به نقل از «الف»

کودک خود را به هوا پرتاب نکنید

تاریخ انتشار: ۱۹ بهمن ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۰۸۹۶۱۳

سعید رحیمی پردنجانی در گفت‌وگو با فارس، در ارتباط با اینکه چه بازی‌هایی برای کودکان مضر بوده و والدین چگونه می‌توانند بازی کودکان خود را مدیریت کنند، اظهار داشت: بازی فرایندی با هدف آزاد، خودجوش و لذت‌بخش است که همراه با تخیل بوده و باعث تحول روانشناختی کودکان می‌شود. بنابراین توجه به این مساله بسیار حائز اهمیت است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

وی افزود: بازی‌ها را برای کودکان می‌توان به دو دسته کلی و سنتی تقسیم کرد که بازی‌های بومی یا سنتی بازی‌هایی همچون یقل دوقل و منچ بوده که بازی‌های یارانه‌ای یا دیجیتالی نیز انواع مختلفی به شکل آموزشی و سرگرم‌کننده دارند.

این روانشناس کودک عنوان کرد: انجام بازی‌های والد کودک با توجه به علایق کودک، سن، جنسیت، وسایل بازی، زمان و مکان بازی متفاوت است و در این زمینه والدین باید دقت کنند تا کودک در فضایی مشخص و آزادانه با وسایل متناسب با سن خود و در زمان مشخصی با والد خود بازی کند.

پردنجانی گفت: والدین باید زمانی را به ویژه برای کودکان خردسال خود جهت بازی در نظر بگیرند تا از این طریق کودک به آرامش نسبی برسد و یکی از چالش‌هایی که امروزه در خصوص بازی والد کودک وجود دارد این بوده که اغلب والدین حوصله بازی با فرزند خود را ندارند و ورود اسباب‌بازی‌های دیجیتالی به خاطر تخیلی بودن فضای بازی کودک ‌آسیب‌های جبران‌ناپذیری به ویژه در سنین زیر 3 سال به جای می‌گذارد.

وی گفت: توجه به همدلی و پذیرش دوجانبه والد فرزند در بازی بسیار اهمیت دارد و والدین نباید بازی کودک خود را به بازی بگیرند یا به عبارتی با وی به شکل تصنعی و رفع تکلیف بازی کنند.

وی بیان داشت: والدینی که زمان مشخصی برای بازی با فرزند خود در نظر نمی‌گیرند و اغلب با بی انگیزشی بازی می‌کنند؛ کودک لذتی از چنین بازی نمی برد و احساس سرخوردگی و دوری از فضای روان شناختی با والد به ویژه مادر می کند، که چنین تجربه‌ای برای مراحل بعدی عدم تمایل کودک در بازی با مادر را به دنبال دارد.

این روانپزشک کودکان گفت: با صدای بلند و تهدید آمیز با کودک بازی کردن می‌تواند در کودک احساس ترس ایجاد کند. خصوصا کودکان زیر 3 سال در اغلب بازی‌های حرکتی مشاهده می‌شود که برخی والدین کودکان زیر 3 خود را به هوا پرتاب می‌کنند. 

رحیمی پردنجانی افزود: این مسئله اغلب باعث هراس کودک شده و در موقعیت‌های مشابه کودک احساس ناامنی می‌کند.

وی عنوان کرد: در اختیار گذاشتن وسایل بازی دیجیتالی برای کودکان زیر 3 سال به خاطر آسیب به سیستم عصبی ممنوع است. والدین دقت کنند که  انجام بازی‌های مبتنی بر طبیعت کودک مثل گل بازی، آب بازی و شن بازی به نیاز کودک بهتر پاسخ می‌دهد.

وی خاطرنشان کرد: مراقبت در استفاده از انواع اسباب بازی به ویژه برای کودکان زیر 3 سال مهم است. استفاده از تیله، بادکنک، حباب، طناب، خمیر یا گل باید با احتیاط و نظارت والد انجام گیرد.

این روانشناس کودکان گفت: هرگز بازی با کودک را نیمه تمام نگذارید و به قانون حد و مرزها در بازی احترام بگذارید همچنین در بازی با کودک نباید با لحن سرزنش و امر و نهی صحبت کنیم. در این خصوص کودک لذتی از بازی با والد خود نمی‌برد و فضای تعامل والد، کودک به سردی می‌گراید.

منبع: الف

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۰۸۹۶۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

همدلی با کودکان، مهارتی که خانواده‌ها با آن غریبه‌اند

ایسنا/خراسان رضوی یک کارشناس ارشد روانشناسی بالینی گفت: اگرچه فراگیری همدلی با کودکان مهارتی بسیار مهم و ضروری است، اما بسیاری از خانواده‌ها با آن غریبه‌اند و آگاهی از آن ندارند.

سمیه سلیمانی در گفت و گو با ایسنا، مهارت‌های زندگی را لازمه بهزیستی دانست و افزود: فراگیری آشنایی با مهارتی تحت عنوان «همدلی» یا به عبارتی درک احساس دیگران ضروری است.

وی با بیان اینکه روانشناسان از سال ۱۹۵۷ تلاش داشتند تا دریابند منشاء همدلی کجاست و چگونه می‌توان فرزندان همدل‌تری تربیت کرد، اظهار کرد: بر اساس مطالعات و تحقیقات انجام شده مشخص شد در کنار عواملی چون نظم و انضباط، گرمی و عشق در رابطه، صبوری، تأیید و تشویق و تنبیه به موقع والدین، بهترین پیش‌بینی کننده همدلی در مردان و زنان ۳۰ ‌ساله رابطه‌ای بود که آن‌ها در ۵ سالگی با والدین خود داشتند.

کارشناس ارشد روانشناسی بالینی بیان کرد: در این تحقیقات مشخص شد هرچه رابطه والدین و فرزندان در سنین دبستان خوب و صمیمی‌تر باشد، کودکان، همدلی (توانایی درک احساسات و عواطف دیگران و دیدن دنیا از زاویه دید آن‌ها) را بهتر یاد می‌گیرند و بزرگسالان همدل‌تری می‌شوند و هرچه رابطه والد و فرزندان در این سنین رو به سردی و فاصله و «ول کن بابا» و حوصله‌اش را ندارم پیش رود در بزرگسالی احتمال اینکه کودک به سمت خودمحوری، خودکامگی، بی‌توجهی به حال و احوال و خواسته‌های دیگران پیش رود، بیشتر است.

وی در پاسخ به اینکه چطور می‌توان مهارت همدلی خود را ارتقاء داد؟ گفت: همان‌طور که گفته شد این یک مهارت مهم برای ایجاد رابطه قوی و ارتباط مؤثر است.

سلیمانی با بیان اینکه برای فراگیری و بهبود مهارت همدلی چند راه وجود دارد که می‌توان آنها را به کار گرفت، اذعان کرد: تمرین گوش دادن فعال، خود را جای آن‌ها گذاشتن، توجه کردن به نشانه‌های غیرکلامی، تمرین کردن ذهن آگاهی، خواندن داستان و به دنبال بازخورد بودن بخشی از این راه‌ها برای بهبود مهارت همدلی است.

وی با تأکید بر اینکه باید گوش دادن فعال را تمرین کرد، افزود: وقتی فرزندتان با شما صحبت می‌کند بدون وقفه با تلاش برای ارائه راه‌حل به آنچه می‌گوید تمرکز کنید. با برقراری تماس چشمی، تکان دادن سر و پرسیدن سؤالات «شفاف» نشان دهید به او گوش می‌دهید.

کارشناس ارشد روانشناسی بالینی همچنین از والدین خواست خود را جای فرزندشان بگذارند و سعی کنند مسائل را از دید طرف مقابل ببینید، مثلاً تصور کنید اگر در موفقیت‌های آن‌ها بودید چه احساسی داشتید یا سؤالاتی بپرسید تا درباره تجارب آن‌ها بیشتر بدانید.

وی با بیان اینکه باید به نشانه‌های غیرکلامی توجه کرد، تصریح کرد: مردم اغلب احساسات خود را از طریق زبان بدن، لحن صدا و حالات چهره خود بیان می‌کنند باید به این نشان‌ها توجه کرد تا درک بهتری از احساس طرف مقابل داشته باشید.

سلیمانی همچنین تمرین کردن ذهن آگاه را ضروری دانست و افزود: ذهن می‌تواند به شما کمک کند تا آگاهی بیشتری ‌نسبت به افکار و احساسات خود ایجاد کنید که به نوبه خود می‌تواند به درک بهتر و همدلی با دیگران کمک کند.

وی در خصوص خواندن داستان گفت: این کار می‌تواند به شما کمک کند تا مهارت‌های همدلی خود را توسعه دهید، زیرا به شما امکان می‌دهد جهان را از دیدگاه‌های مختلف ببینید و احساسات و انگیزه‌های شخصیت داستانی را درک کنید.

کارشناس ارشد روانشناسی بالینی با تأکید بر اینکه والدین باید به دنبال بازخورد باشند، اظهار کرد: باید از دوستان و اعضای خانواده در مورد مهارت‌های همدلی خود بازخورد بخواهید. آن‌ها ممکن است بتوانند پیشنهاداتی در مورد چگونگی بهبود شما ارائه دهند.

وی خاطرنشان کرد: همدلی مهارتی است که با تمرین و تلاش می‌توان آن را توسعه داد. با تمرکز بر درک و ارتباط با دیگران، می‌توان مهارت‌های همدلی خود را بهبود ببخشید و روابط قوی‌تری ایجاد کنید.

کارشناس ارشد روانشناسی بالینی در پایان گفت: اگرچه فراگیری همدلی با کودکان مهارتی بسیار مهم و ضروری است اما بسیاری از خانواده‌ها با آن غریبه‌اند و آگاهی از آن ندارند.

انتهای پیام