فعال ضد جنگ آمریکایی: اروپا در برابر سیاست هسته ای ترامپ/آمریکا در حال فروپاشی است

خرداد: دبیر شبکه جهانی مبارزه با جنگ افزار و توان هسته ای در فضا، سیاست نوسازی تجهیزات اتمی آمریکا را زمینه ساز جنگ با روسیه و تهدیدی برای اروپا دانست و گفت: اروپایی ها ‏بر این باورند که رفتار حماقت آمیز آمریکا برای آن ها خطر جدی دارد.
به گزارش خرداد ،‏'بروس گاگنن' روز چهارشنبه در گفت وگوی اختصاصی با ‏ایرنا همچنین سیاست هسته ای دولت آمریکا و مخالفت آن با برنامه هسته ای صلح آمیز ایران را دورویی کاخ سفید توصیف کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

‏وی با اشاره به حملات دولت ترامپ و رژیم صهیونیستی به برجام گفت: این سیاست، روند خلع ‏سلاح هسته ای در جهان را بسیار دشوار خواهد کرد و ضربه ای ‏به این تلاش ها برای برچیدن جنگ افزارهای هسته ای در جهان است.‏
‏**رویارویی اروپا با سیاست هسته ای آمریکااین فعال آمریکایی درباره انتقاد وزیر خارجه آلمان از راهبرد تازه پنتاگون برای گسترش جنگ افزارهای هسته ای آمریکا گفت: ‏آلمان یک کشور مهم و محوری در اروپا است و به نظر می رسد که جلودار حرکتی است که زنجیر سیطره آمریکا را بشکند. این ‏تحرک البته یک سالی است که در جریان است.‏گاگنن تصریح کرد: اروپایی ها نگران هستند با توجه به سیاست های آمریکا، در صورتی که کار به درگیری نظامی با روسیه و ‏چین برسد، اروپا به میدان جنگ تبدیل شده و هزینه سنگینی پرداخت خواهد کرد. وی تاکید کرد: به نظر می رسد اروپایی ها به شکل فزاینده ای ‏به این باور می رسند که رفتار حماقت آمیز رهبری آمریکا، خطر جدی متوجه اروپا می کند. رهبری آمریکا ‏هیچ توجهی به پیامدهای حرف ها و سیاست های هسته ای خود ندارد و این مساله است که رهبران اروپا را به این باور رسانده ‏است که زمان رویارویی با سیاست های هسته ای آمریکا فرا رسیده است.‏
‏**آپارتاید هسته ای/تلاش برای تخریب برجاماین فعال ضد جنگ درباره تاثیر رویکرد ترامپ به برجام بر پاکسازی جهان از جنگ افزار اتمی گفت: سیاست دولت آمریکا علیه ‏برجام، روند خلع سلاح هسته ای در جهان را بسیار دشوار خواهد کرد. ‏گاگنن افزود: هر وقت شما با یک توافق خوب برای برچیدن جنگ افزارهای هسته ای مخالفت کنید، تلاش ها برای کاهش جنگ ‏افزار هسته ای را به بن بست می رسانید. در اینجا باید به تاثیر فشارهای اسراییل توجه کرد که تمام تلاش خود را کرده تا ایران را ‏بدنام و این توافق را خراب کند.‏وی با تاکید بر وجود آپارتاید هسته ای در جهان گفت: مواضع آمریکا و اسراییل درباره برنامه هسته ای ایران نشان دهنده نفاق ‏آنهاست. آنها از ایران یا کره شمالی شکایت دارند، در حالیکه خود و کشورهای دیگر دارای صدها کلاهک هسته ای هستند. ایران ‏که اصلا بمب هسته ای ندارد و توان نظامی هسته ای کره شمالی دفاعی است. این رویکردی منافقانه است.‏
‏**فروپاشی درونی آمریکادبیر شبکه جهانی مبارزه با جنگ افزار و توان هسته ای در فضا، راهبرد پنتاگون برای گسترش جنگ افزار اتمی آمریکا را ‏سیاستی کلان و بلند مدت دانست که از پیش از دوران ترامپ آغاز شده است.‏گاگنن گفت: باید توجه داشت که این راهبرد هسته ای تنها محدود به ترامپ نبوده است. در زمان اوباما تصمیم گرفته شد که نسل ‏جدیدی از بمب های هسته ای تولید و کلاهک های هسته ای آمریکا به روز رسانی شود. در این زمینه یک تریلیون دلار ‏سرمایه گذاری صورت گرفت. ‏وی ادامه داد: بنابراین، این بخشی از سیاست طبقه حاکم در آمریکا است. سیاستی است که آمریکا را رهبر جهان و برخلاف نظر ‏چند قطبی شدن مورد نظر روسیه و چین می داند. آنها این دو کشور را خطر جدی دانسته و فکر می کنند که باید فوری در برابر ‏قدرت فزاینده آنها وارد عمل شوند. این فعال ضد جنگ افزارهای اتمی اضافه کرد: آمریکا می خواهد سیطره امپراتوری جهانی خود را حفظ کند، در حالی که در داخل همه چیز در ‏حال فروریزی است. بخش آموزش و بهداشت در داخل آمریکا در حال فروپاشی است، چون تمام پول کشور هزینه نظامی گری ‏می شود.‏
**باخت آمریکا در خاورمیانهگاگنن در پاسخ به اینکه تا چه اندازه همراهی اروپا با اعتراض ایران، روسیه و چین به برنامه نظامی هسته ای آمریکا بر سیاست ‏کاخ سفید تاثیر خواهد داشت؟ گفت: متاسفانه رهبری آمریکا، از واقعیت های بین المللی فاصله دارد و فکر می کند با قدرت عظیم ‏نظامی خود می تواند راهش را به جلو باز کند. وی یادآور شد: اما آنها در افغانستان، سوریه و عراق در حال باختن هستند. نفوذشان در برابر ‏چین رو به کاهش است، در حالی که رهبران دولت آمریکا مغرور زور خود هستند و به این واقعیت ها در سطح جهان توجه ندارند.‏فعال ضد جنگ و دبیر 'شبکه جهانی مبارزه با جنگ افزار و توان هسته ای در فضا' افزود: مجموعه صنعت تولید جنگ افزار در آمریکا سود بزرگی از جنگ افروزی برده است. آنها بازار جهانی خود را در ‏جنگ می بینند تا بتوانند صادرات جنگ افزار خود را گسترش دهند. گاگنن تصریح کرد: این شرکت ها نه تنها دنیا را خراب می کنند، در داخل هم ‏بودجه کلانی از دولت آمریکا برای ادامه فعالیت های خود می گیرند. آنها با این کار بخش های مهمی چون آموزش و بهداشت را ‏فقیر نگه داشته اند و به مردم آمریکا ضربه می زنند.‏دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا در نطق نخستین سال ریاست جمهوری خود در کنگره آمریکا خواستار نوسازی تجهیزات اتمی آمریکا بر اساس راهبرد صلح از طریق قدرت شد.این تصمیم با واکنش مقامات کشورهای مختلف همچون اروپایی ها مواجه شد.
برچسب ها: فعال ضد جنگ آمریکایی ، اروپا ، آمریکا

منبع: خرداد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khordad.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خرداد» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۰۶۷۵۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مزه دورکاری در اقتصاد آمریکا

وقتی صحبت از رشد اقتصادی می‌شود، آمریکا به راحتی اروپا را شکست می‌دهد. عوامل بسیاری عملکرد بهتر آمریکا را توضیح می‌دهد؛ از نوآوری در فناوری گرفته تا ذخایر عظیم انرژی از عوامل این اختلاف است. اما یک پاسخ سرراست‌تر نیز وجود دارد که از پاسخ‌های قبلی نیز ساده‌تر است؛ همان‌طور که رئیس صندوق نفت نروژ در مصاحبه‌ای با فایننشال‌تایمز در ۲۴آوریل گفت:

به گزارش دنیای اقتصاد؛ «آمریکایی‌ها سخت‌تر کار می‌کنند.» با این حال به نظر می‌رسد دورکاری موجب می‌شود تا کارمندان آمریکایی با وجود برخی ظرافت‌ها و تفاوت‌ها، اندکی اروپایی‌تر شوند. بر این اساس دورکاری موجب شده تا آمریکایی‌ها کمتر در محل کار حضور داشته باشند؛ اما همزمان با حضور در یک مکان تفریحی، از امتیاز دورکاری بهره ببرند.

در ذهن افراد، کلیشه‌های اقتصادی مشهوری وجود دارد که عمدتا نادرست هستند؛ اما یکی از استثنا‌ها مربوط به این باور است که آمریکایی‌ها ثروتمندترند؛ چون بیشتر کار می‌کنند. وقتی صحبت از رشد اقتصادی می‌شود، آمریکا به راحتی اروپا را شکست می‌دهد. عوامل بسیاری عملکرد بهتر آمریکا را می‌سازند؛ از نوآوری در فناوری گرفته تا ذخایر عظیم انرژی.

