Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «ایسنا»
2024-04-29@15:32:04 GMT

«از پشت دیوارهای خاکستری» نقد و بررسی شد

تاریخ انتشار: ۱ اسفند ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۳۰۳۲۵۳

«از پشت دیوارهای خاکستری» نقد و بررسی شد

مجموعه داستان «از پشت دیوارهای خاکستری» نوشته‌ی کیوان باژن نقد و بررسی شد.

به گزارش ایسنا، جلسه  نقد و بررسی مجموعه داستان «از پشت دیوارهای خاکستری» در میان جمعی از نویسندگان و شاعران و علاقه‌مندان به ادبیات داستانی در شهر کرج برگزار شد. در این مراسم روح‌الله مهدی‌پور عمرانی و طلا نژاد حسن به نقد و بررسی این مجموعه داستان پرداختند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مهدی پور عمرانی عنصر روایت در داستان‌ها پرداخت و ضمن بررسی کوتاه مساله‌ی روایت گفت: باژن در همان داستان اولِ این مجموعه، نشان می‌دهد که نقل دیگری دارد. نه روده دراز است و نه روایتش قطره چکانی. او جا به جا هر گزاره را به چند صیغه‌ی زمانی روایت می‌کند.

او افزود:در6  داستان از هشت داستانِ این مجموعه، این شگرد روایی به کار رفته است. حتی در داستان هوای آزاد که به نظر می‌رسد تاریخچه‌ای قدیمی‌تر از داستان‌های دیگر داشته باشد نیز این روایتگری به کار رفته است.داستان نویس با این شگرد، فتیله‌ی زمان را بالا و پایین می‌بَرَد و دامنه‌ی زمان را کم و زیاد می‌کند. به سخن دیگر با ولوم دادن به عنصر زمان، وقوع رخدادها را در صیغه‌ها و ساخت‌های زمانیِ گوناگون اجرا می‌کند و ذهنی روایتگر را به نمایش می‌گذارد.

مهدی‌پور در بخش دیگری از صحبت‌هایش گفت:دخالت‌گری‌های باژن در روایت و برای ساخت و پرداخت ِ دراز دامنِ روایت، فقط به این تمهید ختم نمی‌شود، او گاهی و در همین داستان اول( دغدغه های مرحوم میم بزرگ و پسرش)، خودش به مثابه یک آدم داستانی و با اسم و رسمِ واقعی و بیرون از داستان، وارد گود می‌شود و نقش‌آفرینی می‌کند: « . . . بعد به یاد حرف‌های کیوان باژن افتاد که بهش گفته بود: فردا عین این گفت‌وگو را با یه نفر خواهی داشت .» و باز : « . . . و کیوان باژن هم که اساسا دخالت نمی‌کرد؛ چون فکر می‌کرد دوره‌ی این حرف‌ها گذشته است. میم دیگر از کجا بالاخره می‌توانست بفهمد که چی به چی است؟ نفهمیده بود. نمی‌فهمید. . . »

این منتقد اظهار کرد:اما این نگاه باعث نمی‌شود که داستان‌های مجموعه‌ی از پشت دیوارهای خاکستری را داستان‌های « روایت محور» ندانیم. روایت محور از این جهت که داستان‌ها دیالوگ چندانی ندارند و شخصیت ها هم پرداخت نمی‌شوند. البته در داستان کوتاه جایی برای شخصیت پردازی نیست. این روایت و نوع روایتگری است که از سوژه‌ها و مایه‌های تقریبا همیشگی، داستان‌های دیگری ساخت و می‌سازد.

او در پایان گفت:کیوان باژن در مجموعه‌ی دیگرش ( در کوچه های اضطراب) و حتی در رمانش( از دیروز تا بی‌نهایت صفر) نیزنشان داد که برای عنصر روایت، ارزش دیگری قایل است.                                                      

طلا نژاد حسن منتقد دیگر جلسه بود که از منظر پست مدرنیستی به این اثر پرداخت.

او گفت:این مجموعه داستان را از نظر معنا شناسی باید از جمله آثار اجتماعی و در زمره‌ی داستان‌هایی دارای شاخصه‌های پست مدرنیستی دانست.

او گفت: در بیشتر این داستان‌ها پریشانی و غیر قابل اعتماد بودن راوی، چند پارگی زمانی، چند پارگی روایت، عدم قطعیت، جهان معنا باخته، آشفتگی ذهن راوی و آشفتگی متن  با هم گره خورده‌اند و جهان داستانی را خلق کرده‌اند که زندگی انسان امروز را به خوبی متبلور و عینی می‌کنند. این فرایند در بیش‌تر داستان‌ها، مهندسی موفقی دارد و نویسنده توانسته با پیوند این عناصر، جهان آشفته و آشوب زده‌ی بیرون شخصیت‌ها را با ساختاری متفاوت با شیوه‌ی داستان نویسی معمول، درونی و حسی کند.

نژاد حسن با اشاره به پایان بندی بعضی از داستان‌ها از جمله داستان «هوای آزاد» عنوان کرد: نویسنده با یک جمله‌ی پایانی، ذهن خواننده را به تکاپو و گاه به شگفتی وا می دارد که گویی این نشانه‌ی ذهنی، تا مدت‌ها با خواننده همراه می‌ماند.

او گفت: در بعضی از داستان‌های این مجموعه، نویسنده اصرار بر پیچیدگی ساختاری و حفظ فاصله‌ی میان متن و خواننده دارد. به طور قطع، این مجموعه باعث التذاذ خواننده خاص خواهد بود  و طیفی از خوانندگان را با خود همراه نخواهد کرد.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۳۰۳۲۵۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سیمینی که دانشور بود

سیمینِ دانشور و جلال آلِ احمد زوجی بی‌نظیر بودند و به هم می‌برازیدند! سیمین نویسندهٔ جریان‌سازی نبود اما آثارش صاحب‌سبک و منحصربه‌فرد است. - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، زنده‌یاد سیمین دانشور را می‌توان پرچمدار داستان‌نویسی مدرن زنان معرفی کرد. هرچند نام دانشور در کنار جلال همواره و همیشه به یاد می‌آید، اما او هیچ‌گاه زیر سایه نام زنده‌یاد آل احمد قرار نگرفت. او به زنان ایران جرأت نوشتن داد؛ امری که بیشتر در گذشته در انحصار مردان بود و کم‌کم در دهه‌های گذشته شاهد تغییر بوده است.

هشتم اردیبهشت‌ماه سالروز زنی است که دنیای داستان‌نویسی زنان ایران را وارد مرحله جدیدی کرد؛ مرحله‌ای که پس از او نام‌هایی در یادها مانده و می‌ماند که ادبیات معاصر بخشی بزرگی از هویت خود را مرهون قلم آنهاست؛ از فریبا وفی و زویا پیرزاد گرفته تا شهرنوش پارسی‌‌پور و دیگران. سالروز میلاد او بهانه‌ای شده است تا برخی از اهالی فکر و فرهنگ یادی کنند از خالق «سووشون». احمدرضا بهرام‌پور، پژوهشگر و منتقد ادبی، در بخش‌هایی از یادداشتی که به همین مناسبت نوشته، آورده است:

سیمینِ دانشور و جلالِ آلِ‌احمد نیز زوجی بی‌نظیر بودند و به هم می‌برازیدند! آل‌احمد متفکّر و نویسندهٔ همه‌ فن‌ حریفی بود. او چهرهٔ جریان‌سازی بود و دریچه‌ای که به‌خصوص از منظرِ گفتمانِ فرهنگی به روی داستان‌نویسان گشود با همهٔ اما‌و‌اگرهایش هم‌چنان پیروانی دارد. مؤلفه‌های نثر پرتکاپوی او که مهم‌ترین دستاوردِ نویسندگی‌اش بود، در نویسندگان پس‌ از او تکثیر شده‌است. دانشور زمانی با آل‌احمد آشنا‌ شد که هرکدام‌شان تجربه‌هایی را در عالم نویسندگی از سرگذرانده‌ بودند. او نیز مانندِ جلال، هم در محافلِ روشنفکری (به‌ویژه «کانون نویسندگانِ ایران») فعّال بود و هم آثاری در زمینه‌های داستان‌نویسی، ترجمه و زیباشناسی در کارنامه‌اش دارد.

زنی با عطری از گل‌های نارنج

در بخش دیگری از این یادداشت آمده است: سیمین نویسندهٔ جریان‌سازی نبود اما آثارش صاحب‌سبک و منحصربه‌فرد است. این دو، به‌رغمِ آن‌که در پاره‌ای مسائل و مباحث چندان هم‌رأی‌ نبودند، اما «کُفوِ» هم بودند و به‌رغم اتفاق‌هایی که ممکن بود به جدایی‌شان بینجامد، عمری در کنارِ هم عاشقانه زیستند.

نامه‌هایی که جلال و سیمین به‌ هم‌ نوشتند در چند جلد منتشر شده و حاکی از این دلدادگی‌ها است. سیمین نه دنباله‌روِ جلال و جار و جنجال‌هایش بود و نه در برابرِ او قرار می‌گرفت؛ او همواره درکنارِ جلال می‌ایستاد، البته با حفظِ حریمِ شخصی‌ و مراقبت از استقلالِ فکری و ادبی‌ِ خویش. و جلال حضورِ مستقیم و غیرِ مستقیم و نمادین در آثارِ او نیز دارد. یوسفِ مبارزِ سووشون و سرِ پرشوری که دارد، غرب‌ستیزی‌های جلال را به‌یادمی‌آورَد. در جزیرهٔ سرگردانی نیز شخصیتِ واقعی و تاریخیِ آلِ‌احمد در بخش‌هایی از داستان حضور دارد.

 

همچنین قرار است به مناسبت سالگرد تولد زنده‌یاد دانشور و سالگرد ازدواج سیمین و جلال مراسمی فردا، 9 اردیبهشت‌ماه ساعت 14:30 در خانه-موزه جلال آل احمد واقع در تجریش، دزاشیب، خیابان شهید رمضانی، کوچه سیمین دانشور، کوچه پسندیده، بن‌بست ارض، پلاک 1 برگزار شود.

انتهای پیام/

 

دیگر خبرها

  • «رخنه» توان علمی و دفاعی کشور در صنعت هوافضا را به رخ می‌کشد
  • داستان‌های ادامه‌دار ستاره عراقی؛ علی عدنان از ایران رفت!
  • داستان شفافیت (۲)؛ بیم و امید یازدهمین مجلس برای شفاف شدن
  • فراخوان جایزه داستان و بازآفرینی منتشر شد
  • داستان شفافیت؛ قسمت اول
  • روایت یک کارگردان از فیلمسازی در نوجوانی/ چیزی جز گوشی لازم نیست
  • جریان دانشجویی بستر خوبی برای پای کار آمدن قشر خاکستری در فعالیت‌های فرهنگی است
  • سیمینی که دانشور بود
  • روایت یک کارگردان از فیلمسازی در نوجوانی/ هیچ چیز جز گوشی موبایل لازم نیست
  • بررسی یک ادعای بی‌اساس/ داستان دکترای افتخاری رئیسی از بزرگترین دانشگاه پاکستان چیست؟