۱۰ نکته حیاتی که درباره آنفولانزای مرغی نمیدانید
تاریخ انتشار: ۲۸ بهمن ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۲۳۷۴۴۱
از یاد نبرید به هیچ عنوان پرنده مرده را لمس نکنید، حتی اگر دستکش پوشیده باشید، اما اگر در طبیعت به گروه انبوهی از پرندگان مرده برخورد کردید، شک نکنید که چنین مرگی میتواند ناشی از یک سم و یا یک بیماری خطرناک باشد. در هر صورت به اجساد نزدیک نشوید و در اولین فرصت به سازمانها یا ارگانهای مربوطه خبر دهید تا اقدامات لازم در کوتاهترین زمان ممکن صورت پذیرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
آنفولانزای مرغی چیست؟
آنفولانزای مرغی یک نوع بیماری عفونی شناخته شده پرندگان است که به راحتی و به سرعت در بین پرندگان منتشر میشود و سالانه تلفات بسیار زیادی را بر محیط زیست متحمل میکند. البته این ویروس خطرناک پرندگان اهلی و حتی انسانها را نیز بیمار میکند. از این رو مراقبت از خود در برابر این ویروس امری بسیار ضروری است. ویروس آنفولانزا به صورت جدی در اوایل سال ۱۹۰۰ میلادی توسط دانشمندان دامپزشک مورد توجه قرار گرفت. البته همه گیر شدن این بیماری در سال ۲۰۰۳ از کشورهای جنوب شرقی آسیا آغاز شد. در آن سال شیوع آنفولانزای مرغی بین پرندگان گوناگون گزارش شد. از دیگر مشکلات این ویروس راحت منتشر شدن آن است. از این رو اگر مرغهای خانگی یک خانوار، به بیماری آنفولانزا مبتلا شوند، در چنین شرایطی اگر تدابیر بهداشتی خاص در نظر گرفته نشود و موارد ایمنی به خوبی مورد کنترل قرار نگیرد، این بیماری به سرعت در بین تمام مرغهای روستا، شهر و حتی کشور پخش میشود. جالب است که بدانید عفونت حاصل از عملکرد آنفولانزای مرغی در بین پرندگان وحشی و حتی خوکها نیز مشاهده شده است. آنفولانزای مرغی از آن جهت بسیار خطرناک و منحصر به فرد است که به راحتی میتواند از یک پرنده بیمار زنده و یا مرده به انسان منتقل شود. طبق برآوردها تقریبا ۱۵ گونه ویروس آنفولانزا وجود دارد، اما ویروس آنفلوانزای H۵N۱ میتواند به انسان منتقل شده و باعث مرگ و میر فراوان نیز شود. بیشتر بخوانید: آیا آنفولانزای جدید پرندگان قابل انتقال به انسان است؟
ویروس آنفولانزا چگونه به انسان منتقل میشود؟
انسانها اگر به طور مستقیم با پرندگان آلوده به آنفولانزای مرغی تماس داشته باشند، به راحتی به این ویروس مرگبار آلوده میشوند. البته کسانی که با پرندگان آلوده بیشتر در تماس هستند، در معرض خطر بیشتری قرار دارند. محقین در این باره میگویند این ویروس از انسان به انسان دیگر منتقل نمیشود. اما مطالعات ویتنامیها نشان میدهد؛ امکان انتقال این ویروس از انسان به انسان دیگر امکان پذیر است. البته اگر این ویروس به نوع دیگر، جهش یابد به راحتی میتواند از انسان به انسان دیگر منتقل شود.
