اجازه دهید کودکان آمریکایی بمیرند!
تاریخ انتشار: ۳۰ بهمن ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۲۷۸۴۳۷
«دیوید لئونهاردت» نویسنده نیویورک تایمز در مطلبی تحت عنوان «اجازه دهید کودکان آمریکایی بمیرند» نوشت: در سال 2012 و پس از تیراندازی «سندی هوک» در ایالت «کانکتیکات» که مدت کوتاهی پس از تیراندازی در مدرسه دیگری رخ داد، گروهی از والدین وحشت زده و مضطرب منتظر اخبار مربوط به کودکانشان بودند. «دن مولوی» فرماندار وقت کانکتیکات سپس وارد اتاق شد و به آرامی به آنها تسلیت گفت و اتاق در غم و اندوه فرو رفت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این صحنه هنوز هم فراموش نشده است، زیرا به هر دو جنبه تیراندازی جمعی و غم و اندوه فراوان ناشی از آن اشاره دارد. کودکان هنوز هم کشته می شوند و کشور ما هیچ کاری در مورد آن انجام نخواهد داد.
ایالات متحده به این نکته اشاره کرده است که جان کودکان ارزش ندارد. البته، وقتی که اتفاقی می افتد، ما برای آنها به سوگ می نشینیم. اما این تنها یک عزاداری است، زیرا هیچ تلاشی برای جلوگیری از رنج بیشتر - از جمله گام های ساده ای که هر کشور ثروتمند دیگری آن را بر می دارد - صورت نمی گیرد.
اسلحه بخش بزرگی از این سختی ها است، اما تنها بخشی از آن است. براساس مطالعه وزارت بهداشت آمریکا، تیراندازی یکی از دلایل اصلی تبدیل شدن آمریکا به «خطرناک ترین کشور در میان کشورهای ثروتمند برای کودکی است که در آنجا به دنیا می آید. سانحه رانندگی و مرگ و میر نوزادان دو عامل دیگر است.
نمودار ارائه شده در اینجا نشان می دهد که آمریکا به چگونه کشوری تبدیل شده است. این کشور در هر سال از حدود 21 هزار «مرگ و میر اضافی» رنج می برد. این بدان معنی است که اگر آمریکا متوسط مرگ و میر یک کشور ثروتمند را داشته باشد، میزان مرگ کودکان و نوجوانان کاهش یابد.
در اینجا راه دیگری برای فکر کردن درباره این 21000 نفر وجود دارد: تصور کنید که جزئیات تیراندازی سندی هوک به خانواده 20 کودک قربانی داده می شود. حال دو تیراندازی سندی هوک دیگر را به آن اضافه کنید، که در هر یک 20 خانواده دیگر با بدترین اخبار ممکن روبرو می شوند. حال تصور کنید هر روز این قضیه تکرار شود، هر ساله، هر ساله و هر ساله به همین منوال.
خروجی ما نسبتا جدید است. در آمریکا در دهه 1960 نرخ مرگ و میر کودکان کمتر از سایر کشورهای ثروتمند بود. به همین دلیل است که این مسئله ناشی از یک ویژگی تغییرناپذیر آمریکایی نیست.
کشورهای دیگر سعی می کنند فرزندانشان را زنده نگه دارند. آنها علل عمده مرگ را مورد مطالعه قرار داده اند و سپس آنها را در یک روش اثبات شده مورد حمله قرار دادند.
چنین رویکردی در این کشور چگونه است؟
در مورد اسلحه، این رویکرد با بازنگری پس زمینه جهانی و محدودیت های نیمه اتوماتیک سخت تر شروع می شود. ایالات متحده همیشه با توجه به در اختیار داشتن میزان زیادی اسلحه، به احتمال زیاد با مرگ و میر زیادی ناشی از تیراندازی مواجه بوده است، اما ما می توانیم این تعداد را کاهش دهیم.
در مورد مرگ و میر ناشی از سوانح جاده ای، ما بیشتر می توانیم از آنچه که سایر کشورها انجام داده اند، کپی برداری کنیم: تقویت قوانین سرعت، جلوگیری از رانندگی در حالت مستی، ترویج استفاده از کمربند ایمنی. از آنجا که ما عقب مانده ایم، جاده های آمریکایی از امنیت متوسط به سمت خطرناک ترین جاده ها در دنیای ثروتمندان حرکت کرده است.
در مورد مرگ و میر نوزادان، راه حل پیچیده تر است. آنها احتمالا درگیر پاکسازی شبکه امنیتی ناقص هستند. مجله بهداشت عمومی آمریکا نوشته است مرگ و میر نوزادان به طور مشخص در ایالت هایی که طرح سلامت درمانی موسوم به «اوباما کر» در آنجا توسعه یافته، و در ایالاتی که این طرح توسعه نیافته افزایش یافته است.
