Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «ایران آنلاین»
2024-04-29@16:24:31 GMT

مرکل سکاندار دولت ائتلافی بعدی خواهد بود

تاریخ انتشار: ۱۷ بهمن ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۰۴۷۵۰۹

مرکل سکاندار دولت ائتلافی بعدی خواهد بود

«اکنون با وضعیتی مواجه هستیم که در 70 سال گذشته در تاریخ جمهوری فدرال آلمان بی‌سابقه بوده و هرگز روی نداده بود.» این بخشی از اظهارات «فرانک والتر اشتاین مایر» رئیس جمهوری آلمان در توصیف وضعیت بحران‌زده سیاسی کنونی در آن کشور بوده است. موقعیتی که در آن مذاکرات پیاپی «آنگلا مرکل» صدراعظم آلمان و اعضای ارشد حزب دموکرات مسیحی با احزاب مختلف برای متقاعد کردن آنان به مشارکت در دولت ائتلافی تازه به شکست انجامیده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نوژن اعتضادالسلطنه

ایران آنلاین / رئیس جمهوری آلمان فعلاً برگزاری انتخابات مجدد را منتفی دانسته و بر مسئولیت احزاب در قبال رأی‌دهندگان تأکید کرده است. با این حال، با ادامه وضعیت کنونی گمانه‌زنی‌ها درباره احتمال برگزاری انتخابات دوباره نیز تقویت شده است. علت اصلی اختلاف میان احزاب سیاسی آلمان و ناتوانی آنان از اجماع بر سر تشکیل دولت ائتلافی چیست و پیامدهای آن چه خواهد بود؟ در نهایت این بن‌بست سیاسی به کجا خواهد انجامید؟ اینها پرسش‌هایی بودند که «یوهان وادفول» از اعضای حزب دموکرات مسیحی آلمان و نماینده آن حزب در بوندستاگ (پارلمان فدرال آلمان) از سال ۲۰۰۹ میلادی به این سو و عضو کمیته روابط خارجی بوندستاگ به همراه «ولکر استانزل» مدیر سیاسی سابق وزارت امور خارجه آلمان، سفیر سابق آلمان در ژاپن و چین و مشاور سابق حزب سوسیال دموکرات در بوندستاگ در فاصله سال‌های ۱۹۹۸ تا ۱۹۹۹ میلادی در گفت‌وگو با «ایران» به آن پاسخ دادند.  

---

 

---

ریشه بحران سیاسی کنونی در آلمان چیست و به نظرتان تا چه زمانی ادامه خواهد داشت؟

یوهان وادفول: فرآیند تشکیل دولت در زمان کنونی زمانبر، طولانی و دشوار است به گونه‌ای که تقریباً در تاریخ آلمان غیرمعمول بوده است. حضور 6 فراکسیون پارلمانی در پارلمان آلمان یک چالش سیاسی است. با راهیابی نمایندگان حزب راست افراطی «آلترناتیو برای آلمان» (AfD) که موفقیت تازه‌ای را کسب کرده‌اند و همچنین با حضور نماینده حزب چپ آلمان (Die Linke) اکنون دو حزب از جریان راست و چپ افراطی در پارلمان حضور دارند. از دید ما این دو حزب ناتوان از پیوستن به یک دولت هستند و نمی‌توانند حضور مؤثر و مناسبی داشته باشند. از دید ما سایر احزاب دموکراتیک می‌توانند برای تشکیل یک دولت ائتلافی به رهبری حزب دموکرات مسیحی (CDU) مناسب باشند.
ولکر استانزل: اکنون بحران اقتصادی‌ای در آلمان وجود ندارد از نظر سیاسی نیز دولت کار می‌کند. بحران اصلی درباره چگونگی آشتی دادن احزاب با یکدیگر است احزابی که هریک اهداف متفاوتی از دیگری دارند. اکنون کار برای دو حزب سیاسی اصلی آلمان دشوار شده است. در نتیجه، اینجا دو سناریوی احتمالی وجود دارد: یا سوسیال دموکرات‌ها نتیجه مذاکرات اولیه با حزب دموکرات مسیحی و اتحادیه سوسیال مسیحی را خواهند پذیرفت و پس از آن دولت ائتلافی تازه تشکیل می‌شود و شاهد ثبات نوینی در آلمان خواهیم بود و این کشور با امانوئل مکرون رئیس جمهوری فرانسه نیز درباره مسائل مرتبط با اروپا همکاری نزدیکی خواهد داشت و یا آن که اعضای حزب سوسیال دموکرات ناراضی خواهند بود و این بدان معناست که انتخابات تازه‌ای برگزار می‌شود که احتمالاً زمان آن می‌تواند پاییز آینده نیز باشد. این موضوع بر اقتصاد آلمان تأثیر عمده‌ای نخواهد داشت بلکه تأثیر و تبعات آن روی قابلیت آلمان برای همکاری سازنده با اتحادیه اروپا خواهد بود. اکنون فرصت گسترش روابط ما با اتحادیه اروپا در وضعیت ۵۰-۵۰ قرار دارد.