اما یک توضیح تقریبا ساده وجود دارد که چندان بی‌راه نیست؛ همان‌طور که رئیس صندوق نفت نروژ در مصاحبه‌ای با فایننشال تایمز در ۲۴آوریل اعلام کرد: آمریکایی‌ها سخت‌تر از اروپایی‌ها کار می‌کنند. در واقعیت، اعداد نیز این ادعا را تایید می‌کنند. بر اساس داده‌های OECD، به‌طور متوسط آمریکایی‌ها ۱۸۱۱ ساعت در سال کار می‌کنند.

این عدد ۱۵درصد بیشتر از ساعات کار شهروندان اتحادیه اروپا است که میانگین ۱۵۷۱ساعت در سال کار می‌کنند. این تفاوت فقط محدود به این نیست که اروپایی‌ها چند هفته بیشتر از آمریکایی‌ها را در ساحل بگذرانند. طبق اعلام سازمان بین‌المللی کار، روز کاری در بریتانیا، فرانسه و آلمان نیم ساعت کمتر از آمریکا است.

فراغت بهتر است یا ثروت؟

با مشاهده این تفاوت‌ها، سوالی که به ذهن می‌رسد این است کدام‌یک شیوه بهتری برای زیستن است، پول بیشتر یا وقت آزادتر؟ واقعیت این است که انتخاب سختی برای افراد است. کسانی که در آمریکا هستند طبق برنامه‌های آمریکایی کار می‌کنند. کسانی که در اروپا هستند با هنجار‌های اروپایی مطابقت دارند.

در واقع سوال کلیدی‌تر این است که چرا آمریکایی‌ها ساعات بیشتری را کار می‌کنند. پاسخ به این سوال به یک مشاهده عجیب و جدید منتهی می‌شود؛ دورکاری موجب شده تا کارمندان گلادیاتور آمریکایی بیشتر شبیه همتایان اروپایی خود شوند.

نخستین حدس نشان می‌دهد که فرهنگ ممکن است دلیل تغییر ساعات کار باشد. شاید اروپایی‌ها از اوقات فراغت خود بیشتر لذت ببرند. آن‌ها در مورد نحوه گذراندن اوقات فراغت، با شهر‌های زیبا، لذت‌های آشپزی، کوه‌های ناهموار و خیلی چیز‌های دیگر احاطه شده‌اند و تنها یک مسافرت با قطار یا پرواز با تخفیف با آن‌ها فاصله دارند.

ممکن است آمریکا صرفا جذابیت‌های کمتری برای ارائه به مسافران داشته باشد و هرآنچه که دارد نیز در پهنه جغرافیایی بسیار بزرگ‌تری پراکنده شده است که تا حدودی توضیح می‌دهد که چرا اروپا سالانه حدود ۱۵۰میلیون گردشگر، معادل دو برابر آمریکا، از خارج از کشور جذب می‌کند. نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که آمریکایی‌ها کار سخت را به خودی خود ارزشمند می‌دانند. در نهایت این «فردگرایی زمخت» چیزی است که آمریکا را ساخته است.

چوب مالیات بر سر اروپا

اما مشکل اینکه مساله را در تفاوت فرهنگ خلاصه کنیم این است که تا اوایل دهه۱۹۷۰ بسیاری از اروپایی‌ها بیشتر کار می‌کردند. ساعات کار در آمریکا همچنان مشابه آن زمان است. تغییر بزرگ این است که اروپایی‌ها اکنون کمتر زحمت می‌کشند. در نیم قرن گذشته، ساعات کاری در آلمان ۳۰درصد کاهش یافته است.

چیزی فراتر از فرهنگ در حال اثرگذاری است. ادوارد پرسکات، اقتصاددان آمریکایی، به یک نتیجه جنجالی رسید و استدلال کرد که کلید اصلی این معما مالیات است. تا اوایل دهه۱۹۷۰، سطح مالیات در آمریکا و اروپا مشابه بود و ساعات کار نیز به همین ترتیب در یک سطح قرار داشت.

در اوایل دهه۱۹۹۰، مالیات‌ها در اروپا افزایش یافته بود و به نظر پرسکات، نیروی کار قاره سبز انگیزه کمتری برای کار داشتند. امروزه شکاف قابل توجهی وجود دارد؛ درآمد مالیاتی آمریکا ۲۸درصد تولید ناخالص داخلی است؛ درحالی‌که این عدد در اروپا حدود ۴۰درصد است.

