به نقل از «وانا»

صدا و سیما برای فوتبال و باشگاه ها به اندازه عروسک کلاه قرمزی ارزش قائل شود

تاریخ انتشار: ۷ اسفند ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۴۱۵۹۳۶

به گزارش وانانیوز، 

 مصطفی آجورلو در گفت و گو با سایت سازمان لیگ فوتبال ایران در مورد جلسه مشترک مدیران باشگاه ها با مهدی تاج ‏رئیس ‏فدراسیون و حیدر بهاروند رئیس سازمان لیگ فوتبال ایران گفت: یک اتفاق خیلی مهم را امروز شاهد بودیم که آن وحدت ‏رویه  و ‏وحدت کلمه مدیران باشگاه ها بود که با مدیریت فدراسیون فوتبال و سازامن لیگ تصمیم گیری های خوبی برای فوتبال ‏کشور ‏اتخاذ شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

جلسه امروز با درخواست مدیران باشگاه ها برگزار شد تا درخصوص دریافت حق پخش تلویزیونی از صدا و ‏سیما که ‏مجلس شورای اسلامی در سال ۱۳۹۱ مصوب کرده تصمیم گیری کنیم و تا بتوانیم پول  و حق فوتبال را از صدا و سیما ‏بگیریم.‏
وی افزود: در این جلسه همدلی و وحدت رویه را شاهد بودیم که در نهایت منجر به صدور بیانیه ای از سوی باشگاه ها شد ‏که ‏می تواند برای کل فوتبال کشور راهگشا باشد. امروز مصوب کردیم که براساس قوانین و مقررات باید به فیفا و ‏کنفدراسیون ‏فوتبال آسیا گزارش مالی بدهیم و یکی از بخش ها در گزارش مالی درآمد باشگاه ها از حق پخش تلویزیونی است.قطعا ‏جامعه ما انتظار ندارد که حرفی خلاف واقع بیان کنیم و در حالیکه درآمدی از صدا و سیما و تلویزیون بابت حق پخش نداریم ‏به ‏نهادهای بین المللی اعلام کنیم که از صدا و سیما پول می گیریم. بخش اعظم برنامه های ورزشی صدا و سیما اختصاص ‏به ‏فوتبال دارد و مسابقات باشگاهی در لیگ برتر و لیگ یک  و مسابقات تیم ملی قسمت زیادی از برنامه های ‏ورزشی صدا و ‏سیما را به خود اختصاص داده و اگر صدا و سیما فوتبال پخش نکند اتفاق منفی بزرگی برایش رخ می دهد. ‏امیدوارم تصمیمی ‏گرفته شود که هم فوتبال و ورزش و هم مردم و همچنین صدا و سیما از آن منفعت ببرند. به همین دلیل پیشنهاد ‏دادیم که اولین ‏کسی که برای درآمدزایی باشگاه ها با آن وارد مذاکره می شویم صدا و سیما است و سازمان لیگ فوتبال و ‏فدراسیون فوتبال به ‏نمایندگی از باشگاه ها با صدا و سیما مذاکره کند.‏
مدیرعامل باشگاه تراکتورسازی تصریح کرد: می خواهیم بدانیم سال آینده فوتبال و باشگاه ها چه میزان از حق پخش ‏تلویزیونی ‏درآمد دارند. همانطور که می دانید براساس قوانین جمهوری اسلامی ایران تشکیل تلویزیون های مستقل برای باشگاه ‏ها امکانپذیر ‏نیست و باشگاه های استقلال، پرسپولیس، تراکتورسازی، سپاهان، نفت آبادان و سایر باشگاه ها نمی توانند مثل ‏باشگاه های ‏اروپایی از جمله رئال مادرید وبارسلونا نمی توانند تلویزیون اختصاصی داشته باشند. بنابراین ما کشور همسایه ترکیه ‏را مثال ‏زدیم که فدراسیون فوتبال این کشور حق پخش تلویزیونی را به تلویزیون این کشور واگذار کرده و ۲۰ درصد از این مبلغ ‏به ‏فدراسیون فوتبال ترکیه برای هزینه در فوتبال پایه اختصاص پیدا می کند و ۵۰ درصد دیگر بین تمامی باشگاه ها تقسیم می ‏شود. ‏این عدد نیز بین تیم های اول تا شانزدهم لیگ براساس یک فرمول منطقی تقسیم می شود. بر همین اساس سازمان لیگ ‏و ‏فدراسیون فوتبال یا وزارت ورزش به نمایندگی از فوتبال مسایل قانونی حق پخش تلویزیونی را با مذاکره با مدیران صدا و ‏سیما ‏مرتفع کنند. ‏
