به نقل از «تین نیوز»

◄ هزینه ویزا همان مالیات گردشگری است یا نه؟

تاریخ انتشار: ۸ اسفند ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۴۲۱۹۳۱

تین‌نیوز | 

اخیرا فصل سوم «سیاست‌ها و روندهای گردشگری سازمان‌های همکاری و توسعه اقتصادی» توسط مرکز پژوهش‌های مجلس ترجمه شده است. جالب بدانید که  در بخش مربوط به مالیات‌ها، هزینه‌ها و عوارض مربوط به ورود و خروج از کشورها، به بررسی هزینه‌هایی پرداخته شده که به طور معمول شامل همه افراد می‌شود، اما در برخی موارد متصدیان و یا خدمه نیز در حین ورود به یک کشور یا خروج از آن توسط هرگونه وسیله حمل‌و‌نقل باید آن را پرداخت کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

براساس گزارش تین‌نیوز، بررسی هزینه‌کرد ویزا و عوارض سفر در کشورهای مختلف نشان می‌دهد برخی کشورها در پی سیاست اخذ ویزا از گردشگر، این نکته را مدنظر دارند که هزینه ویزا همان مالیات گردشگری باشد.

در بررسی به عمل آمده از کشورها، ۲۰ کشور از ۳۰ کشور پاسخ دهنده، در سطوح ملی یک یا بیش از یک مورد، مالیات‌های مرتبط با ورودی‌ها و خروجی‌ها را شناسایی کردند. برخی از آن‌ها «بسیار قدیمی» بودند یا به عبارتی در دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ به وجود آمده بودند؛ اگرچه برخی دیگر نیز از سال ۲۰۰۰ به بعد به وجود آمدند. اکثریت آن‌ها به شکل هزینه‌های مرتبط با ویزا بوده که تنها پنج کشور مالیات‌هایی مرتبط با خروجی‌ها یا ترانزیت شناسایی کردند؛ استرالیا، شیلی، مصر، نیوزیلند و پرتغال. در ذیل جزئیات مالیات‌ها، هزینه‌ها و عوارض گردشگری کشورهای مذکور آورده شده است.

برای دوازده کشور از کشورهای مورد بررسی (اتریش، جمهوری چک، استونی، فرانسه، مجارستان، هلند، لهستان، پرتغال، اسلواکی، اسپانیا، سوئد و سوئیس)، اولین و یا تنها مالیات موجود در این دسته، هزینه‌هایی است که مرتبط با صدور ویزای شینگن برای اقامت‌های کوتاه مدت است. درحال حاضر ۲۶ کشور عضو ناحیه شینگن هستند که این میزان در سال ۱۹۹۲ یعنی زمانی که ناحیه شینگن برای اولین بار مطرح شد، تنها هفت کشور بوده است. دیگر اعضای OECD، که در ناحیه شینگن قرار دارند شامل، بلژیک، دانمارک، آلمان، یونان، ایسلند، ایتالیا، لوکزامبورگ، نروژ و اسلوونی می‌شوند.

صدور ویزاهای بلندمدت برای ناحیه شینگن باید مطابق با قوانین ملی کشور مورد نظر باشد. برای مثال، در جمهوری چک، هزینه مربوط به ویزاهای بلندمدت و همینطور ترکیبی از ویزاهای بلندمدت و کوتاه مدت، به ترتیب برابر با ۲۲۱۱ کرون و ۲۸۱۱ کرون است.

در استرالیا، عوارض جابه جایی مسافران که از افراد درحال خروج از کشور اخذ می‌شود (۱۲سال به بالا) برای اولین بار در سال ۱۹۷۸ به عنوان مالیات خروج ۲ اخذ می‌شد که در سال ۱۹۹۵ به عوارض جابجایی مسافران تغییر نام داد. این عوارض به منظور جبران هزینه‌های گمرک، مهاجرت و قرنطینه مسافران و همین طور صدور ویزاهای کوتاه مدت از افراد گرفته می‌شود. عوارض جابجایی مسافران برای استفاده در موارد خاصی در نظر گرفته نشده است. اگرچه در سال ۲۰۱۲، دولت استرالیا ۴۸.۵ میلیون دلار استرالیا ناشی از عوارض، به صندوق بازاریابی آسیا و مبلغ دیگری به همین مقدار و ناشی از عوارض به توسعه منطقه‌ای صنعت گردشگری و برای کمک به افزایش کیفیت خدمات و محصولات گردشگری این کشور، اختصاص داده خواهد شد.

در شیلی، تمام مسافران به غیر از موارد زیر باید مالیات بپردازند: کودکان زیر دو سال، مسافران ترانزیت، دیپلمات‌های کشورهای به رسمیت شناخته شده توسط شیلی، نمایندگانی که  برای حضور در جلسات بین المللی سفر می‌کنند و خدمه پرواز. اخذ این مالیات در سال ۲۰۰۵ شروع شده و مبلغ فعلی آن ۳۰ دلار آمریکا است(از ۲۶ دلار در سال ۲۰۰۸) و درآمد حاصل از آن صرف نگهداری از تأسیسات فرودگاه می‌شود.

