به نقل از «آفتاب»

مهم‌ترین نشانه‌های هپاتیت حاد را بشناسید

تاریخ انتشار: ۳۰ بهمن ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۲۷۸۷۲۵

رییس شبکه کشوری هپاتیت، مهم‌ترین علائم و نشانه‌های هپاتیت حاد را برشمرد. آفتاب‌‌نیوز : دکتر سیدموید علویان در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه هپاتیت به معنای التهاب و ورم کبدی است که به آن یرقان هم می‌گویند، گفت: مهم‌ترین عوامل ایجاد کننده این بیماری ویروس‌ها هستند. چنانچه این بیماری و علائم آن کمتر از شش ماه طول بکشد، به آن هپاتیت حاد و اگر طول مدت آن بیش از شش ماه باشد، به آن هپاتیت مزمن گفته می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی با اشاره به برخی علل بروز هپاتیت، افزود: طی سالیان متمادی افراد بی‌شماری به انواع مختلف هپاتیت مبتلا شده‌اند و تعداد زیادی از آنها جان‌شان را از دست داده‌اند. از طرفی باید توجه کرد که عوامل مختلفی ممکن است باعث التهاب کبد شوند. در این میان ویروس‌ها شایع‌ترین عوامل ایجاد کننده بیماری هپاتیت محسوب می‌شوند.
علویان ادامه داد: اکثر بیماران مبتلا به هپاتیت ویروسی، علامتی دال بر بیماری ندارند و بیماری آنها با انجام آزمایش‌هاي روتین مشخص می‌شود. در تعدادی از بیماران نیز علائم حاد بیماری وجود دارد. باید توجه کرد که به دنبال تماس با ویروس مولد بیماری هپاتیت و بعد از طی دوره‌ای که از هفته‌ها تا ماه‌ها متغیر است و دوره کمون یا نهفته نامیده می‌شود، علائم حاد ابتلا به هپاتیت ویروسی ظاهر می‌شوند.
وی با بیان اینکه علائم و نشانه‌های بیماری‌های کبدی کاملا متغیر است، گفت: علائم ابتلا به این بیماری از یک حالت سرماخوردگی و شبه‌آنفلوآنزا، ضعف و بی‌حالی، احساس کسالت و تیره شدن ادارا و کمرنگ شدن مدفوع، خارش و سردرد تا یک حالت یرقان شدید متغیر است. به این حالت از هپاتیت، هپاتیت حاد گفته می‌شود.
علویان با بیان اینکه این علائم خاص یک نوع از هپاتیت نبوده و در همه انواع آن دیده می‌شود، گفت: در ۹۵ درصد بیماری هپاتیت حاد، علائم بیماری به صورت خودبه‌خودی در مدت چهار تا شش هفته برطرف شده و ویروس هم از بدن دفع می‌شود. البته در پنج درصد ابتلا به ویروس هپاتیت بی، ویروس عامل بیماری در بدن فرد مبتلا باقی مانده و حالت ناقل ایجاد می‌شود.
وی در پایان برخی علائم و نشانه‌های مهم هپاتیت حاد را برشمرد و گفت: تغییر رنگ پوست و چشم‌ها به زردی، پررنگی ادرار، بی‌رنگ شدن مدفوع، تهوع و استفراغ، بی‌اشتهایی، خارش بدن، خستگی، بی‌حالی و کاهش توانایی در انجام فعالیت‌های روزانه و... از جمله نشانه‌های این نوع هپاتیت به شمار می‌رود.

منبع: آفتاب

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۲۷۸۷۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مو، روی لاله گوش نشانه چیست؟

به گزارش تابناک؛ حضور موی گوش یا موی درون گوش را نباید به آسانی نادیده گرفت. اگر چشمان پنجره‌های روح هستند، گوش‌ها پنجره‌هایی به سمت قلب محسوب می‌شوند. به همین دلیل، ما در بخش سلامت می‌خواهیم به شما بگوییم که حضور موی گوش شما می‌تواند به عنوان یک هشدار جدی درباره سلامتی شما باشد. به گفته علم، موهای درون مجرای گوش، مانند یک باغ کوچک پر از موهای سیاه، یک نشانه شایع برای حمله قلبی است.

در سال 1973 دکتر ساندرز تی. فرانک و تیم تحقیقاتی اش پژوهشی را در ژورنال پزشکی نیو اینگلند منتشر کردند که مدعی بودند چین و چروک مورب نرمه‌ی گوش، که بعداً به نام "علامت فرانک" شناخته شد، می‌تواند نشان‌دهنده‌ی وجود بیماری سرخرگ های قلبی (سی اِی دی) باشد.

سی اِی دی یک مشکل گرفتگی عروق است که در آن پلاک‌های مومی درون رگ‌ها جمع می‌شوند و با نام تصلب شرایین نیز شناخته می‌شود. هنوز هم نمی‌دانیم چگونه این ایده به ذهن این پزشکان رسید، اما پژوهش‌های بعدی نیز نشان داده‌اند که علامت فرانک می‌تواند نشان دهنده‌ی بیماری‌های قلبی و عروقی دیگری نیز باشد.

گروهی از پزشکان که به این ارتباط غیب‌گویانه بین گوش و قلب معتقد شده بودند، برای پیدا کردن پاسخ به این پرسش که آیا موی داخل مجرای گوش می‌تواند نشانگر بیماری سرخرگ های قلبی باشد، با متخصصان پوست همکاری کردند.

در سال 1984، مطلبی در ژورنال پزشکی نیواینگلند منتشر شد که در آن ادعا شده بود وجود چین و چروک مورب نرمه گوش، که علامت فرانک نامیده می‌شود، می‌تواند نشانگر بیماری سرخرگ های قلبی باشد. در این مطالعه که بر روی 43 مرد و 20 زن صورت گرفته بود، 90 درصد از شرکت کنندگانی که این علامت را داشتند، نارسایی قلبی را تجربه کرده بودند.

در گذشته، برخی پزشکان از جمله ریچارد اف. واگنر از دانشکده پزشکی دانشگاه بوستون، باور داشتند که بالا بودن سطح هورمون آندروژن در بدن به دلیل افزایش تولید سلول‌های قرمز خون، می‌تواند منجر به ایجاد لخته در عروق شود.

در سال 1991، پژوهش دیگری نیز در ژورنال قلب انگلستان منتشر شد که بیان می کرد در بین 602 بیمار مرد مبتلا به سی ای دی و 300 مرد سالم، وجود چین و چروک مورب نرمه ی گوش با افزایش ریسک بروز سی ای دی مرتبط است.

همچنین در سال 1992، یک پژوهش دیگر نیز در ژورنال قلب آمریکا منتشر شد که نتایج مشابهی را تأیید کرد. این پژوهش ها به معنای قطعی وجود رابطه ی میان چین نرمه ی گوش و موی گوش با بروز سی ای دی نیستند، اما این نتایج باعث شدند که این موضوع مورد توجه پزشکان و پژوهشگران قرار گیرد.

مطابق با یافته‌های ادستون ای، چین نرمه ی گوش و موی گوش با بیماری سی ای دی در مردان و زنان به شدت مرتبط است. همچنین چین نرمه ی گوش با مرگ ناگهانی قلبی (اس سی دی) در مردان مرتبط است. همچنین، بیماران جوان‌تر باعث بالا رفتن ارزش اخباری مثبت می‌شوند.

در پژوهش ای، 520 کالبدشکافی مورد بررسی قرار گرفته بود و برخی ویژگی‌های بدنی مانند بی ام آی، وزن طحال، ضخامت چربی شکمی و شش ویژگی دیگر نیز ارزیابی شده بودند. این مقاله در نسخه ی ماه ژوئن 2006 ژورنال امریکایی آسیب شناسی پزشکی قانونی منتشر شده بود.

حرف آخر:هر مویی روی لاله گوش علامت بیماری نیست

هنوز دلایل دقیق ارتباط بین موی گوش و حمله ی قلبی مشخص نیست. برخی افراد معتقدند که مصرف مکمل های تستوسترون ممکن است در این ارتباط نقش داشته باشد، در حالی که دیگران فکر می کنند که افزایش وزن و چاقی باعث افزایش خطر حمله قلبی می شود. با این حال، هیچ کس نمی تواند موی داخل گوش را به طور مستقیم به عنوان عاملی برای این ارتباط مرتبط با حمله ی قلبی معرفی کند.

منبع: عصر ایران