دارکوب و پرسش هایی که بی پاسخ می مانند!
تاریخ انتشار: ۲۵ بهمن ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۱۹۴۰۹۸
رکنا: آرش منادی/ دارکوب، سومین ساخته سینمایی بهروز شعیبی در مقام کارگردان است. پیش از این، او فیلم های دهلیز و سیانور را کارگردنی کرده بود.
جدیدترین ساخته او هیچ شباهتی به فیلم پیشین او یعنی سیانور ندارد و بیشتر به سمت و سوی نخستین فیلمش دهلیز می رود. اگر در سیانور ما شاهد فیلمی تاریخی – سیاسی بودیم، در دهلیز و دارکوب نظاره گر مسائل و مشکلات اجتماعی می باشیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
امروزه اعتیاد نه تنها مختص مردان نیست، بلکه دامن گیر زنان و حتا دختران جوان هم شده است. در این جا باید گفت که دارکوب نخستین فیلمی نیست که به اعتیاد زنان پرداخته و خیلی پیش تر از این رخشان بنی اعتماد با فیلم نرگس کاراکتر زن معتاد Addicted و ماندگاری را به نام آفاق با هنرمندی تحسین برانگیز فریماه فرجامی خلق کرده بود که یکی از به یاد ماندنی ترین شخصیت های زن در سینمای ایران می باشد. فیلم دیگر او به نام خون بازی نیز روی دیگری از اعتیاد را در دختران جوان به نمایش گذاشته بود. با این حال بهروز شعیبی به مسئله ی مادرانگی هم در جدیدترین ساخته اش توجه نشان داده و موضوع محوری داستان خویش قرار داده است.
با توجه به پیشرفت سیانور نسبت به دهلیز، چه به لحاظ فرم و چه به لحاظ اجرا و خلق فضایی باور پذیر از دهه ۵۰ ایران با استفاده از شیوه ی فیلم برداری نگاتیو و طراحی درست لباس و صحنه و مواردی از این دست، انتظار می رفت که فیلم دارکوب نیز قدمی رو به جلو برای این کارگردان جوان باشد. ولی متاسفانه باید بگویم که چنین اتفاقی رخ نداده است و حتا نسبت به اولین ساخته اش دهلیز در مرتبه ی پایین تری قرار می گیرد.
مهم ترین مشکل فیلم، ضعف شدید در شخصیت پردازی از جمله مهسا، مادر معتادی است که سارا بهرامی ایفاگر نقش اش می باشد. مخاطب تا پایان داستان نمی تواند مادرانگی او را قبول کند. چرا او تازه پس از شش سال به صرافت جستجوی فرزندش افتاده، در این شش سال کجا بوده و چه می کرده؟! اصلا از کجا محل کار شوهر سابقش بهروز (امین حیایی) را یافته؟! و مهم ترین پرسش، مگر مادر، ولو معتاد، نوزادش را در ماشین، میان برف و کولاک رها می کند و فرار Escape می کند؟! و پرسش هایی از این دست که تا انتها نیز بی پاسخ می مانند. همچنین تحول شخصیتی او از زنی معتاد و عاصی که به هر قیمتی که شده از جمله دعوا در محل کار همسر سابق، ایجاد آشوب در محل زندگی او و… خواستار گرفتن دخترش است، به مادری که برای آینده ی بهتر دخترش از فکر باز پس گیری آن سر باز می زند و آن را به شوهر و همسر تازه اش نیلوفر (مهناز افشار) می سپارد، شکل نگرفته است و منطق روایی ندارد. البته بخشی از ضعف در پردازش این شخصیت با بازی بسیار خوب سارا بهرامی در شمایل چنین زنی پوشیده شده است و آن را به نکته چشم گیر فیلم بدل کرده است.
دارکوب نیز از وجود سکانس ها و نماهای اضافی نیز رنج می برد. برای مثال می توان به خفه شدن مهسا به دست تینا (شادی کرم رودی)؛ دوست و هم خانه ی صمیمی اش اشاره کرد. واقعا چه کارکرد دراماتیکی در این صحنه وجود دارد؟! چرا تینا باید مهسا را که نزدیک ترین شخص در زندگی او هست را خفه کند؟! کما اینکه ما پیش تر هم دعوا و یا نکته ای مبنی بر برهم خوردن رابطه این دو نمی بینیم. و یا سکانسی که دو دوست دیگر مهسا به ملاقات نیلوفر و بهروز می آیند و آن ها را از رفتن به دادگاهی که مهسا آن ها را فراخوانده منع می کنند چه اطلاع جدیدتری به مخاطب داده می شود؟! ما که پیش تر دیده بودیم برای آن ها احضاریه آمده و آن دو نیز قصد رفتن به این دادگاه را ندارند. همچنین هویت خانه ای که مهسا و دیگر زنان معتاد در آن زندگی می کنند کمی نامشخص است. آن جا صرفا کمپی برای زنان معتاد است و یا با اشاره های ریزی که در فیلم مبنی بر مامانی خواندن زن صاحب خانه و شمایل خانم رئیسی اش و آرایش های غلیظ یکی دیگر از دختران می شود، آن جا را به روسپی سرای بدل کرده است؟! و سوال های دیگری که فیلم برای آن ها پاسخی ندارد و مانند دارکوب در سر بیننده صدا می کنند.
تحلیل فیلم دارکوب به کارگردانی بهروز شعیبی، پرسش هایی که بی پاسخ می مانند!
منبع: رکنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.rokna.net دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «رکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۱۹۴۰۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جزییات طرح ۱۵ روزه ساماندهی افراد آسیب دیده اجتماعی در سطح شهر | کدام مناطق تهران بیشتر معتاد و متکدی دارد؟
به گزارش همشهری آنلاین، احمد احمدی صدر مدیرعامل سازمان خدمات و مشارکت های اجتماعی شهرداری تهران درخصوص طرح تکمیلی ساماندهی آسیبهای اجتماعی شهر تهران گفت: طرح ۱۵ روزه ساماندهی آسیب های اجتماعی شهر تهران ۴ گام اصلی داشت که شناسایی، جمع آوری، غربالگری و در نهایت ساماندهی بود که در ۱۲۴ ناحیه مناطق ۲۲ گانه به اجرا درآمد.
او ادامه داد: در گام اول شناسایی توسط شهرداران نواحی ۱۲۴ گانه شهرداری تهران صورت گرفت. در گام دوم نیز جمع آوری ها توسط ادارات خدمات اجتماعی مناطق ۲۲ گانه انجام شد. گام سوم مربوط به غربالگری اولیه بود که این کار نیز توسط اداره خدمات اجتماعی مناطق ۲۲ گانه انجام شد که در این طرح متکدیان، کودکان کار و خیابان ، معتادین متجاهر و افراد کارتن خواب و بی خانمان تفکیک شدند. گام چهارم گام ساماندهی بود که توسط سازمان خدمات و مشارکت های اجتماعی به سرانجام رسید.
احمدی صدر پیرامون تعداد گشت های حامی شهر در مناطق گفت: ۱۱ منطقه هر کدام از یک گشت حامی شهر استفاده کردند، ۵ منطقه نیز هر کدام ۳ گشت حامی شهر در اختیار داشتند و ۶ منطقه دیگر از ۴ گشت حامی شهر استفاده کردند تا کار ساماندهی به خوبی صورت بگیرد.
مدیرعامل سازمان خدمات و مشارکت های اجتماعی در خصوص آمار دقیق ساماندهی آسیب های اجتماعی در پایتخت گفت: درمجموع ۷۲۹۸ نفر در این طرح ساماندهی شدند که از این بین حدود ۶۵۱ نفر متکدی، ۲۹۳۳ معتاد متجاهر و ۴۸۲ کودک کار و خیابان بودند و ۳۲۳۲ نفر را نیز افراد بی خانمان و کارتن خواب تشکیل می دادند که همگی مورد ساماندهی قرار گرفتند.
او در مورد پراکندگی آسیب های اجتماعی در پایتخت بیان کرد: متکدیان بیشتر در مناطق ۱، ۴، ۵، ۱۷، ۲۰ و ۲۱ بودند و معتادان متجاهر نیز بیشتر در مناطق ۴، ۱۱، ۱۲، ۱۵ و ۱۶ حضور داشتند. کودکان کار و خیابان نیز در مناطق ۴، ۵، ۸، ۱۱، ۱۵ و ۲۰ پراکندگی بیشتری دارند.
مدیرعامل سازمان خدمات و مشارکت های اجتماعی در پایان گفت: شهرداری تهران بعد از دو سال تلاش پی در پی و شبانه روزی به منظور ایجاد زیرساخت ها و بستر مناسب جهت ساماندهی به وضعیت مناسبی در حوزه آسیبهای اجتماعی رسیده اما باید توجه کرد که اگر ریشههای ایجاد آسیبهای اجتماعی مثل مسائل اقتصادی، حاشیه نشینی، ورود اتباع غیر مجاز، مباحث فرهنگی و فرهنگ سازی عمومی حل و فصل نشود، این آسیبها دوباره تکرار خواهند شد و لازم است مسئولین، نهادها و متولیان امر به موضوعات اقتصادی، فرهنگی و فرهنگسازی عمومی و ... بیشتر بپردازند و به کمک مردم، سازمان های مردم نهاد، حاکمیت و شهرداری شاهد این باشیم که آسیبهای اجتماعی در پایتخت روند کاهشی یافته و به ساماندهی برسد.