ردپای اولین ستارگان جهان کشف شد
تاریخ انتشار: ۱۴ اسفند ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۵۳۵۲۳۷
اخترشناسان توانستهاند سیگنالهای اولین ستارگانی که بر تاریکی جهان هستی تابیدهاند را ردیابی کنند، کشفی که به گفته آنها میتواند متحولکننده باشد.
به گزارش شریان نیوز،براساس گزارش گاردین، سیگنالهای رادیویی کمفروغ نشان میدهند جهان هستی درحدود 180 میلیون سال پس ازبیگبنگ و طی فرایند متحولکنندهای به نام طلوع کیهانی، از تاریکی بیرون آمدهاست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
ردپای کمرنگ نور به جا مانده از درخشش اولین ستارههای جهان شواهدی جدید و غیرمنتظره از موجودیت و طبیعت ماده تاریک نیز در خود دارد که در صورت تایید شدن توسط رصدخانههای مستقل، به کشف بزرگ دیگری تبدیل خواهد شد.
به گفته جاد بومن اخترشناس دانشگاه آریزونا،یافتن این سیگنالهای ناچیز دریچهای جدید را به سوی جهان اولیه گشودهاست و بعید به نظر میرسد بتوان در طول زندگی بشر پدیدهای قدیمیتر از این را در تاریخ ستارهها کشف کرد.
در پی انفجار بزرگ یا بیگبنگ، جهان به شکلی گسترهای بیستاره و سرد از گاز هیدروژن در پسزمینه ریزامواج کیهانی ایجاد شد. این تشعشعات همچنان در سرتاسر فضا رسوخ میکنند و اخترشناسان مدتهاست موشکافی و تجزیه و تحلیل این تشعشعات را برای یافتن پدیدههایی که در اعماق گذشته رخ دادهاند را آغاز کردهاند.
طی 100 میلیون سال پس از بیگبنگ، دورانی که به عصر تاریکی مشهور است،کشش گرانشی بخشهای متراکمتر را به تودههایی تبدیل کرد و فروپاشی این تودهها به درون، اولین ستارههای جهان را خلق کرد، ستارههایی که نور آنها باعث برانگیختگی اتمهای هیدروژن و جذب تشعشعات ریزامواج اطراف توسط آنها میشد.
همین روند جذب باعث شد دانشمندان احتمال دهند که طلوع کیهانی از خود ردپایی در پسزمینه تشعشعات کیهانی به جا گذاشته باشد که ردیابی آن بسیار دشوار بود و بیش از دهها سال اخترشناسان را درگیر خود ساختهبود.
اخترشناسان دانشگاه آریزونا برای مقابله با این چالشها، از ابزار رصد کوچکی، به اندازه یک میز قهوهخوری به نام Edges استفاده کردند که در منطقهای دورافتاده از استرالیا غربی نصب شد،جایی که تداخلات رادیویی ناشی از تجهیزات انسانی به صفر میرسید. طول موج ردپای کشفشده توسط این ابزار نشان میدهد طلوع کیهانی 180 میلیون سال پس از انفجار بزرگ،یعنی درحدود 13.6 تا 9 میلیارد سال پیش از تولد خورشید ایجاد شدهاست.
اخترشناسان برای اثبات حقیقی بودن سیگنالهای ردیابی شده، سالها به شبیهسازی و تغییر زاویه آنتن ابزار رصد خود پرداختند تا از آنچه یافتهاند اطمینان حاصل کنند.
بزرگی ردپای کشف شده دوبرابر پیشبینیها است و همین موضوع دانشمندان را شگفتزده کردهاست، زیرا نشان میدهد میزان جذب تشعشعات پسزمینه کیهانی توسط گاز هیدروژن بیشتر از حد پیشبینی شده بوده است و دمای جهان نیز بسیار سردتر از دمایی بودهاست که تاکنون تصور میشد.
منبع: همشهری آنلاین
دسته بندیاجتماعيمنبع: شریان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت shariyan.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «شریان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۵۳۵۲۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا این موجود هشت پا به هیچ شکلی نمیمیرد؟ (+عکس)
استراتژی بقای آنها یک ابرقهرمان چند بعدی است؛ در ابتدا یک پروتئین سرکوبکننده از DNA آنها محافظت میکند، حالت «تون» منجر به انقباض اندام و کاهش قابل توجه ذخایر آب داخلی آنها میشود که توانایی آنها را برای زنده ماندن بسیار افزایش میدهد و در حال حاضر دانشمندان یک بعد جدید از این ابرقهرمان را کشف کردند.
به گزارش خبرآنلاین، گروهی از دانشمندان به رهبری زیستشناس، کورتنی کلارک هاچتل، از دانشگاه کارولینای شمالی در اشتون، تاردیگرادها را با پرتوهای گاما منفجر کردند و واکنش آنها را مشاهده کردند؛ باب گلدشتاین، زیستشناس از دانشگاه کارولینای شمالی، در چاپل هیل گفت:« آنچه دیدیم ما را شگفتزده کرد. تاردیگرادها کاری را انجام دادند که انتظارش را نداشتیم.»
برای چندین دهه مقاومت شگفتانگیز تاردیگرادها در برابر تشعشعات انسانها را شگفتزده کردهاست؛ آنها میتوانند حدود ۱۰۰۰ برابر دوزی که برای انسان کشندهاست را تحمل کنند و به زندگی کوچک خود ادامه دهند؛ به گونهای که انگار هیچ اتفاقی نیافتاده است.
تصور میشود که پروتئین سرکوبکننده آسیب، «Dsup»، در این امر برای برخی از تاردگریدها نقش دارد، اما همه گونههای تاردیگرادها «Dsup» یا همولوگ آن را ندارند، که نشان میدهد ابزار دیگری برای بقا در اختیار دارند؛ برای پی بردن به این موضوع، محققان تأثیر تشعشعات گاما را بر روی گونهای از تاردیگرادها به نام «Hypsibius exemplaris» بررسی کردند.
آنها تاردیگرادها را در یک پرتودهی رومیزی قرار دادند که موجودات را در معرض پرتوهای گامای ساطع شده از واپاشی بتا سزیم-۱۳۷ قرار میدهد. آنها تاردیگرادها را در معرض دوزهای مشخصی قرار دادند؛ یک دوز کمتر که در حد قابل تحمل است و یک دوز متوسط کشنده بسیار بالاتر.
تاردیگرادها به جای استفاده از استراتژی محافظت پیش از آسیب، تولید ژنهای ترمیم DNA را افزایش دادند. تا ۲۴ ساعت پس از قرار گرفتن در معرض تابش، تاردیگرادها بیشتر DNA شکسته شده توسط پرتوهای یونیزان را ترمیم کردند.
در ادامه، محققان برخی از ژنهای ترمیمکننده تاردیگراد را در کشت اشریشیا کلی بیان کردند و نمونههایی از این باکتری را در معرض تشعشعات یونیزان قرار دادند. باکتریهایی که با ژنهای تاردیگرادها تلقیح شده بودند، توانایی ترمیم DNA مشابه را داشتند.
کلارک هاچتل گفت:« این حیوانات واکنش باورنکردنی به تشعشعات نشان میدهند و به نظر میرسد که این راز تواناییهای شدید آنها برای بقا باشد.»
کانال عصر ایران در تلگرام