» تولید شده است.
وی ادامه داد: ما یک برنامه ریزی داریم که بر اساس آن تصمیم گرفتیم در یک دوره ۱۰ ساله هر سال یک انیمیشن سینمایی تولید کنیم و در این افق حرکت کنیم به همین منظور کارگاه فیلمنامه نویسی و شورایی در گروه هنر پویا تشکیل دادیم. این موضوع یعنی تولید یک انیمیشن در یک سال، بعد از موفقیت «شاهزاده روم» و اتفاقاتی که در اکران برای آن رخ داد، قوت گرفت بر همین اساس ما ایده های مختلفی را بررسی کردیم و در نهایت به ایده «فیلشاه» رسیدیم.

در ادامه حامد جعفری، تهیه کننده «فیلشاه» بیان داشت:«فیلشاه» محصول «گروه هنرپویا» می‌باشد که اولین اثر این گروه انیمیشن سینمایی «شاهزاده روم» بود که در بخش جنبی سی و سومین جشنواره فیلم فجر حضور پیدا کرد و مورد تقدیر ویژه قرار گرفت. ما در گروه هنرپویا در حال گام  برداشتن به سمت تبدیل شدن به یک کمپانی هستیم و هدفمان این است که بتوانیم برای هرسال یک انیمیشن سینمایی باکیفیت تولید کنیم.

این تهیه کننده بیان داشت: در «فیلشاه» با عوامل کاملا حرفه ای و سینمایی در بخش هایی نظیر موسیقی، تدوین، صداگذاری و … کار شده است. موسیقی «فیلشاه» به صورت ارکسترال و با همکاری حدود ۶۰ نوازنده در مدت ۶ ماه ضبط شده است. بیش از ۹۰ درصد این انیمیشن دارای موسیقی است که با توجه به مخاطبان کودک و نوجوان نوشته و اجرا شده است و امیدواریم خوششان بیاید.

در انتها هادی محمدیان بیان با گلایه از وضعیت اکران نوروزی بیان داشت: ما متقاضی اکران نوروزی هستیم ولی امروز فیلم‌هایی خارج از صف می‌آیند و از ما جلو می‌زنند و اکران می‌گیرند. پروانه نمایش «فیلشاه» مدت ها پیش صادر شده ولی فیلم‌هایی که هنوز از لابراتوار بیرون نیامده‌اند، تقاضای اکران می‌کنند و قراردادهایشان هم بسته می‌شود. ما می‌گوییم یک فیلم کودک برای اکران نوروزی بگذارید ولی لابی هایی وجود دارد که دست ما نیست.

گفتگو با پژمان بازغی، بازیگر فیلم سینمایی «هایلایت» و میز نقد فیلم های روز دوم سینمای رسانه های جشنواره فیلم فجر با حضور غلامعباس فاضلی و آنتونیا شرکا از دیگر بخش های «هفت» دیشب بود.

منبع: ساتین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت saten.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساتین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۰۲۷۳۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا تمدن‌ها با گذشت زمان شکننده‌تر می‌شوند؟ (+عکس)

ظهور و سقوط قدرت‌های بزرگ یکی از کلیشه‌های تاریخ است و این فرضیه که تمدن‌ها، دولت‌ها یا جوامع رشد کرده و سپس افول می‌کنند ایده رایجی است. اما آیا چنین چیزی واقعا حقیقت دارد؟

به گزارش زومیت، گروهی از پژوهشگران از زمینه‌های علمی مختلف بزرگ‌ترین مطالعه تا به امروز را انجام دادند تا دریابند آیا پیری جامعه را می‌توان در سوابق تاریخی مشاهده کرد یا خیر. نتایج آن‌ها که در مجله‌ی PNAS منتشر شده است، نشان می‌دهد دولت‌ها پیر می‌شوند و احتمال انحطاط آن‌ها با گذشت زمان به‌تدریج بیشتر می‌شود.

فناپذیری دولت‌ها

تعریف تمدن یا جامعه دشوار است و مورد اول معمولا بار معنایی ناخوشایندی همراه خود دارد. پژوهشگران درعوض تجزیه‌و‌تحلیل خود را به دولت‌های پیشامدرن محدود کردند: تشکیلات متمرکزی که قوانینی را بر قلمرو و جمعیت خاصی اعمال می‌کنند (مثل دولت-ملت‌های ایالات متحده و چین امروزی). آن‌ها رویکردی آماری را در دو مجموعه داده پیاده کردند و مجموعه داده‌های انحطاط دولت‌ها را که شامل ۳۲۴ دولت در طول ۳۰۰۰ سال بود (از سال ۲۰۰۰ قبل از میلاد تا سال ۱۸۰۰ پس از میلاد) ایجاد کردند. داده‌ها از پایگاه‌های داده متعددی جمع‌آوری شد.

با گذشت زمان، آسیب‌پذیری‌ها موجب کاهش تاب‌آوری جوامع پیشامدرن می‌شد.

پژوهشگران در مطالعه خود تکنیکی به نام «آنالیز بقا» را به‌کار بردند و طول عمر دولت‌ها را تجزیه‌و‌تحلیل کردند. اگر اثر پیری وجود نداشته باشد، می‌توان توزیع مستقل از سنی را انتظار داشت که در آن احتمال به پایان رسیدن عمر یک دولت در سال اول و در سال صدم یکسان است.

مطالعه‌ای قبلی روی ۴۲ امپراطوری نیز دقیقا همین موضوع را نشان داده بود. اگرچه در مجموعه داده بزرگ‌تر مطالعه جدید، پژوهشگران الگوی متفاوتی را شاهد بودند.

در هر دو پایگاه داده، خطر به پایان رسیدن دولت‌ها در طول دو قرن اول افزایش می‌یافت و پس از آن در سطح بالایی ثابت می‌ماند. یافته‌ها منعکس‌کننده تجزیه‌وتحلیل اخیر دیگری از بیش از ۱۶۸ رویداد بحران تاریخی است. میانگین مدت زمان بقای سیاست‌ها در پایگاه داده بحران آن‌ها تقریبا ۲۰۱ سال بود.

احتمال فروپاشی جوامع با گذشت زمان بیشتر می‌شود

حتی وقتی سلسله‌ها از تجزیه‌وتحلیل کنار گذاشته شد، روند پیری مشاهده می‌شد. سلسله‌ها برپایه روابط خونی ساخته می‌شوند، معمولا عمر کوتاهی دارند و اغلب به دلیل اختلاف بر سر جانشینی یا سقوط تبار خانوادگی از بین می‌روند.

یافته‌های جدید با مطالعات پیشین درمورد کند شدن بحرانی پشتیبانی می‌شود. قبل از اینکه سیستم پیچیده‌ای دستخوش تغییری در مقیاس بزرگ در ساختار شود، اغلب با سرعت کمتری می‌تواند از بحران‌ها بهبود پیدا کند.

اکنون شواهدی از چنین کندشدن بحرانی‌ای برای دو گروه تاریخی مختلف داریم: اولین کشاورزان اروپای نوسنگی و جوامع پوئبلو جنوب غربی ایالات متحده. حدود ۴ هزار تا ۸ هزار سال پیش، کشاورزان دوران نوسنگی در سراسر ترکیه امروزی تا اروپا گسترش پیدا کردند.

آن‌ها سپس بحران‌های دوره‌ای را پشت سر گذاشتند که در آن در پی درگیری‌ها و جنگ‌ها کاهش جمعیت و مکان‌های کشاورزی و دور شدن از کشاورزی غلات رخ داد.

جوامع پوئبلو کشاورزان ذرت بودند که بزرگ‌ترین ساختمان‌های غیرخاکی را در ایالات متحده و کانادا پیش از آسمان‌خراش‌های فلزی شیکاگو در دهه ۱۸۰۰ ساختند. این جوامع چندین چرخه رشد و رکورد را پشت سر گذاشتند و با تجربه حوادث بحرانی در حدود سال‌های ۷۰۰، ۸۹۰ و ۱۲۸۵ پس از میلاد به پایان رسیدند.

طی هرکدام از این رویدادها، جمعیت، ذرت و شهرسازی کاهش یافت درحالی که خشونت افزایش پیدا کرد. این چرخه‌ها به‌طور متوسط دو قرن طول می‌کشید و با الگوی وسیع‌تری که پژوهشگران پیدا کردند، مطابقت داشت. هم برای اولین کشاورزان اروپا و جوامع پوئبلو، جمعیت درست پیش از فروپاشی، آهسته‌تر از بحران‌هایی مانند خشکسالی بهبود می‌یافتند.

با گذشت زمان سرعت بهبود جوامع پوئبلو از بحران‌های اجتماعی مانند خشکسالی کندتر می‌شد.

مطالعه جدید محدودیت‌هایی دارد که باید درنظر گرفت. اول اینکه دولت‌ها به شکل‌های مختلفی به پایان می‌رسند. آن‌ها می‌توانند به‌سادگی تغییری در طبقه برتر حاکم باشند یا ممکن است فروپاشی اجتماعی رخ دهد که شامل نابودی دولت، نوشتار، ساختارهای تاریخی و کاهش جمعیت باشد.

حتی در میان جوامعی که دچار فروپاشی کامل می‌شدند، بسیاری از جوامع باقی می‌ماندند و رونق می‌گرفتند. این پایان لزوما چیز بدی نیست. بسیاری از دولت‌های پیشامدرن ظالم و غارتگر بودند. برای مثال، امپراطوری روم غربی در اواخر عمر خود سه‌چهارم مسیر به سمت حداکثر سطح نابرابری ثروت را که از نظر تئوری ممکن است، پیموده بود.

نکته‌ی دیگری که باید درباره تجزیه‌وتحلیل جدید درنظر داشت، این است که اعداد مطالعه جدید براساس تاریخ‌های آغاز و پایان مورد قبول در گزارش‌های تاریخی و باستان‌شناسی است. درمورد این تاریخ‌ها معمولا اختلاف‌نظر وجود دارد. به‌عنوان مثال، آیا امپراطوری روم شرقی در سال ۱۴۵۳ با سقوط پایتخت آن یعنی قسطنطنیه یا غارت قسطنطنیه و تقسیم قلمروهای آن توسط مبارزان صلیبی در سال ۱۲۰۴ یا از دست دادن گسترده قلمرو در طول قرن هفتم به پایان رسید؟

گرچه مطالعه جدید محدودیت‌هایی دارد، بزرگ‌ترین مطالعه‌ای است که تا به امروز درباره این موضوع انجام شده است و یافته‌ها در دو مجموعه داده بزرگ با هم یکسان بودند.

نابرابری، تخریب محیط زیست و رقابت نخبگان در فروپاشی دولت‌های گذشته نقش داشته است

گام‌ بعدی این است که بررسی شود چه عواملی موجب افزایش طول عمر جامعه می‌شود و چه عواملی به‌تدریج بر آسیب‌پذیری جوامع می‌افزایند. دولت‌ها ممکن است به دلایل مختلفی با گذشت زمان تاب‌آوری خود را از دست بدهند.

افزایش نابرابری، نهادهای بهره‌کش و درگیری بین صاحب منصبان می‌توانند در طول زمان اصطکاک اجتماعی را افزایش دهند. تخریب محیط زیست نیز می‌تواند اکوسیستم‌هایی را که سیاست‌ها بدان‌ها وابسته هستند، تضعیف کند. شاید خطر بیماری و درگیری با افزایش تراکم شهرها افزایش پیدا کند یا از دست دادن تاب‌آوری ممکن است به دلیل ترکیبی از علل مختلف باشد.

آیا دنیای مدرن ما پیر می‌شود؟

آیا الگوی‌های پیری در دولت‌های پیشامدرن می‌تواند در دنیای امروز نیز اهمیتی داشته باشد؟ پژوهشگران فکر می‌کنند این‌طور است، اما اینکه آیا سیستم جهانی امروزه همان الگوهایی را دنبال می‌کند که در مطالعه شناسایی شد، مشخص نیست. با‌این‌حال، در جهان امروز نابرابری، تخریب محیط زیست و رقابت نخبگان وجود دارد و همه این عوامل به‌عنوان پیشگام فروپاشی دولت‌های گذشته در تاریخ بشر مطرح شده‌اند.

پیش از فروپاشی دولت‌ها، نابرابری در جامعه افزایش می‌یابد.

در سطح جهان، یک درصد از ثروتمندترین افراد تقریبا نیمی از ثروت جهان را در اختیار دارند، درحالی‌که نیمه پایینی جمعیت حدود ۰٫۷۵ درصد ثروت را در اختیار دارند. تغییرات اقلیمی جهان امروز بی‌سابقه است و شدت آن بیشتر از رویدادهایی است که در گذشته موجب انقراض‌های جمعی شد.

۶ مورد از ۹ سیستم کلیدی زمین که جهان به آن‌ها متکی است، به مناطق پرخطر تبدیل شده‌اند. ازسوی دیگر، درگیری بین نخبگان اقتصادی به دو قطبی شدن و ایجاد بی‌اعتمادی در بسیاری از کشورها دامن زده است.

برخلاف دولت‌های گذشته، دنیای امروز تاحد زیادی به هم پیوسته و جهانی شده است؛ درحالی‌که شکننده‌شدن و به پایان رسیدن یک دولت معمولا برای جهان گسترده‌تر بی‌اهمیت است، بی‌ثباتی ابرقدرت‌هایی نظیر ایالات متحده می‌تواند باعت اثر دومینویی در آن‌سوی مرزهای این کشور شود.

هم دنیاگیری کووید ۱۹ و هم بحران مالی جهانی سال‌های ۲۰۰۷-۲۰۰۸ نشان داده‌اند که چگونه ارتباطات نزدیک می‌تواند موجب تقویت شوک‌ها در زمان بحران شود. نمونه‌هایی از این اتفاق را در بسیاری از سیستم‌های پیچیده دیگر می‌توان مشاهده کرد. اکوسیستم‌های صخره‌های مرجانی به هم پیوسته‌ی متراکم در خنثی کردن شوک‌های کوچک عملکرد خوبی دارند، اما ضربات بزرگ را معمولا تقویت می‌کنند.

اکثر دولت‌های امروزی به‌طور قابل‌توجهی با امپراطوری‌های گذشته متفاوت هستند. تولید صنعتی، توانایی‌های تکنولوژیکی عظیم و همچنین بوروکراسی‌های حرفه‌ای و نیروهای پلیس همگی احتمالا دولت‌های با ثبات‌تر و مقاوم‌تری ایجاد خواهند کرد.

با‌این‌حال، فناوری ما همچنین تهدیدها و منابع آسیب‌پذیری جدیدی مانند سلاح‌های هسته‌ای و گسترش سریع‌تر عوامل بیماری‌زا را به ارمغان آورده است. ما همچنین باید مراقب استقرار دولت‌های سرکش باشیم. تاب‌آوری و ماندگاری لزوما همه جا مثبت نیست. با این وجود، امیدواریم درک تاریخ گذشته بتواند به جلوگیری از اشتباهات پیشین ازجمله منابع احتمالی پیری جامعه کمک کند.

کانال عصر ایران در تلگرام