علل، علايم و راههاي درمان نارسايي کليه
تاریخ انتشار: ۲۱ بهمن ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۱۱۴۳۹۲
خبرگزاري آريا - هفته نامه سلامت - دکتر ناهيد حمزه اي اصفهاني*: کليه ها دو عضو لوبيايي شکل با ميليون ها واحد فيلترکننده بنام نفرون هستند که وظيفه دفع سموم و جذب مواد مغذي و شيميايي لازم براي متابوليسم بدن را برعهده دارند. اگر اين نفرون ها به هر دليلي از جمله بيماري هاي کليه يا بيماري هاي زمينه اي دچار آسيب و تخريب شوند، کليه به سمت نارسايي پيش مي رود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در صورتي که حدود 90 درصد از نفرون ها از بين بروند، فرد در فاز انتهايي نارسايي کليه قرار مي گيرد و نيازمند دياليز مي شود. در اين وضعيت کليه ها قادر به دفع سموم و جذب مواد لازم نيستند و کارکرد تمامي ارگان هاي بدن را تحت تاثير قرار مي دهند. در نهايت نيز براي رهايي از مشکلات دياليز و بهبود کامل، فرد به پيوند کليه نياز پيدا مي کند.
اين مقاله به مهم ترين عوامل، علائم و ر اه هاي تشخيص و درمان نارسايي کليوي مي پردازد. نارسايي کليوي به حالتي گفته مي شود که در آن هر دو کليه سالم، کارکرد خود را از دست بدهند، اما اگر فقط يک کليه دچار اختلال کارکرد شود، کليه ديگر قادر به جبران وظايف آن خواهدبود.
همان طور که بسياري از افراد به دليل فرايند اهدا يا بيماري هاي مثل تومور، سنگ يا عفونت يکي از کليه هاي سالم خود را از دست مي دهند و بدون هيچ مشکلي قادر به زندگي کردن هستند. در اين وضعيت، کليه سالم خود را با شرايط وفق مي دهد، به تدريج بزرگ تر مي شود و کل وظيفه فيلتر خون را بر عهده مي گيرد.
عوامل دخيل در نارسايي کليه
بيماري هاي بسياري وجود دارند که باعث از دست رفتن کليه ها و نارسايي کليوي مي شوند؛ از جمله:
بيماري قند: ديابت کنترل نشده و بالا بودن قند به طور مداوم باعث آسيب به نفرون هاي کليه و از دست رفتن کارکرد آنها مي شود.
بيماري هاي عروق و تنگي رگ هاي کليه: اين بيماري ها با اختلال در خونرساني به کليه ها باعث نارسايي کليوي مي شوند.
عفونت هاي شديد: عفونت هايي که وارد خون مي شوند با تاثير بر کليه ها مي توانند منجر به نارسايي حاد آنها شوند، اما اگر عفونت فقط در يکي از کليه ها ايجاد شده باشد، باعث نارسايي کليوي نمي شود زيرا کليه ديگر به فعاليت خود ادامه مي دهد.
بيماري هاي خودايمني: سيستم ايمني وظيفه دارد از بدن در برابر عوامل بيماري زاي خارجي و داخلي مثل سرطان ها دفاع کند، اما اين سيستم در بيماري هاي خودايمني، عليه بدن شروع به فعاليت مي کند و به بافت هاي سالم آسيب مي رساند. اين بيماري ها انواع مختلفي دارند و بخش هاي متفاوتي از بدن را تحت تاثير قرار مي دهند. براي مثال بيماري لوپوس مي تواند باعث ضعف و بي حالي کلي بدن و درگيري مفاصل، ريه، قلب، کليه، پوست و... شود.
بيماري هاي مادرزادي: بعضي از بيماري هاي مادرزادي مي توانند بافت کليه را از دوران جنيني تحت تاثير قرار دهند. اين بيماران در صورت زنده ماندن مي توانند در سنين بالاتر داوطلب جراحي پيوند شوند.
بيماري هاي کيستيک کليه: کليه ها در حالت طبيعي ممکن است چند کيست داشته باشند، اما با افزايش تعداد اين کيست ها، بافت کليه و نفرون ها از کيست پوشيده مي شوند و کارکرد کليه کاهش مي يابد. در اين وضعيت بيمار براي دياليز و جراحي پيوند داوطلب مي شود.
فشار خون: فشار خون بالا يکي از عواملي است که خونرساني را در کليه ها دچار اختلال مي کند. در اين وضعيت خون با فشار مناسب به کليه ها و واحدهاي فيلترکننده نمي رسد و باعث تخريب نفرون ها مي شود. با افزايش تعداد نفرون هاي تخريب شده نيز فرد به سمت نارسايي کليه پيش مي رود.
درگيري کليه در بيماري لوپوس
در صورتي که لوپوس کليه ها را درگير کند، نفرون هاي کليه از بين مي روند. اين حالت که تحت عنوان نفريت لوپوسي شناخته مي شود، يکي از دلايل نارسايي کليه است. بيماري هاي خودايمني توسط متخصصان روماتولوژي تحت درمان و کنترل قرار مي گيرند. اگر اين متخصصان متوجه شوند فرد به سمت نارسايي کليه پيش مي رود بايد هر 3 ماه يکبار خون و ادرار او را از لحاظ دفع پروتيين و کراتينين بررسي کنند.
دفع پروتيين در ادرار نشانه اختلال در عملکرد واحدهاي فيلترکننده کليه است. اگر ميزان پروتيين دفع شده از يک حدي بالاتر برود، بيمار بايد به متخصص فنرولوژي يا داخلي کليه مراجعه کند. در اين وضعيت تا حد ممکن از دارو استفاده مي شود، اما اگر نمونه برداري از کليه نشان دهنده نفريت لوپوسي با التهاب کليه بر اثر لوپوس باشد، فرد داوطلب دياليز مي شود. در نهايت نيز با پيدا شدن کليه مناسب، داوطلب جراحي پيوند خواهد.
علائم باليني نارسايي کليه
در نارسايي حاد کليه، ميزان سموم بدن مثل کراتينين ظرف مدت کوتاهي در خون بالا مي رود و به دنبال آن سطح اوره افزايش پيدا مي کند. در نتيجه فرد دچار تورم در اندام ها مي شود. البته تورم در نارسايي مزمن کليه شايع تر است زيرا اين نوع نارسايي به تدريج اتفاق يمي افتد. از ديگر علائم نارسايي حاد کليه مي توان به بي اشتهايي، تهوع، استفراغ و کاهش هوشياري اشاره کرد. علائم نارسايي مزمن کليه نيز مشابه نارسايي حاد است اما از آنجايي که آسيب در اين نوع نارسايي به تدريج اتفاق مي افتد، بدن خود را با شرايط وفق مي دهد و علائم را ديرتر نشان مي دهد.
به همين دليل ممکن است فرد علائم بي اشتهايي، تهوع و استفراغ را خيلي تجربه نکند. در نارسايي مزمن فرد بيشتر متوجه تورم در اندام هاي فوقاني يا تحتاني، پلک هاي پاييني و... مي شود. البته بايد توجه داشت تورم در اندام ها مي تواند دلايل مختلفي از جمله مشکلات قلبي، تيروييد و... داشته باشد، بنابراين نمي توان آن را هميشه به مشکلات کليوي ربط داد. دفع پروتيين در ادرار يا بالا رفتن کراتينين در خون از ديگر علائم نارسايي کليوي هستند.