از سال ۲۰۰۵، هر فرد خارجی برای سفر به شیلی به صورت کوتاه مدت و با اهداف تفریحی، ورزشی، سلامت، تحصیلی، تجارت، دیدار از خانواده، مذهبی و دیگر اهداف مشابه، باید یک ویزای گردشگری داشته باشد. نرخ ویزای گردشگری برای کشورهای مختلف تفاوت دارد، البته اتباع کشورهایی که با شیلی قرارداد سفر بدون ویزا دارند، نیازی به تهیه این ویزا ندارند. یکی دیگر از مواردی که در سال ۲۰۰۵ مطرح شد، هزینه متقابل بود که برای بازدیدکنندگانی که از کشورهای آلبانی، استرالیا، کانادا، آمریکا و مکزیک به شیلی سفر می‌کنند در نظر گرفته شد و مبلغ آن با توجه به هزینه ای که در آن کشورها اخذ می‌شود متفاوت است.

در کرواسی، شهروندان خارجی از کشورهای مشخص شده، برای ورود به این کشور نیاز به ویزای کوتاه مدت گردشگری دارند. هزینه این ویزا که در تاریخ آوریل ۲۰۱۳ مطرح شد، مبلغ ۳۵ یورو است) مبلغ ۶۹ یورو برای درخواست‌های فوری) و درآمدهای حاصل از آن برای کمک به پوشش هزینه‌های  اجرایی مصرف می‌شود. در راستای ورود کرواسی به اتحادیه اروپا در تاریخ ۱ جولای ۲۰۱۳، سیستم ویزای این کشور در این تاریخ با این سیستم در اتحادیه اروپا کاملاً هماهنگ شد.

در کشور مصر، هر گردشگر به هنگام ورود از درگاه‌های ورودی این کشور باید هزینه ویزا پرداخت کند. هزینه فعلی برای این ویزا از ۱۵ دلار شروع شده و برای هر کشور بسته به هزینه‌های اداری مربوط به آن متفاوت خواهد بود. این هزینه در تاریخ ۱ نوامبر ۲۰۱۳ به ۲۵ دلار افزایش یافت.

به همین ترتیب، عوارض خروج نیز باید توسط گردشگرانی که از مصر خارج می‌شوند، پرداخت شود. هزینه آن در تاریخ ۱ می‌۲۰۱۳ مبلغ ۱۵ دلار بوده است، و درحال حاضر ۲۰ دلار است(به غیر از شهرهای شرم الشیخ و غردقه که از تاریخ ۱ نوامبر ۲۰۱۳ افزایش نرخ داشته اند).

 ویزاهای عادی برای پاسپورت‌های خارجی، نیازمند پرداخت هزینه‌ای برای انجام خدمات کنسولی است. این هزینه تمام بازدیدکنندگان خارجی از مکزیک را شامل شده که در مواردی مطابق با تفاهمنامه‌های وزارت امور خارجه برای ارتقای گردشگری و تجارت و همینطور تبادلات فرهنگی، شامل معافیت‌هایی می‌شود. مبلغ قابل پرداخت برای این ویزا که در سال ۲۰۰۵ مطرح شد، برای هر فرد ۵۳۵ پزو است(اگر این خدمات در مکزیک ارائه شوند، شامل ۲۱ درصد کاهش خواهند بود).

بازدیدکنندگان از نیوزیلند باید هزینه ای برای ویزای بازدیدکننده ۶ پرداخت کنند، اگرچه توافقنامه‌هایی برای ۶۰ کشور موجود است که نیاز به ویزای کوتاه مدت برای آن کشورها برداشته شده است. نرخ فعلی درخواست این ویزا، مبلغ ۱۳۰ دلار نیوزیلند برای متقاضیان از کشور استرالیا و جزایر اقیانوس آرام و ۱۶۲ دلار برای متقاضیان داخل کشور نیوزیلند و یا خارج از آن، تعیین شده است.

به علاوه، ویزاهای ترانزیتی برای افرادی که کمتر از ۲۴ ساعت و در مسیر سفر به مقاصد دیگر در نیوزیلند توقف دارند، الزامی‌ بوده و مبلغ فعلی آن ۱۶۵ دلار تعیین شده است (علاوه بر ۶۰ کشوری که با نیوزیلند توافقنامه لغو روادید دارند، ۲۲ کشور دیگر نیز از پرداخت این هزینه معاف هستند.) در هر دو مورد، این هزینه‌ها برای پوشش هزینه‌های اداری آماده سازی ویزا و تأمین امنیت مرزها مورد استفاده قرار می‌گیرند.