پیش‌بینی شما درباره ترکیب نهایی دولت ائتلافی چیست؟ آیا مرکل دوباره با سوسیال دموکرات‌ها به توافق می‌رسد یا با سبزها و حزب سوسیال مسیحی؟

یوهان وادفول: طی هفته‌های گذشته مذاکرات در جریان بوده‌ و ما بر سر اهداف سیاسی مشترک با حزب سوسیال دموکرات (SPD) به توافق دست یافته‌ایم. من خوش‌بین هستم و فکر می‌کنم که می‌توانیم با آن حزب دولتی جدید و باثبات را تشکیل دهیم. حزب سوسیال دموکرات تجربه زیادی در حکومت‌مداری در آلمان داشته است. در گذشته نیز ما توانسته‌ایم همکاری موفق و قابل اعتمادی با آن حزب داشته باشیم. این می‌تواند زمینه‌ای مشترک برای ما به منظور تشکیل دولت جدید و ساماندهی امور باشد.
ولکر استانزل: در حال حاضر موضوع اصلی درباره حضور یا عدم حضور حزب سوسیال دموکرات در دولت ائتلافی آینده است. ممکن است پس از برگزاری انتخاباتی تازه گزینه «جامائیکا» در دستور کار قرار گیرد. با توجه به این که حزب پیروز انتخابات آلمان (دموکرات مسیحی) حاضر به همکاری با راست‌های افراطی نیست، تنها گزینه موجود ائتلاف با احزاب «دموکرات آزاد» و «سبزها» است که از آن با عنوان «ائتلاف جامائیکا» یاد می‌شود.  این نام برگرفته از رنگ‌های پرچم کشور جامائیکا است که در آن سه رنگ سیاه (اتحادیه سوسیال مسیحی)، زرد (دموکرات آزاد) و سبز (سبزها) به چشم می‌خورند.

حزب دموکرات آزاد طرفدار اقتصاد بازار آزاد است در حالی که حزب سبز طرفدار محیط زیست و لزوم افزایش مالیات کارخانه و مؤسسات تولیدی. آیا به نظرتان امکان اجماعی میان این دو حزب وجود دارد؟

یوهان وادفول: پس از چهار هفته مذاکرات، لیبرال‌ها یا همان اعضای حزب دموکرات آزاد آلمان (FDP) مذاکرات با حزب دموکرات مسیحی، اتحادیه سوسیال مسیحی بایرن (CSU) و حزب سبز را لغو کردند. در نتیجه، اعضای حزب سبز و لیبرال‌ها به دولت ائتلافی تازه نخواهند پیوست. در نتیجه، هیچ نیازی به ایجاد اجماع میان دو حزب وجود ندارد.
ولکر استانزل:‌ درست می‌گویید. کار بسیار دشواری پیش روست. چندین هفته مذاکرات فشرده و دشوار برای دستیابی به مصالحه  اجماع انجام شد؛ مذاکراتی که به گفت‌وگوهای جامائیکا شهرت یافت با این حال، در نهایت حزب دموکرات آزاد (FDP) نتوانست با سبزها به توافق برسد. این در حالی است که حزب دموکرات مسیحی آماده مصالحه با سبزها برای حضور آنان در دولت ائتلافی آینده بود.

