داویده آستوری؛ مرثیه ای بر یک زندگی شکننده
تاریخ انتشار: ۱۴ اسفند ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۵۳۱۶۳۷
چراغ‌های اتاق داویده آستوری در هتل، شنبه شب حدود ساعت 11:30 خاموش شد. تا آن لحظه، همه چیز مثل یک عصر عادی و زندگی یک فوتبالیست حرفه ای طی می‌شد که در خارج از خانه باید به مصاف رقیب می‌رفت.
به گزارش "ورزش سه"، او به همراه تیمش در یک هتل معمولی در خارج از شهر رفته بود. وسایلش را که تنها برای یک شب اقامت در خارج از خانه بود، از کیفش درآورد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مارکو اسپورتیلو، دروازه بان فیورنتینا، یک ساعت با او مشغول بازی کردن بود. سپس او اتاق را ترک می‌کند و با کاپیتان خداحافظی می‌کند و می‌داند تا ساعاتی دیگر که فیورنتینا به مصاف اودینزه خواهد رفت، از پشت هوای او را خواهد داشت.
کاپیتان آماده خوابیدن شد، شاید پیش از خواب به اتفاقات خوب زندگی فکر می‌کرد؛ آستوری همسری به نام فرانچسکا و دختری دو ساله به نام ویتوریا دارد و حالا 24 ساعت دیگر تا بازگشت به فلورانس و به آغوش کشیدن دخترش فاصله دارد. چقدر می‌توان خوش شانس بود که با فوتبال گذران عمر کرد، نه اینکه فقط فوتبال بازی کرد. بازی کردن در سطح بسیار بسیار بالا، حدی که 14 بازی ملی برای ایتالیا انجام دهید و یک دهه در سری آ توپ بزنید. او پیش تر گفته بود:" من واقعا عاشق کارم هستم. من عاشق فوتبالم. امروز بیشتر از زمانی که 18 ساله بودم آن را دوست دارم."
ولی پس از این اتفاقات، آستوری از خواب بیدار نشد. پس از اینکه او برای صبحانه بر سر میز حاضر نشد، هم تیمی ها به دنبال پیدا کردن او رفتند. بر خلاف همیشه که او نفر اول بر سر میز حاضر بود، این بار خبری نبود.
مرگ ناگهانی داویده آستوری، کاپیتان 31 ساله فیورنتینا، فوتبال ایتالیا را بهت زده کرد. باقی بازی‌های سری آ منتفی شد و قرار شد که بازی‌ها یک روز بعد انجام شوند. پزشکان علت مرگ او را بسته شدن رگ‌های قلب می‌دانند.
در هر صورت، او هم به لیست بازیکنان بلندبالایی که در زمان فوتبال حرفه ای از دنیا رفته اند اضافه شد، بازیکنانی مثل دنی خارکه، بروجیا، موروسینی، پوئرتا و ... . او ناگهان فوت شد ، بدون دلیل خاصی و تنها چیزی که می‌توان گفت این است که زندگی یک هدیه ای است که ممکن است هر لحظه از دست برود. برای تمام پیشرفت‌های علمی، دانش با روپوش‌های سفید همراه بوده و با اینکه در علم پزشکی پیشرفت‌های بزرگی انجام شده، ما هنوز در تشخیص علت مرگ ناکام بوده ایم.
قبول مرگ دشوار است و حقیقت نیز گفتی است و می‌توانیم بدون قبول این موضوع نیز فروتن باشیم. ما به عنوان انسان وظیفه داریم که بیشترین تلاش را انجام دهیم تا متوجه شدیم دقیقا چه اتفاقی رخ داده تا از تکرار این موضوعات جلوگیری کنیم. باید مقابل چنین مرگ‌هایی را بگیریم و برایش پاسخی پیدا کنیم.
در سوی دیگر با یک خانم جوان روبرو هستیم که عشق زندگی اش را از دست داده و حالا وظیفه بزرگ کردن یک بچه دو ساله بدون پدر بر دوش اوست. مطمئنا افرادی که در کنار او خواهند بود، تعداد غیرقابل شمارشی هستند.
الگویی که آستوری در زندگی عادی اش به عنوان پسر، پدر، دوست و هم تیمی ساخته، به زندگی کردن ادامه خواهد داد، حداقل برای آنها که او را می‌شناسند. آنها که او را نمی‌شناختند نیز شاید بتوانند او و جمله معروفش را منبع الهام بدانند: "من عاشق کارم هستم. من عاشق فوتبال هستم. حالا بیش از پیش عاشق فوتبالم و بیشتر از 18 سالگی از آن لذت می‌برم."
