چند هزار خودکشی در سلولهای مجهز به دوربین امریکا و اروپا
تاریخ انتشار: ۹ اسفند ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۴۴۴۲۷۵
گزارشهای رسمی از بررسی ۷۰۰ مورد خودکشی در زندانیهای امریکا نشان میدهد نزدیک به۱۰ درصد تحت نظارت و مراقبت ویژه قرار داشتند اما با این حال توانسته بودند به نحوی دست به خودکشی بزنند. ۰۹ اسفند ۱۳۹۶ - ۱۱:۲۲ رسانه ها خواندنی نظرات
به گزارش گروه رسانههای خبرگزاری تسنیم، گزارشهای رسمی از بررسی 700 مورد خودکشی در زندانیهای امریکا نشان میدهد نزدیک به10 درصد تحت نظارت و مراقبت ویژه قرار داشتند اما با این حال توانسته بودند به نحوی دست به خودکشی بزنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بررسیهای اخیر نشان میدهد آمار خودکشی در زندانهای امریکا و کشورهای اروپایی طی سالهای اخیر افزایش چشمگیری داشتهاست. وبسایت شبکه خبری «سیانان» در 20 آوریل 2017 گزارشی را از آمار بالای خودکشی در زندانهای امریکا به نقل از آمارهای رسمی وزارت دادگستری این کشور منتشر کرد.
دلیل انتشار چنین گزارشی مرگ «آرون هرناندز» بازیکن جنجالی فوتبال امریکایی بود که در آوریل 2017 خود را در زندان ماساچوست حلقآویز کرد. بنا به گفته سخنگوی سازمان زندانهای ایالتی ماساچوست، «هرناندز» در روند دادگاه تجدیدنظر، با استفاده از ملحفههای تختخواب خودش را به پنجره سلول زندان حلقآویز کرده بود و مأموران زندان دقایقی پس از اقدام او به خودکشی متوجه این موضوع شدند که تلاشها برای نجات جانش بینتیجه بود. این بازیکن تیم فوتبال «نیواینگلند پاتریوتز» در سال 2013 به جرم قتل دو نفر به حبس ابد محکوم شده بود، با این حال امید داشت که در دادگاه تجدیدنظر تبرئه شود یا محکومیتش کاهش یابد.
به نوشته «سیانان»، این مسئله پنهانی نیست و هماکنون بازداشتگاها و زندانهای امریکا از خطرناکترین و پرجمعیتترین زندانهای جهان هستند، اما خودکشی «آرون هرناندز» در زندان بار دیگر توجهها را به این مسئله در سراسر امریکا جلب کرده است.
آمار زیاد خودکشی در زندانهای امریکا
همچنین پایگاه شبکه خبری «سیانان» به نقل از دادههای رسمی وزارت دادگستری امریکا مینویسد: آمار خودکشی افراد زندانی در زندانهای امریکا از سال 2013 به طرز چشمگیری افزایش یافته است.
نمودار اول آمار خودکشی افراد در زندانهای امریکا به ازای هر 100 هزار نفر زندانی را از سال 2005 تا 2104 نشان میدهد.
در سال 2013 تا 2014 ناگهان آمار خودکشی در زندانهای دولتی امریکا 30 درصد افزایش مییابد، در سال 2014 بیش از 3هزارو920 نفر در زندانهای امریکا جان باختند که بیشترین آمار مرگومیر زندانیها از سال 2001 بود.
نمودار دوم نیز آمار خودکشی افراد در زندانهای امریکا به تفکیک ایالتهای مختلف از سال 2001 تا 2014 به ازای هر 100 هزار مرگ را نشان میدهد. اگرچه عامل عمومی مرگومیر زندانیها بیماری اعلام شده ولی 7 درصد از این افراد نیز در زندانها خودکشی کرده بودند و این بزرگترین درصد خودکشی افراد در زندانهای امریکا تا سال 2014 است.