بازدیدکنندگانی که از چین و به صورت تورهای گروهی به نیوزیلند سفر می‌کنند، ملزم به پرداخت هزینه ای برای ویزای گروه بازدیدکنندگان از چین هستند. هزینه کنونی این ویزا برای هر فردی که به عنوان عضوی از طرح وضعیت مقاصد تأیید شده سفر می‌کند، برابر با ۵۰ دلار بوده و برای افرادی که با تور سفر کرده و جزئی از این طرح نیستند، برابر با ۸۰ دلار است. این مبالغ نیز برای پوشش هزینه‌های اداری آماده سازی ویزا و تأمین امنیت مرزها استفاده میشود که البته به دلیل ماهیت گروهی بودن این تورها کمتر خواهد بود.

آفریقای جنوبی، شهروندان کشورهای دیگر که برای اهداف گردشگری یا تجارت قصد بازدید کوتاه مدت از این کشور را دارند (۹۰ روز یا کمتر) به ویزای بازدیدکنندگان نیاز پیدا می‌کنند. هزینه‌های اداری صدور این ویزا که در سال ۲۰۰۲ معرفی شد، برابر با ۴۲۵ رند (به طور متوسط) بوده و طی پنج سال گذشته تغییری در نرخ آن رخ نداده است.

براساس گزارش دنیای اقتصاد کشور پرتغال، به غیر از ویزای شینگن برای سفرهای کوتاه مدت، هزینه‌های دیگری نیز در سال ۲۰۰۵ مطرح کرد که افراد خارجی برای ورود به این کشور ملزم به پرداخت آنها هستند، مانند ویزای اقامت کوتاه مدتی که در مرزها برای افراد صادر می‌شود که هزینه آن برای سفر با دلایل خاص یا غیرمنتظره (۸۵ یورو) است و هزینه‌هایی که باید توسط متصدیان برای کنترل مرزها در کشتی‌ها (۳۲۰ یورو) و در فرودگاه‌ها (۲۱۳ یورو) پرداخت شود. گروهی از مالیات‌های دیگر با عنوان مالیات‌های مرزی، نیز در سال ۲۰۰۵ مطرح شد که شامل موارد زیر می‌شود: عوارض ورود و خروج (به مبلغ سه یورو برای هر مسافر) خارج شدن کشتی‌ها از بندرگاه‌ها (۸۰ یورو برای هر کشتی) و خارج شدن خدمه از کشتی و ورود به خاک یک کشور (یک یورو) این هزینه‌ها برای پنج سال گذشته تغییری نداشته‌اند.

منبع: تین نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tinn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تین نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۴۲۱۹۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ماجرای فروش سوالات آزمون وکالت؛ وقتی با ۲۰ میلیون تومان می‌توان وکیل شد!

علیرغم تشکیل پرونده قضائی برای کانال تلگرامی منتشر کننده سوالات آزمون فوق العاده وکالت، این کانال ضمن جلب اعتماد از سوی مخاطبان خود تا کنون هزینه خرید سوالات آزمون وکالت، سردفتری، استخدامی‌ها، کنکور و حتی سوالات شبه نهایی را هم اعلام کرده است.

به گزارش فارس، حوالی ساعت ۱۱:۳۰ روز ۱۸ اسفند پارسال سوالات آزمون فوق‌العاده وکالت مرکز وکلا در یک کانال تلگرامی منتشر شد. در ابتدا کانال فوق عکس چند سوال این آزمون از روی دفترچه را منتشر کرد؛ سپس با گذاشتن آدرس یک کانال دیگر مدعی شد که تمامی سؤالات آزمون در کانال جدید منتشر می‌شود که منتشر هم شد.

تمامی سؤالات آزمون وکالت با پاسخ‌هایی که روی سوالات با هایلایت سبز رنگ مشخص شده بود، حوالی چهار ساعت پیش از برگزاری آزمون در این کانال تلگرامی منتشر شد. اما آنچه عجیب است، ادامه فعالیت این کانال تلگرامی است که از همان روز تاکنون فعال و بهدنبال اعتمادسازی در میان نوجوانان و جوانان است.

این کانال تلگرامی مدعی شده که می‌تواند سوالات تمامی آزمون‌های سراسری را ۴ الی ۱۲ ساعت پیش از برگزاری آزمون در اختیار داوطلبان قرار دهد.

در یکی از پیام‌های این کانال تلگرامی عنوان شده که هزینه تمامی آزمون‌های استخدامی مبلغ ۳۱۵ دلار، کنکور انسانی و ریاضی مبلغ ۷۸۰ دلار و هزینه کنکور تجربی ۸۵۰ دلار است.

این مبالغ توسط رمزارز باید پرداخت شود و اصلا مهم نیست به نام چه کسی پرداخت شود، خود شرکت‌کننده یا هرکس دیگری.