ظریف: ایران انتخابهای متعددی در صورت خروج آمریکا از برجام دارد
تاریخ انتشار: ۲ اسفند ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۳۲۵۴۹۶
ساعت24- وزیر امور خارجه در گفت و گو با خبرگزاری روسی اسپوتنیک ضمن هشدار در مورد واکنش ایران به نقض عهد آمریکا علیه برجام گفت: اگر آمریکا از برجام خارج شود در جهان منزوی خواهد شد.
بخش فارسی خبرگزاری روسی اسپوتنیک پس از حضور محمد جواد ظریف در کنفرانس بین المللی «والدای» که در مسکو برگزار شد با وی مصاحبه ای انجام داد و نظرهای وی در مورد روابط ایران و آمریکا، برجام و رسانه های مجازی را جویا شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به نوشته اسپوتنیک، وزیر امور خارجه دوشنبه (پریروز) در پایان این کنفرانس، در مصاحبه اختصاصی با مارینا الشعلان خبرنگار بخش فارسی این خبرگزاری به بحث در مورد مسائل گوناگونی از جمله وضعیت فعلی و چشم انداز آتی برجام پرداخت.
متن این گفت و گو بدین شرح است:
جناب آقای دکتر ظریف، شما چندی پیش در کنفرانس امنیتی مونیخ شرکت کردید و اعلام نمودید در صورت نقض برجام، ایران پاسخ مناسبی خواهد داد. اکنون اوضاع پیرامون برجام چگونه است؟ شرکت کنندگان اروپایی «گروه شش» چه نظری در این خصوص ابراز کردند؟ آیا آنها از تمایل آمریکا جهت پاره کردن برجام حمایت خواهند کرد؟
آنچه که به نظر می رسد، کل جامعه بین المللی، همچنین بخشی از آمریکایها به استثنای دولت آقای ترامپ و اسرائیل و دو یا سه کشور منطقه اتفاق نظر دارند بر اینکه برجام یک توافق بین المللی است و قرارداد دوجانبه بین ایران و آمریکا نیست. توافق های بین المللی نمی توانند توسط یکی از طرفها مورد تغییر قرار بگیرند. اگر این روش در جامعه بین المللی به عنوان کار قبول شده اتفاق بیفتد در این صورت هیچ توافقی منعقد نخواهد شد. کشورها اگر به یک توافق مخصوصا با آمریکا وارد شدند، به محض این که دولت آمریکا عوض شود، آنها تصور می کنند که باید آن توافق را مجددا مذاکره کرده و تغییر بدهند. لذا آن چه که در جامعه بین المللی اتفاق می افتد خیلی فراتر از برجام است و در واقع مربوط به نظم بین المللی می شود.
در نظم بین المللی اگر یک کشور هرچند قدرتمند باشد و بتواند توافق های قبلی را زیر پا بگذارد، آن وقت هیچ توافقی شکل نمی گیرد. الآن با توجه به نیازی که جامعه بین المللی برای حل و فصل مشکلات دارد، یک منفعت عمومی در جامعه بین المللی شکل گرفته است که با این روش آمریکا همراهی نکند و حتی مخالفت بکند. لذا آنچه که مسلم است اگر آمریکا تصمیم بگیرد از برجام خارج بشود در دنیا منزوی خواهد شد. ما این را به عنوان اصل مسلم می دانیم اما باید ببینیم که چه میزان مقاومت عملی از سوی اروپایی ها شکل می گیرد. اروپایی ها در گفت و گوها با ما تاکید می کنند که آنها اقدامات لازم را انجام خواهند داد. اروپایی ها حتی در صحبت های علنی می گویند که آنها اولا با مذاکره مجدد در مورد برجام موافق نیستند و ثانیا از منافع خودشان و برجام حمایت خواهند کرد. اما اینکه چه کاری می توانند انجام دهند و چه قدر اراده سیاسی وجود دارد، باید ببینیم.
اسپوتنیک: ایران به نوبه خود اعلام کرد که در صورت نقض یکجانبه برجام از سوی آمریکا سناریوی خود را پیاده خواهد کرد. ایالات متحده آمریکا باید نگران چه چیزی باشد؟ ایران برای کدام «ضدحمله» آماده است و چه اقدامی در این صورت انجام خواهد کرد؟
ما خیلی دوست نداریم کسی را بترسانیم. ما دوست داریم که همه عاقلانه فکر بکنند و با دقت تصمیم بگیریند. آمریکا هیچ وقت پایبند برجام نبوده است. اما در این زمینه می توانیم با صراحت بگوییم که اگر آمریکا بخواهد برجام را لغو کند و اگر بخواهد رسما خارج شود و موضوعات اصلی برجام را نقض کند، یعنی قوانینی که قبلا رئیس جمهور آمریکا برای مدت سه ماهه یا چهار ماهه لغو می کرد، در این صورت ایران انتخاب های بسیار متعددی را دارد. فکر نمی کنم هیچ کدام از این انتخابها برای آمریکایی ها خوشایند باشد. اما این که چه قدر از این انتخاب ها بترسند، دیگر بستگی به عقل و درایت آنها دارد، انسان برای ترسیدن عقل دارد.
مدتی قبل، فرماندهی اطلاعات و امنیت ارتش ایالات متحده مناقصه طراحی نرم افزاری را در سایت خود منتشر کرد که قادر باشد به عمق احساسات پیام های منتشره در شبکه های اجتماعی روسیه، ایران و کره شمالی پی ببرد و پاسخ های آن لحن پیام های اصلی را حفظ کند. فرض می شود که ارتش آمریکا قصد دارد از ربات ها برای نظارت بر پیام ها در شبکه های اجتماعی جهان و تأثیرگذاری بر کاربران استفاده کند. نظر شما به عنوان کاربر فعال توییتر و اینستاگرام در این خصوص چیست؟ آیا آمریکا قادر خواهد بود بر کاربران ایرانی تأثیر بگذارد؟
آمریکا همواره تلاش کرده که از پیشرفت تکنولوژی برای سیاست مخرب خود استفاده کند و این اتفاق جدیدی نیست. آنچه لازم است و همه باید بر ضرورت استفاده بهینه از فضای مجازی توجه داشته باشند. فضای مجازی یک فرصت برای همه افراد در جهان ایجاد کرد تا هیچ مونوپولی خبری نتواند شکل بگیرد. این یک واقعیت مهم شکستن امپراتوری رسانه ای است که همه آنها وابسته با غرب و صهیونیست بودند. طبیعتاً آنها می خواند امکاناتی که در گذشته داشتند و مونوپولی را اداره می کردند ولی از دست دادند، از طریق روشهای دیگر و از طریق نفوذ در فضای مجازی دوباره زنده کنند. لذا هم برای کاربران و هم برای دولت ها ضروری است که با چشم باز از این امکان استفاده کنند. البته این به آن معنا نیست که این امکان، فرصت بدی است چرا که در واقع این امکان بسیار خوب، انحصار رسانه ای غرب و صهیونیستها را شکسته است. اما باید با آینده نگاری با بهترین شکل استفاده کرد.
آیا شما با رسانه های روسیه آشنا هستید؟ مثلا اسپوتنیک؟
در حدی که می توانم چون متاسفانه زبان روسی را بلد نیستم. ولی گزارش مفصلی از رسانه های روسیه را از سوی همکارانم دریافت و پیگیری می کنم. و چون خبرگزاری شما به زبان فارسی (اخبار و گزارش ها) را منتشر می کند، ما آن را معمولا دنبال می کنیم.
ایزنا
منبع: ساعت24
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.saat24.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساعت24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۳۲۵۴۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ماجرای نامه عجیب خروج ایران از شورای بینالمللی موزهها!
روزنامه هم میهن نوشت: در متن نامه که با سربرگ دفتر رئیسجمهور و امضای وزیرخارجه است، آمده: «با توجه به عدمتمایل دولت جمهوری اسلامی ایران بهتداوم عضویت در برخی مجامع بینالمللی، لایحه لغو عضویت در این مجامع برای انجام تشریفات قانونی تقدیم مجلس میشود.»
موضوعی که واکنشهای مختلفی را در برداشت که چرا ایران بهصورت خودخواسته از یک نهاد بینالمللی انصراف داده و خارج شده است.
انتشار نامهی درخواست لغو عضویت که به امضای وزیر امور خارجه نیز رسیده، باعث شد تا احمد محیططباطبایی رئیس ایکوم ایران در گفتگو با هممیهن چنین نامهای را «یک اشتباه بزرگ» قلمداد کند. ازسویدیگر رحیم یعقوبزاده، کنشگر گردشگری و یوسف مولایی، استاد حقوق بینالملل نیز از عواقب این موضوع میگویند.
نکات مثبت و منفیرحیم یعقوبزاده، کنشگر گردشگری و مدرس دانشگاه علم و فرهنگ، در گفتگو با هممیهن از نکات مثبت و منفی عضویت و لغو عضویت سازمانهای جهانی میگوید و معتقد است، عضویت هر کشوری یا حتی نمایندهی یک کشور در سازمانهای بینالمللی میتواند بهنوعی آن کشور را از انزوای جهانی خارج کند: «ایران در مبحث عضویت در سازمانهای جهانی همواره پیشرو بوده است. سازمانهایی که ازجمله آنها میتوان به سازمان ملل متحد، اوپک، سازمان کنفرانس اسلامی، جنبش عدمتعهد، اکو، یونیسف، سازمان بینالمللی کار، سازمان جهانی گردشگری و... اشاره کرد.
در تمام این موارد ایران یا جزو پایهگذاران اینقبیل سازمانها بوده یا از نخستین اعضای آن ها. مسئله دیگری که در کنار این مورد باید به آن اشاره کرد این است که هر کشوری قصد داشته باشد از انزوای بینالمللی خارج شود، نیازمند عضویت در این سازمانها بهعنوان عضو فعال است. چراکه این عضویت شامل مزیتهایی هست.
بهعنوان مثال عضویت در ایکوموس بهعنوان سازمانی دولتی فرصتهایی را برای معرفی هیئتمدیرههای ما در پایگاههای اطلاعرسانی این سازمان و زیرمجموعههای مرتبط با آن فراهم میآورد. این فرصت را در کنار توانمندی ما در حوزه میراثفرهنگی ملموس و غیرملموس و توانمندیهای ارزشمند موزههایمان ازجمله موزه ایرانباستان قرار دهید.
موزهای که در ایران زبانزد خاص و عام است و زبانزد خاص و عام نبودن آن در سطح جهان بهدلیل ضعفمان در شناساندش به جهانیان است. پس حرکت رخداده درمجموع عملاً امکان فعالیت ما در سازمانهای بینالمللی را محدود میکند که میتوانند برایمان فراهمکننده بسترها و فرصتهایی جهت شناساندنمان به جهانیان باشد.»
در ادامه یعقوبزاده به انتقاد از خارجشدن ایران از این سازمان پرداخت و گفت: «ازجمله مواردی که دراینخصوص مطرح شده اینکه، این موضوع به درخواست وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی رخ داده که نشاندهنده عمق فاجعه است.
این درحالیاست که این وزارتخانه به جای آنکه بکوشد در این سازمان خاص و زیرمجموعههای آن فعالانهتر عمل کند به درخواست خود از حضور در معرض این فرصت محروم و بیبهره میشود.
هرچند قابل انکار نیست که بخشی از این اتفاق بهدلیل مسائل مالی رخ داده است و به موضوع نحوه پرداخت حقعضویت به دلیل تحریمهای اعمالشده مربوط است، اما بخش دیگری از آن به لجبازی ما با خودمان و نه با سازمانهای صاحباعتبار برمیگردد.
درنتیجه حتی به فرض مثال فعالیت کشورهای متخاصم با ما در این سازمانها هم نمیتواند دلیل مناسبی برای خروجمان از این سازمانها باشد. چراکه در هر سازمان بینالمللی امکان عضویت کشورهای دوست با ما و کشورهای متخاصم با ما وجود دارد و نمیتواند توجیهکننده خروج ما یا لغو عضویتمان در این سازمانها باشد.»
گل بهخودی در روزهای سختانتشار این خبر که ایران یا نمایندهی آن به صورت خودخواسته خواستار لغو عضویت در این نهاد بینالمللی شده باعث شد تا انتقاد کارشناس این حوزه را در برداشته باشد.
رحیم یعقوبزاده دراینباره گفت: «درمجموع به نظر میرسد که باید قوهای عاقله دراینزمینه تصمیم بگیرد و نباید به این سمت حرکت کنیم که خودمان با دست خودمان، خود را از چنین فرصتی بیبهره سازیم.
ضمن اینکه هراس ما از تبدیل شدن این اتفاق به رویه است و نگرانیمان این است که بهدلیل عدم توانایی در پرداخت حق عضویت یا دیگر دلایل بهعنوان مثال از عضویت در سایر سازمانهای بینالمللی ازجمله سازمان جهانی گردشگری و... هم چشمپوشی شود.
آن هم در شرایطی که ایران اتفاقاً باید در حوزههای فرهنگی و اجتماعی، در عرصه بینالمللی فعالانهتر عمل کند. درنهایت این سوال که چرا در چنین شرایطی که بسیاری از کشورها به دلایل گوناگون دستبهدست هم دادهاند تا ما را از هر جهت تحت فشار بگذارند، خودمان با دست خود چنین میکنیم.»
یوسف مولایی، استاد حقوق بینالملل نیز در گفتگو با هممیهن معتقد است، خارج شدن ایران از شورای بینالمللی موزهها میتواند تبعات منفی بسیاری داشته باشد.