آجورلو با اشاره به پرداخت هزینه صدا و سیما برای تولید برنامه ها و سریال های مختلف عنوان کرد:  همانطوریکه صدا و ‏سیما  ‏برای ساخت یک سریال باید به کارگردان، فیلمبردار، صدابردار، هنرپیشه ها و سایر عوامل دستمزد پرداخت کند در حالیکه ‏باشگاه ‏ها تمام هزینه ها از جمله استخدام مربی، بازیکن، سفر و ... را خودشان پرداخت می کنند ولی یک مسابقه فوتبال بین ‏یکساعت و ‏نیم و گاهی تا سه ساعت آنتن صدا و سیما را پر می کند. فوتبال چندین ‏ساعت از برنامه های ورزشی صدا و سیما را ‏به خوبی پوشش می دهد. پس چرا فوتبال نباید مثل سایر برنامه ها و یا سریال های ‏تلویزیونی پولی دریافت کند؟ آیا واقعا فوتبال ‏اندازه عروسک هایی مثل کلاه قرمزی و جناب خان هم شخصیت حقوقی ندارد؟ این ‏عروسک های تلویزیونی که موجودیت شان ‏را هم از صدا و سیما گرفته اند اگر دستمزد عواملشان پرداخت نشود به تلویزیون ‏اجازه پخش آن را نمی دهند در حالیکه باشگاه ‏های فوتبال از بازیکنان و مربیان شاخصی استفاده می کنند ولی از درآمد تلویزیونی ‏محروم هستند.‏
مدیرعامل باشگاه تراکتورسازی افزود: از سویی دیگر باشگاه ها از سوی فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا ملزم به درآمدزایی ‏از ‏تلویزیون هم هستند و امروز هم مثل گذشته نیست که بخواهند بگویند جناح های سیاسی چپ و راست با این مساله موافق ‏یا ‏مخالف هستند. در حوزه فوتبال سیاست معنایی ندارد. در گذشته زمانی که فوتبال می توانست حق پخش تلویزیونی خود را ‏از ‏بگیرد به خاطر مسایل سیاسی در گام اول موفق نشد و در گام دوم هم رئیس جمهور وقت متعهد شد که پول فوتبال را از ‏طریق ‏حق پخش تلویزیونی می دهد که بازهم این وعده محقق نشد. امروز باشگاه ها همگی همدل و متحد هستند  و می خواهند از ‏طریق ‏فدراسیون فوتبال، سازمان لیگ و وزارت ورزش به خواست خود که درآمدزایی فوتبال از حق پخش تلویزیونی است ‏برسند. ‏
وی تصریح کرد: جناب داورزنی معاون وزیر ورزش، آقای تاج رئیس فدراسیون و تک تک مدیران باشگاه ها به دنبال ‏دریافت ‏حق قانونی و مسلم فوتبال از صدا و سیما هستند اداره فوتبال از طریق مصوبه سال ۱۳۹۱ مجلس شورای اسلامی ممکن ‏است و ‏ما می خواهیم بدانیم که در سال ۱۳۹۷ چقدر از حق پخش تلویزیونی درآمدخواهیم داشت. این فرصت استثنایی است که ‏همه ‏باشگاه ها با یکدیگر متحد شده اند تا حقوق قانونی خود را دریافت کنند. از برادر عزیزم آقای تاج هم تشکر می کنم که در ‏سایه ‏همدلی و همیاری با کمک باشگاه ها به دنبال دریافت حقوق فوتبال از صدا وسیماست. 

