بومیسازی سیستم GPS
تاریخ انتشار: ۶ اسفند ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۳۸۹۳۵۹
احیا یاوری با ارائه طرح «سیستم موقعیتیابی زمین پایه» توانست به عنوان رتبه یک پژوهشهای کاربردی در سی و یکمین جشنواره بینالمللی خوارزمی برگزیده شود.
به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا، یاوری تحصیلات کارشناسی ارشد خود را در زمینه مخابرات در دانشگاه بهشتی گذرانده است.
وی میگوید: «سیستم موقعیتیابی زمین پایه یک سامانه زمانسنجی و مکانیابی است که جایگزین سیستمهای فضاپایه محسوب میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی در ادامه افزود: «امروزه از سیستم GPS استفادههای زیادی میشود برای مثال به صورت روزانه از این سیستم برای مسیریابی و مکانیابی استفاده میکنیم که سادهترین نوع کاربرد GPS است. اما این سیستم آسیبپذیریهای زیادی دارد و نمیتوانیم در سطح ملی روی آن اتکا کنیم».
وی در ادامه افزود: «سیستم موقعیتیابی زمینپایه که روی آن کار میکنیم جایگزین مناسبی برای سیستم فضاپایه است. این سیستم کاملا بومیسازی شده است و با استفاده از آن میتوانیم تمامی سرویسهای مرتبط با موقعیتیابی را در ایران ارائه دهیم».
یاوری در رابطه با برتری سیستم موقعیتیابی زمین پایه نسبت به GPS گفت: «یکی از برتریهای این سیستم بومی بودن آن است. کنترل این سیستم کاملا در اختیار خودمان است، در حالی که هیچ کنترلی روی GPS نداریم».
وی افزود: «همچنین سیستم GPS آسیبپذیریهایی دارد که در سیستم زمینپایه برطرف شده است. این سامانه در برابر اختلالات و شرایط جوی مقاوم است و در هر شرایطی سرویس مطمئنی را به کاربر ارائه میدهد».
مشخصات فرکانسی و کارکردی سیستم زمینپایه طوری طراحی شده است که دربرابر آسیبپذیریهای موجود نسبت بهسیستم GPS مقاومتر است.
یاوری میگوید: «توسعه این طرح از مرحله مطالعه تا رسیدن به این مرحله حدود 10 سالی میگذرد. در این راه مشکلات فنی زیادی داشتیم چراکه این کار برای اولین بار در کشور انجام شده است. همچنین باتوجه به این که ارتباطات محدودی با کشورهای دیگر داریم، توسعه این سیستم به نسبت سختتر بود».
وی گفت: «یکی دیگر از مشکلاتی که همیشه با آن دست و پنجه نرم میکنیم نیز بحث بودجه و اعتبارات است».
یاوری در آخر اضافه کرد: «برای ساخت سیستمها و سامانهها سالها زمان گذشته میشود و زحمت زیادی برای آن کشیده میشود تا به جایی برسد، این زحمتها زمانی ارزش دارد که به سرویسدهی برسد و مردم بتوانند از آن سرویس استفاده کنند. انتظار داریم که برنامهریزیها طوری انجام شود که این تحقیقات کاربردی شوند و صرفا محدود به یک کار علمی نشود».
منبع: آنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۳۸۹۳۵۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بادبان خورشیدی ناسا به مدار زمین رفت
«سیستم بادبان خورشیدی کامپوزیت پیشرفته» ناسا در جدیدترین مأموریت شرکت «راکت لب» به مدار زمین پرتاب شد.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، شرکت «راکت لب»(Rocket Lab) روز شلوغی را پشت سر گذاشته است.
به نقل از اسپیس، شرکت راکت لب یک ماهواره رصد زمین متعلق به کره جنوبی و فناوری جدید بادبان خورشیدی ناسا را عصر روز ۲۳ آوریل به مدار زمین پرتاب کرد.
«سیستم بادبان خورشیدی کامپوزیت پیشرفته »(ACS3) ناسا یکی از دو محمولهای بود که در ساعت ۶:۳۳ عصر به وقت منطقه زمانی شرقی بر فراز یک موشک «الکترون»(Electron) شرکت راکت لب از نیوزیلند بلند شد.
مأموریت شرکت راکت لب، نیمه دوم پرواز فضایی در روز ۲۳ آوریل بود زیرا شرکت «اسپیسایکس»(SpaceX) نیز در همین روز ۲۳ ماهواره اینترنتی «استارلینک»(Starlink) خود را تنها ۱۶ دقیقه زودتر از فلوریدا پرتاب کرد.
بادبانهای خورشیدی، فشار ظریف نور خورشید را مهار میکنند و آن را برای به حرکت درآوردن کاوشگرها در فضا به کار میبرند. کار آنها درست مانند عملکرد کشتیهای دریانوردی در مهار کردن باد روی زمین است. از آنجا که بادبان خورشیدی کارآمد است و نیازی به سوخت ندارد، بسیاری از طرفداران اکتشاف فضایی نسبت به این راهبرد نسبتاً جدید بسیار امیدوار هستند.
چند مأموریت بادبان خورشیدی از جمله کاوشگر «ایکاروس»(Ikaros) ژاپن و پروژه «لایتسیل ۲»(LightSail 2) متعلق به «انجمن سیارهای آمریکا»(The Planetary Society) پیشتر پرواز کردهاند. هدف از پرتاب سیستم بادبان خورشیدی کامپوزیت پیشرفته، توسعه بیشتر این فناوری است.
راکت لب در شرح مأموریت خود نوشت: این مأموریت قصد دارد استقرار بومهای کامپوزیتی جدیدی را آزمایش کند که بادبان خورشیدی را به اندازه تقریبی ۹ متر در هر طرف میرساند.
دادههای پرواز بهدستآمده در طول مأموریت، به منظور طراحی بادبانهای خورشیدی آینده در مقیاس بزرگتر برای ماهوارههای هشدار زودهنگام آبوهوای فضایی، سیارکها و سایر مأموریتهای شناسایی اجرام کوچک و همچنین، مأموریتهای رصد مناطق قطبی خورشید مورد استفاده قرار خواهند گرفت.
موشک الکترون این منظره را از جزیره شمالی نیوزیلند هنگام صعود کردن پس از پرتاب در روز ۲۳ آوریل ثبت کرد.
سیستم بادبان خورشیدی کامپوزیت پیشرفته، محموله ثانویه این مأموریت بود. مسافر اصلی مأموریت، یک ماهواره رصد زمین موسوم به «NEONSAT-1» بود که توسط «مرکز تحقیقات فناوری ماهواره» در «مؤسسه علوم و فناوری پیشرفته کره جنوبی»(KAIST) توسعه یافته است.
به گفته راکت لب، NEONSAT-1 از یک دوربین با وضوح بالا و فناوری هوش مصنوعی برای نظارت بر بلایای طبیعی و ردیابی آنها استفاده خواهد کرد. فضاپیمای دیگر NEONSAT در سال ۲۰۲۶ یا ۲۰۲۷ پرتاب خواهند شد تا به همتایان خود اضافه شوند.
این دو ماهواره به مدارهای متفاوتی رفتند. موشک الکترون، NEONSAT-1 را حدود ۵۰ دقیقه پس از بلند شدن در فاصله ۵۲۰ کیلومتری بالای زمین مستقر کرد. سپس، سیستم بادبان خورشیدی کامپوزیت پیشرفته را ۵۵ دقیقه بعد طبق برنامهریزی در ارتفاع ۱۰۰۰ کیلومتری قرار داد.
این مأموریت که «آغاز ازدحام» نام گرفت، پنجمین پرتاب مداری راکت لب در سال ۲۰۲۴ و چهل و هفتمین پرتاب کلی آن بود. همه این مأموریتهای این شرکت به جز چهار مورد تا به امروز از نیوزیلند پرتاب شدهاند. پرتاب بقیه مأموریتها از «تأسیسات پرواز والوپس» ناسا در ویرجینیا صورت گرفت.
راکت لب در حال تلاش برای ساختن اولین مرحله موشک الکترون با ارتفاع ۱۸ متر و قابلیت استفاده مجدد است. این شرکت در چندین مأموریت پیشین، تقویتکنندهها را از دریا بیرون آورده و در حال برنامهریزی برای پرتاب یکی از آنها در آینده است. با وجود این، هیچ فعالیت بازیابی در مأموریت «آغاز ازدحام» وجود نداشت.
کد خبر 747509