او میگوید: «به لحاظ استفاده از امکانات فنی، تخصصی، مالی و آموزشی که سازمانها در اختیار اعضاء قرار میدهند، نکات مثبتی وجود دارد. این سازمانها برای ارائه خدمات شکل میگیرند و فواید بسیاری دارد که اعضاء میتوانند از آن بهرهمند شوند. دورههای تخصصی برگزار میشود و با ایجاد همبستگی بین اعضاء در حوزه موزهها، نهادها خدمات قابل قبولی میدهند. اینکه نهادی از یک کشور لغو عضویت کند، باعث میشود وجهه عمومیاش آسیب ببیند. این سازمانها خدمات بسیاری میدهند که در صورت لغو آن، کمیتههای حقوقی و... خدماتشان را قطع میکنند».
ایراد متنی با امضای وزیرنگاه دیگری، اما به این ماجرا وجود دارد و آن این است که ایکوم و ایکوموس، نهادی غیردولتی هستند و طبعاً دولت نمیتواند به نهاد غیردولتی کمک مالی کند یا حق عضویت آن را پرداخت کند. موضوعی که احمد محیططباطبایی، رئیس ایکوم ایران در گفتگو با هممیهن آن را تایید میکند و معتقد است، متن نامه منتشرشده در رسانهها مبنی بر اینکه حق عضویت از سوی دولت لغو میشود یک ایراد نگارشی اساسی دارد که باید اصلاح شود: «ایکوم و ایکوموس، غیردولتی هستند. دولت مکلف به دادن حق عضویت سازمانهای دولتی است.
دولت اصلاً به ایکوم و ایکوموس حق عضویت نمیداده که حالا حق عضویت از سوی دولت لغو شود. این یک سوءتفاهم بزرگ است و این نامه باید اصلاح شود. به احتمال بسیار زیاد وزیر امور خارجه این موضوع را امروز اصلاح خواهد کرد. در تمام این سالها قبل و بعد از انقلاب، حق عضویت را اعضاء میدهند و ارتباطی به دولت ندارد. یک مثال ساده بزنم که این موضوع اشتباه کار نشود.
دولت حق عضویت یونسکو را پرداخت میکند، چون دولتی است، اما ایکوم و ایکوموس اصلاً دولتی نیستند که حق عضویت توسط دولت پرداخت شود، پس بازهم تکرار میکنم این متن نامه ایراد و اشکال دارد. دولتی و غیردولتی بودن نهاد در متن نامه اشتباه شده است و احتمالاً غیرعمد هم بوده است. ایکوم هیچ بودجهای از دولت نمیگیرد که چیزی قطع شود».
یک کارشناس عضو ایکوم نیز در گفتگو با «هممیهن» درخصوص اینکه از چه زمانی دولت پرداخت حق عضویت به ایکوم و ایکوموس را قطع کرده، گفت: «از اوایل دولت احمدینژاد، عملاً وزارت میراث فرهنگی حق عضویتش در ایکوم و ایکوموس را پرداخت نکرد. تقریباً حدود ۱۵ سال است که سازمان میراث فرهنگی عضو ایکوم و ایکوموس نیست.
اشکال در این بود که کمیتههای ملی ایکوم و ایکوموس، خودشان را NGO کردند و تبدیل به مؤسسه فرهنگی خصوصی شدند. مثل هزاران NGOهای دیگر در کشور که بهصورت خصوصی حق عضویت خود را به نهادهای بینالمللی پرداخت میکنند.
نکته مهم این است که دولت اصلاً نمیتواند عضو NGO شود چراکه خودش صادرکننده مجوز NGO هاست. درواقع دولت عضو ایکوم نیست، بلکه موزهها عضو ایکوم هستند و بهعنوان نهادهای خصوصی حق عضویت پرداخت میکنند.»
این کارشناس، اما در بخش دیگری از این گفتگو با هممیهن ابهامی را مطرح میکند که دولت میتواند نسبت به این موضوع روشنگری کند: «هرچند بارها اعلام شده که ایکوم و ایکوموس نهادهای غیردولتی هستند و دولت در عمل هیچ حق عضویتی برای این نهادها پرداخت نمیکند، اما ابهام جایی است که وزیر امور خارجه که زیر نظر دولت است چطور زیر این برگه را امضاء کرده است درصورتیکه طبق گفته برخی کارشناسان، این نهاد، غیردولتی است و حق عضویت آن به دولت ارتباطی ندارد.»
tags # اخبار اجتماعی سایر اخبار غذای ویژه انسانهای اولیه چه بود و چه مزهای داشت؟ | دستور پخت یک غذای مخصوص نئاندرتالها! چه کسی لباس را اختراع کرد؛ آیا انسانهای اولیه همیشه لخت بودند؟ اولین قتل در جهان چگونه اتفاق افتاد؟! انسانهای نخستین چگونه صحبت میکردند؟