به بهانه رفتارهای غیرعادی خانم بازیگر در جشنواره فیلم فجر: اوتیسم چیست؟
تاریخ انتشار: ۱۶ بهمن ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۰۳۰۰۹۸
دانش > پزشکی - به دنبال حواشی اخیر جشنواره فیلم فجر و رفتار عجیب یکی از بازیگران فیلم «شعلهور»، توجه بسیاری از کاربران فضای مجازی به اوتیسم جلب شد؛ اما «اوتیسم» چیست و افراد مبتلا به آن، چه ویژگیهایی دارند؟
بهنوش خرمروز*:حالا که حواشی نشست خبری فیلم سینمایی «شعلهور» در جشنواره فیلم فجر، توجه بسیاری از مردم را به اوتیسم جلب کرده، خوب است اطلاعات دقیقتری در مورد «اوتیسم» کسب کنیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اوتیسم، نوعی اختلال رشدی است که برخلاف باور بسیاری از مردم، با معلولیت ذهنی تفاوت دارد. اوتیسم معمولا حوالی سه تا چهار سالگی، خودش را کمکم نشان میدهد و میتواند شدتهای متفاوتی داشته باشد. برخی کودکان مبتلا به اوتیسم میتوانند با دریافت حمایتها و آموزشهای لازم، به مدرسه عادی بروند و عملکرد قابلقبولی در زندگی داشته باشند.
شاید بتوان گفت محوریت اختلال اوتیسم، تفاوت این افراد در درک ضمیرها، روابط اجتماعی، احساسات، عواطف و البته توانایی تحمل بسیاری از محرکهایی است که شاید ما متوجه آنها نشویم. اوتیسمیها اغلب ارتباط چشمی برقرار نمیکنند، دوست ندارند لمس شوند، رفتارهای معمول در روابط اجتماعی را نه درک میکنند و نه خودشان به کار میبرند. نورها و صداهایی که شاید برای ما عادی باشد، ممکن است آنها را به هم بریزد و دچار پریشانی شوند. گاهی روی چیزهایی تمرکز میکنند و ساعتها به آن خیره میشوند که برای ما قابلفهم و درک نیست، مثل حرکت پرههای پنکه یا چرخش لباسها در ماشین لباسشویی.
البته همین توانایی در تمرکز و دقت به جزئیات، گاه در آنها استعدادهای شگفتانگیزی را آشکار میکند که در صورت وجود فرصت و امکانات مناسب، میتواند شکوفا شود؛ مثل استفن ویلتشایر (Stephen Wiltshire)، نقاش معروفی که نقاشیهای حیرتانگیز و از جزئیاتی را از شهرها میکشد و همه را انگشت به دهان میگذارد. (برای مشاهده عکس در ابعاد بزرگتر، اینجا را کلیک کنید.)
افراد مبتلا به اوتیسم، نه بیمارند و نه ضرورتا ناتوان؛ آنها فقط با اکثریت ما در برخی توانمندیها متفاوتند. این تفاوت، نباید به معنای حذف یا نادیده گرفتن آنها باشد. با توجه به آمار اوتیسم و افزایش احتمال ابتلا به آن در زندگی مدرن امروزی، وقت آن رسیده است که تفاوتهای اوتیسمی ها را بشناسیم و به آنها فرصت برابر زندگی را با امکاناتی بدهیم که تأمینکننده نیازها و تفاوتهای آنهاست.
افراد مبتلا به اوتیسم میتوانند درمان شوند، یا دستکم به سطح قابل قبولی از عملکرد برسند، از عهده خودشان بربیایند، مهارتی کسب کنند و گاه به کمک رفتاردرمانی یا دارو، سطح عملکردی خود را حفظ کنند.
* کارشناسی ارشد، روانشناسی بالینی
۵۴۵۴
کلید واژهها : سی و ششمین جشنواره فیلم فجر - بدن انسان - سلامت روان - اختلال روانی - روانشناسی -منبع: خبرآنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۰۳۰۰۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سردردهای مکرر نشانه چیست؟
آفتابنیوز :
این نوع سردردها که به "سردردهای خوشهای" معروف هستند، بسیار دردناک بوده و میتوانند از ۱۵ دقیقه تا سه ساعت در هر بار طول بکشند. این مطالعه جدید نشان داد افرادی که به این نوع سردرد مبتلا هستند ممکن است بیش از سه برابر بیشتر در معرض سایر بیماریهای پزشکی مانند بیماری قلبی یا اختلالات روانی قرار داشته باشند.
«کارولین ران»، نویسنده این مطالعه از مؤسسه کارولینسکا در استکهلم سوئد، میگوید: «در سرتاسر جهان، سردرد تأثیر بسیار منفی بر کیفیت زندگی افراد، هم از نظر اقتصادی و هم از نظر اجتماعی دارد.»
وی در ادامه میافزاید: «نتایج ما نشان میدهد که افراد مبتلا به سردرد خوشهای با افزایش خطر ابتلاء به سایر بیماریها مواجه هستند.»
این مطالعه شامل بیش از ۳۲۰۰ سوئدی ۱۶ تا ۶۴ ساله بود که سردردهای خوشهای داشتند. بیشتر آنها مرد بودند، زیرا مردان بیشتر در معرض سردردهای خوشهای هستند. محققان آن گروه را با ۱۶۲۰۰ نفر بدون سردرد مقایسه کردند که از نظر سن، جنسیت و عوامل دیگر مشابه بودند.
محققان سوابق کاری افراد را بررسی کردند تا مشخص کنند که افراد چند روز در سال به دلیل بیماری و ناتوانی از کار غیبت میکنند.
یافتهها نشان داد افراد مبتلا به سردرد خوشهای به طور متوسط ۶۳ روز به دلیل بیماری و ناتوانی غیبت از محل کار داشتند درحالیکه افراد بدون سردرد خوشهای ۳۴ روز غیبت از محل کار داشتند.
به گفته محققان، حدود ۹۲ درصد از افرادی که سردردهای خوشهای داشتند حداقل یک بیماری دیگر هم داشتند و حدود ۷۸ درصد از افرادی که سردرد خوشهای نداشتند، دو بیماری دیگر داشتند.
منبع: خبرگزاری ایسنا