اختلاف نظرها میان احزاب بر سر موضوع مهاجرت بالاست بخصوص آن که حزب آلترناتیو برای آلمان منتقد سیاست باز مهاجرتی است. آیا به نظرتان مرکل در سیاست قبلی خود (درهای باز به سوی مهاجران و پناهجویان) تجدیدنظر خواهد کرد و سختگیری‌ها بیشتر خواهند شد؟

یوهان وادفول: قانون اساسی آلمان حق پناهندگی سیاسی و حقوق پناهندگان را تعیین و تضمین کرده است. افرادی که در معرض خطر در کشورشان قرار دارند و تحت آزار و اذیت به دلیل عقاید سیاسی‌شان قرار گرفته‌اند، از حق دریافت حق پناهندگی سیاسی در آلمان برخوردار هستند. پذیرش پناهجویان فرار کرده از مناطق جنگی نیز تعهدی اخلاقی است که ما بدان پایبندیم. در برهه زمانی کنونی،‌ آشکار است که جذب شمار زیادی از پناهجویان آن هم در بازه زمانی طولانی مدت بدون چالش‌های داخلی نخواهد بود. افرادی که به دلیل شرایط سخت اقتصادی درخواست پناهندگی ارائه می‌دهند، وضعیت دشوارتری را دارند.
ولکر استانزل: ما در حال حاضر نیز سیاست مهاجرتی سختگیرانه‌ای داریم و تعداد پناهجویان پذیرفته شده در آلمان در سال گذشته به میزان ۱۰۰ هزار نفر کاهش یافته‌اند. حزب سوسیال دموکرات و حزب دموکرات مسیحی همانند احزاب جامائیکا پیش از آمادگی برای اجماع برسر یک قانون مهاجرتی مناسب بر سر هدفگذاری تعیین سقف پذیرش حدود ۲۰۰ هزار نفر پناهجو در سال به اجماعی کلی دست یافته‌اند. این همان چیزی است که اکثریت رأی‌دهندگان در آلمان احساس می‌کنند امری ضروری است.

آیا هیچ گونه امکانی برای حضور آلترناتیو برای آلمان در دولت آینده می‌بینید؟ چشم‌انداز آن حزب را چگونه تصور می‌کنید آیا در سال‌های آینده قوی‌تر خواهد شد و آیا امکان تشکیل دولت خواهد داشت؟‌

یوهان وادفول: حزب دموکرات مسیحی دولتی ائتلافی را با حضور آلترناتیو برای آلمان تشکیل نخواهد داد. آن حزب یک جریان دست راستی پوپولیستی است که مشابه آن در سایر کشورهای اروپایی نیز وجود دارند و اکنون در آلمان نیز ظهور کرده است. ما مجبور به در پیش گرفتن راه‌هایی هستیم که ببینیم چگونه می‌توان با این جریان رفتار کرد و تعامل داشت. شخصاً اما اصلاً فکر نمی‌کنم که آلترناتیو برای آلمان بتواند حضوری قوی‌تر در پارلمان آلمان داشته باشد.
ولکر استانزل: با موقعیت کنونی حزب‌«آلترناتیو برای آلمان» من هیچ گونه  جایی برای آن حزب در دولت ائتلافی بعدی نمی‌بینم. کاهش یا افزایش محبوبیت و نفوذ آن حزب بستگی به این دارد که آیا آنان درباره مسائلی فراتر از مهاجرت نیز قدرت مانور سیاسی دارند یا خیر. موضوع مهم دیگر آن است که اعضای این حزب نشان دهند که آیا قادر به فاصله گرفتن از تصویر ایجاد شده از آنان در افکار عمومی به عنوان یک جریان نئونازی خواهند بود یا خیر. در حال حاضر، حزب دموکرات آزاد تلاش می‌کند تا خود را به عنوان «جدی‌ترین» حزب دست راستی مطرح و توجهات را از حزب آلترناتیو برای آلمان به سمت خود معطوف کند. باید در آینده دید کدام حزب قوی‌تر خواهد بود. با این حال، مطمئن هستم که در آلمان نیز مانند سایر کشورهای اروپایی شاهد حضور نمایندگان یک حزب دست راستی در پارلمان خواهیم بود.

آیا به نظرتان مرکل به برگزاری انتخابات دیگری رضایت خواهد داد؟ آیا انتخاباتی دیگر برگزار خواهد شد؟

یوهان وادفول:‌ از دیدگاه حزب دموکرات مسیحی، نیازی به انتخاباتی مجدد نیست چرا که رأی‌دهندگان در انتخابات قبلی در سپتامبر ۲۰۱۷ به طور آشکار نظر خود را ابراز کردند. حتی در صورتی تشکیل یک دولت باثبات قدری چالش برانگیز باشد باز هم سیاستمداران باید راه‌هایی را برای تعامل با یکدیگر بیابند. نتایج نظرسنجی‌های تازه از جمله نظرسنجی Politbaromenter نشان می‌دهد که اکثریت رأی‌دهندگان آلمانی علاقه‌ای به ایده برگزاری انتخابات دوباره ندارند. باوجود آن که حزب دموکرات مسیحی در مقایسه با انتخابات سال‌های گذشته میزانی از آرا را از دست داده است با این حال، بار دیگر به اصلی‌ترین و بزرگ‌ترین حزب در پارلمان آلمان تبدیل شده است. در نتیجه، مشخص است که رأی‌دهندگان به ما؛ اعضای حزب و صدراعظم «آنگلا مرکل» مجوز تشکیل دولت جدید را داده‌اند. ما این وظیفه را پذیرفته‌ایم و مایل به تشکیل دولت جدید
و پایدار هستیم.
ولکر استانزل: در شرایط کنونی امکان برگزاری انتخاباتی دوباره را نمی‌بینم. برگزاری انتخابات به شخص مرکل نیز آسیب خواهد رساند. با این حال، در پاییز آینده ممکن است انتخابات برگزار شود. باید دید چه فرصت‌های تازه‌ای ایجاد می‌شود و مرکل چگونه از آن می‌تواند به نفع خود استفاده کند.

نظرسنجی مؤسسه «یوگاو» نشان می‌دهد که محبوبیت مرکل در افکار عمومی آلمان کاهش یافته است علت این امر را چه می‌دانید؟

یوهان وادفول: صدراعظم «آنگلا مرکل» محبوبیت زیادی در داخل و خارج از آلمان دارد. او هنوز قوی‌ترین چهره سیاسی در آلمان است. عجیب نیست که نظرسنجی‌ها، نوسانات و بالا و پایین شدن‌ها در محبوبیت یک سیاستمدار را نشان دهند. در برهه زمانی کنونی هیچ سیاستمدار دیگری در آلمان وجود ندارد که تجربه آنگلا مرکل را داشته باشد. آلمانی‌ها دیده‌اند که سال‌ها زمامداری او ثبات سیاسی را برای کشورشان به ارمغان آورده است. او نماد ثبات در آلمان است.
ولکر استانزل: سیاست او در مورد مسأله پناهجویان به گونه‌ای بود که بسیاری از مردم به آن اعتمادی نداشتند. البته اکنون این موضوع به اهمیت سابق نیست. در نتیجه، محبوبیت او بار دیگر در حال افزایش است. در صورتی که او موفق به تشکیل دولتی ائتلافی در شرایط کنونی نشود، بار دیگر محبوبیتش کاهش خواهد یافت.

به نظرتان نامحدود بودن دوره صدراعظمی یک نقطه ضعف در نظام سیاسی آلمان نیست؟ این پرسش را می‌پرسم چرا که مرکل برای چهارمین بار است که نامزد صدراعظمی شده است.