ممنوعيت پيوند کليه براي افراد خاص
جراحي پيوند کليه براي گروهي از افراد ممنوعيت دارد. افراد مبتلا به سرطان منتشر در کل بدن عفونت وسيع و فعال و بيماري هاي زمينه اي قلب و کبد جزو اين بيماران هستند. درواقع، بدن فرد بايد توانايي تحمل اين جراحي بزرگ را داشته باشد و از طرف ديگر با مصرف داروهاي سرکوب کننده سيستم ايمني دچار مشکل نشود. از آنجايي که کليه اهدايي يک جسم خارجي براي بدن محسوب مي شود، سيستم ايمني سعي کند آن را از بدن دفع کند، بنابراين لازم است اين بيماران پس از جراحي پيوند براي هميشه از داروهاي سرکوب کننده سيستم ايمني استفاده کنند.
حال اگر فرد د چار بيماري سرطان، عفونت و... باشد، با مصرف داروهاي سرکوبگر ايمني دچار پيشرفت اين بيماري ها مي شود. بنابراين داوطلب مناسبي براي عمل پيوند نيست. مبتلايان به بيماري ايدز نمي توانند تحت عمل جراحي پيوند قرار بگيرند. اين افراد خود دچار ضعف سيستم ايمني هستند و از داروهاي تقويت ايمني استفاده مي کنند، بنابراين نمي توان براي آنها از داروهاي سرکوبگر ايمني استفاده کرد.
شرايط لازم براي گيرندگان کليه
افرادي که داوطلب جراحي پيوند کليه مي شوند بايد از لحاظ سلامت ساير ارگان هاي بدن در وضعيت مناسبي قرار داشته باشند. بعضي ها معتقد هستند افراد مسن نبايد اين جراحي را انجام دهند، اما برخي منابع اين عمل را در هر سني مجاز اعلام کرده اند، البته به شرطي که بدن بيمار سالم و قادر به تحمل عمل باشد. افراد گيرنده کليه بايد از لحاظ وجود بيماري سرطان در کل بدن بررسي شوند تا با تجويز داروهاي سرکوبگر ايمني دچار رشد بيماري نشوند.
براي مثال خانم ها قبل از عمل پيوند حتما بايد از لحاظ سلامت گردن رحم يا سرويکس و پستان ها بررسي شوند. علاوه بر اينها، گروه خوني و فاکتورها و آنتي ژن هاي خون بايد مشخص شود تا بتوان از قرابت يا سازگاري با فرد دهنده اطمينان حاصل کرد.
شرايط لازم براي اهداکنندگان کليه
فردي که قصد اهداي کليه دارد نبايد دچار بيماري هاي زمينه اي مثل ديابت، فشار خون بالا، سنگ کليه، بيماري هاي خودايمني، قلبي و کبدي باشد زيرا ممکن است در آينده به کليه خود نياز پيدا کند. حتي اگر کليه او در زمان حال سالم باشد نبايد آن را اهدا کند، اما اگر فرد کاملا سالم باشد و داوطلب اهداي کليه شود بايد حتما قبل از عمل از عروق کليه آنژيوگرافي يا سي تي آنژيوگرافي انجام دهد تا مشخص شود کليه کدام سمت از لحاظ آناتومي براي اهدا و پيوند مناسب تر است.
دريافت کليه از فرد زنده يا بيمار مرگ مغزي
کليه اهدايي در دو حالت براي فرد گيرنده فراهم مي شود؛ از فرد زنده يا فردي که به هر دليلي دچار مرگ مغزي شده است. مشخصات خوني افرادي که داوطلب جراحي پيوند هستند توسط انجمن پيوند کليه در فهرست پيوند قرار داده مي شود. سپس با فراهم شدن کليه اهدايي، شرايط خوني آن با تمام افراد داوطلب در فهرست انتظار سنجيده مي شود. در کشورهايي مثل آمريکا گاهي حتي 2 سال مي کشد تا کليه مناسب براي بيمار پيدا شود زيرا کليه هاي اهدايي اغلب از طرف افراد خانواده يا افراد با مگر مغزي اهدا مي شوند، اما خوشبختانه صف انتظار در ايران کوتاه تر است زيرا تعداد افراد اهداکننده زنده بيشتر است.