انتهای پیام/ا

منبع: وانا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت vananews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «وانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۴۱۵۹۳۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

موزه‌ای که به یک فقر تربیتی پاسخ گفت/ اسباب‌بازی، دروازه شور خلاقانه

به گزارش گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، موزه اسباب‌بازی تهران با دنیایی از ادوات بازی به دنبال ترمیم یک خلأ تربیتی است که میلیارد‌ها اعتبار دستگاه‌های عریض و طویل قادر به حل و فصل آن نبوده‌اند. خلاقیت همراه با مشارکتی شادمانه.

در امتداد خیابان نوفل لوشاتو اگر چند سفارت‌خانه را رد کنید و خود را به کوچه لولاگر برسانید، در یکی از آن خانه‌های تاریخی با در و پنجره‌های چوبی دنیایی از اسباب‌بازی در انتظار شماست. اینجا نه سرزمین آلیس است و نه داستان اسباب‌بازی‌ها که تنها در مجاز لذت آن را تجربه کرده باشید. اسباب‌بازی‌هایی از دهه‌ها و سده‌ها قبل از جای جای دنیا انتظار شما را می‌کشد تا کودک درونتان را دوباره برای معصومیت، خلاقیت، بازیگوشی، مهربانی و اندیشه ناب دعوت کنید.

موزه اسباب‌بازی تهران در چند بخش نمایشگاهی دائمی از ادوات بازی است که برخی از آنها، چون گنجینه‌ای پس ذهن کودکان دیروز و بزرگسالان امروز باقی مانده است. این موزه نه تنها برای کودکان بلکه برای بزرگسالان نیز یادآور تمامی شیرینی‌های کودکی است. از ژولیده تا عروسک تدی، از بچه‌های توپل تا باربی، از عینک‌های سه بعدی تا هواپیما‌ها و ماشین‌ها، آتاری، آدم آهنی و دنیای لگو‌های چوبی و پلاستیکی. راهنمای موزه در مورد تاریخ هر یک از این اسباب‌بازی‌ها می‌گوید و اینکه برخی به تصادف و برخی بر اساس سرگذشت افراد و آدم‌ها شکل گرفته و به عنوان عروسک وارد بازار شده است.

در پس سرگذشت برخی تلخی‌هایی نهفته و برخی نیز خلاقیت‌های بزرگتر‌ها برای خلق شادی را به دنبال دارد. موزه از دالانی بازدیدکنندۀ شگفت‌زده را به سرزمین عجایبی که از آلیس به یاد داریم هدایت می‌کند و در ادامه راهرویی از عروسک‌های سیرک، دلقک‌ها، آکروبات باز‌ها و ژیمناست‌های کوچک و رنگارنگ مشاهده می‌شود.

انتهای راهرو عروسک‌های بومی محلی در انتظاراند. سوتک‌ها، نخودی‌ها، تکم، نردبان یعقوب، عروسک برکت و صد‌ها شگفتی که هر یک با لبخندی تو را به شادی و بازی دعوت می‌کنند.

این موزه جایی برای تنفس در مقابل سختی‌ها است

مدیر موزه در وضعیتی که کار فرهنگی صرفه اقتصادی ندارد معتقد است در همین فشار‌های اقتصادی باید تلاش کنیم حال همدیگر را بهتر کنیم. به ویژه برای کودکان باید فضایی برای شادی و تنفس ایجاد کرد. به شخصه به دنبال این بودم که حداقل یک فضایی ایجاد شود برای کودکان و خانواده‌ها که چند ساعت لبخند بزنند.

آزاده بیات با اشاره به اینکه این موزه صرفاً به دنبال نمایش اشیا نیست، ادامه داد: ما به دنبال تعامل با بچه‌ها و آموزش و ساخت عروسک و آشنا کردن آنها با بازی‌های مختلف فردی و جمعی هستیم.

وی افزود: در گذشته کودکان اسباب‌بازی خود را خود می‌ساختند و تولید صنعتی اسباب‌بازی نداشتیم و اسباب‌بازی با دست کودک یا والدین وی ساخته می‌شد. تکرار این تجربه پیوندی به جریان زنده زندگی است.

مدیر موزه اسباب‌بازی با اشاره به فعالیت خود در حوزه آموزش کودکان اضافه کرد: نتیجه تجربیات من این بود که در خصوص فضا‌های بازی و معرفی اسباب‌بازی با کمبود مواجه‌ایم به همین دلیل موزه را به عنوان بستری برای زنده شدن بازی‌ها طراحی و اجرا کردم.

بخشی از تاریخ شفاهی از زبان عروسک‌ها

به گفته بیات در این موزه برنامه‌های پژوهشی نیز دنبال می‌شود و اینکه بتوان از طریق اسباب‌بازی‌ها و عروسک‌ها بخشی از تاریخ شفاهی را معرفی کرد. پیش از این نیز پژوهش‌های متعددی صورت گرفته که از خروجی آن مدد می‌گیریم.

فعال حوزه کودک تأکید کرد: این تصور که اسباب‌بازی‌ها همه خارجی هستند، درست نیست و در همین موزه بخشی مجزا به اسباب‌بازی‌های بومی ما اختصاص یافته و حتی کودکان می‌توانند در فرصت بازدید با برخی از آنها بازی کنند.

وی متذکر شد: این فرایند در معرفی عروسک‌ها و اسباب‌بازی‌ها می‌تواند منجر به تولید و معرفی عروسک‌های بومی به بازار شده و خانواده‌ها را با بخشی از فرهنگ و هویت ما پیوند بزند.

بیات به تجربه‌های قابل توجه بازدید کودکان اشاره کرد و گفت: در وضعیتی که کودکان گرفتار بازی با گوشی شده‌اند، تلاش داریم با تجربه و تعامل این روند اشتباه شکسته شود. بار‌ها شده است که والدین اذعان کرده‌اند کودکشان در خانه به دلیل بازی با گوشی حتی به اسباب‌بازی‌های خود دست نمی‌زند، اما در موزه برایش جذابیت داشته و به دست گرفته است.

مدیر موزه اسباب‌بازی متذکر شد: این تجربه و تعامل با اسباب‌بازی‌های مفهومی و آموزنده هم برای والدین و هم کودکان مفید است چراکه به تجربه ثابت شده نمی‌توان صرفاً با دستور و امر و نهی کودک را با بازی آشتی داد.

وی در خصوص برنامه‌های این موزه جهت تعامل با مدارس و مهد‌های کودک نیز تصریح کرد: علاوه بر بازدید‌های گروهی مهد‌ها و مدارس ما تور‌های مختلف برای گروه سنی مختلف داریم. به عنوان مثال کودکان با فرایند کشف و جستجو وارد موزه می‌شوند. در نهایت نیز برای اشیا موزه قصه می‌سازند.

بیات خواستار ارتباط گیری با کتاب‌های درسی شد و گفت: ما می‌توانیم اشیا مختلفی که در کتاب‌های درسی مانند علوم آمده را به دانش آموزان معرفی کنیم و بچه‌ها می‌توانند به عینه در موزه تماشا کرده و در واقع در قالب یک بازدید تجربی جذابیت آموزشی بی‌نظیری را تجربه کنند.

مدیر موزه اسباب‌بازی متذکر شد: پیوند آنچه در مدرسه سپری می‌شود و اشیا موزه یکی از اهداف ما است تا بتوانیم موزه را به عنوان مجموعه‌ای زنده و تعاملی به کودکان معرفی کنیم.

اسباب‌بازی‌ها خود یکی از گنجینه‌های شور و شعف و یادگیری هستند. هر کدام از ما این شیرینی را در گوشه‌ای از ذهن و خاطرات خود داریم و چه بسا که از بازی‌ها بسیار آموختیم. این روز‌ها که صنعت و تکنولوژی کودکان ما را از این دنیا ربوده‌است، چه نیکو که شهد شیرین دنیایی سراسر آرامش و مهر را به آنها بچشانیم.

انتهای پیام/