یوهان وادفول: بهترین راه برای ایجاد محدودیت در طول مدت زمان صدراعظمی از طریق انتخابات است و نه وضع مقررات تنظیمی قانونی. شاید بسیاری از شهروندان امریکایی خوشحال می‌شدند اگر باراک اوباما می‌توانست در قدرت باقی بماند و محدودیت زمانی سبب نمی‌شد تا مجبور به کناره‌گیری از قدرت شود! ایالات متحده نظامی ریاستی دارد که در آن رئیس جمهوری برای مدت زمانی چهار ساله انتخاب می‌شود در حالی که کنگره انتخابات جداگانه‌ای دارد. رئیس جمهوری رهبری دولت را برعهده دارد. استیضاح رئیس جمهوری در امریکا از نظر سیاسی کار بسیار دشواری است. در عوض، در آلمان نظام پارلمانی مستقر است که در آن صدراعظم توسط خود پارلمان انتخاب می‌شود. پارلمان قادر به خلع ید صدراعظم از طریق برگزاری جلسه رأی اعتماد به اوست و اگر اکثریت نمایندگان پارلمان این نظر را داشته باشند که صدراعظم از نظر عملکرد و کارایی سیاسی شایستگی و توانایی کافی را ندارد، او برکنار خواهد شد.
ولکر استانزل: چرا باید برنده انتخابات را تغییر داد؟ به گمانم باید رقابت در جریان باشد.

به نظر شما علت عدم رأی بالا به حزب سوسیال دموکرات در انتخابات اخیر چه بود؟

یوهان وادفول: برای دو دوره قانونگذاری از سال ۲۰۰۵ میلادی به این سو، حزب سوسیال دموکرات
به دولت ائتلافی بزرگ با رهبری حزب دموکرات مسیحی پیوسته است. این یک چالش سیاسی عمده بود چرا که دو حزب دموکرات مسیحی و سوسیال دموکرات از نقطه نظر سیاسی دیدگاه کاملاً متفاوت و حتی متضادی از یکدیگر داشتند. اما در نهایت تبدیل به شرکای سیاسی یکدیگر در دولت ائتلافی شدند. مهم آن است که هنوز هم اکثریت رأی‌دهندگان آلمانی به احزاب با گرایش سیاسی «میانه» تمایل دارند که حزب دموکرات مسیحی در طیف راست و حزب سوسیال دموکرات در طیف چپ آن جریان را نمایندگی می‌کنند. شاید علت اصلی کاهش محبوبیت حزب سوسیال دموکرات سیاست‌های آن حزب باشد. اکنون گرایش عمده رأی‌دهندگان به‌سوی جریان راست است و رأی‌دهندگان آلمانی این موضوع را در انتخابات اخیر نیز نشان دادند چرا که در سال‌های اخیر از موفقیت‌های اقتصادی و کاهش نرخ بیکاری در آلمان بهره‌مند شده‌اند.
ولکر استانزل: حزب سوسیال دموکرات زمانی که شریک دولت ائتلافی بود، از سیاست‌های اقتصادی‌ای حمایت کرد که سبب نارضایتی بسیاری از مردم و نارضایتی هوادارانش شد. بسیاری از مردم بر این باور بودند که مرکل رئیس دولت است و سوسیال دموکرات‌ها در پشت صحنه به نیروی پشتیبان او تبدیل شده‌اند.

 

منبع: ایران آنلاین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۰۴۷۵۰۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پس‌لرزه‌های جنبش دانشگاه کلمبیا و بمب‌ساعتی در دفتر دموکرات‌ها

پایگاه اینترنتی روزنامه ایزوستیا روز یکشنبه در این باره نوشت: تظاهرات ضد اسرائیلی در محوطه ۲۳ دانشگاه و دانشکده مهم آمریکا ادامه دارد. چند هفته پیش اوضاع تحت کنترل به نظر می‌رسید، اما اکنون در برخی از دانشکده‌ها تجمعات با درگیری همراه است و استادان طرفدار اسرائیل از دسترسی به دانشگاه‌ها محروم هستند.

در ادامه این گزارش آمده است: برای ایالات متحده آمریکا که در آن، حمایت از دولت یهود بخشی جدایی ناپذیر از چشم انداز سیاست خارجی برای دهه‌ها بوده است، این یک پدیده اجتماعی کاملاً جدید است که مقیاس آن، همانطور که نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد، گسترش خواهد یافت.

ایزوستیا در ادامه نوشت: تشدید بحران فلسطین و اسرائیل و عملیات نظامی (رژیم صهیونیستی) در نوار غزه شکاف دیگری را در جامعه آمریکا ایجاد کرد، جایی که شاید کمترین انتظار از آن وجود داشت.

این رسانه روس افزود: دانشجویان چادر‌هایی در محوطه دانشگاه‌های مهم آمریکا برپا و راهپیمایی‌ها و سخنرانی‌هایی برگزار می‌کنند که در آن از رهبری دانشگاه‌ها می‌خواهند تا هرگونه همکاری با اسرائیل را متوقف کنند. این تظاهرات‌ها اغلب به درگیری با دانشجویان طرفدار اسرائیل و مداخله پلیس ختم می‌شود.

ایزوستیا در ادامه با اشاره به موج بازداشت دانشجویان شرکت کننده در تظاهرات ضداسرائیلی افزود: دستگیری ها، اما به هیچ وجه بر اوضاع تاثیری نداشت. در مقابل، سازمان دانشجویان برای عدالت در فلسطین، چند صد دانشجو را از دانشگاه‌های برکلی و هاروارد به «تظاهرات همبستگی» آورد.

این رسانه روس در ادامه نوشت: در کانون این تقابل و رویارویی، ریاست دانشکده‌ها قرار دارند که تلاش می‌کنند تا یک کار غیرممکن را انجام دهند. آنها از یک سو، برای تحت کنترل نگه داشتن اعتراضات رو به رشد دانشجویی و به طور همزمان جلوگیری از جلوه‌های اجتناب‌ناپذیر یهودی‌ستیزی تلاش می‌کنند و همچنین برای جلوگیری از خروج حامیان مالی دانشکده‌ها که اکثریت قریب به اتفاق آنها حامیان سیاسی (رژیم) اسرائیل هستند.

بازداشت بیش از ۷۰۰ نفر در دانشگاه‌های آمریکا

روزنامه راسیسکایا گازتا نیز در گزارشی نوشت: از ۱۸ آوریل، زمانی که دانشگاه کلمبیا از پلیس نیویورک خواست تا اردوگاه فعالان حامی فلسطین را پاکسازی کند، بیش از ۷۰۰ نفر در دانشگاه‌های ایالات متحده دستگیر شده اند.

این روزنامه به نقل از ان بی سی نیوز نوشت: دانشجویان شرکت کننده در تظاهرات خواسته‌هایی همچون ممنوعیت فروش دارایی‌ها به شرکت‌هایی که می‌توانند از جنگ غزه سود ببرند، مطرح کرده‌اند.

در پی این فشارها، آن کاد رئیس دانشگاه ایالتی پورتلند اعلام کرد: این دانشگاه دریافت "هدایا یا کمک‌های مالی بیشتر" از شرکت بوئینگ را متوقف می‌کند. دانشجویان عضو جنبش همبستگی برای حقوق برابر فلسطینی‌ها شرکت بوئینگ را به "همدستی در اشغال و نسل کشی در فلسطین" متهم کردند.

رسوایی دانشگاه‌های آمریکا به دنبال سرکوب اعتراضات

روزنامه کامرسانت دیگر روزنامه چاپ مسکو نیز نوشت: دانشگاه‌های آمریکایی در کانون رسوایی به خاطر سرکوب اعتراضات دانشجویان طرفدار فلسطین در محوطه دانشگاه قرار دارند.

به نوشته این روزنامه، بهره‌گیری دانشگاه کلمبیا از پلیس برای متفرق کردن چادر‌های حامیان فلسطین و تعلیق موقت دانشجویان عضو جنبش همبستگی با مردم غزه، تنها باعث التهاب بیشتر و تظاهرات‌ها با قدرتی تازه آغاز شد. برخی اساتید نیز به تظاهرات پیوستند و از آزادی تجمعات حمایت و اقدامات رئیس دانشگاه را محکوم کردند.
بر اساس این گزارش، شاهدان عینی گفتند که برخی از تظاهرکنندگان شعار می‌دادند: ما خواستار آن هستیم که تل‌آویو به آتش کشیده شود.