مراحل جراحي پيوند کليه
با تقسيم بندي تنه به 3 قسمت سينه، شکم و لگن مي توان گفت کليه ها در قسمت انتهايي و پايين شکم (به سمت پشت) قرار گرفته اند. در جراحي پيوند کليه معمولا کليه خود فرد از بدن خارج نمي شود، بلکه کليه اهدايي به آن پيوند زده مي شود، مگر اينکه کليه نارسا، پلي کيستيک و اندازه آن بزرگ شده باشد. درواقع، اگر کليه افزايش اندازه پيدا کرده و باعث ايجاد فشار داخل لگن شده باشد، جاي زيادي براي کليه اهدايي باقي نمي گذارد و بايد از بدن خارج شود. در هر صورت، کليه اهدايي معمولا داخل شکم و در قسمت قدامي آن قرار داده مي شود. برش اين جراحي معمولا به صورت مايل در سمت راست شکم ايجاد مي شود.
فرد پس از جراحي تا 2 روز تحت مراقبت هاي ويژه در بخش پيوند باقي مي ماند. سپس با توجه به نظر جراح و سير بهبود ممکن است 1 تا 2 هفته در اتاق ايزوله بخش پيوند نگهداري شود. مصرف داروهاي سرکوب کننده ايمني بايد بعد از عمل آغاز شود زيرا سيستم ايمني بدن در همان ساعت هاي اوليه پس از پيوند نسبت به پس زدن کليه دريافتي اقدام مي کند. اين داروها با پايين آوردن سطح ايمني بدن باعث مي شوند کليه به عنوان يکي از اعضاي بدن پذيرفته شود. مصرف داروهاي سرکوبگر ايمني بايد براي هميشه ادامه يابد، فقط ممکن است طي زمان از ميزان دوز آنها کاسته شود.
مراقبت هاي پس از عمل
پس از جراحي پيوند، فرد بايد تحت نظر متخصص تغذيه قرار بگيرد و مصرف گوشت قرمز و نمک را کاهش دهد. همچنين بايد 6 تا 7 هفته بعد از عمل از بلند کردن اشياي سنگين تر از 5 کيلوگرم خودداري کند تا زخم ديواره شکم بهبود يابد. ورزش نيز طي اين مدت فقط بايد در حد پياده روي باشد. ضربه به شکم، ورزش هاي شديد و بلند کردن اشياي سنگين در دوران نقاهت همگي فرد را در معرض خطر پارگي ديواره شکم قرار مي دهند. فعاليت هاي طبيعي و زندگي عادي را مي توان از 2 ماه بعد از عمل آغاز کرد.
پس زدن کليه پيوندي
کليه پيوندي در بعضي موارد طي روزهاي اول توسط بدن پس زده مي شود. در اين وضعيت، سيستم ايمني با ترشح مواد خاص باعث ايجاد تب مي شود. علاوه بر تب، فرد ممکن است دچار ورم کلي بدن شود که به علت عدم کارکرد کليه و تجمع سموم در خون ايجاد مي شود. يکي ديگر از نشانه هاي پس زدن کليه، نکروز يا گانگرن بافت کليه و درد شديد است. با بررسي فاکتورهاي خون مثل کراتينين و اوره نيز مي توان به پس زدن کليه پي برد. درواقع، بالا رفتن ناگهاني اين فاکتورها مي تواند نشان دهنده پس زدن کليه باشد.
افزايش ناگهاني وزن در روزهاي بعد از عمل از ديگر نشانه هاي دفع کليه اهدايي است که به علت تجمع مايعات در بدن ايجاد مي شود. اگر پس زدن کليه در مراحل اوليه باشد شايد بتوان با تغيير دارو آن را متوقف کرد. در غير اين صورت فرد بايد کليه اهدايي را از بدن خارج کند و تا پيدا شدن کليه جديد تحت درمان با دياليز قرار بگيرد. گاهي اوقات نيز پس زدن کليه به تدريج و در ماه ها يا سال هاي آينده اتفاق مي افتد. در اين شرايط، ميزان اوره و کراتينين به تدريج بالا مي رود و مزمن مي شود. همچنين فرد آرام آرام دچار تورم مي شود. اين بيماران نيز ممکن است داوطلب دياليز شوند و مجدد در فهرست پيوند قرار بگيرند.
پيوند کليه، لوپوس را خاموش نگه مي دارد
از آنجايي که درمان بيماري هاي خودايمني مثل لوپوس با استفاده از داروهاي سرکوبگر سيستم ايمني اينجام مي شود، اين بيماري ها پس از جراحي پيوند کليه تا مدت ها خاموش باقي مي مانند زيرا براي جلوگيري از دفع کليه پيوندي از مقادير بالاي داروهاي سرکوب کننده ايمني استفاده مي شود، اما بايد به خاطر داشت بيماري لوپوس به غير از کليه مي تواند ساير ارگان ها بدن را نيز درگير کند. اختلال در اين ارگان ها نيز خود ممکن است منجر به اختلال در کارکرد کليه پيوندي شود.
براي مثال اگر لوپوس بر کارکرد قلب تاثير گذاشته باشد با اختلال در خونرساني به کليه پيوندي مي تواند سلامت آن را در معرض خطر قرار دهد يا براي مثال اگر دستگاه تنفس بيمار به دنبال لوپوس دچار درگيري شده باشد، با اختلال در اکسيژن رساني به بافت ها مي تواند کليه پيوندي را دچار مشکل کند. علاوه بر اينها، افرادي که کليه پيوندي دريافت مي کنند حتما بايد به طور مرتب از لحاظ رشد بيماري هاي سرطاني در ارگان هاي مختلف بررسي شوند. تمامي اين عوامل مي توانند کليه پيوندي و حيات بيمار را در معرض خطر قرار دهند، بنابراين افراد بايد پس از پيوند کليه هميشه تحت نظر پزشک باشند تا به محض وقوع اولين علائم نسبت به رفع آن اقدام کنند.
پيشگيري از نارسايي کليه
افراد مبتلا به لوپوس براي پيشگيري از نارسايي کليه بايد تحت نظارت دقيق و منظم پزشک قرار داشته باشند تا در صورت بروز علائم درگيري، کليه را تحت درمان حمايتي قرار دهند. مصرف منظم داروهاي لوپوس و انجام به موقع آزمايش هاي دوره اي به پيشگيري از اختلالات کليه در اين بيماران کمک مي کند. افراد مبتلا به ديابت نيز براي اين منظور بايد هميشه قند خون را در محدوده طبيعي نگه دارند و داروهاي خود را به طور مرتب استفاده کنند. در اين صورت درگيري کليه را مي توانند به تعويق بيندازند يا به طور کلي از بروز آن جلوگيري کنند. مبتلايان به فشار خون بالا نيز بايد هميشه فشار خون را تحت کنترل داشته باشند.
*جراح کليه و مجاري ادراري
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۱۱۴۳۹۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا بدن درد میگیریم؟
درد عضلانی که قسمت کوچکی از بدن شما را تحت تأثیر قرار میدهد، معمولاً به دلیل استفاده بیش از حد از آن ناحیه از بدن ایجاد میشود برای مثال درد بازوها ناشی از بلند کردن جعبهها در طول روز همچنین ممکن است یک آسیب جزئی باشد، مانند کبودی شانه پس از زمین خوردن.
به گزارش ایسنا، با این حال زمانی که در سرتاسر بدنتان درد احساس میکنید، به احتمال زیاد این وضعیت ناشی از عفونت، بیماری یا دارویی است که مصرف کردهاید.
در ادامه به نقل از «وب ام دی» به چند مورد از دلایل بدن درد میپردازیم:
مشکل جریان خوناگر در بازوها، پاها یا هر دو درد دارید، عضلات شما ممکن است خون کافی دریافت نکنند. در ابتدا، ممکن است فقط زمانی که ورزش میکنید متوجه آن شوید، اما به مرور زمان ممکن است هنگام نشستن یا راه رفتن آن را احساس کنید. این معمولاً ناشی از وضعیتی به نام تصلب شرایین است و زمانی رخ میدهد که در لولههایی که خون را به ماهیچههای شما میرسانند، انسداد ایجاد میشود.
کم کاری تیروئیداین عارضه زمانی رخ میدهد که غده تیروئید شما به اندازه کافی برخی از هورمونهای کلیدی را تولید نمیکند. این وضعیت میتواند باعث درد عضلات و مفاصل و همچنین تورم و حساسیت شود. همچنین این وضعیت میتواند شما را خسته کند و منجر به مشکلات حافظه، نازک شدن مو، خشکی پوست، کلسترول بالا، کند شدن ضربان قلب و مشکلات دیگر شود. پزشک شما میتواند یک آزمایش خون ساده انجام دهد تا متوجه شود آیا کم کاری تیروئید دارید یا خیر. داروها میتوانند به جایگزینیِ هورمونهای از دست رفته کمک کنند.
آنفلوآنزا یا سایر عفونتهاهنگامی که ویروس آنفلوآنزا وارد بدن میشود، تب و احتقان را به همراه میآورد و میتواند باعث درد ماهیچههای شما به خصوص در پشت، پاها و بازوها شود. معمولاً در عرض یک هفته یا بیشتر به خودی خود بهبود مییابد، اما اگر بهبود نیافت با پزشک خود تماس بگیرید. همچنین اگر مشکلات سلامتی دیگری دارید و آنفلوآنزا میگیرید یا سرفهای دارید که از بین نمیرود، باید این شرایط را نیز بررسی کنید. سایر عفونتها از جمله کووید۱۹ و اچ آی وی نیز میتوانند باعث دردهای عضلانی شما شوند.
داروهاداروهایی به نام استاتینها برای کنترل کلسترول بالا استفاده میشود و حدود ۳۰ درصد از افرادی که این داروها را مصرف میکنند میگویند درد عضلانی دارند. اگر این اتفاق برای شما افتاده است، با پزشک خود صحبت کنید. آنها ممکن است بتوانند داروی متفاوتی به شما بدهند.
لوپوساین یک نوع بیماری خودایمنی است و باعث میشود سیستم ایمنی که به طور معمول به محافظت از بدن کمک میکند، به بافتها و اندامها حمله کند. زمانی که لوپوس مفاصل یا ماهیچههای شما را تحت تاثیر قرار میدهد، میتواند آنها را سفت کند و حرکت آنها باعث درد شود. هیچ درمانی وجود ندارد، اما داروها و ورزشهای خاص میتوانند به کنترل علائم کمک کنند. با پزشک خود در مورد اینکه چه چیزی برای شما بهتر است، صحبت کنید.
روماتیسم مفصلیاین نیز یک بیماری خودایمنی است - عمدتاً مفاصل را تحت تأثیر قرار میدهد و میتواند منجر به از دست دادن استخوان شود. این شرایط میتواند باعث درد و التهاب در سراسر بدن شود و مفاصل شما ممکن است به شکلهای عجیب و غریب متورم شوند. دارو و فیزیوتراپی میتواند به کاهش علائم کمک کند، اما هیچ درمانی وجود ندارد. در برخی موارد ممکن است برای ترمیم مفاصل آسیب دیده به جراحی نیاز داشته باشید.