خودکشی و دوربینهای مداربسته زندان
خودکشی ناگهانی «آرون هرناندز» 27 ساله در سلول زندان به بحثهای پردامنهای پیرامون این مسئله دامن زد که چگونه افراد محبوس در سلولی انفرادی میتوانند دست به خودکشی بزنند؛ از جمله وبسایت «سیانان» در گزارشی دیگر با عنوان «زندانها چگونه افرادِ متمایل به خودکشی را تحت نظارت دارند؟» این مسئله را مورد توجه قرار میدهد و این سؤال را طرح میکند آیا زندانبانها میتوانستند مانع خودکشی افراد در زندانها شوند؟
بنا به گزارش «سیانان» پس از اینکه در سال 2015 «هرناندز» به جرم دو فقره قتل به حبس ابد محکوم شد، این فرد در زندان تحت مراقبت و نظارت ویژه قرار داشت با این حال توانست خود را در سلولش حلقآویز کند و مأموران زندان دقایقی پس از مرگ او متوجه پیکرش در سلول زندان شدند. «کریستین تارتارو» استاد عدالت جنایی در دانشگاه استاکتون و کارشناس خودکشی در اماکن تربیتی و اصلاحی در این باره به «سیانان» میگوید: نظارت مداوم و چهارچشمی زندانیهای متمایل به خودکشی مطلوب و ایدهآل است.
به نوشته «سیانان»، بنا بر یک گزارش رسمی که در سال 2010 منتشر شده نزدیک به 700 مورد خودکشی افراد زندانی بین سالهای 2005 تا 2006 در زندانهای امریکا بررسی شده که نشان میدهد نزدیک به 8 درصد این افراد تحت نظارت و مراقبت ویژه قرار داشتند اما با این حال توانسته بودند به نحوی دست به خودکشی بزنند. اگرچه 93 درصد بازداشتگاهی که در آنها افراد خودکشی کرده بودند پروتکل نظارت و مراقبت ویژه افراد متمایل به خودکشی را داشتند، کمتر از 2 درصد آنها گزینه نظارت پیوسته و 24 ساعته داشتند، بیشتر این زندانها هر 15 دقیقه یکبار فرد متمایل به خودکشی را چِک و بررسی میکردند (تا از زندهبودن فرد اطمینان یابند.)
سیانان به نقل از کارشناسان میگوید که بهترین شیوه مراقبت از افرادی که به دلایلی تمایل بیشتری به خودکشی دارند یا اخیراً اقدام به ضربه زدن به خود کردهاند، چِک و «نظارت نزدیک» است. در همین حال «دپارتمان سلامت روانی سازمان سلامت جهانی» اعلام کرده که تنها سه دقیقه پس از حلقآویز شدن فرد، آسیب جدی و دائمی به مغز زندانی میرسد و پس از 5 تا 7 دقیقه نیز مرگ او حتمی است.
اروپا رکورددار خودکشی در زندان
پایگاه دویچهوله در گزارشی مینویسد: «دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل» در سال 2014 گزارش داده که کشورهای اروپایی در مقایسه با دیگر مناطق جهان، با آمار 62 خودکشی به ازای هر 100 هزار زندانی در سال، بیشترین آمار خودکشی در جهان را به خود اختصاص دادهاند. بنا به این گزارش در سال 2014 در انگلیس و ولز یکسوم مرگومیر زندانیها مربوط به خودکشی بوده که در 25 سال گذشته بیسابقه بوده است.
شورای اروپا در دسامبر سال 2015 گزارشی را در خصوص وضعیت زندانها و بازداشتگاهها منتشر کرد که براساس آن در کشور فرانسه به ازای هر 10 هزار زندانی4/12 نفر دست به خودکشی میزنند در حالی که میانگین خودکشی در کشورهای اروپایی در 10 هزار زندانی 4/5 نفر است. در گزارش سال 2010 شورای اروپا باز هم کشور فرانسه با 95 خودکشی در زندان مقام نخست کشورهای اروپایی را کسب کرد، یعنی به ازای هر 10 هزار زندانی 5/15 نفر خودکشی کردهاند، در حالی که میانگین خودکشی در زندان در 47 کشور عضو شورای اروپا 7/6 نفر
بوده است.