در ادامه این مطلب آمده است: مرکز تظاهرات حامی فلسطین، دانشگاه کلمبیا در نیویورک بود، جایی که سابقه فعالیت‌هایی همچون مخالفت با جنگ ویتنام و نیز اعتراض به رژیم آپارتاید در آفریقای جنوبی را در کارنامه دارند.

کامرسانت در ادامه نوشت: اردوگاه‌های خیمه‌ای در ده‌ها محوطه دانشکده‌های آمریکا از آن آربور تا بوستون ایجاد شده است. در دانشگاه ییل در ۲۲ آوریل، پلیس ۴۷ نفر را به دلیل شعار‌های طرفدار فلسطین که در ایالات متحده تندروانه و ضدیهود تلقی می‌شوند، بازداشت کرد. به عنوان مثال، شعار «از رودخانه تا دریا» که اساساً فراخوانی برای نابودی کشور اسرائیل است، از جمله آنهاست.

دانشگاه پیشرو آمریکا به کانون ضداسرائیل تبدیل شد

پایگاه خبری لنتا نیز در گزارشی نوشت: دانشگاه کلمبیا به عنوان یکی از دانشگاه‌های پیشرو آمریکا به کانون تجمعات ضداسرائیلی تبدیل شده است.
این رسانه روس افزود: ۱۸ آوریل تظاهرات در محوطه دانشگاه کلمبیا آغاز شد که منجر به دستگیری بیش از ۱۰۰ نفر شد. معترضان خواستار آتش بس در نوار غزه و توقف حمایت از اسرائیل توسط دانشگاه کلمبیا هستند. تعدادی از معترضان در محوطه دانشگاه چادر برپا کردند.

زلزله در دانشگاه‌های آمریکا

پایگاه خبری بلتا روسیه نیز نوشت: همزمان با گسترش اعتراضات دانشگاهی علیه جنگ غزه، ایالات متحده دستگیری‌های گسترده‌ای را در دستور کار قرار داده است.
این رسانه روس نوشت: مسئولان آمریکا در تلاش هستند تا اوضاع را آرام کنند. جنبش اعتراضی دانشجویی هفته گذشته پس از ورود پلیس نیویورک به محوطه دانشگاه کلمبیا و دستگیری بیش از ۱۰۰ دانشجو در کانون توجه قرار گرفت. جنبش دانشجویان دانشگاه کلمبیا برای عدالت در فلسطین بیانیه‌ای را در ۲۱ آوریل منتشر کرد که در آن آمده بود که آنها به شدت هر شکلی از نفرت یا تعصب را رد می‌کنند.

در ادامه گزارش بلتا آمده است: پس از وقایع اخیر در فلسطین، تظاهرات و بحث‌های داغ در مورد درگیری اسرائیل و غزه و آزادی بیان، دانشگاه‌های آمریکا را تکان داده است. علاوه بر این، اعتراضات گسترده تری در ایالات متحده در رابطه با رویداد‌های خاورمیانه صورت گرفت. فعالان طرفدار فلسطین راه‌ها را مسدود کردند و دسترسی به فرودگاه‌ها از جمله فرودگاه بین المللی اوهار در شیکاگو و فرودگاه بین المللی سیاتل-تاکوما و همچنین پل گلدن گیت در سانفرانسیسکو و پل بروکلین در نیویورک را محدود کردند.

بایدن گیج شده است

پایگاه خبری شبکه تلویزیونی ان تی وی روسیه نیز با اشاره به گسترش یافتن اعتراضات دانشجویان در دانشگاه‌های سراسر آمریکا نوشت: معترضان، دولت بایدن را به حمایت از اسرائیل متهم می‌کنند.

