رژیم‌هایی که خطر کمبود ویتامین D را افزایش می‌دهند
تاریخ انتشار: ۱۹ اسفند ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۶۲۶۹۷۴
اگر یک رژیم غذایی پالئو را دنبال می کنید مراقب نشانه های کمبود ویتامین D، مانند خستگی، افسردگی، ناباروری، درد مزمن، و عفونت های تنفسی مکرر باشید.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از عصر ایران، رژیم غذایی یکی از ارکان مهم حفظ سلامت بدن انسان محسوب می شود، زیرا بخش قابل توجهی از مواد مغذی مانند ویتامین ها و مواد معدنی، مورد نیاز اندام ها از این طریق تامین می شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
ویتامین D استخوان ها را قوی نگه می دارد و ممکن است در برابر سرطان از شما محافظت کند. اما برخی رژیم های غذایی سالم نیز می توانند شما را در معرض خطر کمبود این ماده مغذی قرار دهند.
ساده‌ترین روش برای دریافت ویتامین D قرار گرفتن پوست در معرض نور خورشید است، زیرا از این طریق بدن به تولید این ماده مغذی تحریک می شود. اما در فصل زمستان، در عرض های جغرافیایی شمالی‌تر، یا اگر به ندرت از فضای داخلی خارج می شوید، باید ویتامین D بیشتری از رژیم غذایی خود دریافت کنید. افرادی که رژیم غذایی وگان را دنبال می کنند محصولات حیوانی مانند فرآورده های لبنی، ماهی، و تخم مرغ را از رژیم غذایی خود حذف می کنند که از غنی‌ترین منابع برای ویتامین D محسوب می شوند. بنابر اعلام موسسه ملی سلامت آمریکا، بیشتر بزرگسالان باید روزانه حدود 600 واحد بین المللی ویتامین D مصرف کنند.
یک فنجان شیر گیاهی غنی شده با ویتامین D، مانند شیر بادام یا شیر نارگیل، یا یک فنجان آب پرتقال غنی شده حدود 90 واحد بین المللی از این ویتامین را تامین می کند. در نتیجه، اگر وگان ها شش فنجان یا بیشتر در روز از این منابع مصرف نکنند، احتمالا به مصرف مکمل نیاز خواهند داشت.
رژیم غذایی تخم مرغ - گیاهخواری
بسیار شبیه به رژیم غذایی وگان، یک رژیم غذایی تخم مرغ - گیاهخواری بیشتر منابع لبنیاتی حاوی ویتامین D را حذف می کند. افرادی که این رژیم غذایی را دنبال می کنند، مواد غذایی گیاهی مانند سبزیجات، میوه ها، غلات، مغزهای خوراکی، دانه های خوراکی، لوبیاها و همچنین تخم مرغ را در برنامه غذایی خود جای می دهند، اما لبنیاتحذف می شود.
این افراد ممکن است از طریق مصرف آبمیوه ها و شیرهای گیاهی غنی شده با ویتامین D، تخم مرغ و قارچ های وحشی نیاز خود به این ماده مغذی را تامین کنند. قارچ ها تنها منابع گیاهی ویتامین D هستند، زیرا توانایی تولید این ویتامین با استفاده از نور خورشید را دارند، اما تنها قارچ هایی که در معرض آفتاب بوده اند قادر به تولید مقادیر چشمگیر از ویتامین D هستند. دو تخم مرغ بزرگ حدود 90 واحد بین المللی و یک فنجان قارچ زرد خوراکی حدود 115 واحد بین المللی ویتامین D را تامین می کنند.
افرادی که این نوع از رژیم غذایی را دنبال می کنند در پی تحقق هدف کاهش اسیدیته بدن از طریق مصرف مواد غذایی قلیایی هستند. فهرست مواد غذایی مورد استفاده شامل بیشتر سبزیجات، برخی میوه ها، لوبیاها، بادام، و غلات، مانند گندم سیاه و گندم آلمانی، می شود. اما این رژیم غذایی می تواند شما را با خطر کمبود ویتامین D مواجه سازد.
ماهی، تخم مرغ، و محصولات لبنی در فهرست مواد غذایی اسیدی قرار دارند، اما از بهترین منابع برای ویتامین D محسوب می شوند. شواهد روزافزون به این نکته اشاره دارند که کمبود ویتامین D با بیماری های مزمن، مانندبیماری قلبی عروقی و سرطان، پیوند خورده است.