درماتومیوزیتاین بیماری خودایمنی عضلات و مفاصل را دردناک میکند و باعث ایجاد بثورات دردناک، خارش دار، قرمز یا بنفش روی پلکهای شما میشود. همچنین روی بند انگشتان، آرنجها، زانوها و انگشتان پا لکههایی ایجاد میکند، میتواند پوست شما را خشک کند، موهای شما را نازک کند و باعث تورم و تحریک پوست اطراف ناخنهای دست شود. ممکن است بر اثر عفونت، داروها یا سرطان ایجاد شود. هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد، اما پزشک میتواند به شما در مدیریت علائم با داروها و فیزیوتراپی کمک کند.
فیبرومیالژیااین وضعیت میتواند باعث درد در مفاصل و ماهیچهها و همچنین مشکلاتی در خواب، خلق و خو و حافظه شود. دانشمندان فکر میکنند زمانی اتفاق میافتد که مغز سیگنالهای درد معمولی و خفیف را دریافت و به اشتباه آنها را تشدید کند. ممکن است بر اثر بیماری، جراحی یا استرس شدید روانی ایجاد شود. دارو میتواند علائم را کاهش دهد و ورزش و تکنیکهای آرام سازی مانند یوگا نیز ممکن است سودمند باشد.
آرتریت پسوریاتیکاین وضعیت ترکیبی از التهاب مفصل و یک اختلال پوستی است. مفاصل دست ها، انگشتان، پاها، زانوها و جاهای دیگر ممکن است احساس سفتی داشته باشند. درد ممکن است فقط در یک طرف بدن ظاهر شود یا در هر دو طرف متقارن باشد. آرتریت پسوریاتیک ممکن است دامنه حرکتی شما را محدود کند و صبحها شما را خسته کند.
پلی میوزیتاین عارضه زمانی اتفاق میافتد که چیزی – احتمالاً یک ویروس یا مشکلی در سیستم ایمنی شما – باعث التهاب ماهیچههای سراسر بدن به ویژه در شکم، شانهها، بالای بازوها و قلب شود. با گذشت زمان، ماهیچههای شما شروع به شکستن میکنند و ممکن است قورت دادن یا نفس کشیدن سخت باشد. پزشک ممکن است داروهایی را برای کاهش التهاب یا آرام کردن سیستم ایمنی بدن و فیزیوتراپی را برای کمک به بازیابی قدرت عضلانی پیشنهاد کند.
سندرم خستگی مزمنعلامت اصلی این وضعیت خستگی شدید است که با هیچ چیز دیگری قابل توضیح نیست. ممکن است با ورزش یا فشار روانی بدتر شود، اما استراحت آن را بهتر نمیکند. همچنین ممکن است درد عضلانی، مشکلات حافظه، گلودرد، درد مفاصل و سردرد داشته باشید و نتوانید خوب بخوابید. هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد، اما دارو و فیزیوتراپی میتواند به مدیریت علائم شما کمک کند.
تب منقوط کوههای راکیباکتری به نام R. rickettsii باعث آن میشود و نیش کنه معمولاً نحوه ابتلا به آن است. بیشتر علائم آنفلوآنزا مانند تب، لرز، سردرد، حالت تهوع، بی خوابی و دردهای عضلانی را دارد. بثوراتی که خارش ندارند پس از چند روز میتوانند روی مچ دست و مچ پا ظاهر شوند و سپس پخش شوند. آنتی بیوتیکها آن را درمان میکنند و هر چه زودتر آنها را مصرف کنید بهتر است. اگر درمان نشود، میتواند منجر به التهاب در ریهها، قلب و مغز و سپس نارسایی کلیه شود.
بیماری لایمباکتریهای ناشی از نیش کنه نیز باعث این بیماری میشوند. این بیماری میتواند باعث تب، لرز، خستگی، بدن درد و سردرد شود. لایم همچنین میتواند منجر به ایجاد بثورات نیز شود. بیماری لایم با آنتی بیوتیک درمان میشود، اما برخی از افراد پس از اتمام دارو همچنان درد و خستگی دارند.
اسپوندیلیت آنکیلوزاناین یک نوع آرتریت مزمن است که ستون فقرات و گاهی اوقات سینه، زانو و ... را نیز ملتهب میکند. این بیماری باعث درد و سفتی عضلات به خصوص در صبح میشود. موارد جدی میتواند منجر به از دست دادن حرکت در پشت و کمر شود، زیرا استخوانهای ستون فقرات در کنار هم رشد میکنند. همچنین ممکن است بر گردن تأثیر بگذارد. در صورت مشاهده علایم با پزشک خود صحبت کنید، زیرا درمان اولیه میتواند به مدیریت این بیماری کمک کند.
پلیمیالژیا روماتیکااین عارضه به سرعت باعث درد و سفتی در شانهها، گردن، بازوها یا رانها میشود که میتواند در صبح بدتر شود. همچنین ممکن است تب، خستگی، کاهش وزن، افسردگی و بی اشتهایی داشته باشید. پزشکان فکر میکنند ژنهای خاصی میتوانند احتمال ابتلا به این عارضه را افزایش دهند. چیزی در محیط، مانند ویروس نیز ممکن است نقش داشته باشد. استروئیدها میتوانند درد و التهاب را کاهش دهند و علائم شما ممکن است از بین بروند، اما این وضعیت میتواند عود کند.
علاوه بر مواردی که در بالا عنوان شد، دکتر «پراساد کاسبکار»، یک متخصص در این باره میگوید: انواع خاصی از بدن درد میتواند با سرطان مرتبط باشد و باید بسیار آگاه بود که این نوع از دردها ممکن است جدیتر باشد. به طور کلی، بدندرد مرتبط با سرطان دارای دو یا سه ویژگی است.
دکتر کاسبکار انواع دردهای بدن که میتواند نشان دهنده رشد سلولهای سرطانی باشد را اینگونه فهرست میکند:
دردی که با قطع دارو عود میکندچنین دردی معمولاً طولانی مدت است و فقط با داروها یا درمانهای خاص برای درد تسکین مییابد. با قطع دارو ممکن است درد عود کند.
دردی که با علایم نگرانکننده همراه استدرد ممکن است با علایم خاص دیگری مانند کاهش وزن، کاهش اشتها، سرفه، خلط خونی، خون در ادرار و بسیاری از علایم دیگر همراه باشد.
درد در قسمتهای خاصی از بدن بدون بیماری زمینهایویژگی کلیدی سوم و بسیار مهم این است که این گونه از بدندردهای مرتبط با سرطان معمولاً به طور خاص در نواحی مانند کمر یا بالای شکم نزدیک کبد یا در قسمتهای خاصی از بدن مانند استخوان قرار دارند. همچنین هیچ عامل مستعد کننده یا سابقهای از تروما یا بیماری وجود ندارد. این نوع بدن دردها در صورت مداوم بودن باید به طور کامل بررسی شوند.
دکتر کاسبکار میگوید: اگر درد مداوم در کل بدن یا بهطور خاص در ناحیهای از بدنتان احساس میکنید، باید به جای مصرف داروهای مُسکن برای برطرف کردن موقتی آن، با مراجعه به پزشک متخصص، علت اصلی درد را شناسایی و روند درمان را آغاز کنید.
مطالعات نشان میدهد که سلامت عاطفی فرد میتواند بر تجربه درد تأثیر بگذارد. درک علت درد و یادگیری روشهای موثر برای مقابله با آن میتواند کیفیت زندگی شما را بهبود بخشد.
استراتژیهای کلیدی مدیریت درد عبارتند از:
- داروهای ضد درد
- درمانهای فیزیکی (مانند ماساژ، آب درمانی و ورزش)
- درمانهای روانشناختی (مانند درمان شناختی رفتاری، تکنیکهای آرامسازی و مدیتیشن)
- تکنیکهای ذهن و بدن (مانند طب سوزنی)