علائم وجود آنفولانزا در انسان و پرندگان
در انسان علائم آنفولانزا شامل گلودرد و سرفه است. این علائم معمولا بین ۳ الی ۵ روز به طول میانجامد. البته ابتلا به ویروس آنفولانزای مرغی H۵N۱ بسیار مرگبار است. این ویروس قادر است حدود ۵۰ درصد از قربانیان خود را از پای در بیاورد. از این رو باید آن را جدی گرفت. اما پرندگانی که به ویروس آنفولانزا مبتلا میشوند، بدون هیچ علامت خاصی میمیرند. ولی تورم ناگهانی در اطراف چشمها و کناره گوشهای پرندگان قابل مشاهده است. بیشتر بخوانید: افزایش احتمال شیوع آنفولانزای پرندگان با شروع سرما
شدت بیماری آنفولانزا چقدر است
شدت بیماری آنفولانزا بسیار متفاوت است؛ به طور مثال در سال ۱۹۹۷ شیوع بیماری آنفولانزای مرغی H۵N۱ در هنگ کنگ، ۱۸ نفر را مبتلا کرد که در این بین ۶ نفر جان خود را از دست دادند. در حال حاضر شیوع بیماری آنفولانزای مرغی بسیار شدید است، به گفته سازمان بهداشت جهانی از ۳۴۸ مورد آلوده به ویروس آنفولانزای مرغی در اندونزی ۲۱۶ نفر جان خود را از دست دادهاند. خبر تاسف بار درباره ویروس آنفولانزای مرغی H۵N۱ این است که این بیماری در بین ۵۰ کشور جهان منتشر شده است و تقریبا طی این چند سال چیزی حدود ۲۰۰ میلیون پرنده را به کام مرغ کشانده است.
خوردن مرغ و رابطه آن با ابتلا به بیماری آنفولانزا
به طور دقیق مدرکی وجود ندارد که ثابت کند، گوشت پخته شده مرغ آلوده به ویروس آنفولانزا میتواند انسان را آلوده کند. اما از آنجایی که جهش ویروس آنفولانزا دور از انتظار نیست، کسانی که در کنار پرندگان زندگی میکنند و یا از گوشت آنها استفاده میکنند، این مورد را نباید نادیده بگیرند. در هر صورت احتیاط برای مصرف نکردن پرندگانی که احتمال آلوده شدن آنها به بیماری آنفولانزای مرغی بالاست یک نوع پیشگری موثر و هوشمندانه است. اگر شما در محیطی زندگی میکنید که احتمال رفت و آمد پرندگان وحشی زیاد است. سعی کنید قبل از شکار و مصرف گوشت این گونه پرندگان حتما از آخرین اخبار روز درباره انتشار ویروس آنفولانزای پرندگان با خبر باشید. بیشتر بخوانید: دست زدن به لاشه پرندگان ممنوع!
شیوه درست برخورد با یک پرنده وحشی و حتی اهلی مرده
اگر در طبیعت و یا در حیاط خانه با پرنده مرده روبهرو شدید، اولا به هیچ عنوان به آن نزدیک نشوید. در چنین شرایطی اگر شکل ظاهری پرنده سالم بود؛ حتما شک کنید و مراتب را به محیط زیست، بهداشت و حتی جهاد کشاوزی خبر دهید تا این گونه سازمانها با آزمایشهایی که بر روی جسد پرنده مرده انجام میدهند، از وجود دلیل مرگ پرنده جویا شده و اقدامات لازم را انجام دهند. از یاد نبرید به هیچ عنوان پرنده مرده را لمس نکنید، حتی اگر دستکش پوشیده باشید، اما اگر در طبیعت به گروه انبوهی از پرندگان مرده برخورد کردید، شک نکنید که چنین مرگی میتواند ناشی از یک سم و یا یک بیماری خطرناک باشد. در هر صورت به اجساد نزدیک نشوید و در اولین فرصت به سازمانها یا ارگانهای مربوطه خبر دهید تا اقدامات لازم در کوتاهترین زمان ممکن صورت پذیرد.
آگاه سازی مردم راهی برای کنترل شیوع ویروس آنفولانزا
بیشک آگاه سازی مردم نسبت به خطرات ویروس آنفولانزای پرندگان یک روش بسیار موثر برای در امان ماندن از شیوع بی رویه این بیماری خطرناک است. همان طور که میدانید نیروی انسانی برای مهار چنین مشکلاتی بسیار موثر خواهد بود؛ چرا که مردم با دیدن صحنههای مشکوک میتوانند به سازمانهای مربوط اطلاع رسانی کنند. این اطلاع رسانی اگر به موقع صورت گیرد، میتواند بسیار موثر واقع شود. در واقع این روش یک راهکار پر کاربرد برای ریشه کن کردن موارد آلوده در طبیعت است. البته مردم به هیچ عنوان نباید خودشان بدون داشتن تجهیزات ایمنی وارد عمل شوند. بیشتر بخوانید: آنفولانزای پرندگان بیخ گوش ماست!
اقدامات محلی برای مبارزه با ویروس آنفولانزا
در واقع مردم وقتی با جسد پرندگان وحشی روبرو میشوند، بهترین کار ممکن این است که در فاصه دو کیلومتری از جسد و یا اجساد پرندگان را قرنطینه کنند و از عبور مرور افراد و حتی حیوانات اهلی و وحشی جلوگیری کنند تا اشخاصی که برای این کار دوره دیدهاند، سر صحنه حاضر شوند و اقدامات پیشگیری را به درستی انجام دهند. از یاد نبرید اگر مرغ خانگی شما با اجساد پرندهای مرده و آلوده در تماس باشد، به ویروس آنفولانزا مبتلا میشود که در اسرع وقت باید معدوم شود.
واکسیناسیون
واکسیناسیون سالانه آنفولانزا معمولا از شما در برابر ویروس آنفولانزای پرندگان حفاظت نمیکند. اما این واکسیناسیون میتواند احتمال انتقال ویروس آنفولانزا از پرندگان به انسان را کاهش دهد. از یاد نبرید تا بیماری آنفولانزای مرغی به صورت همه گیر انتشار نیابد، واکسنی برای مقابله با آن درست نمیشود. با این حال دانشمندان تدابیری را برای مقابله با ویروس آنفولانزای مرغی H۵N۱ ارائه کردهاند که میتواند بسیار موثر باشد. در هر صورت اولویت تزریق واکسن ابتدا برای اشخاصی است که به طور مستقیم در جمع آوری و معدوم سازی پرندگان آلوده و محقیق در این زمینه است. پس از این گروه کودکان و سالمندان در اولویتهای بعدی قرار دارند. البته افرادی که از بیماریهایی چون؛ دیابت، بیماریهای قلبی، آسم رنج میبرند و حتی زنان باردار در اولویتهای بعدی دریافت واکسن قرار دارند. بیشتر بخوانید: آنفلوآنزای مرغی، ویروسی باهوش
بیماری حاصل از ویروس آنفولانزای مرغی به چه میزان خطرناک است
سازمان بهداشت جهانی هشدار داده است که آنفولانزای مرغی میتواند جدیتر از بیماری سارس باشد. آنها معتقدند اگر ویروس آنفولانزای مرغی جهش یابد و بتواند از یک انسان به انسان دیگر منتقل شود، بیشک فاجعه انسانی رخ خواهد داد. سازمان بهداشت جهانی پیش بینی کرده که اگر چنین چیزی اتفاق بیافتد، میتواند باعث مرگ ۵۰۰۰۰ نفر فقط در انگلستان شود.
منبع: dailymail.co لینک کوتاه خبر: farda.fr/003HkU
منبع: فردا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۲۳۷۴۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سه نکته برای آموختن درباره صبر و عدم صبر از غزالی
فرارو-لیز بوکار؛ متخصصی برجسته در حوزه اخلاق دینی و استاد دین در دانشگاه نورث ایسترن در بوستون است. بوکار به دلیل آثارش برنده جایزه نیز شده است. آثار نوشتاری، تدریس و سخنرانیهای عمومی او طیف گستردهای از موضوعات را پوشش میدهند از جراحی تغییر جنسیت گرفته تا سیاست لباسهای مذهبی، اما عموما بر این تمرکز دارد که چگونه درک عمیقتر تفاوت مذهبی میتواند حس ما را از درست و خوب بودن تغییر دهد. تازهترین کتاب او تحت عنوان "دزدیدن دین من: نه فقط هر گونه تملک فرهنگی" است. او در آن کتاب معضلات اخلاقی شکل آشفته تصاحب فرهنگی را باز میکند: وام گرفتن از آموزههای مذهبی، مناسک، و لباس به دلایل سیاسی، اقتصادی و درمانی. او حجاب را یک علاقه فمینیستی و نمادی از اتحاد مسلمانان قلمداد میکند. او حجاب را گونهای از انواع لباسهای فرهنگی قلمداد کرده که حتی میتواند تبدیل به مُد شود.
به گزارش فرارو به نقل از کانورسیشن، از کودکی به ما گفته میشود که صبر یک فضیلت است و چیزهای خوبی نصیب افراد صبور خواهد شد. بنابراین، بسیاری از ما روی پرورش صبر کار میکنیم. این عمل اغلب با یادگیری منتظر ماندن برای نوبت با یک اسباب بازی مورد علاقه در دوران کودکی آغاز میشود. در بزرگسالی تلاش میکنیم با صفهای طولانی در بخش وسایل نقلیه موتوری یا در مورد سرعت کُند تغییرات سیاسی صبور باقی بمانیم.
در روایات دینی صبر بیش از حد انتظار و یا حتی بیش از تحمل سختی است. اما این بیشتر بودن صبر چیست و چگونه صبور بودن از ما انسانهای بهتری میسازد؟
نوشتههای "ابوحامد غزالی" متفکر ایرانی مسلمان دوره قرون وسطی میتواند به ما بینشی ارائه دهد یا به ما کمک کند تا بفهمیم چرا باید صبر و شکیبایی را تمرین کرده و هم چنین به ما در زمانی که نیازی نیست صبور باشیم خواهد گفت.
غزالی که بود؟غزالی که در سال ۱۰۵۸ میلادی در ایران متولد شد به عنوان یک فقیه، فیلسوف و متکلم مورد احترام بود. او برای دفاع از اسلام به نقاطی مانند بغداد و بیت المقدس سفر کرد و استدلال نمود که بین عقل و وحی تضادی وجود ندارد. به طور خاص او به دلیل تطبیق فلسفه ارسطو که احتمالا آن را با ترجمه عربی خوانده بود با الهیات اسلامی شهرت داشت. غزالی نویسندهای پرکار بود و یکی از مهمترین آثار او "احیاء علوم دینی" یا "احیاء العلوم الدین" راهنمای عملی برای داشتن زندگی اخلاقی مسلمان است. این اثر در مجموع از چهل جلد تشکیل شده که در چهار بخش هر کتاب تنظیم شده است. بخش اول به شعائر اسلامی میپردازد. بخش دوم به آداب و رسوم محلی بخش سوم به رذائلی که باید از آنها اجتناب ورزید و بخش چهارم به فضائلی میپردازد که باید برای آن تلاش کرد. بحث غزالی از صبر در جلد سی و دوم از بخش چهارم "درباره صبر و شُکر" یا گکتاب الصبر والشکر" آمده است.
او صبر را به عنوان یک ویژگی اساسی انسانی توصیف میکند که برای دستیابی به اهداف ارزش محور بسیار مهم است و البته هشداری را برای زمانی که نیاز به بی صبری وجود دارد ارائه میدهد.
صبر چیست؟به گفته غزالی انسانها دارای انگیزههای رقابتی هستند: انگیزه دین و انگیزه میل و هوی و هوس. زندگی عرصه مبارزه بین این دو انگیزه است که او آن را با استعاره نبرد توصیف میکند: "حمایت از انگیزه مذهبی از جانب فرشتگان است که سپاهیان خدا را تقویت میکنند در حالی که حمایت از انگیزه میل و هوی و هوس از جانب شیاطین است که دشمنان خداوند را تقویت میکنند. میزان صبر ما چیزی است که تعیین میکند چه کسی برنده نبرد است".
