به نقل از «رویداد24»

حذف سینماگران جوان و مستقل از جشنواره فجر امسال/ آه از این قاتل اهلی!

تاریخ انتشار: ۲۵ بهمن ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۲۰۵۹۴۹

رویداد۲۴-یکی از دوستان فیلمساز از شبکه سه و دو تلویزیون شکایت به خدا می‌برد، فیلمسازان مستقل و جوان زیادی هم در این مملکت هستند که از دست مدیران سینمایی شکایت به خدا می برند، اما هیچ تریبونی ندارند تا رسانه ای کنند. نهال موسوی - در تمام جهان يکي از مهمترين راه‌های معرفي فيلمسازان جوان(علي الخصوص فيلم اولي) و مستقل حضور در جشنواره ها است، و در جشنواره هاي داخلي کشور خودشان اين تمهيد براي آنها مهياتر است، تا خون جواني به سينماي کشور تزريق شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در کشور خودمان هم اين مهم مسبوق به سابقه است مانند آیدا پناهنده "ناهید" ، نيما جاويدي "ملبورن"، سعيد روستايي"ابد و يک روز" ، محمد حسين مهدويان "ايستاده در غبار"، و...

در جشنواره فجر دوره 32 (سال 1392) تعداد فیلم‌های بخش نگاه نو(فیلم اولی) 19 فیلم است از میان آنها "ملبورن"، "چند متر مکعب عشق" و "سیزده" در جشنواره معتبر دنیا به نمایش در می آیند و جایزه ها می گیرند. در همین دوره 22 فیلم برای بخش رقابت مستند انتخاب شده اند.

در جشنواره فجر 33 (سال 1393) تعداد فیلم‌های بخش نگاه نو(فیلم اولی) 11 فیلم است ولی بخش هنر و تجربه هم اضافه شده که در آنجا هم 12 فیلم به رقابت می پردازند، از هر دو بخش فیلمهای "احتمال باران اسیدی" ، "بدون مرز"، "جامه‌دران" ، "چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت" ، "در دنیای تو ساعت چند است" ، "روز مبادا" و "ناهید" مطرح شده و در جشنواره های جهانی می درخشند.
در همین سال 11 فیلم مستند حضور دارد که فیلمهای "آتلان" و "من می خواهم شاه بشم" نیازی به معرفی ندارند.

در جشنواره فجر 34 (سال 1394) یازده فیلم در بخش "نگاه نو" است و 11 فیلم در "هنر و تجربه" که از میان این 22 فیلم "ابد و یک روز" ، " ایستاده در غبار" ، "برادرم خسرو" ، "خانه ای در خیابان 41" ، "ممیرو" ، "یک شهروند کاملا معمولی" و "من" مورد توجه داخل و خارج قرار می گیرند.
11 فیلم مستند هم حضور دارد و "رویاهای دم صبح" یکی از درخشانترین مستندهای سالهای اخیر تقریبا جشنواره ای در دنیا باقی نگذاشت که در آن حضور نیابد.

در جشنواره فجر 35 (سال 1395) کمی قوانین تغییر کرد و فیلم اولی‌های انتخاب شده با بخش "سودای سیمرغ" همگی در یک بخش بودند و برای هنر و تجربه هم دو فیلم انتخاب شد. اما در واقع هر دو فیلم هنر و تجربه هم فیلم اولی بودند و مجموعا 10 فیلم اولی داشتیم. که در میان آنها "ائو(خانه)" ، " کوپال" ، "خوب، بد، جلف" و "ویلایی‌ها" مورد استقبال بیشتر قرار می گیرند.
در بخش مستند 11 فیلم همچنان به رقابت می پردازند. "صفر تا سکو" ، "آوانتاژ" ، "رئیس‌الوزراء" و "بزم رزم" مورد توجه قرار می گیرند.

حال می رسیم به امسال، جشنواره فجر 36 (سال 1396) که با استدلال ارتقا کیفیت و صرفه جویی اقتصادی و ... ناگهان تعداد فیلم‌های "نگاه نو"(فیلم اولی) از حداقل 10 فیلم به 3 فیلم کاهش پیدا کرد، بخش فیلم‌های "هنر و تجربه" حذف شد! و سهم سینمای مستند ایران فقط 2 فیلم بود. از طرفی دیگر همه فیلمها یعنی 22 فیلم داستانی(با سه فیلم اولی)، 2 فیلم مستند و 1 فیلم انیمیشن همگی با هم داوری می‌شود!

هیچ کس هم جوابگو نبود و نیست که چگونه می توان فیلم‌های "داستانی" ، "انیمیشن" و "مستند" را در یک بخش با هم داوری کرد؟ مثلا در بخش فیلمبرداری، مستندی مانند (زنانی با گوشواره های باروتی) که فیلمبردار در خط مقدم نبرد با داعش است اصلا قابل داوری با فیلم‌های داستانی است؟ یا برای انتخاب بهترین بازیگر انیمیشن و داستانی باید چه معیاری در نظر گرفت؟

در همه جشنواره های دنیا بخش داستانی بلند، بخش مستند و بخش سینمای انیمیشن از هم تفکیک شده و در هر بخش بهترین فیلم، کارگردانی و... انتخاب می‌شود. غیر از یکی، دو مورد استثنا - که به دلایل غیر سینمایی این اتفاق افتاده - معمولا وقتی جایزه می دهند جایزه ویژه هیئت داوران(یا دستاورد هنری) است که به انیمیشن یا مستند تعلق می گیرد یا جایزه بهترین فیلم از نگاه تماشاگران خواهد بود.

کار به جایی می رسد که آرزو کنیم ای کاش مدیران - جشنواره ما! - دوباره چرخ را اختراع می کردند، چون برای مرکب سینمای ایران به هیچ چرخی اعتقاد ندارند و راه حلشان فقط سینه خیز و عقب گرد است.

بخش نگاه نو(فیلم اولی‌ها) که یکی از شریان‌های اصلی ورود جوانان به سینماست تقریبا کامل حذف می شود و فقط 3 فیلم در کنار 18 فیلم دیگر قرار می گیرد، دیگر بخش مجزا ندارد، یعنی از 11 فیلم می شود 3 فیلم . چرا؟

بخش "هنر و تجربه" که فیلمسازان جوان و مستقل برای رهایی از بوروکراسی اداری ارشاد و انحصارطلبی صنفی بعضی از اصناف خانه سینما به آن پناه می آوردند، سالانه حدود 80 فیلم تولید می شود (تقریبا معادل تولیدات سینمای حرفه ای) که با هماهنگی شورای سیاست گذاری "گروه هنر وتجربه" حدود 10 فیلم برای رقابت انتخاب می شد، این روزنه امید را هم بستند، سال قبل به 2 فیلم رسید و امسال کاملا حذف می شود. چرا؟

هر اندازه هم خوشبین باشیم نمی توان نادیده گرفتن فیلمسازان جوان و مستقل را در این دوره انکار کرد. فيلمسازانی که از مناسبات قدرت و ثروت دور هستند، با هر بدبختي شده بودجه اي فراهم مي کنند، تا فيلم بسازند و تنها جايي که مي توانند آنرا عرضه کنند جشنواره فجر است تا بلکه از این راه فيلم شناخته شود و امکان مطرح شدن بدست آورد، و نهایتا زمینه ورود به عرصه سینمای حرفه ای باشد.

این ورود به جریان فیلمسازی حرفه ای نه فقط برای یک فیلمساز یا تهیه کننده بلکه برای گروه سینماگران همراه آنها هم صدق دارد، زیرا که این گروه جوان هم معمولا فقط با انگیزه و عشق سینما در این فیلم‌ها کار می کنند و درآمد مالی چندانی برای آنها ندارد، آنها هم می خواهند نتیجه زحماتشان دیده شود.

حال نتیجه تصمیمات مدیران جشنواره فجر:

در جشنواره فجر امسال از بين 92 کانديد اعلام شده کسب سيمرغ بخشهاي مختلف سهم فيلم اولي‌ها فقط 3 کانديد بوده: 1- رعنا اميني براي طراحي لباس"خجالت نکش" 2- رضا عطاران براي بازيگر نقش اول مرد "مصادره" و شبنم مقدمي براي بازيگر نقش اول زن "خجالت نکش" که هرکدام از اين کانديدها هم ليست بلندي از فعاليت در رشته خودشان دارند.

تنها اسم جواني که در بين تمامي کانديدها وجود دارد نويد پور فرج بازيگر فيلم "مغزهاي کوچک زنگ زده" است، که در اولين فيلم سينمايي که بازي کرده کانديد هم شده است.

سه فیلم اولی که انتخاب شده است : "امیر" نیما اقلیما ، "خجالت نکش" مقصود جباری و "مصادره" مهران احمدی که نیما اقلیما تجربه اولش برای ورود به سینمای حرفه ایست ولی مهران احمدی و مقصود جباری اگرچه هر دو فیلم اولشان را ساخته اند اما سالهای سال است که در سینما مشغولند و موی سپید کرده اند.(مهران احمدی، بازیگر معروف) و (مقصود جباری، فیلمنامه نویس "لیلی با من است" کمال تبریزی)

به دو فیلم سینمای مستند هیچ جایزه ای نمی دهند.

تنها فیلم انیمیشن که آنهم از تولیدات جوانان سینمای انیمیشن است را کاملا نادیده می گیرند.

در جشنواره‌ها معمولا از حضور بازيگران کودک و خردسال در فیلم‌ها استقبال مي کنند، با وجود بازيگران خردسال و کودک در فيلمهاي "بمب، يک عاشقانه" ، "کامیون" ، "اتاق تاريک" و " کار کثيف" که همگي در نقش هايشان عالي ظاهر شده بودند، نه داوران و نه دبير جشنواره هيچ توجهي نشان نداند، حتي دریغ از يک تقدير ساده.

آینده سینمای ایران را همین جوانان فیلم اولی و مستقل خواهند ساخت و این رویکرد بی برنامه و خلق الساعه مدیران سازمان سینمایی و جشنواره فجر نشان داد که به حذف چه بخش مهمی از سینمای ایران دست زده اند و حاصل جشنواره فجر 36 سیلی از اعتراض، یأس و نامیدی این جوانان است.

یکی از دوستان فیلمساز از شبکه سه و دو تلویزیون شکایت به خدا می‌برد، قطعا فیلمسازان مستقل و جوان زیادی در این مملکت هستند که از دست مدیران سینمایی شکایت به خدا می برند اما هیچ تریبونی ندارند تا رسانه ای کنند و فقط در دل خود می سوزند و می سازند. 

درست است که رئیس سازمان سینمایی در نطق اختتامیه نوید برگزاری جشنواره ای جدید برای "فیلم اولی‌ها" داد اما با نگاه واقع بینانه‌ تا کنون متاسفانه اقدامات دولت دوازدهم (دولت تدبیر و امید!) در زمینه سینما دور از تدبیر و نامید کننده است.

منبع: رویداد24

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.rouydad24.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «رویداد24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۲۰۵۹۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تجربه حضور «رویاباف و قاضی» در کانادا/ ماجرای خانم قاضی چیست؟

حسام اسلامی که این روزها برای نمایش مستند تازه‌اش «رویاباف و قاضی» به تورنتوی کانادا رفته تا فیلمش را روی پرده و همراه با تماشاگران جشنواره «هات‌داکس» ببیند، درباره ایده اولیه این مستند به خبرنگار مهر گفت: برای من موضوع حفاری و جستجوی اجناس باارزش قدیمی جذاب بود. در مراحل تحقیق، متوجه شدم مازندران، به طور ویژه سوادکوه یکی از بالاترین آمار قضایی مربوط به حفاری های غیرمجاز را دارد. این پرونده‌ها، فقط به حفاری ختم نمی‌شود، گاهی جرایم دیگر مثل قتل هم در این مسیر رخ می‌دهد یا ریزش چاه یا محل حفاری، باعث مرگ جستجوگر و حفار شده است. درگیری‌های بین حفارها هم خودش ماجرایی است. این پرونده‌ها و این حفاری‌ها، ایده ساخت «رویاباف و قاضی» شد.

این کارگردان در بخش دیگری از صحبت‌هایش با اشاره به نقش پررنگ طبیعت در فیلم گفت: لوکیشن آن منطقه با طبیعت بکر و چشم نواز، بخش دیگری از جذابیت این ماجرا برای من بود. حفاری، گاهی در شهر یا منطقه مسکونی رخ می‌دهد، گاهی در دل طبیعت. طبیعت در چنین حفاری‌هایی یک شخصیت است و هویت دارد. طبیعت با دادن نشانه‌های اغلب مبهم، حفارها را گمراه، ترغیب یا سردرگم می‌کند. افرادی که در طبیعت دنبال گنج می‌گردند، هر سنگ، شی یا درختی برایشان معنا دارد و فکر می‌کنند، اینها نشانه هستند و باید بهشان توجه کرد.

اسلامی در پاسخ به این سوال که «رویاباف و قاضی» درباره مردم و رویاهایشان است، گفت: ما درباره یک موقعیت انسانی صحبت می‌کنیم که ریشه‌ای دیرینه و تاریخی دارد. ما تمدنی باستانی داریم، این رویا و تمایل، برای دستیابی به گنج و میراث و ثروت گذشتگان در بسیاری از ما وجود داشته است. در ادبیات کلاسیک ما، داستان‌های بسیاری با این مضمون وجود دارد. وقتی درباره امروز حرف می زنیم، این تمایل و رویا، تشدید می‌شود. هر چه شرایط اقتصادی سخت‌تر می‌شود، گرایش به این رویا بیشتر می‌شود. مردم فکر می‌کنند، روی زمین نمی‌شود به این خواسته رسید اما زیر زمین می‌شود، آن را دنبال کرد.

کارگردان مستند «پروژه ازدواج» درباره شخصیت خانم قاضی در مستند «رویاباف و قاضی» گفت: من نمی‌دانستم در سیستم قضایی، قاضی خانم داریم. مجوزهای لازم برای فیلمبرداری در منطقه را گرفتیم، روز اول، متوجه شدم قاضی پرونده های میراث فرهنگی یک خانم است. ایشان بسیار مسلط بود، برای اولین بار در طی سال‌های کارم، با چنین شخصیتی مواجه شدم که این قدر مقابل دوربین راحت بود و خیلی سریع، با حضور ما در دفترش، کنار آمد. در یک فضای مردانه و سختگیر قضایی، همه با احترام به خانم قاضی نگاه می‌کردند و ایشان محل رجوع و بسیار دقیق و حرفه‌ای بود. این نکته برایم جذاب بود.

اسلامی با توجه به نمایش مستند «رویاباف و قاضی» در جشنواره‌های «هات‌داکس»، «ایدفا» و «تروفالس» و واکنش تماشاگران به حضور شخصیت قاضی خانم گفت: برای مخاطبان جالب بود که در ایران قاضی خانم فعالیت می‌کند، آنها تحت تاثیر فیلم و این شخصیت بودند. هم مخاطبان ایرانی خارج از کشور و هم تماشاگران خارجی، درباره این شخصیت سوال می‌پرسیدند و یکی از نکات جذاب فیلم، برایشان حضور، اقتدار و تسلط او بر کارش بود. به نظرم، فهم جامعه ایرانی و مسایل اجتماعی آن ساده نیست و با یک جمله و کلمه نمی‌شود درباره رخدادها، شخصیت‌ها و موقعیت‌ها صحبت کرد.

کارگردان «متهمین دایره بیستم» در پایان درباره لحن و فضای فیلم تازه‌اش «رویاباف و قاضی» گفت: یکی از جذابیت‌های فیلم برای تماشاگران در جشنواره‌هایی که «رویاباف و قاضی» در آن روی پرده رفت، لحن طنزآمیز و فضای آن بود. موضوع اجتماعی و حال و هوای شخصیت‌ها جدی و گاه تلخ است، اما فیلم از نظر مخاطبان سرخوش و طنازانه است. لحن طنز فیلم را می‌گرفتند، آن را دوست داشتند و در تمام نمایش‌ها، واکنش نشان می‌دادند. امیدوارم در ایران هم، مخاطب با فیلم ارتباط برقرار کند. «رویاباف و قاضی» پر از حس‌های متفاوت و رنگارنگ است، نه لزوما شکست و تلخی.

مستند «رویاباف و قاضی» فیلم تازه حسام اسلامی، روایتی است از تلاش مردم منطقه سوادکوه برای یافتن گنج. «رویاباف و قاضی» دوشنبه ۱۰ و پنجشنبه ۱۳ اردیبهشت ماه در جشنواره «هات داکس» کانادا روی پرده رفت و از آن استقبال شد.

«رویاباف و قاضی» آبان ۱۴۰۲ در جشنواره «ایدفا» به عنوان تنها فیلم ایرانی تولید شده در ایران، نمایش داده شد، این مستند پس از آن در جشنواره «تروفالس» میسوری آمریکا روی پرده رفت و اکران در «هات داکس» سومین حضور بین‌المللی این مستند است.

این مستند، به زودی در جشنواره ژان روش پاریس و میلینیوم ورشو، نمایش داده خواهد شد.

عوامل مستند «رویاباف و قاضی» عبارتند از کارگردان: حسام اسلامی، فیلمبردار: حامد حسینی سنگری، تدوین: افسانه سالاری، صداگذار: مهرشاد ملکوتی، موسیقی: یونس اسکندری، تهیه‌کننده: حسام اسلامی.

حسام اسلامی، پیشتر مستندهای «محاکمه مصدق»، «پروژه ازدواج»، «متهمین دایره بیستم» و ... را کارگردانی کرده است.

کد خبر 6094478 آروین موذن زاده