این رسانه روس در ادامه نوشت: هم اینک پرچم‌های فلسطین در همه دانشگاه‌های برجسته آمریکا به اهتزاز درآمده و شعار‌های ضد اسرائیلی به گوشی می‌رسد. در این میان، پلیس از گاز اشک آور و گلوله‌های پلاستیکی برای متفرق کردن معترضان استفاده و ده‌ها نفر از جمله رئیس دانشکده فلسفه و استاد اقتصاد دانشگاه آتلانتا را بازداشت کرد.

در ادامه گزارش شبکه تلویزیونی ان‌تی‌وی آمده است:‌به نظر می‌رسد کاخ سفید اصلاً نمی‌داند که چگونه به این همه واکنش نشان دهد. این کشور از یک سو با ارسال تسلیحات به اسرائیل کمک می‌کند و از سوی دیگر دانشگاه‌های آن به پایگاه احساسات ضد اسرائیلی تبدیل شده است. بایدن گیج شده است.

ان‌تی‌وی در ادامه اظهارات جو بایدن، رئیس جمهوری آمریکا را بازتاب داده که گفته است: من اعتراضات ضد یهود را محکوم می‌کنم، به همین دلیل برنامه‌ای برای مقابله با آن ایجاد کردم. من همچنین کسانی را که نمی‌دانند چه بر سر فلسطینی‌ها می‌آید، محکوم می‌کنم.

بمب ساعتی در دفتر حزب دموکرات

این رسانه روس در ادامه نوشت:، اما آیا رئیس جمهور آمریکا می‌تواند همزمان این دو ادعا را مطرح کند؟ جناح راست بر این باور است که دموکرات‌ها با چشم پوشی از جنبش حامیان فلسطین، بمب ساعتی را در دفتر حزب خود کار گذاشته اند. معترضان طرفدار فلسطین، جو بایدن را چیزی جز "جو نسل کشی" نمی‌نامند و در انتخابات آتی ریاست‌جمهوری آمریکا، به او رای نمی‌دهند.

خبرگزاری آر ب کا نیز در گزارشی نوشت: موجی از اعتراضات طرفدار فلسطین پس از متفرق کردن یک اردوگاه چادری در محوطه دانشگاه کلمبیا توسط پلیس در ۱۹ آوریل، ایالات متحده را فرا گرفته است.

این رسانه روس افزود: بر اساس آخرین اطلاعات وزارت بهداشت فلسطین و نیز آژانس امداد و کاریابی سازمان ملل متحد برای آوارگان فلسطینی موسوم به «آنروا»، تعداد کودکان کشته شده در نوار غزه در ۶ ماه گذشته از تعداد کودکان کشته شده در درگیری‌ها در سراسر جهان در چهار سال گذشته بیشتر شده است.

در ادامه گزارش آر ب کا آمده است: جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا که مدت‌ها از نتانیاهو حمایت می‌کند، در اوایل آوریل از اقدامات ارتش اسرائیل در نوار غزه به شدت انتقاد کرد و رویکرد کنونی نخست وزیر اسرائیل در قبال درگیری را اشتباه خواند.

منبع: ایرنا

باشگاه خبرنگاران جوان بین‌الملل اروپا و آمریکا

دیگر خبرها

  • رئالیسم سیاسی چیست؟
  • مجلس بعدی باید ریل‌گذاری درستی برای دولت ایجاد کنند
  • پس‌لرزه‌های جنبش دانشگاه کلمبیا و بمب‌ساعتی در دفتر دموکرات‌ها
  • از زلزله دانشگاه کلمبیا تا بمب‌ساعتی در دفتر دموکرات‌ها
  • اعتراض علیه سیاست‌های ضد اسلامی دولت آلمان در هامبورگ
  • حمایت از فلسطین؛ خواسته اصلی دانشجویان معترض آمریکایی
  • حمایت دانشجویان مسیحی دانشگاه اوهایو از دانشجویان مسلمان
  • فقط نیمی از پسماند پزشکی هرمزگان اصولی دفع می‌شود
  • توضیح دبیرکل اتاق بازرگانی ایران و عراق درباره بازار دلار
  • رشد قیمت دلار در بازار غیررسمی، ارتباط چندانی با بانک مرکزی ندارد