لذت یک انسان از کاری که می‌کند و هر چه سن و سالش بالاتر می‌رود، بیشتر عاشق آن می‌شود. نباید چنین تفکری از بین برود.
داویده آستوری، روحت در آرامش.
منبع: ESPN
مترجم: روزبه مهری
منبع: ورزش 3
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.varzesh3.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ورزش 3» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۵۳۱۶۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
عاشق شعر عالمگیر ایران هستم/ بهترین سوغاتی از نمایشگاه کتاب تهران
طالب آذرخش گفت: عاشق شعر عالمگیر ایران هستم و همچنین ادبیات معاصر فارسی را نیز دوست دارم. من از نمایشگاه کتاب تهران بازدید کرده و کتاب‌های شعر شاعران معاصر ایرانی را برای دوستانم سوغاتی بردم.
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، طالب آذرخش شاعر ملی تاجیکستان (با تخلص آذرخش) و سردبیر نشریه «پیام سغد» است. تاکنون به قلم او کتاب‌های بسیاری به خط سیریلیک در تاجیکستان منتشر شده است. اثری هم به نام «دیوان عشق» به خط فارسی و سیریلیک دارد که گلچینی از آن توسط انتشارات خردگان در تهران با عنوان «چشم، جانم، چشم...» منتشر شده است.
او بسیار تاکید دارد که آثارش به خط سیریلیک و فارسی منتشر شوند تا کسانی که در تاجیکستان با خط فارسی آشنایی ندارند با آن آشنا شوند و فرصتی برای مقایسه پیدا کنند. همچنین برخی اشعارش نیز در چند نشریه در تهران منتشر شده است. در چندین کنگره و همایش در تهران، تبریز، اصفهان و شیراز شرکت کرده و به قول خودش این «شهر‌های عزیز» را دوست داشته است.
طالب آذرخش سابقه حضور در محافل ادبی بسیاری در ایران را دارد و کتاب شعر را بهترین سوغات از ایران می‌داند. آذرخش درباره سابقه حضورش در نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران گفت: خوشبختانه تجربه حضور در نمایشگاه کتاب تهران را دارم که برایم بسیار جالب بود. همچنین در چندین محفل فرهنگی از جمله محفل جشنواره فضولی نیز شرکت داشته‌ام.
وی افزود: نمایشگاه کتاب تهران یک بازار بزرگ کتاب است. یکباری که حضور داشتم از صبح تا عصر نتوانستیم حتی نصف نمایشگاه را هم ببینیم. من از حضور در این نمایشگاه که به عنوان یک فروشگاه بزرگ کتاب به نظر می‌رسد بسیار شاد و مسرور شدم. کتاب‌های جالبی در این نمایشگاه دیدم.
آذرخش ادامه داد: در نمایشگاه کتاب تهران، کتاب‌های ادبیات کلاسیک را که سال‌ها آرزوی دست‌یابی و مطالعه‌شان را داشتم پیدا کردم. با ناشران گوناگونی که آثار شعرای بزرگ مثل حافظ، سعدی، فردوسی و ... را منتشر کرده‌اند، گفتگو کردم. وقتی هم که به تاجیکستان بازگشتم کتاب‌های جیبی این شاعران را به عنوان سوغات برای دوستانم آوردم.
این شاعر فارسی‌سرا در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به این نکته که به ادبیات معاصر ایران بسیار علاقه‌مند است، گفت: نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران، محل آشنایی من با آثار معاصر ادبیات ایران بود. من عاشق شعر و خصوصا شعر عالمگیر ایران هستم. با شعر معاصر ایران هم آشنایی دارم. آثار شاعرانی همچون شهریار، سهراب سپهری، فروغ فرخزاد، نادر نادرپور، هوشنگ ابتهاج (ه. ا. سایه)، شاملو و ... در تاجیکستان شناخته شده است. از اینکه در نمایشگاه کتاب تهران بدون واسطه و به راحتی به این کتاب‌ها دسترسی داشتم موجب خشنودی‌ام بود.
آذرخش همچنین با اشاره به این نکته که گویش تاجیکستانی‌ها و ایرانی‌ها باهم تفاوتی ندارد، ادامه داد: ما یک زبان داریم. شعر معاصر ایران و شعر معاصر تاجیکستان یک زبان دارد که همان زبان رودکی، خیام و حکیم فردوسی است. ما همان چیزی را که شما می‌خوانید، می‌خوانیم. البته در حوزه شعر معاصر ایران شعر‌هایی هم هست که به لهجه تهرانی یا شیوه‌های متفاوت است. اما همه این‌ها به زبان فردوسی و حافظ است. ما امروز شعری که در شاهنامه می‌خوانیم در شعر معاصر تاجیک هم می‌بینیم.