اما اثرگذاری مالیات بر عرضه کار چندان ساده نیست. برخی از کارگران ممکن است با توجه به این که می‌توانند پول بیشتری را به خانه ببرند، با عرضه ساعات کار طولانی‌تر به سطوح کمتر مالیات پاسخ دهند. در مقابل، دیگران ممکن است تصمیم بگیرند که درآمد اضافی پس از مالیات به آن‌ها امکان می‌دهد کمتر کار کنند و همچنان از سبک زندگی مطلوب خود لذت ببرند.

یک مطالعه اخیر توسط یوزف سیگوردسون از دانشگاه استکهلم بررسی کرد که در دوران اصلاح نظام مالیاتی در سال۱۹۸۷، کارگران ایسلندی چگونه به یک سال تعطیلی مالیات بر درآمد واکنش نشان دادند. اگرچه افرادی که انعطاف‌پذیری بیشتری داشتند؛ به‌ویژه افراد جوان‌تر در مشاغل پاره‌وقت واقعا ساعات بیشتری را صرف کار کردند، افزایش کلی ساعات کار نسبت به آنچه مدل پرسکات می‌گفت ناچیز بود.

مقررات تاثیرگذار است

به نظر می‌رسد در تعیین میزان عرضه نیروی کار، مقررات اهمیت بیشتری دارد. قوانین اروپا به کارگران قدرت زیادی می‌دهد و مواردی، چون سیاست‌های سخاوتمندانه مرخصی والدین و قوانین سخت‌گیرانه‌تر در مورد اخراج کارکنان را دربرمی‌گیرد.

بسیاری از کشور‌های اروپایی سعی می‌کنند برای زمان کاری محدودیت‌هایی قائل شوند، مثلا فرانسه هفته کاری را ۳۵تعریف کرده است. این سقف‌ها تا حدودی نادرست بوده‌اند و نتوانستند آن‌طور که طرفداران آن می‌خواستند، اشتغال را افزایش دهند. آن‌ها همچنین حفره‌های زیادی دارند. با این حال اکثر مطالعات تایید می‌کنند که این مقررات ساعات کاری را کاهش داده‌اند.

پول همه‌چیز نیست

رابطه مهم دیگر این است که با ثروتمندتر شدن افراد، معمولا آن‌ها می‌خواهند کمتر کار کنند. مقاله اخیر صندوق بین‌المللی پول نشان می‌دهد که در اروپا، میان سرانه تولید ناخالص داخلی و ساعات کار ارتباط قوی وجود دارد. مردم کشور‌های ثروتمندتر مانند هلند معمولا کمتر از کشور‌های فقیرتر مانند بلغارستان کار می‌کنند.

با این حال، این سوال همچنان باقی است: آمریکایی‌ها از بسیاری از اروپایی‌ها ثروتمندتر هستند، پس چرا آن‌ها همچنان بیشتر کار می‌کنند؟ شاید اوقات فراغت یک مساله کنش جمعی باشد. آمریکایی‌ها ممکن است بخواهند از روسای خود مرخصی‌های طولانی‌تر بگیرند؛ اما نگران هستند که به‌عنوان افراد تنبل دیده شوند.

مقاله‌ای در سال۲۰۰۵ توسط آلبرتو آلسینا از دانشگاه هاروارد و همکارانش استدلال کرد که اتحادیه‌های قوی‌تر اروپا در واقع این مشکل اقدام جمعی را با مبارزه برای مرخصی با حقوق حل کردند که درنهایت قانون شد. آمریکا، با وجود اتحادیه‌های ضعیف‌تر، یکی از معدود کشور‌هایی است که مرخصی با حقوق اجباری ندارد.

دورکاری کار خود را می‌کند

یکی از پیشرفت‌های جدید و جذاب، اختلاف در ساعات دورکاری است. در سال ۲۰۲۳، نظرسنجی جهانی از نهاد‌های کاری نشان داد که کارمندان تمام وقت در آمریکا ۱.۴ روز در هفته از خانه کار می‌کنند؛ درحالی‌که در اروپا ۰.۸ روز این کار را انجام می‌دهند. استفاده از این تقسیم بندی، بر داده‌های ساعات کاری گردآوری‌شده توسط OECD نتیجه قابل توجهی به همراه دارد:

اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها اکنون تقریبا به یک اندازه در محل کار، معادل ۱۳۰۰ساعت وقت می‌گذرانند. به عبارت دیگر، ۱۵درصد اضافی از کاری که آمریکایی‌ها سالانه انجام می‌دهند، اکنون از خانه‌های خودشان یا گاهی اوقات در ساحل و شاید از یک شهر در اروپا انجام می‌شود. آمریکایی‌ها همچنان سخت‌تر کار می‌کنند، اما لذت‌بخش‌تر از گذشته این کار را انجام می‌دهند.