ظریف:عده ای در داخل برای منافع سیاسی شان،هم غرورملی را زیر پا می گذارند،هم با امیدمردم بازی می کنند
تاریخ انتشار: ۱۹ اسفند ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۶۱۴۱۳۱
ساعت24- روزنامه شرق با محمدجواد ظریف مصاحبه ای انجام داده است.
بخشهایی از مصاحبه را می خوانید:
آقای وزیر، روزهای اخیر برخی رسانههای غربی نوشتهاند که ایران گفتوگوهای منطقهای با اروپاییهایی را آغاز کرده است. مصداق آنها برای این سخن هم، ملاقاتهای آقای عراقچی در پاریس و لندن است و مذاکره بر سر یمن در مونیخ.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
ما با اروپاییها حدود ۳۰ سال است که گفتوگو میکنیم. در سالهای اول، اسمش گفتوگوهای انتقادی بود و بعد از آن گفتوگوهای جامع انجام شد. سپس متوقف شد. بعد از دستیابی به برجام اسم گفتوگوهای ایران و اروپا، گفتوگوهای «سطح بالا» نام گرفت. در این گفتوگوها ما همه موضوعات را مطرح میکردیم؛ در دهه ٧٠ شمسی مسائل تسلیحاتی، یعنی بحث خلعسلاح جهانی و حتی بحثهای هستهای و موضوع حقوق بشر در این گفتوگوها مطرح میشد. بحثهای منطقهای هم در این گفتوگوها وجود داشت؛ مجموعه بحثهایی که ما در این گفتوگوها داشتیم عموما بحثهای منطقهای، بینالمللی مثل هستهای، حقوق بشر، شیمیایی، بیولوژیک، تسلیحات و تروریسم بود و در بحثهای جدیدتر مسائلی نظیر افراطیگرایی هم به آن افزوده شد. جمهوری اسلامی تلاش میکرد از این گفتوگوها به عنوان یک روش استفاده کند برای اینکه اروپا را متقاعد کند تا نقش سازندهتری در منطقه ایفا کند، همچنین نگرشها و نگرانیهای خودمان را از رفتارهایی که اروپاییها داشتند، به آنها منتقل کنیم؛ از جمله اینکه منطقه ما را با فروش سلاح به انبار باروت تبدیل کردهاند. ما با جدیت در این گفتوگوها شرکت میکنیم. درمورد منطقه، بهویژه درباره یمن، ما سه سال پیش، یعنی تقریبا از هفته دوم شروع عملیات تجاوزکارانه رژیم سعودی علیه یمن، پیشنهاد چهارمادهای دادیم؛ آتشبس، ارسال فوری کمک، گفتوگوهای بین یمنی و تشکیل حکومت فراگیر. این پیشنهاد را با اروپاییها هم مطرح کردیم. همچنین این طرح را در مذاکرات و جلسات بینالمللی و سخنرانیهایی که من در اروپا داشتم، مطرح میکردیم. سال گذشته در شورای روابط خارجی اروپا نیز این پیشنهاد چهارمادهای را مجددا طرح کردم و گفتم چرا اروپا نقش فعالتر و مستقلتری در بحرانهای بینالمللی ایفا نمیکند. بنابراین اتفاقی که افتاده تداوم این گفتوگوها بوده است.
متأسفانه برخی میخواهند نشان بدهند که اروپا در برابر خواستههای آقای ترامپ اقداماتی انجام داده است، به همین دلیل در این زمینه تبلیغاتی انجام دادهاند. هدف ما از این گفتوگوها تبلیغات نبود؛ هدف ما کمک به مردم منطقه برای پایاندادن به بحرانهای منطقه بوده است. اگر اروپاییها اجازه دهند این اقدامات به یک بازی سیاسی تبدیل شود، آن هم بازی سیاسی برای راضیکردن یک سیاست بسیار غلط ایالات متحده، آن وقت ما دراینباره باید تجدید نظر کنیم که آیا اروپاییها در گفتوگو و پیداکردن راههای مشترک برای معضلات بینالمللی جدیاند یا بیشتر میخواهند اقدامات سیاسی کنند.
ولی بهنظر میرسد این معامله چند وجه دارد؛ ترامپ میگوید ایران را به مذاکره درباره مسائل منطقهای و بحث موشکی وادارید و میگوید اروپا را در این موضوع همراه کرده و کارگروه مشترک تشکیل داده است. وزیر خارجه فرانسه با ادعای مذاکره درباره موضوعات موشکی و منطقهای به ایران آمده و بهنظر میرسد اروپا به هر نیتی تمایل به ادامه مذاکره منطقهای دارد. ایران هم به مذاکره درباره مسائل منطقه علاقهمند است. بدین ترتیب و با این روند، هرکسی از «ظن خود» یار این موضوع میشود.
نه اینطور نیست.
یعنی ما به مذاکره منطقهای ادامه میدهیم؟
اگر اروپاییها بخواهند از این موضوع بهعنوان روشی برای راضیکردن آمریکاییها استفاده کنند، مشکلات دیگری پیدا میکنند. البته نکته دیگری که شما باید به آن توجه کنید این است که این حرف فعلا در حد شعار است.
کدام حرف؟
کل اینکه ما درباره رفتار منطقهای ایران نگرانی داریم، یا اینکه ما درباره برنامه موشکی ایران نگرانی داریم. خودتان هم در ادبیاتی که امروز در غرب تولید میشود، میبینید که میگویند درباره کدام رفتار موشکی باید صحبت کنیم! راجعبه چه موشکی صحبت کنیم؟ اصلا راجعبه چه صحبت کنیم؟ مبنای آن چیست؟ اینها واقعا سؤالاتی جدی هستند.
واقعا میخواهند راجع به چه صحبت کنند، راجع به اینکه سال گذشته ۱۱۶ میلیارد دلار در منطقه ما سلاح ریختهاند. در منطقه خلیج فارس، در منطقهای به این کوچکی! مثلا کشوری که یکونیم میلیون نفر جمعیت بومی آن است ۲۲ میلیون دلار سلاح خریده است. نفری چقدر؟ برای هر نفر چقدر سلاح خریده است؟ این سلاحها از کجا آمده است؟ یکی این سلاحها را به آنها فروخته است. همین اروپاییها و غربیها هستند که با آنها بر سر فروش سلاح صحبت میکنند و منابعشان را «غارت» میکنند. آیا اینها به طور عملیاتی میدانند که درباره چه میخواهند با ایران صحبت کنند. میخواهند درباره این صحبت کنند که چرا از ما سلاح نمیخرید؟ چرا اینقدر به ما پول نمیدهید تا ادوات جنگی از ما بخرید؟ یا ما به آنها بگوییم چرا سلاحها را تنها به یک گروه از کشورها میفروشید؟ آیا نشستهاند فکر کنند که درمورد چه میخواهند با ایران صحبت کنند. برای همین است که میبینیم آقای ترامپ از روز اول میگفت «برجام» بدترین توافقی است که آمریکا امضا کرده. برای اینکه آمریکا را در مقابله با برجام منزوی نکنند، بهانههایی پیدا کردهاند. اما آیا راجع به این بهانهها جدی فکر کردهاند؟ اروپا میخواهد در مورد چه با ایران صحبت کند؟ بله ما همیشه با اروپا در مورد مسائل مختلف گفتوگوهایی داشتهایم؛ ما نگرانی و نظرات خودمان را گفتهایم و آنها هم نگرانیهای خودشان را گفتهاند. اما اگر بخواهند فراتر از آن بروند باید بدانند که اروپاییها در این زمینه بدهکار هستند. این اروپاییها و غربیها بودند که به صدام حسین سلاح دادند. این غربیها بودند که انتخابهای غلطی در منطقه داشتند. غربیها بودند که در برابر جنایتهای رژیم صهیونیستی علیه مردم منطقه ما سکوت یا آن را تأیید کردهاند.
درباره گفتوگوهای منطقهای چطور؟
در همه این مسائل، ما این موضوعات را به آنها گفتهایم. این موضوعات در تمام مباحث ما مطرح میشود. اما اگر بخواهند از این موضوع استفاده کنند و بگویند که ما وارد مذاکرهای با ایران شدهایم تا آمریکا را راضی کنیم، آن وقت ما وارد بحث دیگری میشویم.
اما اگر آنها بخواهند آمریکا را راضی کنند یا در برجام تغییری ایجاد کنند، چه اتفاقی رخ میدهد؟
اگر اروپاییها به صورت متحد یک نکته بگویند، این است که برجام قابل مذاکره مجدد نیست. اینکه تلاش کنند به آمریکاییها بگویند ما در سایر موضوعات با ایران بحث کردهایم، یک حرکت با عواقب ناخوشایند برای خود اروپاییها خواهد بود. به خاطر اینکه چنین سیاستی در گذشته کار نکرده و در آینده هم کار نخواهد کرد. اگر آنها هم بخواهند وارد این بازی بد و اشتباه شوند، جمهوری اسلامی آنها را همراهی نخواهد کرد.
تاکنون در مذاکره با اروپاییها تغییر رویهای مشاهده نکردهاید؟ اینکه آنها بخواهند شما را قانع کنند تا گفتوگوهای منطقهای را به سمت راضیشدن ترامپ ادامه دهید؟
دیدگاههای ما در این زمینه کاملا مشخص است. ما همواره به اروپاییان گفتهایم که باید نقش سازندهتری در منطقه ایفا کنند. بنابراین آنها چیزی ندارند که ما را در این زمینه قانع کنند.
آقای عراقچی هفته گذشته در لندن گفتند که «اگر سیاست بلاتکلیفی ما درمورد برجام ادامه پیدا کند و همکاری بانکها و شرکتها با ما اینطور نامعلوم باشد، ما در توافقی که نفعی برای ما ندارد، نمیمانیم». آیا این سخن به این معنی است که ممکن است ما زودتر از ماه می (اردیبهشت) و موعد اعلام نظر ترامپ، در مورد برجام اقدامی کنیم؟ درحالیکه اغلب صاحبنظران معتقدند که ترامپ ماه می از برجام خارج میشود.
آنچه ما گفتیم این است که ما بر اساس منافع خودمان تصمیم میگیریم. اگر در اصل منافعی که قرار بوده برجام برای ایران تضمین کند، تشکیک شود ایران تصمیم لازم را خواهد گرفت. ولی ما اعلام کردهایم، اولین کشوری نخواهیم بود که از برجام خارج میشود و این سیاست جمهوری اسلامی است. اما اینکه خروج از برجام یعنی چه؟ باید آن را با اقدامات سنجید و نمیتوانیم در خلأ صحبت کنیم که چه زمانی آمریکا از برجام خارج خواهد شد.
در روزهای پایانی سال ۹۶ هستیم؛ سال ۹۶ سال دلهره ازدسترفتن برجام بود. حداقل برای ما اینطور بود. شما هم در این سال، این دلهره و نگرانی را داشتید؟
بالاخره در دیپلماسی ما موظف هستیم همه انتخابها را در نظر داشته و برای همه سناریوهای ممکن آمادگی داشته باشیم. کسانی که برجام را مذاکره و تدوین کردند، کاملا وقوف داشتند که هر کلمه و سطر برجام با بیاعتمادی متقابل نوشته شود. اگر نه که نیازی نبود اینقدر طولانی باشد. از ابتدا طرف مقابل تلاش داشت که اقدامات ما را در حوزه هستهای محدود کند تا ایران حق انتخاب نداشته باشد اما این تلاشها به نتیجه نرسید. ما هیچ محدودیتی را برای تحقیق و توسعه در حوزه هستهای خود نپذیرفتیم. تحقیق و توسعه بر اساس روند معقول و علمی در برجام دیده شده و پیش میرود. بنابراین توانمندیهای امروز ما در حوزه هستهای با توانمندیهای روزی که برجام به توافق رسید، قابل مقایسه نیست. ما پیشرفتهای خودمان را داریم. همه اینها به این دلیل بود که نپذیرفتیم بتوانند به صورت یکطرفه اقدام کنند. اگر روزی طرف مقابل تصمیم بگیرد از برجام خارج شود یا تصمیم بگیرد ایران را از منافع برجام محروم کند، بحمدالله ما انتخابهای کافی داریم که اقدامات متقابلی انجام دهیم که برای طرف مقابل حتما خوشایند نخواهد بود. در سال گذشته با دقت شرایط را رصد کردیم و با صداقت و صراحت هم به داخل گزارش کردیم. شما میبینید گزارشهای ما به مجلس شورای اسلامی با گزارشهایی که خود مجلس تهیه کرده خیلی فاصله ندارد و این نشاندهنده واقعبینی و صداقت ماست. همه این کارها را کردیم، اما دلهرهای نداشتیم، چراکه اعتقاد داشتیم اولا خروج آمریکا از برجام، به انزوای آمریکا میانجامد. اگر دلیلی باعث شده آمریکا از برجام خارج نشود همین بوده، نه اینکه آقای ترامپ علاقهای به برجام داشته باشد. آقای ترامپ کسی بود که یک سال قبل از اینکه رئیسجمهور شود گفت اولین کاری که خواهم کرد این است که از برجام خارج شوم. اینکه این اتفاق نیفتاده است بهخاطر نگرانی او از انزوای خودش بوده - البته به این معنا نیست که برجام را با حسن نیت اجرا کرده، سوءنیت آمریکا تقریبا در هر اقدامی که سال گذشته انجام داده، مشخص است- بنابراین آنچه در سال گذشته اتفاق افتاد و احتمالا در ماههای آینده هم ادامه خواهد داشت، به یک نگرش واقعبینانه به شرایط و آمادگی برای سناریوهای مختلف نیاز دارد. انتخاب ما خروج از برجام نیست. اگر این انتخاب ما بود، دو سال وقت تلف نمیکردیم که مذاکره کنیم.
چه اتفاقی برای پرواز شما در مونیخ افتاد، چرا سوخت به پرواز ندادند؟ شما اغلب درباره اینطور موضوعات خودتان اطلاعرسانی میکنید، اما اینبار چیزی نگفتید. وزارت دفاع آلمان و سفارت ایران در برلین دراینباره توضیحاتی دادند، اما گروهی این موضوع را دستاویز جدیدی کردند علیه برجام.
متأسفانه گروهی در کشور ما هستند که برای نشاندادن بدعهدی آمریکا، کشور را تحقیر میکنند. موضوع از این قرار بود که بهخاطر سفر رئیسجمهور به هند و حضور من در مسکو فرصت خیلی اندکی برای حضور من در مونیخ به وجود آمده بود. برای سوختگیری پرواز من، به یکی، دو شرکت مراجعه شده بود که گفتند ملاحظاتی دارند. به نظر من آن ملاحظات هم براساس اطلاعات غلطی بود که دریافت کرده بودند؛ مثلا دراینباره که هواپیمای بنده از کدام شرکت و کدام سرویس استفاده میکند... بنابراین تأملاتی داشتند. ما هم فرصت نداشتیم. سفارت ما فورا به دولت آلمان مراجعه کرد و دولت آلمان تصمیم گرفت ارتش وارد شود و موضوع ادامه پیدا نکند. خیلی از شرکتهای نفتی گفتند اصلا با ما تماس گرفته نشد. اگر خبری را که «بیبیسی» داد ملاحظه کنید، شرکت NOV که آنجا حضور دارد گفته اصلا با من تماس گرفته نشد. شرکت دیگری گفته ما فرمی فرستادیم و آن فرم تکمیل نشد. همه اینها نشاندهنده این است که فرصت ما کم بود. حتی موضوعی نبود که به بنده یا وزارت خارجه کشیده شود، همکاران ما در نمایندگی تماس گرفتند تا بهدلیل اهمیتی که حضور ما در اجلاس داشت مسئله رفع شود. بعضی چیزها را فراموش میکنیم. من به دوستان گفتم ما سالها در داووس نبودیم و هیچکس اصلا نمیفهمید. یک سال که من تصمیم گرفتم در اجلاس داووس شرکت نکنم، همه دنیا گفتند ظریف به داووس نیامد. این نشاندهنده فعالشدن دیپلماسی جمهوری اسلامی است. اینها نقطه قوت ماست، نقطه ضعف نیست. این نشان میدهد که حضور ما در مجامع بینالمللی تأثیرگذار است. در گذشته ممکن بود ١٠ سال هم کسی به نمایندگی از کشور ما در داووس حضور پیدا نکند، ولی بعد از چهار سال وقتی به هر دلیلی من تصمیم گرفتم به اجلاس داووس نروم به یک خبر بینالمللی تبدیل شد.
بهجای اینکه دوستان بگویند حضور وزیر خارجه جمهوری اسلامی در اجلاس امنیتی مونیخ برای دولت آلمان اینقدر مهم بود که برای کشپیدانکردن موضوع تصمیم گرفت ارتش آلمان وارد شود و مسئله را حل کند، تبدیلش میکنند به یک مشکل. مشکلی که بیش از اینکه بدعهدی آمریکا را نشان دهد، تلاش میکنند غرور ملی را خدشهدار کنند. با حرفهای سخیفی که متأسفانه تیتر اول بعضی از روزنامهها میشود و آدم متأثر میشود که چرا با غرور و امید مردم اینطور بازی میکنند.
من معتقدم اتفاقی که افتاد، پیشپاافتاده بود. شرکتها، شرکتهای خصوصی هستند، تصمیمهای خصوصی میگیرند. هیچ شرکتی متعهد و موظف نیست با کشوری تعامل داشته باشد. الان ببینید ما به اینهمه فرودگاه اروپایی پرواز مستقیم داریم، پرواز خطوط تجاری ماست. خب ما به مونیخ پرواز مستقیم ایرانی نداریم، ازهمینرو، چون خطوط تجاری ما به آنجا پرواز ندارند، ما با شرکتهای سوخترسان در فرودگاه مونیخ زمینه قراردادی نداریم، اما در کشور برخی دوستان، همه اینها را که مسائل عادی است و خیلی راحت هم قابل فهم است به یک مسئله ملی تبدیل میکنند. به نظر من لااقل در حد بیبیسی نگاه میکردند و واقعیات را میدیدند. از سه، چهار شرکتی که آنجا بودند اصلا به دو شرکت مراجعه نشده است. موضوع فورا به ارتش آلمان منعکس شد و آنها هم بهدلیل اهمیت حضور ایران موضوع را حل کردند.
به نظرم میتوانم الان تیتر مصاحبه را انتخاب کنم. این جمله شما که «با امید مردم بازی میکنند».
(انگشت اشارهاش را بالا میگیرد و چشمهایش را گرد میکند) با امید و غرور ملی مردم بازی میکنند، برای منافع سیاسی خودشان. من مثالی میزنم که شما از این هم استفاده کنید؛ چند سال پیش آقای اوباما در سخنرانی در یک مجمع صهیونیستی گفت اگر من میتوانستم یک پیچ و مهره از برنامه هستهای ایران باقی نمیگذاشتم، ولی نمیتوانم. دوستان ما «اگر میتوانستم» و «نمیتوانم» را حذف کردند و نوشتند میخواهم یک پیچ و مهره هم نباشد. چرا این کار را کردند؟ چرا جملهای را که میتوانست برای ایرانیها غرورآفرین باشد به یک جمله توهینآمیز برای ایرانیها تبدیل کردند. ما اینجا نشستهایم که مردم خودمان را تحقیر کنیم؟! اینکه تحقیر من نیست، تحقیر مردم ایران است. اینکه تصویر من را با یک پیت نفت در دست چاپ کنند، تحقیر جواد ظریف نیست، تحقیر مردم ایران است که وزیر خارجهشان اینطوری نشان داده شود. این کار را باید یک روزنامه اسرائیلی بکند نه کسی که ادعای انقلابیگری دارد.
پس آن روزنامه هنوز هم کمر شما را به درد میآورد؟
(با خنده) نه، دیگر عادت کردهام و کمرم درد نمیگیرد.
منبع: ساعت24
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.saat24.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساعت24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۶۱۴۱۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
از مذاکره در تهران تا احیای برجام در واشنگتن؟!
طبق برنامه ظهر دیروز دوشنبه، رافائل گروسی، مدیرکل آژانس بینالمللی انرژی اتمی در صدر هیئت همراه وارد تهران شد. بر اساس این گزارش، نخستین کنفرانس بینالمللی علوم و فنون هستهای که در اصفهان در حال برگزاری است، دیروز (دوشنبه) با حضور و سخنرانی محمد اسلامی، رئیس سازمان انرژی اتمی افتتاح شد. طبق اخبار قرار است که گروسی امروز سهشنبه ضمن شرکت در اولین کنفرانس بینالمللی هستهای اصفهان با محمد اسلامی، رئیس سازمان انرژی اتمی دیدار و در یک کنفرانس خبری به سؤالات خبرنگاران و رسانههای جمعی پاسخ دهد.
به گزارش شرق، رافائل گروسی در بدو ورود مورد استقبال بهروز کمالوندی، سخنگوی سازمان انرژی اتمی قرار گرفت. مدیرکل آژانس بینالمللی انرژی اتمی عصر دوشنبه هم در مذاکراتی جداگانه با علی باقریکنی، معاون سیاسی وزیر امور خارجه دیدار و گفتوگو کرد.
گروسی عصر دیروز هم با وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران دیدار و رایزنی کرد. نکته شایانتوجه آنجا بود که مدیرکل آژانس بینالمللی انرژی اتمی پس از دیدارش با امیرعبداللهیان مدعی شد که «مجموعهای از اقدامات عملی و ملموس را برای احیای بیانیه مشترک پیشنهاد داده است. رافائل گروسی در پیامی در صفحه شخصی خود در ایکس با اشاره به سفرش به ایران نوشت: «در تهران برای دیدارهای سطح بالا هستم». البته مدیرکل آژانس بینالمللی انرژی اتمی پیش از سفر به ایران و در مصاحبه روز ۲۳ آوریل خود با دویچهوله آلمان گفته بود جمهوری اسلامی ایران اکنون به جای چند ماه فقط چند هفته با غنیسازی اورانیوم به حد مورد نیاز برای بمب اتمی فاصله دارد.
او بااینحال در این گفتوگو تأکید کرد «این بدان معنی نیست که ایران در این مدت به سلاح اتمی دست مییابد یا خواهد یافت. او افزود که غنیسازی اورانیوم تا حد مورد نیاز برای استفاده در سلاح هستهای اگرچه هشداردهنده است اما نمیتواند مستقیما به دستیابی به سلاح هستهای منتج شود». حال که گروسی خبر از انتقال پیشنهاد برای احیای برجام به طرف ایرانی را داده است، گویا فضای این سفر میتواند مثبت باشد.
پیرو این نکته، قبلتر در گزارشی به مذاکرات پشتپرده تهران – واشنگتن در آستانه سفر مدیرکل آژانس اشاره کرده بودیم؛ مذاکراتی که در روزهای گذشته خبرهای مربوط به آن به رسانهها درز پیدا کرده و از سوی دیگر، کشورهایی مانند عمان یا حتی ژاپن بهطور تلویحی از آمادگی خود برای «میانجیگری» در آن خبر دادهاند که ادعاهای گروسی و توییت عصر دیروز او و دیدارش پشت درهای بسته با باقریکنی و امیرعبداللهیان میتواند تأییدی بر آن باشد.
البته حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران هم شامگاه چهارشنبه گذشته در گفتوگوی تلفنی با جوزپ بورل، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا برخی طرفهای مذاکرات برای احیای برجام را «زیادهخواه» دانست و گفت «همکاری آژانس و ایران در مسیر خوب قرار دارد و ما از سفر رافائل گروسی مدیرکل آژانس بینالمللی انرژی اتمی به ایران استقبال میکنیم».
به نوشته یورونیوز هم سفر رئیس آژانس بینالمللی انرژی اتمی اگرچه بهواسطه حضور در نخستین کنفرانس بینالمللی علوم و فنون هستهای ایران انجام میشود اما نفس سفر ارشدترین مقام آژانس با درنظرگرفتن «اختلافات پادمانی حلنشدنی» با ایران اهمیت خاصی دارد.
اما با توجه به اینکه تنها شش ماه به برگزاری انتخابات ریاستجمهوری ایالات متحده مانده و با درنظرگرفتن نتایج نظرسنجیها زمزمه بر مسند نشستن دوباره دونالد ترامپ به گوش میرسد، به نظر میرسد جمهوری اسلامی درصدد باشد برای احیای برجام تلاش مضاعفی به خرج دهد.
این در حالی است که برخی از تحلیلگران و ناظران هم اذعان دارند که برجام دیگر قابل بازیابی نیست، زیرا شرایط به کلی تغییر کرده و ایران پیشرفتهای هستهای برگشتناپذیر بسیاری داشته و گروه ۵+۱ جای خود را به ۴+۱ داده است که تاکنون گامی مؤثر برنداشتهاند. حال باید دید سفر عالیرتبهترین مقام آژانس بینالمللی انرژی هستهای به ایران در آستانه برگزاری نشست شورای حکام چه نتایج ملموس و عینیای را بهدنبال خواهد داشت.