وی اضافه کرد: وقتی از ادبیات ایران حرف می‌زنیم، تفاوتی بین ایران و تاجیکستان نمی‌بینیم. فقط یک ادبیات فارسی در میان است. حتی ادبیات معاصر ایران هم در تاجیکستان شناخته شده است. بسیاری از آثار رمان‌نویسان معاصر در تاجیکستان منتشر شده است. اما در تاجیکستان شاعران ایرانی بیشتر مورد اقبال عموم قرار گرفته‌اند. من در اخبار دیده بودم که یکی از کتاب‌های فاضل نظری در یک فروشگاه در تهران، فروش چند هزار جلدی داشته است. این کتاب در تاجیکستان هم به زبان سیریلیک برگردانده شده است و غزل‌های او علاقمندان خاص خودش را دارد. من سردبیر مجله «پیام سغد» در تاجیکستان هستم. ما در هر شماره از مجله شعری از هم‌زبانان ایرانی یا افغانستانی را چاپ می‌کنیم. من تاکید می‌کنم که شعر هم‌زبان خود را منتشر می‌کنیم نه شعر ادبیات ایران یا افغانستان را.
آذرخش در بخش دیگری از این گفتگو به نقش نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران در بهبود دیپلماسی فرهنگی میان دو کشور ایران و تاجیکستان اشاره کرد و ادامه داد: خیلی خوب می‌شد اگر نمایشگاهی مانند نمایشگاه کتاب تهران در کشور‌های فارسی‌زبان یعنی افغانستان و تاجیکستان هم می‌داشتیم. چون در افغانستان و تاجیکستان نمایشگاه‌های صنعتی و اقتصادی مشترک و غیرمشترک بسیاری برگزار می‌شود، اما نمایشگاه کتاب نداریم. نکته دیگر این است که خیلی خوب می‌شد اگر در نمایشگاه کتاب تهران مکان معینی وجود داشت تا خوانندگان با ادیبان، نویسندگان و ناشران گفتگو و دیدار داشته باشند. من خیلی علاقه‌مندم که آثار شاعران تاجیکستانی در نمایشگاه کتاب تهران معرفی شود و در معرض دید و خرید عموم قرار گیرد. ما می‌توانیم کتاب‌هایی منتشر کنیم که یک طرف آن خط فارسی و طرف دیگر آن خط سیریلیک باشد. این موضوع به آموزش زبان فارسی کمک خواهد کرد، چون تاجیکستانی‌ها حتما باید خط فارسی را یاد بگیرند. آشنایی با خط فارسی باعث می‌شود که از گذشته خود آگاه شوند و آینده خود را ببینند. البته اگر خوانندگان ایرانی هم با خط سیریلیک آشنا شوند خیلی خوب می‌شود.
وی در پایان در پاسخ به این سوال که «چرا با وجود پیوند‌های فرهنگی و زبان مشترک میان ایران و تاجیکستان، ارتباطات فرهنگی محدودی میان دو کشور وجود دارد؟» گفت: فکر می‌کنم سرحدات و مرز‌های جغرافیایی دلیل این موضوع باشد. اخیرا قابلیتی ایجاد شد و در فضای مجازی صفحاتی پدید آمد که خوانندگان، ادیبان و شاعران ایرانی و تاجیکی با یکدیگر در تعامل باشند و مثلا یک شاعر تاجیکستانی بتواند با خواننده ایرانی طرف گفتگو قرار گیرد. چون تاجیکستانی‌ها هم به زبان فارسی سخن می‌گویند. فقط لازم است که با زبان فارسی آشنایی داشته باشند تا بتوانند از آثار شاعران ایرانی استفاده کنند. اگر رفت‌وآمد این محافل ادبی بیشتر شود شاهد نتایج بهتری هم خواهیم بود. همچنین ارسال کتاب‌های تاجیکستانی به ایران و بالعکس می‌تواند عامل مهمی برای تقویت این پیوند‌ها باشد.
سی‌وپنجمین دوره نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران با شعار «بخوانیم و بسازیم» از ۱۹ تا ۲۹ اردیبهشت (۱۴۰۳) در محل مصلی امام خمینی (ره) به شکل حضوری و در سامانه ketab.ir به صورت مجازی برگزار می‌شود.
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد