منع ازدواج‌دختران زیر ۱۸ سال، مبارزه‌با عرف نیست؟
تاریخ انتشار: ۲۵ بهمن ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۲۰۵۶۴۹
به گزارش جهان نيوز؛ ادعای موافقان طرح منع ازدواج دختران زیر 18 سال این است که این دختران مجبور به ازدواج با مردان مسن می‌شوند. و این ادعا بر خلاف آمارهای رسمی کشور است. آیا برای حل یک مشکل نادر، نیازی به وضع قانون کلی است؟
مدتی است موضوع ممنوعیت ازدواج دختران زیر 18 سال به طرق مختلف و توسط نهادهای گوناگون پیگیری می‌شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
هم‌چنین در اسفند 1395 لایحه‌ای توسط معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری تحت عنوان «لایحه جامع تأمین امنیت زنان در برابر خشونت» تدوین و برای بررسی‌های حقوقی به قوه قضاییه تحویل داده شد تا در صورت تائید، در مجلس به رأی گذاشته شود. به گفته شهیندخت مولاوردی، دستیار ویژه رئیس‌جمهور در امور حقوق شهروندی این لایحه بعد از سه سال بازنویسی، اکنون برای تصویب در اختیار مجلس قرارگرفته است. در ماده 4 قسمت هـ و ماده 5 قسمت 1 این لایحه ازدواج دختران زیر 18 ممنوع و مصداق خشونت علیه زنان معرفی‌شده و بسته به شرایط برای آن مجازات 6 ماه تا 5 سال حبس در نظر گرفته شده است.
یکی از اهداف اصلی تدوین‌کنندگان طرح ممنوعیت ازدواج دختران زیر 18 سال، جلوگیری از ازدواج دختران جوان با مردان مسن است که عمدتاً به اجبار و به دلیل مشکلات اقتصادی و فرهنگی رخ می‌دهد و غالباً موجب ظلم به دختر می‌شود. هم‌چنین مدافعان این طرح ادعا می‌کنند اکثر ازدواج‌های دختران زیر 18 سال از همین قبیل است. طیبه سیاوشی، عضو فراکسیون زنان مجلس گفت: «ازدواج دختری نوجوان با پیرمردی 60 ساله از نظر قانون چه معنایی دارد؟ جز این است که خانواده به خاطر فقر راضی به ازدواج دخترشان می‌شوند؟ تمام تلاش ما این است که جلوی چنین ازدواج‌هایی را بگیریم. در کنار این‌گونه ازدواج‌ها، هستند کسانی که در شرایطی کاملاً ایده آل دختر خود را در سن 15 سالگی به عقد پسری 20 ساله درمی‌آورند و دخترشان در رفاه و آسایش کامل ادامه تحصیل هم می‌دهد، این‌گونه ازدواج‌ها را می‌توان به‌عنوان یک استثنا پذیرفت.»
بررسی آماری ازدواج‌های دختران زیر 18 سال
حال لازم است بررسی شود که آیا واقعاً اکثر دختران زیر 18 سال با مردان مسن ازدواج می‌کنند و ازدواج با مردان در گروه سنی متناسب با خودشان استثناء محسوب می‌شود یا واقعیت چیز دیگری است؟ بر اساس آمار های رسمی کشور دررابطه با سن ازدواج دختران از سال 83 تاکنون ازدواج دختران 15 تا 19 سال با پسران 20 تا 24 سال بین گروه‌های سنی مختلف ازدواج، بیشترین تعداد را داشته است. درواقع ازدواج در این سن برای دختران یک الگوی رایج عرفی در جامعه ایرانی است.
از طرفی تعداد ازدواج‌های دختران زیر 19 سال با مردان بالای 40 سال بسیار محدود است و طبق جدول 1، درصد بسیار کمی از کل ازدواج‌های دختران زیر 19 سال را تشکیل می‌دهد. برای مثال در 9ماه اول سال 95، تنها 0.24 درصد از ازدواج‌های دختران زیر 19 سال با مردان بالای 40 سال بوده است.
جدول 1 – آمار ازدواج‌های دختران زیر 19 سال (منبع: دفتر آمار و اطلاعات جمعیتی و مهاجرت سازمان ثبت احوال)
برای حل یک مشکل بسیار نادر نباید قانون کلی وضع کرد!