هنگامی که شما به علل بزرگ مرگ و میر کودکان می پردازید، دشوار نیست که به یک الگوی سیاسی توجه کنید. یک حزب - حزب جمهوری خواه - قوانین اسلحه حساس را مسدود می کند. همان حزب تلاش کرده است تا بیمه بهداشتی مردم را از بین ببرد. و در حالی که ایمنی ترافیک یک مشکل دو حزبی است، دولت های آبی عموما سخت تر از دولت های قرمز تلاش می کنند.
همه این ها یک یادآوری خوب برای مشارکت سیاسی است. اگر تمرکز فعلی سیاستمداران محافظت از فرزندان ما از آسیب های موجود نباشد، بگذارید آنها را با سیاستمداران - از هر دو حزب - جایگزین کنیم.
منبع: افکارنيوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۲۷۸۴۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ممنوعیتهای بیشتر در انتظار تیکتاک
ایتنا - قانون اخیر آمریکا برای فروش اجباری یا ممنوعیت اپلیکیشن چینی تیکتاک، تنها شامل این پلتفرم و کاربرانش نمیشود و خطر دامن زدن به ممنوعیتها و محدودیتهای بیشتر توسط کشورهای دیگر را به دنبال دارد.
تیکتاک در تلاش برای آرام کردن واشنگتن، دو مدیر عامل عوض کرده است. اولی، کوین مایر بود که تنها چند ماه دوام آورد. جانشین او، شو زی چو، حدود سه سال است که این سمت را برعهده داشته است اما شکست او در متقاعد کردن قانونگذاران آمریکایی در خصوص امن بودن تیکتاک، ممکن است به دوران مدیریت او هم پایان دهد و همچنین، ممنوعیت اپلیکیشنهای بیشتری را به دنبال داشته باشد.
به گزارش ایتنا از ایسنا، لایحهای که ماه میلادی جاری در آمریکا تصویب شد، در بستهای قرار داشت که شامل کمک به اوکراین بود و تحت آن، شرکت بایت دنس که مالک چینی تیکتاک است، تا اوایل سال ۲۰۲۵ فرصت دارد تا این اپلیکیشن ویدئویی را به یک شرکت آمریکایی بفروشد، در غیر این صورت با ممنوعیت روبرو خواهد شد. لحن این لایحه نشان میدهد که این ممنوعیت، ممکن است گسترش پیدا کند و به تهدیدهای ناشی از اپلیکیشنهایی اشاره کرده که توسط دشمنان خارجی کنترل میشوند.
اقدامات تیکتاک برای فرونشاندن نگرانیها، پرهزینه بوده است. با این حال، ابتکار ۱.۵ میلیارد دلاری «پروژه تگزاس» برای نگه داشتن دادههای آمریکایی در خاک آمریکا، تنها به بخشی از این مشکل پرداخته است. سیاستمداران همچنین نسبت به نفوذی که پکن میتواند بر محتوای درون این اپلیکیشن اعمال کند، نگران هستند.
هر دو نگرانی به حق هستند اما نگرانی نسبت به دادهها و نظارت بر محتوا، محدود به تیکتاک نیست. مقررات سخت گیرانهتر در هر دو طرف، یک گزینه است اما ممکن است مطلوب اپلیکیشنهای آمریکایی نباشد. به عنوان مثال، شرکت متا در سه ماهه اول سال میلادی جاری، رقم ۷.۶۴ میلیون دلار برای لابی هزینه کرد.
فروش اجباری بیسابقه نیست اما به بزرگی اپلیکیشن تیکتاک نبوده است. درآمد تیکتاک در آمریکا در سال میلادی گذشته، به ۱۶ میلیارد دلار رسید. اما این اپلیکیشن ضررده گزارش شده است و پول زیادی برای بر پایی کسب و کار تجارت الکترونیکی خود هزینه کرده است. چین میتواند فروش فناوری اصلی این اپلیکیشن را وتو کند و مانع هر گونه تلاش برای خرید تیکتاک توسط یک خریدار آمریکایی شود. خود تیکتاک روشن کرده که قصد مبارزه حقوقی را دارد.
این ممنوعیت فقط باعث نارضایتی ۱۷۰ میلیون کاربر آمریکایی تیکتاک نخواهد شد بلکه باعث میشود کشورهای دیگری هم از ممنوعیتهای خاص برای محصور کردن کاربران استفاده کنند. روسیه در سال ۲۰۱۶، دسترسی به لینکدین را با اشاره به امتناع این پلتفرم از ذخیره دادههای کاربران روسی در خاک این کشور، مسدود کرد. هند، تیکتاک را به دلیل نگرانیهای امنیتی و حریم خصوصی ممنوع کرده است.
بر اساس گزارش فایننشیال تایمز، چین امسال واتساپ را به دلایل مشابه، ممنوع کرده است. اینترنت جهانی بیشتر دچار چند پارگی میشود.