«دختر بودم، پسر شدم» به قشر کارگر میپردازد/ قصه جابجایی ۲ نوزاد
تاریخ انتشار: ۱۸ بهمن ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۰۷۱۷۴۰
کارگردان «دختر بودم، پسر شدم» این نمایش را اثری دانست که به دغدغه ها و مصایب قشر کارگر و زحمتکش جامعه میپردازد.
گلرخ میلانی کارگردان نمایش «دختر بودم پسر شدم» که در فرهنگسرای نیاوران روی صحنه است در این باره به امتداد نیوز گفت: این اثر نمایش نوشته فرهاد نقدعلی است که از اول بهمن ماه در سالن گوشه فرهنگسرای نیاوران به صحنه رفته و تا امروز نیز استقبال از نمایش رضایت بخش بوده اما چون فرهنگسرای نیاوران از مرکز شهر دور است دانشجویان و برخی از اهالی تئاتر به سختی می توانند به این محل بیایند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی درباره داستان نمایش عنوان کرد: «دختر بودم، پسر شدم» داستان مادر و دختری است که در یک زمان زایمان می کنند. یکی از نوزادان دختر و دیگری پسر می شود اما به علت تعصباتی که در زمان های قدیم نسبت به دختردار شدن وجود داشته است جای این دو نوزاد با هم عوض می شود به شکلی که پسر را به دختر و دختر را به مادر می دهند حالا بعد از سال ها این قضیه برملا شده و تضادها و چالش هایی پیش می آید.
میلانی درباره دلایل انتخاب این متن برای اجرا توضیح داد: زمانی که این نمایشنامه را خواندم به نظرم بسیار جذاب آمد چون اوج و فرودهای داستان می تواند در جذب مخاطب موفق باشد و تماشاگران با اثری روان روبرو هستند که خسته کننده و یکنواخت نیست و در عین حال به زندگی قشر کارگر و فقیر جامعه نیز اشاره دارد.
این کارگردان یادآور شد: در این نمایش به زندگی مردم زحمتکش و مصایب و مشکلاتی که با آن دست به گریبان هستند نیز پرداخته می شود و نمایشنامه به این نکته نیز تاکید دارد که دخترها می توانند افرادی بسیار توانا باشند و در سطوح بالای جامعه خودشان را نشان دهند.
وی در پایان صحبت هایش متذکر شد: طراحی صحنه و فضاسازی نمایش برخلاف متن و بازی ها رئالیستی نیست و بیشتر از صحنه پردازی، برخورد ۲ بازیگر با یکدیگر و جابجایی آنها در نقش ها و بازی در بازی که ارایه می کنند، اهمیت دارد.
نمایش «دختر بودم، پسر شدم» نوشته فرهاد نقدعلی و کارگردانی گلرخ میلانی از ۱ بهمن تا ۱۱ اسفند ساعت ۱۹ در سالن گوشه فرهنگسرای نیاوران به صحنه میرود.
در خلاصه داستان این نمایش آمده است: مش کاظم کارگری زحمت کش است، او عاشق فرزند پسر است اما همسر وی، عصمت خانم فقط دختر میزاید تا اینکه در اثر یک اتفاق عجیب آخرین دخترش تبدیل به پسر میشود!!! …
احمد خوشدل نیکخو و منا رستگار بازیگران این نمایش هستند.
true برچسب ها : تئاتر ایران فرهنگسرای نیاوران گلرخ میلانی trueمنبع: امتداد نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.emtedadnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «امتداد نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۰۷۱۷۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیا سلبریتیها جای کسی را در تئاتر تنگ کردهاند؟
حضور بازیگران سینما و تلویزیون، روی صحنه تئاتر، طی سالهای اخیر، با موجی از واکنشهای متفاوت مواجه بوده است. عدهای این حضور را غنیمت شمرده و آن را به نفع مصادیقی، چون جریان اقتصادی تئاتر نسبت دادند و در مقابل، برخی این حضور را ناامن دانسته و ساحت نمایش و صحنه را مبرا از آن رخدادهایی که مقابل دوربین سینما و تلویزیون میگذرد، میدانند.
