کنفرانس خبری «همایش سراسری روانشناسان، مشاوران و حرف یاورانه»

رویداد۲۴-نشست خبری همایش سراسری روانشناسان، مشاوران و حرف یاورانه با حضور رییس خانه روانشناسان، مشاوران و حرف یارانه، ریاست سازمان نظام پرستاری کشور، رییس سازمان نظام روانشناسی و مشاوره کشور و قائم مقام امور مشارکت‌‌های مردمی سازمان بهزیستی کشور امروز در دبیرخانه مجمع تشخیص مصلحت نظام برگزار شد.محمدابراهیم مداحی، رئیس کمیسیون چشم‌انداز و امور نخبگان دبیرخانه مجمع با تبیین اهداف برگزاری همایش گفت: متاسفانه کشور ایران در سال های گذشته در معرض تجارب ناخوشایند شرایط اقلیمی و اجتماعی قرار داشته است و آسیب های اجتماعی را به واسطه این که در خط مقدم ترانزیت مواد مخدر و محرک‌ها، در مناطق غرب و شرق کشور قرار داشته ایم، هزینه های جانی و مالی فراوانی را بر ما تحمیل کرده است که متاسفانه تبعات روانی حوادث در جامعه بسیار بیشتر از تبعات مادی است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

لذا بر آن شدیم تا با همکاری دستگاه های حاکمیتی و سازمان های رسمی کشور همایشی را در این راستا و با هدف بررسی نقش روانشناسان، مشاوران و سهم آنان در مداخله در بحران و مدیریت بحران، بررسی میزان همکاری و همگرایی نهاد های حاکمیتی و مشاوران و روانشناسان و همچنین با تجلیل از کسانی که در مداخلات بحران نقش موثر داشته اند ، در دهم اسفند ماه برگزار نماید.

رییس خانه روانشناسان، مشاوران و حرف یارانه ادامه داد: این همایش ضمن پیگیری اهداف خود، نمایشی از همگرایی دستگاه های حاکمیتی و غیر حاکمیتی در مواجهه با بحران است. در این همایش یک کارگاه آموزشی مدیریت بحران با امتیاز بازآموزی از وزارت بهداشت، سازمان نظام پرستاری و بهزیستی برگزار خواهد شد.

مداحی افزود: کمیته ملی مداخله در بحران با حضور نمایندگانی از بهزیستی و سازمان نظام پرستاری و... تشکیل شده که به طور متوسط هر هفته جلساتی را برگزار می کند. این کمیته گزارش های دریافتی خود از مسایل و مشکلات اجتماعی را به وزارت کشور گزارش می کند ولی متاسفانه با وجودی که دولت مسئولیت آسیب های اجتماعی را به بهزیستی واگذار کرده اما منابع مالی مورد نیاز در اختیار آ« قرار نداده است.

رییس انجمن روانشناسی و مشاوره ایران با اشاره به اینکه هر بحرانی که در کشور شکل می گیرد بین ۶ تا ۹ ماه بعد، عوارض روانی آن آشکار می شود، خاطرنشان کرد: نهادهای تصمیم ساز مانند مجلس و نهادهای تصمیم گیر مانند دولت باید در زمینه موضوعات روانی جامعه یک همگرایی داشته باشند و در یک جمع گردهم آیند تا بتوانیم بستر آرامش روانی را در جامعه ایجاد کنیم و در غیر این صورت اعتماد اجتماعی از بین خواهد رفت.

در ادامه نشست، کوزه‌‌گر، قائم مقام امور مشارکت‌‌های مردمی سازمان بهزیستی گفت: سازمان بهزیستی بر اساس قانون، متولی سلامت اجتماعی در برنامه ششم است. سلامت اجتماعی در صورتی قابل تحقق است که بتوان آسیب های اجتماعی را پیشگیری کنیم. برای رسیدن به این هدف سازمان بهزیستی سه استراتژی را در دستور کار دارد که پیش گیری از آسیب های اجتماعی (مثل طلاق، اعتیاد و معلولیت ها)، مداخله تخصصی و با کیفیت بهنگام برای جبران آسیب های پیش آمده ناشی از حوادث و بهره مندی از مشارکت های مردمی در جهت کاهش آسیب ها و رسیدن به سلامت اجتماعی است که در هر سه حوزه می توانیم همکاری خوبی با حرف مختلف جامعه داشته باشیم که مهم ترین آن روانشناسی است که هم در پیشگیری و هم در درمان و هم در جلب مشارکت های مردمی کمک رسان خواهد بود. بنابراین به خانه روانشناسان که یکی از مراکز مهمی است که افق و دورنمای خوبی را در این حوزه نمایان می کند، می‌توان امید وار بود.

وی در اهمیت موضوع پیشگیری و مداخلات روانشناسی افزود: ضروری است که به منظور دسترسی مردم به مشاوران روانشناس، اقداماتی اساسی انجام گیرد که در این راستا سازمان بهزیستی پیشگام بوده است.

اللهیاری رئیس سازمان نظام روانشناسی نیز در این نشست در بررسی وضعیت نظام سلامت در کشور ، چهار بعد سلامت (جسمانی، روانی، اجتماعی و معنوی) را عنوان کرد و اظهار داشت: بسیاری از بیماری هایی که جامعه با آن مواجه است ریشه در همین چهار بعد سلامت دارد.

وی با انتقاد از راهبرد غلط حاکم در کشور گفت: نگاه ما به سلامت نگاه جسمانی و پزشکی و برجسته کردن بعد جسمانی سلامت است و متاسفانه از کل بودجه کشور، کم تر از سه دهم درصد برای سلامت روان هزینه می شود و این موجب می شود افرادی که با بحران های روانی مواجه اند، تاب آوری در برابر مسائل را نداشته باشند و فروبریزند. این غفلت مسئولین در سلامت روانی دامنگیر خانواده هم شده است و این موجب شده وضعیت سلامت خانواده در وضعیت نا خوشایندی قرار گیرد.

وی با اعلام این مطلب که نظام روانشناسی یک هزار و ۲۰۰ نیروی آموزش دیده برای مقابله با بحران ها دارد، اظهار داشت: درخواست ما این است که بحران های خرد و کلان درون خانواده را در بحث پیشگیری مورد توجه قرار دهیم و مهارت های مقابله با بحران را آموزش دهیم و از طرفی انتظار می رود برای کمک و تقویت سلامت روان افراد مداخله گر همانند امداد گران، پرستاران و مشاوران روانشناسی که با در بطن حوادث حضور دارند و با بحران ها دست به گریبان هستند اقداماتی صورت گیرد.

الهیاری افزود: هدف ما این است که سازمان نظام روانشناسی کشور به کمک سازمان بهزیستی و نظام پرستاری با کمک سایر دستگاه های دولتی بحث آموزش را به عنوان راهبرد جمهوری اسلامی در مواقع مدیریت بحران عملی کند و نگاه مقطعی به آسیب های اجتماعی ناشی از بحران ها را اصلاح کنیم و این حلقه مفقوده را ،که حضور روانشناسان در مقاطع بعد از بحران های رخ داده است، پر کنیم و در آخر این که آمادگی ایجاد شود که در مواقع بروز بحران مسئولیت مدیریت مسائل عاطفی به درستی واگذار شود که رجوع مردم در چنین مواردی برای دریافت کمک های مورد نیاز تسهیل شود.

در پایان آدابی رییس سازمان نظام پرستاری کشور نیز گفت: احساس نیاز به مداخله در امنیت روانی جامعه باعث همگرایی نهادها دولتی و مردمی خواهد بود. با بررسی وضعیت موجود ،علیرغم پیشرفت های سال به سال در جامعه، عوارض روانی در جامعه رو به افزایش است و این ویژگی جوامع روبه توسعه است که انکار ناپذیر است

وی افزود: در این جوامع با وجودی که تخت های بیمارستانی رو به کاهش است لاجرم تخت های بیماران روانی رو به افزایش است لذا می طلبد که قبل از بروز حادثه، برای مواجهه با بحران ها، برنامه ریزی داشته باشیم .

رییس سازمان نظام پرستاری کشور اظهار داشت: خوشبختانه در این حوزه کارشناسان روانشناسی با حضور به هنگام، عملکرد قابل قبولی داشته اند و نمونه بارز آن جلوگیری از وقوع خودکشی های ناشی از مسائل روانی در حادثه اخیر زلزله کرمانشاه بوده است که هزینه های پنهانی را بر دوش جامعه قرار خواهد .

وی در پایان گفت: این همایش فرصت مناسبی است که سیاستگذاران کشور را در کنار نهادهای مردمی قرار می دهد تا از تجارب هم بهره بگیرند و در مواقع بروز بحران، هر کدام نقش موثر خود را به درستی ایفا نمایند. در این راستا با کمک سازمان نظام روانشناسی و مشاوره کشور، ۴۰ شاخص مسائل اجتماعی مورد بررسی قرار گرفته است که بتوانیم جایگاه خود را در این تراز مشخص کنیم و بر اساس آن به طور نظامند و کمی اهداف خود را تعیین کنیم تا بتوانیم به آن دست یابیم.

وی تصریح کرد: امنیت روانی جامعه مسئله ای است که تمامی شغل های جامعه را تحت پوشش قرار می دهد و پس باید به چشم سرمایه فرهنگی به آن نگاه کرد.

یاد آور می‌شود: همایش سراسری روانشناسان، مشاوران و حرف یاورانه با رویکرد حمایت روانی، اجتماعی در بحران ها (حوادث و بلایا) روز پنج شنبه ۱۰ اسفندماه برگزار می شود.

منبع: رویداد24

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.rouydad24.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «رویداد24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۲۷۴۳۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ترومای اجتماعی، طوفان خاموش

وحید محمود قره باغ؛ "شاید بتوان کشته شدن یک یا حتی ۱۰ انسان را در فهم گنجاند، اما کشته شدن هزاران و میلیون‌ها انسان از حدود امکان هرگونه ادراک و پنداری خارج است. " این جملات گونتر آندرس، فیلسوف و شاعر بزرگ آلمانی است؛ زمانی که می‌خواست عمق فاجعه بمباران هسته‌ای هیروشیما را به تصویر بکشد. کسی که توانسته بود از آلمان نازی فرار کند و این کلمات او به خوبی می‌تواند در قالب یک موضوع و یا به عبارتی فاجعه، تروما اجتماعی را تبیین کند.

تروما واژه‌ای یونانی به معنای زخم است و اصطلاحا به هر ضربه و شوکی گفته می‌شود که از بیرون بر بدن و یا روان شخص وارد شود. در ابتدا تروما تنها مختص به پزشکی و جراحی بود و به زخم یا جراحتی اطلاق می‌شد که عامل خارجی داشت. به مرور این واژه وارد حوزه روانشناسی شد و از این رو یکی از انواع گونه‌های تروما، ترومای روانی (روان زخم) و همچنین ترومای اجتماعی است. فراموش نکنیم، غالب بیماری‌هایی که انسان را دچار می‌کند، ریشه روانی دارد.

ترومای روانی ضربه‌ای است که بر روح و روان انسان وارد می‌شود که به دنبال خود اثرات سوء و ویرانگری را به دنبال دارد. از سویی ترومای اجتماعی حوزه بیشتر و وسیعتری را درگیر می‌کند؛ چرا که انسان موجودی اجتماعی است و نمی‌تواند مستقل از محیط و اطرافیان زندگی کند. در واقع اتفاقاتی ناگواری که برای جوامع رخ می‌دهد، نمونه بارزی از ترومای اجتماعی است. از جمله این موارد می‌توان به تلاطم و تشنج‌هایی اشاره کرد که گاه به کشتار نیز منجر می‌شود.

همچنین جنگ، قحطی، خشونت، سرکوبی، بی عدالتی و بیماری از عوامل ترومای اجتماعی هستند. متاسفانه آثار و عواقب مربوط به تروما، ماندگار بوده و شخص و جامعه دیگر جامعه قبلی نخواهد بود. ضمن اینکه ترومای اجتماعی، تالمات خود را به نسل‌های آتی نیز سرایت می‌دهد. ناگفته نماند افسردگی، اختلال خواب، هراس، پوچ انگاری، بی تفاوتی، بی اعتمادی به دیگران، عدم تمرکز و عدم اعتماد به نفس از نشانه‌های تروماست.

هر چند ترومای اجتماعی قابل درمان است، ولی شرایط و ملزومات خاص خود را می‌طلبد. امید بخشی به منظور افزایش روحیه یکی از مهمترین عوامل جهت برون رفت از ترومای اجتماعی است. همچنین نگرش گذرا نسبت به گذشته نیز می‌تواند در این مقوله کارساز باشد. هر چند این مهم نیاز به مهارت و حتی آموزش‌های خاص است. از سویی هر چند برخی جوامع با مهارت و مقاومت می‌توانند از شرایط تروما خارج شده و حتی آن را تبدیل به یک برتری کنند، ولی غالب جوامع نیز قادر نیستند و به ناچار از آسیب‌های عمیق، ماندگار و جدی آن در امان نخواهند بود.

شکل ۱. برخی مجموعه‌ها با مهارت و مقاومت می‌توانند از شرایط تروما خارج شده و حتی آن را تبدیل به یک برتری کنند.

ترومای اجتماعی درد و رنجی همگانی است و همت و بینش جمعی می‌طلبد. در نهایت به همان گونه که در روان شناسی یک انسان بالغ گاهی حتی از یک کودک نیز آسیب پذیرتر است، جامعه نیز نسبت به ترمای روانی شخصی می‌تواند بسیار آسیب پذیرتر باشد، صدمه‌های که در نهایت فرد فرد جامعه را متاثر می‌کند. ترومای اجتماعی همچون فرهنگی غلط است به مانند هوای آلوده‌ای می‌ماند که جامعه تنفس می‌کند. وقتی شخصی دچار ترومای روانی می‌شود، نه تنها خود که جامعه را نیز درگیر می‌کند. حال تصور کنید که افراد کثیری به این بیماری دچار شوند و در واقع تاثیرات سو آن به صورت تصاعدی افزایش خواهد یافت. این وضعیت بی شباهت به تکثیر ویروس‌ها برای بیماری یک مجموعه نیست.

در ترومای اجتماعی، اشخاصی بیشترین تاثیر را دارند که نه تنها تعادل خود را حفظ می‌کنند بلکه جامعه را به سوی ثبات سوق می‌دهند. تاثیر این افراد به مانند نوشدارویی برای جوامع است. در ترومای اجتماعی افراد می‌بایست به جای بغرنج کردن شرایط به بهبود آن فکر کنند و به جای اینکه انگشت اتهام را به سوی اشخاص و یا برخی مجموعه‌ها بگیرند، باید به فکر همگرایی باشند.

هر چند مهربانی، عطوفت، همدلی و همزبانی در همه مواقع کارساز نیست، ولی در برخی شرایط و موقعیت‌های حاد راهگشاست. ترومای اجتماعی مستقل از اینکه در مدت کوتاه و یا زمان طولانی بر جامعه عارض شود، برای درمان نیاز به زمان دارد و به مانند بیماری می‌ماند که هر چند آمدنش لحظه‌ای است، ولی مدت‌های مدیدی جوامع را درگیر می‌کند. امید که مجموعه ها، مهارت‌ها و مقاومت‌های لازم برای غلبه بر این چالش بزرگ را کسب کرده و بهره ببرند.