منطق حکم می‌کند قوانین طوری طراحی شود که مصالح طیف گسترده‌ای از افراد جامعه را تأمین کند. نباید یک مشکل نادر (ازدواج دختران جوان با مردان مسن) را به‌کل جامعه تعمیم داد و برای جلوگیری از آن قانونی برای کل جامعه تصویب کرد. درواقع وضع قانون برای منع ازدواج دختران زیر 18 سال، برای تعداد زیادی از افراد جامعه (دختران 15 تا 18 سال و پسران 20 تا 24 سال) که طبق یک الگوی رایج عرفی اقدام به ازدواج می‌کنند، محدودیت ایجاد می‌کند و درعین‌حال، مشخص نیست چقدر بتواند از معدود ازدواج‌های دختران زیر 18 سال با مردان مسن جلوگیری کند؛ چون در صورت منع قانونی، بازهم ممکن است این ازدواج‌ها به‌صورت غیررسمی صورت بگیرد و تنها پیامد آن محرومیت دختر از حقوق قانونی خود (مثل مهریه، نفقه، حق طلاق در صورت نقض شروط ضمن عقد و...) باشد.
در پایان باید پرسید چرا موافقان طرح منع ازدواج زیر 18 سال سعی دارند با بزرگنمایی آمار ازدواج دختران جوان با مردان مسن، وضع این قانون را موجه و مفید جلوه دهند؟ آیا به پیامدهای وضع چنین قانونی که مخالف با عرف جامعه است و برای عده بسیار زیادی از دختران و پسران در سن ازدواج محدودیت ایجاد می‌کند، فکر شده است؟
منبع: فارس
منبع: جهان نيوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jahannews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جهان نيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۲۰۵۶۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آمار بالای بازماندگی از تحصیل در نوجوانان / ۷۰ درصد در دهک یک تا پنج قراردارند
به گزارش خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز، اصطلاح بازماندگی از تحصیل برای گروه سنی بین ۶ تا ۱۷ سال به کار می‌رود که یا هرگز به مدرسه نرفته‌اند یعنی در زمان ساعات کار مدارس، خارج از مدارس هستند و به هر دلیل وارد چرخه آموزش نشده‌اند. تفاوت بازماندگی و ترک تحصیل در این است که در ترک تحصیل افراد خودخواسته از چرخه آموزش خارج می‌شوند.
افزایش ۲ درصدی در سال ۱۴۰۲ در مقایسه با ۱۴۰۱آمار منتشر شده در گزارش مرکز آمار ایران که به بررسی شاخص‌های اجتماعی پرداخته است، نشان می‌دهد که در سال تحصیلی گذشته (۱۴۰۱-۱۴۰۲) در مقاطع تحصیلی مختلف ۹۲۹ هزار و ۷۹۸ نفر از تحصیل بازماندند.
مرکز پژوهش‌های مجلس هم پیش از این آمار بازماندگی از تحصیلی در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ را ۹۱۱ هزار و ۲۷۲ نفر اعلام کرده بود. بر این اساس، آمار بازماندگی از تحصیل در سال تحصیلی گذشته نسبت به سال قبل از آن، حدود ۲ درصد افزایش داشته است.
بازماندگی از تحصیل در نوجوانان بیشتر استبررسی آمار بازماندگی از تحصیل در ۲ سال اخیر نشان می‌دهد که بیشترین بازماندگی از تحصیل بیش از آنکه در کودکان باشد، در میان نوجوانان است. در واقع بیشترین تعداد بازماندگان از تحصیل در گروه سنی ۱۵ تا ۱۷ سال قرار دارند.
بازماندگی از تحصیل در دختران ۱۲ تا ۱۴ ساله بیش از پسراندر سنین ۱۲ تا ۱۴ سال آمار ترک تحصیل دختران در هر ۲ سال مورد بررسی بیشتر از پسران است اما در سنین ۶ تا ۱۱ سال و ۱۵ تا ۱۷ سال تعداد پسران بازمانده از تحصیل بیشتر است.
افزایش آمار بازماندگی از تحصیل در میان پسراندر مجموع تعداد پسران بازمانده از تحصیل در هر ۲ سال مورد بررسی بیش از دختران است و در سال ۱۴۰۰-۱۴۰۱ تعداد پسران بازمانده ۴۶۱ هزار و ۳۱۷ نفر و تعداد دختران ۴۴۹ هزار و ۹۵۵ نفر بود. در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۲ این تعداد در مورد پسران به ۴۸۹ هزار و ۵۷۴ نفر و تعداد دختران به ۴۴۰ هزار و ۵۲۸ نفر رسید به این معنا که آمار بازماندگی از تحصیل در میان پسران در سال ۱۴۰۲ در مقایسه با سال قبل افزایش داشته اما تعداد دختران بازمانده کاهش یافته است.
| سال | گروه سنی | مجموع آمار بازماندگان | جنسیت | آمار بازماندگان به تفکیک | |
| ۱۴۰۱ | ۱۱-۶ | ۱۸۵۸۱۳ | پسر | ۱۰۰۷۸۴ | |
| دختر | ۸۵۰۲۹ | ||||
| ۱۴-۱۲ | ۱۸۹۵۳۴ | پسر | ۸۸۵۴۵ | ||
| دختر | ۱۰۰۹۸۹ | ||||
| ۱۷-۱۵ | ۵۳۵۹۲۵ | پسر | ۲۷۱۹۸۸ | ||
| دختر | ۲۶۳۹۳۷ | ||||
| ۱۴۰۲ | ۱۱-۶ | ۱۷۵۱۱۴ | پسر | ۹۶۲۰۲ | |
| دختر | ۷۸۹۱۲ | ||||
| ۱۴-۱۲ | ۱۹۷۶۹۰ | پسر | ۹۸۲۷۱ | ||
| دختر | ۹۹۷۲۳ | ||||
| ۱۷-۱۵ | ۵۵۶۹۹۴ | پسر | ۲۹۵۱۰۱ | ||
| دختر | ۲۶۱۸۹۳ |
آمار بازماندگی به تفکیک پسر و دختر در هر استان به صورت مجزا برای سال ۱۴۰۰-۱۴۰۱ و ۱۴۰۱-۱۴۰۲ در دسترس نیست اما گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس نشان می‌دهد که بیشترین بازماندگی از تحصیل بین سال‌های ۱۳۹۳ تا ۱۴۰۱ به ترتیب مربوط به استان‌های سیستان و بلوچستان، خراسان رضوی، تهران، خوزستان و آذربایجان غربی است.
۷۰ درصد از کودکان بازمانده از تحصیل در دهک یک تا پنج قراردارندبراساس گزارش وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، ۷۰ درصد از کودکان بازمانده از تحصیل در دهک یک تا پنج قراردارند و از این میان دهک دوم با ۲۲ درصد بیشترین سهم را به خود اختصاص داده است. در این گزارش آمده که سیستان و بلوچستان با ۱۶/۷۳ درصد بیشترین نرخ فقر را در میان کودکان بازمانده دارد و یزد با ۲۰/۲۲ درصد کمترین درصد را به خود اختصاص داده است.
احتمال بازماندن از تحصیل در دختران روستایی بیش از پسرانبرمبنای سرشماری سال ۱۳۹۵ بررسی بازماندگی از تحصیل در سنین مختلف به تفکیک شهر و روستا چند نکته مهم را نشان می‌دهد. تفاوت چندانی در سنین کودکی یا به عبارت دیگر در مقطع ابتدایی (سنین کمتر از ۱۲ سال) در بازماندن از تحصیلِ دختران و پسران چه در شهر و چه در روستا وجود ندارد اما در سنین نوجوانی و مقطع متوسطه (سنین بیش از ۱۲ سال) بازماندگی از تحصیل در میان دختران و پسران شهری و روستایی با افزایش سن، افزایش پیدا می‌کند اما شدت این افزایش در گروه‌های مختلف متفاوت است. بازماندگی از تحصیل در سنین نوجوانی در میان دختران در مقایسه با پسران و در جمعیت روستایی در مقایسه با جمعیت شهری با شدت بیشتری افزایش پیدا می‌کند. به عبارتی احتمال بازماندن از تحصیل در دختران روستایی بیش از پسران است.
بررسی پراکندگی جغرافیای بازماندگی از تحصیل در میان کودکان ۷ تا ۱۶ سال به تفکیک دختر و پسر و همینطور شهر و روستا نشان از تمرکز بیشتر این پدیده در برخی از مناطق کشور دارد. بررسی نقشه‌های بازماندگی از تحصیل نشان می‌دهد که بازماندگی از تحصیلِ «دختر روستایی» به صورت کلی در جنوب شرقی، غرب، شمال غربی و تا اندازه‌ای در شمال شرقی بیشتر از سایر نقاط کشور است. بازماندگی از تحصیلِ «دختر شهری» به صورت کلی در جنوب شرقی بیشتر از سایر نقاط کشور است. بازماندگی از تحصیلِ «پسر روستایی» به صورت کلی در جنوب شرقی و تا اندازه‌ای در غرب، شمال غربی و بعد شمال شرقی بیشتر از سایر نقاط کشور است. بازماندگی از تحصیلِ «پسر شهری» به صورت کلی در جنوب شرقی و تا اندازه‌ای در شمال غربی و بعد شمال شرقی بیشتر از سایر نقاط کشور است. در مجموع بازماندگی از تحصیل در روستا بیش از شهر به چشم میخورد.
در هر یک از موارد بالا، ۱۰ شهرستان دارای بیشترین بازماندگی از تحصیل در میان کودکان ۷ تا ۱۶ سال در جداول زیر آمده است:
| شهرستان | استان | جمعیت محصل | جمعیت کل | بازمانده از تحصیل | درصد | |
| ۱ | زاهدان | سیستان و بلوچستان | ۶,۱۴۵ | ۹,۶۱۷ | ۳,۴۷۲ | ۳۶% |
| ۲ | سرباز | سیستان و بلوچستان | ۱۱,۶۱۱ | ۱۷,۷۸۸ | ۶,۱۷۷ | ۳۵% |
| ۳ | چابهار | سیستان و بلوچستان | ۱۲,۵۴۹ | ۱۹,۱۹۰ | ۶,۶۴۱ | ۳۵% |
| ۴ | کنارک | سیستان و بلوچستان | ۳,۷۷۲ | ۵,۷۵۹ | ۱,۹۸۷ | ۳۵% |
| ۵ | چالدران | آذربایجان غربی | ۱,۵۲۳ | ۲,۲۹۴ | ۷۷۱ | ۳۴% |
| ۶ | راز و جرگلان | خراسان شمالی | ۳,۹۲۴ | ۵,۵۵۱ | ۱,۶۲۷ | ۲۹% |
| ۷ | هویزه | خوزستان | ۱,۰۴۳ | ۱,۴۶۷ | ۴۲۴ | ۲۹% |
| ۸ | تایباد | خراسان رضوی | ۲,۸۴۰ | ۳,۹۷۳ | ۱,۱۳۳ | ۲۹% |
| ۹ | بانه | کردستان | ۲,۴۴۶ | ۳,۴۱۸ | ۹۷۲ | ۲۸% |
| ۱۰ | ماکو | آذربایجان غربی | ۲,۵۱۳ | ۳,۴۸۸ | ۹۷۵ | ۲۸% |
به گزارش ایسکانیوز، یکی از ضعف‌های آماری در این حوزه نبود آمار دقیق از کودکان دارای معلولیت است چراکه ممکن است این مورد هم منجر به بازماندگی از تحصیل شود اما در مجموع آمارها نشان می‌دهند که بازماندگی از تحصیل در ۲ سال اخیر اگرچه با شیب کم اما افزایش داشته است که باید بررسی شود که چرا سیاست‌گذاری درستی در راستای کاهش آمار صورت نگرفته است.
در مجموع آمار بالای بازماندگی در استان‌های محروم و روستاها حکایت از این دارد که فقر و بی‌عدالتی آموزشی نقش مهمی در بازماندن از تحصیل دارند. از جهتی شدت بازماندگی از تحصیل در دختران روستایی در مقایسه با پسران این فرضیه را مطرح می‌کند که احتمالا به دلیل کمبود مدارس دخترانه متوسطه در روستاها و دشواری رفت و آمد به روستاهای اطراف باعث شده تا این موضوع در دختران روستایی بیش از پسران باشد.
انتهای پیام /
مدارس شرق کرمان چهارشنبه غیرحضوری شد