«پایگاه ایندیپندنت» در 27 آوریل 2017 با انتشار آمار رسمی هشدار داد که آمار خودکشی در زندانهای انگلیس طی سالهای گذشته چند برابر شده است. بنا به این گزارش وزیر دادگستری انگلیس اعلام کرده طی یک دوره 12 ماهه تا پایان مارس 2017 از 344 مورد مرگ در زندانهای انگلیس 113 نفر به علت خودکشی جان باختهاند که در مقایسه با 12 ماه گذشته 11 درصد افزایش داشته است.
«ایندیپندنت» با بیان اینکه خودکشی در زندانهای انگلیس از سال 2013 به این سو بیش از دو برابر شده است، مینویسد: انتشار آمار رسمی خودکشی در زندانها موجب شده تا در آستانه انتخابات عمومی مردم، سیاستمداران و نامزدهای انتخاباتی را تحت فشار قرار دهند تا مسائل «شرمآوری» که در سازمان زندانها در حال وقوع است، مطرح کنند.
منبع: روزنامه جوان
انتهای پیام/
بازگشت به صفحه رسانهها
R1359/P1359/S9,1299/CT12منبع: تسنیم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۴۴۴۲۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا آمار خودکشی پزشکان بالا رفته؟ / این طبقه مانند گذشته نزد مردم محترم نیست
سیدمحمد میرخانی، مشاور اجتماعی سازمان نظام پزشکی میگوید: «هیچوقت نمیتوان گفت، یک نفر به چه علت اقدام به خودکشی کرده است. قطعا عوامل زیادی در این موضوع نقش دارند، اما بهطور کلی مسائلی در جامعه پزشکی وجود دارد که ممکن است تشدیدکننده عوامل شخصی فرد شود.» به نوشته روزامه دنیای اقتصاد، او معتقد است:«زمانی رشته پزشکی، رشته بسیار محبوبی بود و موقعیت مالی خوبی هم داشت. پزشک با مداوا کردن بیمار حس خوبی پیدا میکرد و از جایگاه مطلوبی بهرهمند میشد، اما متاسفانه در چند دهه اخیر مشکلات مالی بیشتر شده است. پزشکان معمولا به دلیل شرایط شغلی از نظر خانوادگی و عاطفی حساستر میشوند و از سوی دیگر بیداریهای مکرر فرد را بهشدت آسیبپذیر میکند.» میرخانی با بیان مهمترین عوامل تاثیرگذار روی خودکشی پزشکان میگوید: «یکی دیگر از عوامل، سختی کار است که وقتی با ناکامیهای پزشکی روبهرو شود، فرد را دچار ناراحتی عمیق میکند. از سوی دیگر بحث برخوردهای خشن بیمار و خانوادههای بیمار با پزشک است. چون موقعیت پزشکان در چند سال گذشته افت کرده است. در بسیاری مواقع خانواده خیلی از بیمارهایی که فوت کردند؛ پزشک را مقصر جلوه میدهند. خانواده بیمار معمولا بدون هیچ بررسی برخوردهای خشن نسبت به پزشک معالج اعمال میکنند. مواردی دیده شده که حتی به پزشکان حمله کردند یا آنها را با چاقو زدند. بهطور کلی میزان امنیت پزشکان پایین آمده است.» او یکی دیگر از عوامل موثر بر حال کنونی پزشکان را محیط پادگانی بیمارستانها عنوان میکند: «این موضوع به خصوص در مورد رزیدنتها صدق میکند. آنها گاهی ۷۲ ساعت نمیتوانند بخوابند و این شرایط بهشدت خطرناک است. معمولا این شرایط آنها را دچار افسردگی میکند و نیاز به درمان دارند، اما گاهی وقتها این درمان به موقع انجام نمیشود. شاید باورش سخت باشد، اما یک پزشک ممکن است تنها فرصت خوابیدن و حمام رفتن را پیدا کند و بیشتر وقتها مشکلاتش لاینحل باقی میماند.»
پیش از این، علی سلحشور، سرپرست اداره کل روابط عمومی و امور بینالملل سازمان نظام پزشکی ایران هشدار داده بود: «این حجم از افسردگی میان پزشکان جوان بیسابقه است!»
یک مطالعه در سال ۱۴۰۰ درباره وضعیت سلامتی رزیدنتهای در حال تحصیل در دانشگاههای علومپزشکی کشور نشان میدهد: «۲۳درصد از دستیاران پزشکی دارای افسردگی شدید تا بسیار شدید بودهاند. حدود ۲۵درصد از افراد اضطراب شدید تا بسیار شدید و نزدیک به ۳۴درصد از آنها استرس شدید تا بسیار شدید داشتهاند.» میرخانی یکی دیگر از ریشههای اصلی این شرایط را دوران رزیدنتی میداند: «در سیستم سلامت و بهداشت ما تحقیر سیستماتیک وجود دارد. ساختار بهگونهای است که از رزیدنت بیگاری میکشند و او هم هیچ راه فراری ندارد. او نمیتواند کوچکترین مخالفتی با بالادستی خود داشته باشد چراکه طبق قراردادی که دارد ممکن است که پای ضامنها و وثیقهای که گذاشته، پیش کشیده شود. بنابراین ترجیح میدهد سکوت کند. به هر حال بیشتر این افراد امکان ازدواج ندارند و در یک محیط ناامن زندگی میکنند.» سعید بابایی، روانشناس با توجه به خودکشیهای اخیر پزشکان توصیه میکند: «هر چقدر ما شرایط خوبی داشته باشیم و از تمام اختلالها به دور باشیم مثل افسردگی و اضطراب، ممکن است حس ناکافی بودن ما را به پوچی برساند و تمام تروماهای دوران کودکی تاثیر مستقیم رویمان بگذارد.» زندگی در اتاقهای محقرمیرخانی در ادامه عوامل تاثیرگذار روی حال کنونی جامعه پزشکی میگوید: «بسیاری از دانشجویان پزشکی برخلاف تصور عمومی در دوران گذراندن طرحشان در شهرستانها معمولا در اتاقهای محقر زندگی میکنند. شما ببینید چند عامل آنها را تحتتاثیر قرار داده است. پس وقتی همه این عوامل دست به دست هم میدهند برخی به پایان زندگی میاندیشند.»
میرخانی با تاکید بر این مساله که «خودکشی در دین ما اخلاقی و پسندیده نیست» یادآوری میکند: «افرادی که خودکشی میکنند در شرایط خاص روحی قرار میگیرند و آگاهی خود را به زندگی از دست میدهند و عملشان ناخودآگاهانه است. بنابراین این امر یاغیگری در برابر خدا یا کفر نیست.»اگر چه ممکن است این مساله به میان آید که پیش از این هم خیلی از رزیدنتها و پزشکان با این عوامل دستوپنجه نرم میکردند، با این حال میرخانی میگوید: «زمانی مردم برای پزشکان احترام زیادی قائل بودند، اما اکنون اقبال عمومی جامعه از دست رفته است. دیگر احترام پیشین خود را ندارند. ارتباط میان مردم و پزشکان نامناسب شده است و دلیل این امر به ساختار بهداشت کشور برمیگردد. هزینههای درمان بالا رفته است و بیمهها معمولا این هزینه را نمیپردازند و بیمار و پزشک رودرروی هم قرار میگیرند.»
حال باید دید که مسوولان چه راهحلی برای برونرفت از شرایط کنونی دارند و چگونه میتوانند محیط پزشکان را امن کنند تا این اندازه تنها نباشند تا به جایی برسند که حتی از فرزند خود بگذرند و خود را بکشند.
23302
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1900407