بلایی که خوردن خودسرانه مکمل کلسیم بر سر مغز میآورد
تاریخ انتشار: ۶ اسفند ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۳۷۹۲۸۲
محققان دانشگاه کمبریج بریتانیا دریافته اند کلسیم می تواند تعامل بین ساختارهای غشایی کوچک درون پایانه های مغزی را فراهم سازد که برای سیگنال دهی نورونی در مغز و آلفا سینوکلین، پروتئین مرتبط با بیماری پارکینسون، مهم هستند.
وجود میزان بیش از حد کلسیم یا آلفا سینوکلین ممکن است آغازگر واکنش زنجیره ای باشد که به مرگ سلول های مغز منتهی می شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این یافته ها نشانه گامی دیگر به سوی فهم نحوه و چرایی ابتلا افراد به بیماری پارکینسون است.
بیماری پارکینسون یکی از بیماری های مغزی است و زمانی روی می دهد که پروتئین ها به شیوه ای اشتباه چندین برابر شده و به یکدیگر می چسبند و در نهایت ساختاری موسوم به « فیبریل آمیلوئید» تشکیل می شود.
این رسوبات آمیلوئیدی حاصل از آلفا سینوکلین تجمع یافته نشانه بیماری پارکینسون هستند. هنوز مشخص نیست که چگونه آلفا سینوکلین در سلول عمل می کند.
گبریل کامینسکی شیرل، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می گوید: «آلفا سینوکلین یک پروتئین بسیار کوچک با ساختار بسیار کوچک است و باید با سایر پروتئین ها یا ساختارها تعامل یابد تا عملیاتی شود و بدین ترتیب مطالعه آن دشوار خواهد بود.»
در حال حاضر با کمک تکنیک های میکروسکوپی با رزولوشن فوق بالا امکان مشاهده رفتار آلفا سینوکلین وجود دارد.
به گفته محققان، یک تعادل عالی بین کلسیم و آلفا سینوکلین در سلول ها وجود دارد و زمانیکه مقدار بیش از حد زیاد از هر یک وجود داشته باشد، تعادل بهم خورده و تهاجم آغاز می شود و منجر به بیماری پارکینسون می شود.
تشخیص نقش آلفا سینوکلین در فرایندهای پاتولوژیکی یا فیزیولوژیکی ممکن است به توسعه درمان های جدید بیماری پارکینسون کمک کند.
منبع: افکارنيوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۳۷۹۲۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
یافتههای پژوهشگران برای افزایش ظرفیت دیالیز برای بیماران
فیبروز صفاقی مهمترین علت از دست دادن ظرفیت دیالیز است که معمولاً به دلیل التهاب و فیبروتیک شدن صفاق روی میدهد. یافتههای پژوهشگران برای نخستین بار نشان داد میتوان از سلولهای بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی برای درمان ضایعات صفاق استفاده کرد. مطالعات بالینی آینده میتواند امکان استفاده درمانی از این سلولها را در مبتلایان به فیبروز صفاقی مورد بررسی قرار دهد.
به گزارش ایسنا، کارآزمایی بالینی از سوی امین احمدی، سودابه اعلاتاب، رضا مقدسعلی، ایرج نجفی، سروش شکرچیان از پژوهشگاه رویان، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشگاه علوم پزشکی تهران و دانشگاه ماستریخ هلند به بررسی تأثیر سلولهای بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی خود فرد، بر عملکردی صفاق و التهاب آن در افراد تحت دیالیز پرداختند.
در همین ارتباط باید گفت؛ بیماری مزمن کلیه (Chronic kidney disease) یک نارسایی آرام، پیش رونده و غیرقابل برگشت در کلیه است که حدود هفتصد میلیون نفر در جهان به آن مبتلا هستند.
پیشرفت این بیماری میتواند تا تخریب کامل کلیه و نیازمند شدن فرد مبتلا به پیوند کلیه یا دیالیز روزانه ادامه پیدا کند. اگر دیالیز دیگر قادر به تصفیه مایعات و محلولها به میزان مورد نیاز برای بیمار نباشد، شرایطی با عنوان ناکارآمدی اولترا فیلتراسیون اتفاق میافتد که منجر به بیفایده شدن دیالیز برای بیماران میگردد.
فیبروز صفاقی مهمترین علت از دست دادن ظرفیت دیالیز است که معمولاً به دلیل التهاب و فیبروتیک شدن صفاق روی میدهد. این شرایط برای حدود ۲۰ درصد از بیماران با سابقه دیالیز طولانی اتفاق میافتد. با پیشرفت پزشکی بازساختی (پزشکی ترمیمی) در چند دهه اخیر تلاشهایی برای سلول درمانی فیبروز صفاقی صورت گرفته است.
نتیجه این پژوهش که در نشریه بین المللی Archives of Iranian Medicine منتشر شده است، نشان داد، استفاده از سلولهای بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی باعث بهبود جزئی در اولترافیلتراسیون و کاهش اندک التهاب در بیماران میگردد.
یافتههای این پژوهش برای نخستین بار نشان داد میتوان از سلولهای بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی برای درمان ضایعات صفاق استفاده کرد. مطالعات بالینی آینده میتواند امکان استفاده درمانی از این سلولها را در مبتلایان به فیبروز صفاقی مورد بررسی قرار دهد.
انتهای پیام