غزالی میگوید: "اگر فردی ثابت قدم بماند تا انگیزه دینی پیروز شود سپاهیان خدا پیروز میشوند و او به سپاه صابرین میپیوندد، اما اگر سست شود تا هوی و هوس بر او غلبه کند به پیروان شیاطین میپیوندد". به عبارت دیگر، برای غزالی صبر عامل تعیین کنندهای است که نشان میدهد آیا ما از تمامی ظرفیت بالقوه انسانی خود برای زندگی اخلاقی استفاده میکنیم یا خیر.
صبر، ارزشها و اهدافاز نظر غزالی برای مسلمان خوب بودن نیز صبر لازم است. اما درک او از چگونگی کارکرد صبر بر یک نظریه اخلاقی استوار است و میتواند خارج از جهان بینی صریحا اسلامی آن به کار رود.
همه چیز با تعهد به ارزشهای اصلی آغاز میشود. برای مسلمانی مانند غزالی این ارزشها برآمده از سنت و جامعه اسلامی یا "امت" آگاه است و شامل مواردی مانند عدالت و رحمت میشود. این ارزشهای خاص ممکن است به طور جهانی قابل اجرا باشند یا ممکن است مجموعه دیگری از ارزشها را نیز داشته باشید که برای شما مهم هستند برای مثال، تعهد به عدالت اجتماعی، یا دوست خوب بودن یا دروغ نگفتن.
زیستن به به گونهای که با این ارزشهای اصلی سازگار باشد چیزی است که زندگی اخلاقی به آن میپردازد. صبر به گفته غزالی این است که چگونه ما دائما مطمئن میشویم که اقدامات مان در خدمت این هدف است. این بدان معناست که صبر فقط تحمل درد ناشی از عصبانیت یک کودک نوپا نیست.
تحمل آن درد با هدفی صورت میگیرد. کاربرد موفقیت آمیز صبر نه با میزان رنجی که تحمل میکنیم، بلکه با پیشرفت ما به سمت یک هدف خاص مانند تربیت کودکی سالم و شاد که در نهایت میتواند احساسات خود را تنظیم کند سنجیده میشود. در درک غزالی از صبر همه ما به آن نیاز داریم تا زمانی که همه چیز بر وفق مراد ما نیست به اصول و ایدههای اصلی خود متعهد باقی بمانیم.
هنگامی که به بی صبری نیاز استیکی از انتقادات به ایده صبر آن است که میتواند منجر به انفعال شود یا برای خاموش کردن گلایه موجه بکار برده شود. برای مثال، "جولیوس فلمینگ" محقق مطالعات آفریقایی در کتاب خود با عنوان "صبر سیاه" به اهمیت "خودداری رادیکال از صبر کردن" در شرایط نژادپرستی سیستمیک میپردازد. مسلما انواعی از بی عدالتیها و رنجها در دنیا وجود دارند که نباید با آرامش آنها را تحمل کنیم. غزالی علیرغم تعهدش به اهمیت صبر در زندگی اخلاقی جایی نیز برای بی تابی و عدم صبر کردن در نظر میگیرد. او مینویسد:"در مواردی که صبر ضرر به همراه دارد صبر کردن حرام است مانند شاهد بودن بریدن دست یک پسر بدن و ساکت ماندن".
این موارد نمونههایی از آسیب به خود یا عزیزان است، اما آیا میتوان ضرورت صبر نکردن را به آسیبهای اجتماعی مانند نژادپرستی سیستماتیک یا فقر نیز تعمیم داد؟ همان گونه که برخی از دانشمندان علوم قرآنی استدلال کرده اند صبر واقعی گاهی نیاز به عمل دارد. غزالی مینویسد:"به خاطر این که صبر نیمی از ایمان است تصور نکنید که همه جا ستودنی است. آن چه مورد نظر است انواع خاصی از صبر است". به طور خلاصه همه نوع صبری خوب نیست تنها صبری که در خدمت اهداف درست باشد کلید زندگی اخلاقی است. این سوال که کدام اهداف درست هستند پرسشی است که همه ما باید برای خود به آن پاسخ دهیم.