خاک صحنه دامنگیر است
این تقابل طی سالیان اخیر، همواره به محلی در جهت مناقشه دو گروه تبدیل شده است، اما کفه قضاوت همواره به نفع موافقان این حضور، سنگینی کرده است علیالخصوص آنکه طی ماههای اخیر، اخباری مبنی بر حضور اینفلوئنسرها روی صحنه نمایش حسابی خبرساز شده بود. در چنین شرایطی استدلال موافقان حضور بازیگران سینما و تلویزیون در تئاتر این بود که در این زمینه، آیا حضور بازیگر حرفهای موجه است یا حضور اینفلوئنسرها؟
بسیاری از بازیگرانی که امروز به ستارههای دنیای سینما، شبکه نمایش خانگی و تلویزیون تبدیل شدهاند، از تئاتر شروع کردهاند و خاستگاه تئاتری دارنددر حال حاضر بازیگرانی، چون فرهاد آئیش، صابر ابر، بهرام افشاری، نادر فلاح، بهنام تشکر، کوروش سلیمانی، رامین ناصرنصیر، امیرحسین فتحی، نورا هاشمی، صدف اسپهبدی، محمد نادری نمایشهایی را به روی صحنه دارند؛ حضور بازیگران شناختهشده دیگر به پای ثابت تقویم سالیانه کشور تبدیل شده بهگونهای که در هر برهه زمانی در طول سال، بازیگران چهرهای را یافت میکنیم که نمایشهایی را به روی صحنه دارند.
لازم است به این نکته مهم اشاره کنیم که بسیاری از بازیگرانی که امروز به ستارههای دنیای سینما، شبکه نمایش خانگی و تلویزیون تبدیل شدهاند، از تئاتر شروع کردهاند و خاستگاه تئاتری دارند و اکنون که پس از مدتی، دوباره به صحنه تئاتر بازگشتهاند، نمیتوان این ایراد را بر آنها وارد دانست که چرا خود را به هنر نمایش سنجاق میکنند. خاک صحنه دامنگیر است و اگر باید انتقادی را به این دسته از بازیگران وارد دانست، باید عنوان کرد که چرا در طول این مدت، در عرصه نمایش کمکاری داشتهاند.
فارغ از این اتفاق، اگر بازیگری، خاستگاه تئاتری نداشته باشد و حالا به هر دلیلی درصدد تجربهاندوزی در این عرصه است، چرا باید جلوی این حضور را گرفت؟ نخست آنکه تمرینات منحصر تئاتر سبب کسب مهارتهای نوین و متفاوتی در آن بازیگر میشود که در ادامه مسیر بازیگری او تاثیرات مثبتی به همراه خواهد داشت.
چندین نمایش وجود دارند که از هیچ بازیگر چهرهای استفاده نکرده و بنابراین فضا برای کسانی که منحصرا فعالیت خود را در تئاتر دنبال میکنند به راحتی فراهم استثانیا سبب رونق اقتصادی تئاتر میشود که در تمام این سالها بهعنوان پاشنه آشیل نمایش مطرح بوده و ناملایمات بسیاری را در این هنر اصیل رقم زده است. ثالثا، هر نمایشی، نویسنده، کارگردان و تهیهکننده دارد. با توجه به حساسیتهای بالایی که در این زمینه وجود دارد و البته وسواسی که به ویژه در نگاه کارگردان موجود است، نمیتوان اینگونه اندیشید که یک بازیگر با هر قابلیتی که داشت، میتواند به روی صحنه رفته و اساسا شایستگی چنین حضوری را ندارد چرا که تمام این موارد، از فیلتر کارگردان و دیگر صاحبان نمایش عبور کرده و چیزی به دلخواه بازیگر رقم نمیخورد.
فارغ از تمامی این موارد، هماکنون چندین نمایش وجود دارند که از هیچ بازیگر چهرهای استفاده نکرده و بنابراین فضا برای کسانی که منحصرا فعالیت خود را در تئاتر دنبال میکنند به راحتی فراهم است و اینکه برخی عنوان میکنند حضور سلبریتیها، محدود شدن فضای کاری هنرمندان عرصه تئاتر را تشدید میکند، منطق درستی نداشته و نمیتوان بر آن تکیه کرد.
«حضور سلبریتیها در عرصه تئاتر تاکنون منتج به اتفاقهای خوبی شده که مهمترین آن، فروش بالای آن آثار بوده که اقتصاد این هنر را در طول سال با افزایش قابلتوجهی همراه کرده و سبب میشود تا سانسهای برخی از این نمایشها تا روزهای متوالی رزرو شده و سالنها پر شوند»
هنر تئاتر در کشور، نسبت به سینما و شبکه نمایش خانگی، از برخی محدودیتهای بعضا تاریخی رنج میبرد. در طول این سالها تلاشهای بسیاری صورت گرفته تا بسیاری از این محدودیتها مرتفع شود. رویکردی که قطعا با استقبال دوستداران و دلسوزان این هنر همراه است بنابراین نباید با ایراداتی از این دست، زمینه فعالیت در این عرصه را محدود کرد و مخاطب را نسبت به این هنر، دلسرد کرد. حداقل امروز که هنر نمایش، تلالویی ویژه در حیات پساکرونایی خود دارد، باید با همبستگی و دلسوزی، زمینه اعتلای بیشتر هنر تئاتر در کشور را رقم زد و موانع پیشرو را عقلانی و حسابشده مرتفع کرد.
منبع: ایرنا
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی