به نقل از «رکنا»

دردسر ارتباط پنهانی با خواهر یک تبهکار در زندان / فرار از مشهد و گرفتار شدن در تهران!

تاریخ انتشار: ۱۹ اسفند ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۶۱۱۲۴۹

حوادث رکنا: 14 سال بیشتر نداشتم که به خاطر رفتارهای وحشتناک پدرم از خانه فرار کردم و زیر پوست شهر به باندهای خلاف کاری پیوستم به طوری که دست به زورگیری و چاقوکشی زدم و برای اولین بار چهار سال از دوران جوانی ام را در زندان بودم تا این که ...

 دزد The Thief 30 ساله ای که با صدور دستورهای ویژه ای از سوی قاضی Judge شریعت یار (معاون دادستان مشهد) و با تلاش شبانه روزی ماموران پاسگاه انتظامی سلطان آباد مشهد پس از مدت ها تعقیب و گریز دستگیر شده است درحاشیه اولین جلسه بازپرسی و درحالی که حلقه های فولادین قانون Law برای چندمین بار به دستانش گره خورده بود، رفتارهای خشن پدرش را عامل همه بدبختی هایش دانست و در تشریح ماجرای زندگی اش گفت: در منطقه پیچ ساغروان مشهد به دنیا آمدم و تا کلاس پنجم ابتدایی تحصیل کردم اما به درس و مدرسه علاقه نداشتم و کودکی درس خوان نبودم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به همین دلیل ترک تحصیل کردم و در یک صافکاری مشغول کار شدم. به خاطر علاقه ای که به کارهای فنی داشتم خیلی زود فوت و فن این کار را آموختم اما در حالی که به سن نوجوانی رسیده بودم خیلی از پدرم می ترسیدم. او چگونگی رفتار با فرزندانش را نمی دانست و برای تربیت من که نوجوانی پرشور و شر بودم همواره از شیوه کتک کاری استفاده می کرد.

با این وجود مدتی را هم با پدرم در حرفه بنایی و کارگری ساختمان مشغول کار شدم ولی دیگر رفتارهای خشن پدرم را نمی توانستم تحمل کنم به همین دلیل یک روز سوار اتوبوس شدم و از خانه فرار Escape کردم. این گونه بود که سرنوشتم تغییر کرد و مسیر بیراهه را در زندگی انتخاب کردم. 14 ساله بودم که به حاشیه تهران رفتم و با چند جوان خلافکار آشنا شدم.

اگرچه ابتدا به قصد کارکردن و تشکیل زندگی مستقل از خانه فرار کردم اما خیلی زود در دام باندهای خلافکاری افتادم و در شهرستان ایوانکی به سرقت Stealing و زورگیری از مغازه داران روی آوردم. زمانی چشم باز کردم که مغازه داری را با ضربات چاقو روانه بیمارستان کرده بودم. آن زمان 17 سال بیشتر نداشتم که توسط ماموران دستگیر و با 40 شاکی روبه رو شدم ولی بعد از چهار سال تحمل زندان Prison مشمول عفو و از زندان آزاد شدم.

این درحالی بود که در زندان با انواع مواد مخدر Drugs آشنا شده بودم و بعد از آزادی Freedom در حالی به دنبال این مواد خانمان برانداز رفتم که دیگر نتوانستم از آن جدا شوم. تاکنون بارها اعتیادم را ترک کرده ام اما هر بار چند روز یا چند هفته بیشتر طول نکشیده است. بعد از این ماجرا به مشهد بازگشتم و به خلاف کاری هایم ادامه دادم تا این که در سال 1384 با دختری که به ملاقات برادرش در زندان چناران آمده بود آشنا شدم و بعد از یک سال رابطه پنهانی باهم ازدواج کردیم. ولی من به خاطر این که در صافکاری شیوه باز کردن قفل خودروها را آموخته بودم، دست به سرقت خودرو می زدم تا این که در سال 1389 دوباره با خودروی سرقتی دستگیر و برای سه سال دیگر روانه زندان شدم و همسرم نیز از من طلاق گرفت در حالی که دختر کوچکی داشتم . بعد از آزادی سعی کردم دنبال مواد نروم اما نشد تا این که از دو ماه قبل دوباره سرقت ها را از سر گرفتم و ... 
ماجرای واقعی براساس یک پرونده قضایی /

منبع: رکنا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.rokna.net دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «رکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۶۱۱۲۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ارتباط مشکل مسکن با کمبود پرستار در شهر‌ها/ تعرفه ترجیحی پاسخگوی نیاز پرستاران نیست

یوسف رحیمی معاون توسعه و مدیریت منابع انسانی سازمان نظام پرستاری کشور در گفت وگو با خبرنگار سلامت خبرگزاری علم و فناوری آنا، در رابطه با تعرفه ترجیحی پرستاران در مناطق محروم اظهار کرد: تعرفه ترجیحی با هدف نگه داشت پرستار در مناطق محروم ایجاد شده است. در این طرح تعرفه پرستاران با توجه به میزان محرومیت منطقه‌ای که در آن حضور دارند افزایش می‌یابد.

وی ادامه داد: مناطق محروم تعرفه خاص خودشان را دارند و همه به یک شکل نیستند. تعرفه‌های پزشکی براساس محرومیت شهرها و میزان برخورداری آن ها با یک دیگر متفاوت است.

معاون توسعه و مدیریت منابع انسانی سازمان نظام پرستاری کشور افزود: بخشی از نیرو‌های مناطق محروم را نیرو‌های بومی تشکیل می‌دهند، اما قالب ارائه دهندگان خدمت سلامت در این مناطق بومی نبوده و به صورت اجباری، برای گذراندن طرح یا به صورت اختیاری در آن مناطق حضور دارند. بنابراین وزارت بهداشت برای نگه داشت پرستاران درمناطق محروم باید جذابیت‌های لازم را ایجاد کند که طرح تعرفه ترجیحی مناطق محروم، یکی از همین جذابیت‌ها است.

رحیمی با بیان اینکه بیمارستان‌های مناطق محروم ضریب اشغال کمی دارند افزود: منظور از ضریب اشغال تعداد بیمارانی است که در یک ماه بستری می‌شوند؛ باتوجه به این موضوع اگر به پرستاران این مناطق تعرفه ترجحی هم اضافه شود باز هم نمی‌تواند پاسخگوی نیاز آنها باشد.

وی تصریح کرد: در مناطق کمبرخوردار تجهیزات پزشکی به اندازه لازم وجود ندارد بنابراین مردم به شهر‌های بزرگ‌تر رفته تا خدمات درمانی دریافت می‌کنند در نتیجه تعداد بیماران بیمارستان‌های مناطق محروم کم و سپس تعرفه نیز کاهش می‌یابد اکنون اگر تصور کنیم که تعرفه‌های ترجیحی در همه جا ۱۰۰ درصد افزایش داشته باشد بازهم پاسخگوی هزینه‌زندگی پرستاران نیست. ضریب اشغال در بیمارستان‌های تهران بیشتر از ۷۰ یا ۸۰ درصد است درحالی که همین آمار در مناطق محروم به ۳۰ یا ۴۰ درصد می‌رسد.

معاون توسعه و مدیریت منابع انسانی سازمان نظام پرستاری کشور گفت: طرح تعرفه ترجیحی مناطق محروم یک طرح خوب و روبه جلو است؛ اما به عقیده بنده تاثیر مثبتی در جهت حفظ و نگه داشت پرستار در مناطق محروم نخواهد داشت. البته که الان برای قضاوت قطعی بسیار زود است و باید صبر کرد تا نتیجه خروجی سامانه‌های پرداخت مشخص شود.

رحیمی با اشاره به اسکان پرستاران در مناطق محروم یادآور شد: طبق قانون باید اسکان نیروی طرحی با محل کار باشد؛ اما قالباً این قانون اجرا نشده و پرستار مجبور است خانه‌ای اجاره کرده و هزینه اسکان را پرداخت کند. یکی از اقداماتی که می‌تواند ماندگاری پرستار را در مناطق محروم بیشتر کند اسکان است.

وی در پایان به معضل اسکان در شهر تهران اشاره کرد و گفت: حتی در مناطق برخوردار مانند تهران، معضل اسکان وجود دارد. اکنون تعداد پرستاران تهران هم پاسخگوی نیاز این کلانشهر نیست. اگر بخواهیم از شهر‌های دیگر پرستار جذب کنیم، حتما باید به فکر اسکان آنها باشیم. یکی از دلایل کمبود پرستار همین موضوع اسکان است، زیرا تامین مسکن در شهر‌های بزرگ بسیار سخت است، زیرا نسبت به شهر‌های کوچک‌تر اجاره خانه بیشتری را باید پرداخت کنند.

انتهای پیام/