نقش ارزنده روحانیون در پیشگیری از انحرافات/ سومدیریت و بی برنامگی برخی مدیران منطقه هزینه سنگینی برای نظام در بردارد
تاریخ انتشار: ۲۵ بهمن ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۱۹۷۶۲۴
رئیس اداره تبلیغات اسلامی زابل گفت: روحانیون با توجه به جایگاهی که در جامعه دارند نقش ارزنده و به سزایی در پیشگیری از انحرافات دارند.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛به نقل از پایگاه خبری اوشیدا؛ حجت الاسلام و المسلمین محسن عارفی در کارگاه آموزشی تخصصی ائمه جماعات مساجد زابل که با حضور ائمه جماعات و روحانیون منطقه سیستان در محل دادگستری و با حضور دادستان زابل با موضوع نقش روحانیون در پیشگیری از آسیب های اجتماعی برگزار شد، عنوان کرد: جایگاه روحانیون در بین اقشار مختلف جامعه بسیار خوب است بنابراین می توانند تاثیر به سزایی در کاهش انحرافات و بزهکاری ها و ارتقا رشد جامعه شوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
رئیس اداره تبلیغات اسلامی زابل خاطرنشان کرد: روحانیون وائمه جماعات به عنوان پیشانی انقلاب باید در تراز انقلاب باشند و با رصد هرگونه انحرافی درجامعه به فکر مقابله و پیشگیری آن باشند.
درادامه جلسه دادستان شهرستان زابل با بیان اهم آسیب های اجتماعی منطقه اظهار کرد: اعتیاد، بزهکاری، طلاق عاطفی و حقیقی، فرهنگ های غلط اخلاقی و اجتماعی از مهمترین آسیب های اجتماعی به شمار می روند که باید با فرهنگ سازی در کنار اقدامات اجرائی و قانونی با آنها مقابله کرد.
محمد سرگزی افزود: یکی دیگر از آسیب های اجتماعی سوءمدیریت وبی برنامگی برخی مدیران درمنطقه است که در فضای عدم اطلاع رسانی و ارتباط مردم، در امنیت شغلی به سر می برند و دغدغه خدمت مجاهدانه و خالصانه را ندارند که این خود هزینه سنگینی برای نظام و رهبری خواهد داشت.
وی خاطر نشان کرد: روحانیون و ائمه جماعات به عنوان امید جامعه و مطالبه گر حقوق مردم باید مشکلات را رصد و به دور از تعارف و مماشات ضعف ها و نارسایی ها را گوشزد کنند.
دادستان شهرستان زابل فساد و تبعیض در برخی دستگاهها را منشا بسیاری از آسیب های اجتماعی معرفی و تاکید کرد: تک تک آحاد جامعه به ویژه روحانیون باید آتش به اختیار امر به معروف و نهی ازمنکر در جهت اصلاح امور انجام دهند.
انتهای پیام
منبع: دانا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۱۹۷۶۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
برای آموزش و پرورشی که سرپا نیست
مجتبی مرادی؛ حکومت‌ها اگر بتوانند از سلاح و موشک و بمب دست بردارند، از آموزش و پرورش نمی‌توانند صرف‌نظر کنند، چون ایده‌ها، الگو‌ها و مدل‌هایی از کمونیستی‌ترین وضع تا سکولاریسم و لیبرال دموکراسی و اسلام دارند که با قوای نظامی امکان نهادینه‌کردنِ آنها وجود ندارد، پس ناگزیرند روی قوای ذهنی کار کنند تا نظام حکومتی و بلکه اجتماعی‌شان از هم نپاشد و نسل‌های بعدی همچنان به نظم مطلوب و برساخته‌ی حکومت پایبند باشند. از همین روست که گزینه‌ی آموزش اجباری در بسیاری از ممالک هست، حال آن که سربازی اجباری نیست.