آیا آماده تقلید از رژیم غذایی اجداد دوران پارینه سنگی خود از طریق مصرف سبزیجات، میوه ها، مغزهای خوراکی، گوشت، ماهی، و تخم مرغ و حذف لبنیات یا غلات هستید؟ بر این اساس، محصولات لبنی غنی شده با ویتامین D جایی در رژیم غذایی شما نخواهند داشت.
اگر یک رژیم غذایی پالئو را دنبال می کنید مراقب نشانه های کمبود ویتامین D، مانند خستگی، افسردگی، ناباروری، درد مزمن، و عفونت های تنفسی مکرر باشید. اگر قصد دارید یک رژیم غذایی پالئو را دنبال کنید، مصرف جایگزین های شیر که با ویتامین D غنی شده اند، مانند شیر بادام، را مد نظر قرار دهید و به طور منظم ماهی های چرب، مانند سالمون، تن، خال مخالی، قزل آلا، و ساردین مصرف کنید. اگرچه تخم مرغ در مقایسه با شیر غنی شده و ماهی چرب از ویتامین D کمتری برخوردار است، اما به افزودن مقدار بیشتری از این ماده مغذی به برنامه غذاییروزانه شما کمک می کند.
هدف رژیم غذایی کتو وادار کردن بدن به سوزاندن چربی برای تولید انرژی است. برای تحقق این هدف، شما باید حداقل 70 درصد کالری های مصرفی روزانه خود را از منابع چربی تامین کنید و کربو هیدارت ها سهمی تنها حدود 5 تا 10 درصد دارند. 20 تا 25 درصد باقیمانده نیز از طریق مصرف پروتئین تامین می شود.
افرادی که یک رژیم غذایی کتوژنیک را دنبال می کنند، به طور معمول محصولات لبنی، مانند شیر و ماست ساده، را از برنامه غذایی خود حذف می کنند، زیرا به طور طبیعی حاوی لاکتوز (قند شیر) هستند. در عوض، این افراد محصولات لبنی با چربی بیشتر، مانند پنیر خامه ای، را مصرف می کنند که به طور معمول با ویتامین D غنی نشده اند.
اگر یک رژیم غذایی کتو را دنبال می کنید بر مصرف ماهی چرب و تخم مرغ برای تامین نیازهای خود به ویتامین D متمرکز شوید. رژیم غذایی کتو شما را به مصرف تخم مرغ کامل به واسطه محتوای چربی موجود در زرده آن تشویق می کند و ویتامین D نیز در این بخش ذخیره شده است.
افرادی که رژیم غذایی 30 روز (Whole 30) را دنبال می کنند باید مواد غذایی کامل مانند سبزیجات، گوشت، تخم مرغ، ماهی، مغزهای خوراکی، و برخی میوه ها را مصرف کنند، در شرایطی که غذاهای فرآوری شده، غلات، محصولات لبنی و حبوبات را حذف می کنند.
مشابه با رژیم های غذایی پالئو و کتو، مجموع 30 می تواند شما را در معرض خطر کمبود ویتامین D قرار دهد، زیرا محصولات لبنی مانند شیر، ماست، و کفیر از رژیم غذایی حذف می شوند. مصرف تخم مرغ فراوان و به ویژه ماهی های چرب می تواند به تامین نیازهای ویتامین D بدن کمک کند. یک وعده پنج اونسی (141 گرم) ماهی سالمون می تواند از 800 تا 1,300 واحد بین المللی ویتامین D را تامین کند. از آنجایی که این ویتامین محلول در چربی است، بدن قادر به ذخیره و استفاده از آن در آینده است. به بیان دیگر، یک وعده ماهی سالمون می تواند نیاز شما برای دو روز را پوشش دهد.
یک رژیم غذایی خام خواری تقریبا یا به طور کامل از مواد غذایی خام یا آنهایی که بیش از 105 تا 115 درجه فارنهایت (40.6 تا 46.1 درجه سلسیوس) حرارت نمی بینند، شکل می گیرد. دنبال کردن این رژیم غذایی به معنای حذف مقدار بسیار زیادی گوشت از برنامه غذایی است. به طور معمول افرادی که این نوع رژیم غذایی را دنبال می کنند مصرف سبزیجات، میوه ها، مغزها و دانه های خوراکی خام، غلات خام یا جوانه ها، حبوبات، روغن های حاصل از روش پرس سرد، و مواد غذایی تخمیر شده را مصرف می کنند.
اگر یک وگان خام خوار سختگیر نیستید می توانید با مصرف ماهی خام و روغن جگر کاد (یک قاشق غذاخوری از آن 1,360 واحد بین المللی را تامین می کند) نیاز خود به ویتامین D را پاسخگو باشید. در غیر این صورت، باید مصرف مکمل را مد نظر قرار دهید.
منبع: دانا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۶۲۶۹۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مصرف زیاد غذاهای ناسالم باعث آسیب دائمی مغز می‌شود!
نتایج تحقیقات تازه نشان داده است که خوردن دراز مدت وعده‌های غذایی پرچرب و شیرین می‌تواند منجر به بروز اختلالات پایدار در حافظه شود.
به گزارش یورونیوز، در سال‌های اخیر تحقیقات زیادی داشتن رژیم غذایی ناسالم و مصرف غذاهای فرآوری‌شده را با خطر ابتلا به بیماری آلزایمر در افراد در سنین بالاتر مرتبط دانسته‌اند. یکی از یافته‌های دیگر چنین مطالعاتی این بود که این نوع غذا‌ها اغلب بر حافظه تأثیر می‌گذارند، حتی اگر تنها گهگاهی مصرف شوند.
پژوهشگران در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی در آمریکا از خود پرسیدند که با توجه به نتایج تحقیقات پیشین، اگر افراد از سنین جوانی رژیم غذایی ناسالم داشته باشند این شیوه زندگی چه نتایجی را می‌تواند برای آن‌ها در بر داشته باشد؟
برای یافتن پاسخ، یک تیم تحقیقاتی شماری از موش‌ها را از سن ۲۶ تا ۵۶ روزگی تحت رژیم غذایی حاوی غذاهای پرچرب و شیرین قرار داد.
این بازه سنی برای موش‌ها مشابه دوران نوجوانی در انسان‌ها است؛ زمانی که مغز به طور قابل توجهی در مرحله رشد قرار دارد. گروه دیگری از موش‌های صحرایی در همین سن به جای آن غذای سالم خوردند تا دانشمندان بتوانند تفاوت آن‌ها را بهتر دریابند.
بعد از این بازه زمانی در آزمایش‌های حافظه مشخص شد موش‌هایی که رژیم غذایی ناسالم داشتند، نمی‌توانستند اشیاء جدید را در صحنه‌ای که چند روز قبل کاوش کرده بودند شناسایی کنند. حتی اگر یک شیء آشنا کمی از جای خود تکان خورده بود.
این در حالی بود که گروه دیگر موش‌ها، که از غذای سالم تغذیه کرده بودند، در شناسایی محیط جدید خود مشکلی نداشتند.
اسکات کانوسکی، عصب‌شناس در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، در این باره می‌گوید: «آنچه که ما در تحقیقاتمان می‌بینیم این است که اگر موش‌ها با رژیم غذایی ناسالم بزرگ شوند، حافظه شان اختلالات پایدار پیدا می‌کند.»
مشکلات حافظه برای موش‌های گروه اول حتی زمانی که به مدت ۳۰ روز به غذای سالم روی آوردند (یعنی مدت معادل دوره بزرگسالی در انسان‌ها)، ادامه داشت.
آنا هیز، نویسنده ارشد و محقق تغذیه در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، با اشاره به تخریب نقش یک انتقال‌دهنده عصبی کلیدی در مغز حیوانات به نام «استیل کولین» گفت: «سیگنال موسوم به استیل کولین سازوکاری است که به موش‌ها کمک می‌کند تا رویداد‌ها را رمزگذاری کرده و به خاطر بسپارند. این روند مشابه حافظه اپیزودیک در انسان‌ها است که به ما امکان می‌دهد تا رویداد‌های گذشته خود را به خاطر بسپاریم. به نظر می‌رسد که این سیگنال در حیواناتی که با رژیم غذایی چرب و شیرین رشد کرده‌اند، اتفاق نمی‌افتد.»
محققان می‌گویند تطابق دادن کامل نتایج این آزمایش با انسان‌ها دشوار است و باید هنوز تحقیقات بیشتری در این خصوص انجام شود.
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور