حاتمی‌کیا از منتقد تا وابسته!
تاریخ انتشار: ۲۶ بهمن ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۲۰۸۶۰۶
حاتمی‌کیا پیش و بیش از هر چیز «فرزند زمانه» خود بوده است، او همواره سینمایش را به‌جای استانداردهای روشنفکری در معادلات ملموس اجتماعی خود پایه‌گذاری کرده و در همین سطح نیز توقف نداشته است.
به گزارش گروه دیگر رسانه های خبرگزاری دانشجو، روزنامه وطن امروز در یادداشتی از صادق فرامرزی نوشت:
نطق اخیر «ابراهیم حاتمی‌کیا» آنقدر خبر آفرید که ارزش خبری سیمرغ‌های اهدا شده و نشده به کمترین حد ممکن رسید، گو آنکه سخنان او آنقدر تعیین‌کننده خط‌کشی‌ها شد که کمتر کسی دیگر به خود زحمت آن را داد که از چرایی سیمرغ گرفتن عده‌ای و نگرفتن عده‌ای دیگر سخن به زبان آورد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
حاتمی‌کیا پیش و بیش از هر چیز «فرزند زمانه» خود بوده است، او همواره سینمایش را به‌جای استانداردهای روشنفکری در معادلات ملموس اجتماعی خود پایه‌گذاری کرده و در همین سطح نیز توقف نداشته است، دوربین سینمای او روایت «حال» بوده با تلنگری به «آینده». در کارنامه سینمایی او اگر 3 فیلم نخست را که سعی در ارائه تصویری عرفانی (نه انتقادی) از جنگ داشته‌اند، کنار بگذاریم، او راوی داستان‌هایی در زمان حال برای تلنگر به آینده بوده است؛ او حال را با ارزش‌هایی که از گذشته به ارث برده به مقام مقایسه می‌کشاند و هشداری به آینده پیش رو می‌دهد و بر همین اساس نیز طبیعی است که او در عین وفاداری به ارزش‌های انقلابی (به جا مانده از گذشته) لبه تیز انتقادات خود را به سوی آینده نشانه می‌گیرد تا توأمان، رویکردی انتقادی و در عین حال انقلابی را نسبت به سوژه‌های متعدد داشته باشد و این چیزی است که از تغییر و تحولات ارزشی جامعه در مسیر توسعه در «آژانس شیشه‌ای» تا مساله‌ای همچون سقط جنین و آینده مناسبات و ارزش‌های خانوادگی در «دعوت» قابل تماشاست.
پس چنانکه مشهود است او نماینده موجی انتقادی از سینماست که به‌جای کوباندن «وضع نامطلوب موجود» بر سر «ارزش‌های پیشینی»، مسیری معکوس را طی می‌کند و با کوباندن «ارزش‌ها» بر سر «وضع موجود» هشداری نسبت به دوری این دو از یکدیگر می‌دهد. تمام قهرمانان سینمایی او همیشه شورشی را به نمایندگی از ایده‌آل‌های انقلابی نسبت به وضع غیرانقلابی رهبری می‌کنند. آنها نقد می‌کنند، هشدار می‌دهند، حتی گروگان (شاهد) می‌گیرند اما هیچ تیشه‌ای به ریشه گذشته نمی‌زنند. آنها فرزندان «حال» هست و «آینده»ای را تصویر می‌کنند که در آن ارزش‌های به‌جا مانده از «گذشته» روز به روز کمرنگ‌تر می‌شود، نسبت محافظی که به اختیار می‌خواهد حافظ شخصیت نظام باشد با نسبت بادیگاردی که مزدورانه می‌خواهد از جان یک شخص دفاع کند آخرین موردی بود که در سینمای او تصویر شد. حال با در نظر داشتن چنین پیش‌زمینه‌ای نسبت به موقعیت روایتگری ابراهیم حاتمی‌کیا شاید بهتر بتوانیم به ارزیابی علت خروش اخیر او و موج عظیم بازتاب‌هایش بپردازیم. حاتمی‌کیایی که مطلع نطق خود را بر قید «وابسته بودن» می‌گذارد، کارگردانی است با 3 دهه سابقه فیلمسازی در انتقادی‌ترین سطح آن، او همواره به نقد سیستم می‌پرداخته و حالا می‌گوید به وابستگی به این سیستم افتخار می‌کند و این دقیقا همان تناقض پرسش‌برانگیزی است که حاتمی‌کیا را کماکان در قله سینمای ایران نگه داشته است.
او پیشرو جریانی است که نقد می‌کند و حتی گزنده‌ترین زبان را نیز برای این کار انتخاب می‌کند اما نقد را در خدمت بازگرداندن وضع نامطلوب موجود به نظام ارزشی باقیمانده از گذشته (اندیشه‌ها و اصول تغییرناپذیر انقلابی) قرار می‌دهد و بر همین اساس راهی انقلابی-انتقادی را در پیش می‌گیرد که ممیزه او با جریان غربزده سینمای کشور است. اگر آنها نقد می‌کنند، مسیر نقدشان عبور از چیزی است که حاتمی‌کیا را وادار به نقد کردن برای رسیدن به آن می‌کند، آنها نقد می‌کنند تا با پرداختن به وضع موجود ارزش‌ها بی‌اعتبار شوند اما حاتمی‌کیا نقد می‌کند تا وضع موجود را بابت دور شدن از ارزش‌ها بی‌اعتبار جلوه دهد. برای گروهی که وضع موجود را همچون پتکی بر سر ارزش‌ها می‌زنند، «حکومتی» بودن نشانه‌ای از تقید به ارزش‌هاست، پس حتی در دولتی‌ترین فیلم‌های‌شان سعی را بر آن می‌گذارند تا خود را جدا از حکومت معرفی کنند اما برای گروهی که می‌خواهند ارزش‌ها را همچون کاسه آبی بر صورت جامعه مبتلا شده به وضعی نامطلوب بپاشند، «حکومتی» خطاب شدن هرچند با نیت کنایی و مخرب باشد اما منفی جلوه نمی‌کند، چرا که آنان نقد می‌کنند تا حکومت را تقویت کرده باشند.
معلوم نیست که واکنش‌ها به سخنان ابراهیم حاتمی‌کیا تا چه زمانی ادامه پیدا می‌کند و چه تاثیراتی بر روند استقبال مردم نسبت به ساخته آخر او می‌گذارد اما آنچه محل شک نیست، آن است که سخنان اخیر حاتمی‌کیا می‌تواند تقسیم‌بندی موجود اما نامشهود میان منتقدان وضع موجود را شفاف‌تر و روشن‌تر از گذشته کند، آنها که نقد می‌کنند تا ارزش‌های به ارث رسیده از گذشته را تعین ببخشند و آنان که نقد می‌کنند تا دیگر ارزشی از گذشته به ارث نرسد. این تقسیم‌بندی سینمایی را می‌توان به غالب تقسیم‌بندی‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی تعمیم داد تا مشاهده کرد که خاستگاه انتقادی منتقدان موجود چه هست، چرا که دیگر تمام جریانات حاکم بر کشور سعی می‌کنند خود را با انتقادات‌شان اعتبار ببخشند و آنچه می‌تواند ممیزه‌ای میان این جریانات انبوه انتقادی باشد، آن است که خاستگاه مطلوب آنان برای انتقاد در کدام سو است.
منبع: خبرگزاری دانشجو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۲۰۸۶۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بازداشت جاسوس‌های وابسته به آمریکا و رژیم صهیونیستی در یمن
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از خبرگزاری سبأ یمن، یک منبع امنیتی یمنی تاکید کرد: نیروهای امنیتی این کشور موفق شدند با همکاری وزارت دفاع تعدادی جاسوس را در یمن شناسایی و بازداشت کنند.
وی در ادامه افزود: جاسوس‌های بازداشت شده در جلسات بازجویی به اقدامات خود مبنی بر شناسایی مواضع شلیک موشک‌ها و پرواز پهپادها و همچنین مواضع استقرار قایق‌های نیروهای مسلح یمن اعتراف کرده اند.
بر اساس این گزارش، جاسوس‌های بازداشت شده گزارشات خود را به کارفرماها تحت عنوان گروه ۴۰۰ ارائه می‌دادند تا مواضع مذکور از سوی دشمن هدف قرار بگیرند. این افراد مأمور شده بودند عملیات خرابکارانه در خصوص تخریب و به آتش کشیدن تجهیزات نیروهای مسلح یمن انجام دهند.
منبع امنیتی یمنی مذکور اضافه کرد: این جاسوس‌ها همچنین مأموریت داشتند با استفاده از سلاح‌های صدا خفه کن و مواد منفجره دست به ترور برخی شخصیت‌ها بزنند تا بدین وسیله روحیه نیروهای مسلح یمن را در میدان نبرد با دشمن صهیونیستی، آمریکایی و انگلیسی تضعیف کنند.
وی تصریح کرد: جاسوس‌های مذکور برای جاسوسی به نفع آمریکا و رژیم صهیونیستی استخدام شده بودند.
به نظر می‌رسد اینک که دشمنان یمن در میدان نبرد با نیروهای مسلح این کشور به ویژه ممانعت از حملات یمنی‌ها علیه کشتی‌های مرتبط با رژیم صهیونیستی در دریای سرخ ناکام مانده اند دست به دامن جاسوسی و اجرای عملیات خرابکارانه در این کشور شده اند.
کد خبر 6098008
امیدواری ژینولا به کامبک پاری سن ژرمن مقابل دورتموند: آنها از نظر جسمانی، تکنیکی و تاکتیکی آماده هستند