انصاف این است که جمهوری اسلامی ایران اصلِ سیِ قانونِ اساسی‌اش را که رایگان بودنِ آموزش و پرورش است مراعات کرده، به علاوه تغییرات پی‌در‌پی نظامِ آموزشی، فارغ از آثار و نتایجش، خود گواه دیگری بر اهمیتِ آن و دغدغه‌ی نظام است.
امروز دیگر با یک حسابِ سرانگشتی معلوم می‌شود که دخل و خرج این سازمان عریض و طویل با هم نمی‌خواند و فقط با تقسیم رقمِ بودجه بر کارکنانش مشخص می‌شود هشت‌اش گروِ نه است. هزینه‌ی مدرسه‌سازی و نگه‌داری ساختمان‌ها و مراکزِ آموزشی خود قوز بالا قوز است. تجهیز مدارس به ضروریات روز گاهی به خیالبافی می‌ماند وقتی هنوز مدارسِ کپری داریم.
اگر تحریم‌ها برداشته شود و نفتِ ۱۵۰ دلاری بفروشند و دستِ دولت و حاکمیت پر باشد، می‌تواند به آزمون و خطاهایِ آموزشی پرورشی ادامه دهد که به احتمالِ زیاد کم‌ترین عوارضِ آن حیف و میلِ بیت‌المال خواهد بود، همین الان آمار‌های رسمی از افتِ شدیدِ تحصیلی و عدمِ رغبت در دانش‌آموز و احتمالا معلم حکایت دارد.
دو چیز ثابت است:
۱. نظام در زمینه‌ی آموزش و پرورش دغدغه دارد.
۲. به هیچ وجه آن را رها نمی‌کند.
دو چیز روشن است:
۱. آموزش و پرورش اگرچه نمرده است، اما سرپا هم نیست.
۲. آموزش مثل هر امر دیگری متناسب با عصر و زمانه‌اش تغییر می‌کند و ابعاد و وجوهِ تازه‌ای می‌یابد.
پیشنهادها:
۱. آموزش مقطع ابتدایی اجباری شود، هزینه‌های آن تمام و کمال به عهده‌ی دولت باشد.
۲. نصفِ هزینه‌ی تحصیل در مقطع راهنمایی از خانواده‌ها گرفته شود و نصفِ دیگر را دولت تأمین کند.
۳. هفتاد درصد هزینه‌ی تحصیل در مقطع متوسطه را والدین و سی درصد دیگر را دولت بپردازد.
۴. نظامِ تربیت‌معلم، مثلِ دانش‌سراها، بعد از مقطع راهنمایی با جدیت احیا و فعال شود.
۵. دانش‌آموزان پس از پایانِ مقطع راهنمایی و با نظارت دولت جذبِ کارگاه‌ها، کارخانه‌ها و مراکزِ تولیدی شوند تا هم ضمن کارآموزی و کارورزی پس از چهار سال نیروی تخصصی کار آماده باشد. بیمه و حقوق حداقلی هم ضروری است.
۶. معافیت‌ها و مشوق‌های مالیاتی و سرمایه‌گذاری برای بخش خصوصی در نظر گرفته شود تا به تدریج و در حالت ایده‌آل نیمی از امر آموزش را عهده‌دار شود. مدارسِ خصوصی یکی از مهمترین ابزار‌های ارتقای آموزش و کاستنِ از بار دولت است.
۷. با فعال شدن بخشِ خصوصی ماجرایی تحتِ عنوان خیرین مدرسه‌ساز و ساختمان‌سازی‌های بیهوده متوقف شده، کمک‌های داوطلبانه‌ی مردمی مستقیما به خزانه‌ی آن برسد.
۸. مدرک‌گرایی که آفت و ضد ارزش است برچیده شده، دانشگاه‌های دولتی به حداقل ممکن برسد (مثلا حداکثر بیست دانشگاه) و بقیه‌ی آموزش عالی به بخش خصوصی سپرده شود تا افراد با هزینه‌ی شخصی و در صورت تمایل در آن مراکز ادامه تحصیل دهند.
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