به نقل از «ایسنا»

سه فضانورد ایستگاه فضایی به زمین بازگشتند

تاریخ انتشار: ۱۰ اسفند ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۴۶۳۳۳۷

دو فضانورد آمریکایی و یک فضانورد روس که مشغول انجام ماموریت در ایستگاه فضایی بین‌المللی بودند پس از پنج ماه و نیم به زمین بازگشتند.

به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، سه فضانورد ایستگاه فضایی بین‌المللی که 168 روز در فضا مشغول انجام ماموریت و تحقیقات بودند، توسط کپسول ویژه فضاپیمای سایوز در قزاقستان به زمین فرود آمدند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

سه عضو خدمه "Expedition 54" پس از 168 روز تحقیقات علمی در ایستگاه فضایی بین‌المللی، به سلامت در قزاقستان به زمین بازگشتند.

کپسول ویژه فضاپیمای "سایوز  MS-06" حاوی مهندسان پرواز "مارک ونده‌هی"(Mark Vande Hey) و "جو آکابا"(Joe Acaba) از ناسا و همچنین فرمانده "الکساندر میسورکین" (Alexander Misurkin) از روسکاسموس(سازمان فضایی فدرال روسیه) بود.

این فضانوردان در طول زمان اقامت خود در مدار پایین زمین، کاری تاریخی را رقم زدند، چرا که بیش از 100 ساعت تحقیق فقط در یک هفته انجام دادند.

نکات برجسته مطالعات آنها تحقیقات در زمینه ساخت فیبر نوری در محیط‌های میکروگرانشی(جاذبه نزدیک به صفر)، افزایش دقت بیوسنسورهای گلوکز و اندازه‌گیری مقدار انرژی منتشره خورشید به زمین است.

به طور جداگانه، هر یک از اعضای خدمه "Expedition 54" به علم کمک زیادی کرده‌اند. به عنوان مثال، این ماموریت اولین ماموریت "ونده‌هی" بود اما او توانست در مجموع چهار راهپیمایی فضایی را طی 168 روز اقامت خود انجام دهد.

وی با موفقیت کار تعمیر و نگهداری را در اطراف ایستگاه، از جمله جایگزینی و روانکاری قطعات و بازوی رباتیک انجام داد.

در عین حال "جو آکابا" یک راهپیمایی فضایی برای روانکاری یک بازوی رباتیک و نصب دوربین‌های جدید در تجهیزات خارجی را انجام داده است. وی در مجموع 306 روز در فضا گذراند.

این دو فضانورد با هم، در بیش از ده رویداد یادگیری قابل توجه در ایستگاه فضایی تحت برنامه سال آموزشی ناسا شرکت کردند.

اما "میسورکین" طولانی‌ترین زمان را در ایستگاه فضایی گذراند. وی 334 روز مقیم ایستگاه فضایی بود. وی در کنار "آنتون شکاپلروف" فضانورد همراه خود، در ماه فوریه یک راهپیمایی فضایی انجام داد که طولانی‌ترین راهپیمایی در تاریخ روسکاسموس بود.

این دو فضانورد روس به مدت 8 ساعت و 13 دقیقه، جعبه الکترونیک آنتن ارتباطی ماژول "Zvezda" را تعویض کردند.

کپسول فضاپیمای سایوز راس ساعت از ایستگاه فضایی جدا شد و 3 ساعت بعد با سرعت بیش از 8 کیلومتر بر ثانیه به اتمسفر رسید، اما به علت سپر حرارتی که قادر به تحمل دمای بیش از 1370 درجه سانتی‌گراد بود، آسیب ندید.

پس از کاهش سرعت با نیرویی که سه برابر قوی‌تر از گرانش زمین بود، ماژول روسی شروع به کند کردن سرعت کرد و سپس چتر نجات اصلی را برای فرود در جنوب شرقی شهر "جزقازغان" قزاقستان باز کرد.

بلافاصله پس از جدا شدن فضاپیمای سایوز از ایستگاه فضایی، "Expedition 55" به طور خودکار جای آنان را گرفت. "آنتون شکاپلروف"(Anton Shkaplerov) از روسکاسموس، "اسکات تینگل"(Scott Tingle) از ناسا و "نوریشیگه کانای"(Norishige Kanai) از سازمان فضایی ژاپن ادامه عملیات ایستگاه تا رسیدن سه خدمه جدید تا 23 مارس را بر عهده گرفتند.

ناسا در تاریخ 22 فوریه اعلام کرد که "اولگ آرتمیف"(Oleg Artemyev) روسکاسموس همراه با "ریکی آرنولد"(Ricky Arnold) و "درو فئوستل"(Drew Feustel) از ناسا، 21 مارس از پایگاه فضایی بایکونور در قزاقستان برای تکمیل خدمه ایشتگاه فضایی به فضا خواهند رفت.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۴۶۳۳۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

برنامه‌ریزی ناسا برای تجدید قوای کاوشگر ستاره‌های نوترونی

ناسا در حال برنامه‌ریزی برای تعمیر کردن یک تلسکوپ پرتو ایکس در «ایستگاه فضایی بین‌المللی» است.

به نقل از ناسا، «کاوشگر ترکیب داخلی ستاره نوترونی» یا «نایسر» (NICER) قرار است طی یک پیاده‌روی فضایی در اواخر سال جاری تعمیر شود. این چهارمین رصدخانه علمی در مدار خواهد بود که از خدمات فضانوردان برخوردار می‌شود.

در ماه مه سال ۲۰۲۳، دانشمندان دریافتند که یک نشت نور در نایسر ایجاد شده است. نور خورشید ناخواسته به تلسکوپ وارد می‌شد و به آشکارساز‌های حساس آن می‌رسید. دانشمندان در حال انجام دادن اقدامات فوری برای کاهش تأثیر بر مشاهدات، درباره تعمیر تلسکوپ فکر کردند.

«زاون آرزومانیان» (Zaven Arzoumanian) سرپرست علمی نایسر در «مرکز پرواز فضایی گادرد» ناسا گفت: نور خورشید در توانایی نایسر برای جمع‌آوری کردن داده‌های پرتو ایکس در طول روز اختلال ایجاد می‌کند. رصد‌های شبانه بی‌تأثیر هستند و تلسکوپ همچنان به تولید علم باورنکردنی ادامه می‌دهد. از زمان آغاز ماموریت، صد‌ها مقاله از نایسر استفاده کرده‌اند. جلوگیری کردن از نشت نور به ما امکان می‌دهد تا به فعالیت‌های عادی شبانه‌روزی خود بازگردیم.

تلسکوپ نایسر در نزدیکی پنل‌های خورشیدی سمت راست داخلی ایستگاه قرار دارد. این رصدخانه علمی از آن جایگاه به آسمان نگاه می‌کند و داده‌هایی را درباره بسیاری از پدیده‌های کیهانی مانند پالس‌های منظم ساطع‌شده از ستاره‌های نوترونی و پژواک‌های نوری حاصل از سیاه‌چاله‌ها به دست می‌آورد. مشاهده کردن این اجرام به دانشمندان در پاسخ دادن به پرسش‌هایی پیرامون ماهیت و رفتار آنها کمک می‌کند و درک آنها را درباره ماده و گرانش افزایش می‌دهد. تلسکوپ نایسر در سال ۲۰۱۷، امکان استفاده کردن از ستاره‌های نوترونی تپنده در کهکشان را به عنوان چراغ‌های راهنما برای اکتشاف در اعماق فضا طی برنامه‌ای به نام «کاوشگر ایستگاه برای زمان بندی اشعه ایکس و فناوری ناوبری» (SEXTANT) نشان داد.

این تلسکوپ دارای ۵۶ دستگاه آلومینیومی متمرکزکننده پرتو ایکس است. هر متمرکزکننده دارای مجموعه‌ای از آینه‌های تو در تو است که برای منعکس کردن پرتو ایکس در یک آشکارساز طراحی شده‌اند. در قسمت جلوی دستگاه متمرکزکننده، یک فیلتر نازک به نام «سپر حرارتی» قرار دارد که جلوی ورود نور خورشید را می‌گیرد. روی متمرکزکننده، یک قطعه دایره‌ای توخالی از کامپوزیت کربن قرار دارد که شبیه به یک برش کیک پای است. این قطعه موسوم به سایبان، برای خنک نگه داشتن متمرکزکننده‌ها در برابر نور خورشید و محافظت از سپر‌های حرارتی ظریف طراحی شده است. پس از نشت نور، عکس‌ها چندین ناحیه کوچک آسیب‌دیده را در برخی از سپر‌ها نشان دادند، اما علت آن هنوز مشخص نیست.

«کیت جندرو» (Keith Gendreau) پژوهشگر ارشد پروژه نایسر در مرکز پرواز فضایی گادرد ناسا گفت: ما نایسر را برای خدمت‌رسانی به ماموریت‌ها طراحی نکردیم. این تلسکوپ به صورت رباتیک نصب شده است و ما آن را از زمین هدایت می‌کنیم. امکان تعمیر کردن تلسکوپ نایسر همیشه یک چالش هیجان‌انگیز بوده است. ما راه‌حل‌هایی از جمله پیاده‌روی فضایی و هدایت رباتیک را در نظر گرفتیم، اما درباره نحوه نصب قطعه‌ها با استفاده از آنچه در حال حاضر در تلسکوپ و جعبه‌ابزار ایستگاه فضایی وجود دارد، گیج شدیم.

پس از چندین ماه بررسی، پیاده‌روی فضایی به عنوان مسیر پیش رو انتخاب شد. «تلسکوپ فضایی هابل»، «ماموریت ماکزیمم خورشیدی» (SolarMax) و «طیف‌سنج مغناطیسی آلفا» (AMS) تنها رصدخانه‌های علمی دیگری هستند که توسط فضانوردان در مدار تعمیر شده‌اند.

منبع: ایسنا

باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم