تا چند دقيقه پس از مرگ، احتمال بازگشت به زندگي وجود دارد؟
تاریخ انتشار: ۱۲ اسفند ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۴۸۷۰۴۰
خبرگزاري آريا - پژوهشگران آلماني ادعا ميکنند احتمال دارد بازگرداندن سلولهاي مرده به زندگي، تا 5 دقيقه پس از مرگ ممکن باشد.
به گزارش خبرگزاري آريا به نقل از ايسنا، پژوهشگران دريافتهاند موج الکتريکي مغز موسوم به تضعيف در حال گسترش (spreading depression)، لحظه پاياني پيش از مرگ را نشان ميدهد.
متخصصان با بررسي فعاليت مغز بيماران در شرف مرگ، نوسان فعاليتي را مشاهده کردند که به نظر ميرسد پيش از خاموشي بيشتر اندامهاي حياتي بدن رخ ميدهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
يافتهها نشان ميدهند که ممکن است پس از توقف نشانه زندگي در بدن، هوشياري براي چند دقيقه باقي بماند که احتمال معکوس شدن فرآيند خاموشي مغز را تا پنج دقيقه بالا ميبرد.
گروهي از عصبشناسان دانشگاه Charité در آلمان، سيگنالهاي الکتريکي مغز 9 نفر را در هنگام مرگ به طور مستمر مورد بررسي قرار دادند.
همه بيماران به جراحت مغزي کُشنده دچار شده بودند و دستور ديانآر (do not resuscitate) - يک دستور قانوني براي پرهيز از انجام سي.پي.آر در شرايط ايست قلبي يا ايست تنفسي – در موردشان داده نشده بود.
متخصصان دريافتند که ممکن است حتي پنج دقيقه پس از ايست قلبي، سلولهاي مغز يا عصبها فعاليت کنند اما موج «تضعيف در حال گسترش»، لحظه خاموشي اين عصبها را پيش از مرگ نهايي و برگشتناپذيريشان مشخص کرد.
سلولها هنگام توقف جريان خون و محروم شدن از اکسيژن مورد نياز که سوخت مورد نيازشان است، ميميرند. در اين هنگام، سلولهاي مغز، براي چند دقيقه پيش از مرگ کامل، روي ذخاير انرژي تمرکز ميکنند.
اين موضوع هنگامي رخ ميدهد که مکانيزمهاي مورد استفاده نورونها براي نگه داشتن يونهاي جداشده، از بين ميروند. هنگام تلاش فزاينده عصبها براي جذب سوخت، شکستن موانع ميان يونها، انرژي الکتروشيميايي زيادي را در مغز آزاد ميکند.
اين فرآيند موسوم به دپولاريزاسيون در حال گسترش (spreading depolarisation) يا تضعيف در حال گسترش که با بيشفعالي عصبها مشخص ميشود، يک خاموشي ناگهاني را در پي دارد.
دکتر جنز درير (Jens Dreier)، نويسنده ارشد اين پژوهش در بيانيهاي گفت: گسترش دپولاريزاسيون پس از توقف گردش خون، فقدان انرژي الکتروشيميايي را در سلولهاي مغز و شروع فرآيندهاي سمي که نهايتاً به مرگ ميانجامند، مشخص کرد. نکته مهم، برگشتپذيري اين فرآيند هنگام بازگشت گردش خون است.
يافتههاي اين پژوهش در مجله Annals of Neurology به منتشر شده است. (ايسنا)
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۴۸۷۰۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
در چه حالتی دایناسورها بار دیگر به چرخه حیات برمیگردند؟
به گزارش همشهری آنلاین، برخی از جانوران هم بر اثر بلایای طبیعی عظیم از بین رفته و منقرض شدهاند؛ نمونه واضح آن هم دایناسورها هستند؛ موجودات ماقبل تاریخی که گفته میشود، بهدلیل برخورد یک شهابسنگ بزرگ به زمین منقرض شدهاند. ولی حالا رئیس پژوهشگاه رویان بهصورت تلویحی به این نکته مهم اشاره کرده که علم چنان پیشرفتی داشته است که میتوان نسل دایناسورها را احیا کرد.
احیای جانوران منقرضشده
دکتر عبدالحسین شاهوردی در یک برنامه تلویزیونی گفت: «علم نشان داده که میتواند چنین دستکاریهایی را انجام دهد و حیوانی را که سالها پیش منقرضشده، با بهدست آوردن بخشی از آن و دسترسی به سلولهایش، دوباره احیا و تکثیر کند.»
فرایند احیا
احیای یک جانور از طریق سلول یک فرایند پیچیده و شگفتانگیز است که توسط مکانیسمهای مختلف درون سلولی انجام میشود.
سلولها واحدهای اصلی ساختاری و عملکردی هر جانور هستند. زمانی که یک جانور مرده است، سلولهای آن دچار تغییرات فیزیولوژیکی میشوند. با احیای یک جانور، فرایندهای سلولی مختلف فعال میشوند. این شامل مواردی مانند تولید انرژی (ATP) توسط میتوکندری، ساخت پروتئینهای جدید توسط ریبوزوم و تکثیر سلولی برای جبران سلولهای مرده میشود.
یکی از مراحل اصلی در احیای یک جانور، تکثیر سلولی است. در این فرایند، سلولهای مرده جایگزین میشوند تا بازسازی بافتها و اعضا امکانپذیر شود. این فرایند میتواند توسط سلولهای استخوانی، ماهیچهای، یا سایر انواع سلولهایی که قادر به تکثیر هستند، انجام شود.
هنگامی که یک جانور مرده، احیا میشود، سیستمهای عملکردی اعضا وانضمامات نیز نیاز به بازیابی دارند. بهعنوان مثال، اگر قلب یک جانور مرده شود، انجام تکنیکهای احیای قلبی، اعمال داروهای مؤثر، یا حتی جراحی ممکن است لازم باشد تا قلب دوباره به درستی کار کند.
با احیای یک جانور، نیازهای تنفسی و عملکرد مغز نیز باید پشتیبانی شود. این شامل اطمینان از تامین اکسیژن بافتها و سلولها و همچنین بهبود عملکرد مغز و سیستم عصبی مرکزی است.
بیشتر بخوانید:
این دایناسورهای خونخوار از میمون ها باهوش تر بودهاند؟
ردپای دایناسورها در ایران
دکتر مجید میرزایی، دانشیار فسیلشناسی از دانشگاه زنجان به همشهری گفت: «موضوع آثار و بقایای بهجا مانده از جانوران ماقبل تاریخ، بهخصوص دایناسورها را در ایران باید به دو بخش ردپا و آثار استخوانی تقسیم کرد. بخش نخست که به مشاهده آثار ردپای دایناسورها در ایران مربوط میشود، بیشتر و متنوعتر است. در بخش دوم هم تنها اثر استخوانی کشفشده در منطقه شمال کرمان به یک نمونه از دندان دایناسور منحصر و محدود میشود. این تنها اثری است که میتوان با اطمینان به آثار اسکلتی دایناسورها در ایران نسبت داد و قطعا احتمال پیداکردن آثار بیشتر هم وجود دارد.»