بحث اصلی درازدواج معلولان مسئله فرهنگی است/ نباید احساسی تصمیم گرفت
تاریخ انتشار: ۲۰ اسفند ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۶۳۰۴۹۸
دکتر حسین نحوی نژاد در گفت و گو با خبرنگار ایسکانیوز درباره عملکرد سازمان بهزیستی گفت :عملکرد ما در دو بُعد تعریف می شود ،یک بعد براساس امکانات و توان موجود است و اینکه آیا توانسته ایم از منابع موجود استفاده خوب و بهینه داشته باشیم که به نظر بنده در بخش اول با توجه به اینکه بهزیستی یک میلیون و 400 هزار معلول تحت پوشش دارد و برای این تعداد حدود 1000 میلیارد تومان اعتبارلازم است و اگر مدیریت و برنامه ریزی درگیر کردن افراد جامعه ،سرمایه گذاران بخش خصوصی ، انجمن ها و غیره نباشد نمی توانیم حداقل خدمات را به خوبی ارائه بدهیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی در ادامه گفت :در بخش دوم ،اتفاقی که باعث ایجاد زندگی بهتر و راحت تر برای معلولان می شود هنوز رخ نداده است و در واقع کارنامه ای برای زندگی رو به جلوی آن ها وجود ندارد.
معاون توانبخشی بهزیستی کشور افزود :مسئولیت معلولان فقط با سازمان بهزیستی نیست بلکه دولت ، وزارتخانه و غیره در بهبود زندگی معلولان نقش دارند.برای مثال تردد در کوچه و خیابان که معلولان را با مشکل روبه رو می کند مربوط به بهزیستی یا وزارت تعاون نمی شود ، اگر این عزیزان مشکل اشتغال دارند به سازمان ها دیگر مربوط می شود زیرا بهزیستی یک وزارتخانه یا سازمان کارآفرین نیست ، یا اگر معلولان خواستار اختصاص برنامه ای در صداوسیما هستند سازمان صداوسیما زیرمجموعه وزارت بهداشت نیست.
نحوی نژاد با اشاره به اینکه ما جزء کشورهایی هستیم که در این حوزه قانون داریم اما این قانون ضمانت اجرایی خوبی ندارد گفت: بزرگترین کارنامه سازمان بهزیستی یا وزارت تعاون لایحه ای است که با پیگیری های انجام شده توسط دولت به مجلس شورای اسلامی تقدیم شده که دارای ضمانت اجرایی درست است.
وی ادامه داد: این قانون جدید دارای چند مزیت است : اول اینکه معلولیت های شدید جسمی که توان کار را از فرد گرفته و کاری هم برایشان وجود ندارد،از حداقل دستمزد شورای عالی کار برخوردار باشند. دوم ، معلولان مانند جانبازان حق داشتن پرستار را داشته باشند و غیره ،البته این لایحه در مجلس تصویب شده اما شورای نگهبان ایراداتی به آن گرفته که باید آنها تصحیح شود.
وی در پایان درباره ازدواج معلولان افزود: از زمان گذشته در دستورالعمل ها مالی برای انجام این اقدامات، تشویق هایی را در نظر گرفته ایم البته بحث اصلی در موضوع ازدواج معلولان مسئله فرهنگی است .ازدواج یک ناتوان جسمی با معلول دیگر باید براساس شرایط موجود اتفاق بیفتد.در این راستا نباید احساسی فکر کرد و باید به صورت درست و بادرنظر گرفتن نظرات مشاور که آیا ازدواج دو معلول در این شرایط درست است یا نه اقدام کرد و حرکتی دیگر را که در این راستا آغاز کرده ایم ، مشکل ناباروری معلولان عزیزی که قطع نخاع هستند و توان بچه دار شدن را ندارند.
خبرنگار:حسین طالبی
706
منبع: ایسکانیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۶۳۰۴۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مخالفت شدید روزنامه وابسته به سپاه با ممنوعیت جدید ورود زنان به ورزشگاه‌ها: این یعنی اعتراف به شکست فرهنگی/ مراقب پیامدهای بین‌المللی این اقدام باشید
به گزارش خبرآنلاین روزنامه جوان نوشت:تشت رسوایی کم‌کاری‌های همین آقایان بابت امور فرهنگی و اخلاقی در ورزشگاه‌ها از بام افتاده و صدای آن را همه شنیده‌اند، اما نامدیران ورزش ایران هنوز خیال می‌کنند با برگزاری چند جلسه اضطراری و وانمود کردن اینکه نگران هستند می‌توانند فرهنگ و اخلاق را به ورزشگاه بیاورند.
در این میان هم هستند کسانی که از ابتدا ساز مخالف زدند و حالا بدون اینکه متوجه تبعات داخلی و خارجی حذف بانوان از حضور در ورزشگاه‌ها باشند دم از آینده‌نگری خود می‌زنند و باد در گلو می‌اندازند که «ما گفته بودیم اینگونه می‌شود.»
اتفاقی که نباید رخ می‌داد، افتاد؛ اینکه مرد و زن در ورزشگاه به‌هم بتازند و با ادبیاتی زننده یکدیگر را مخاطب قرار دهند، چیزی بود که توقعش را نداشتیم، اما رخ داد، ولی می‌توان از همین چالش جدی یک فرصت ساخت. امروز خیلی راحت می‌توان جلوی ورود بانوان به ورزشگاه را گرفت، اما یادتان باشد اگر این اتفاق بد بیفتد، یعنی بلندگو برداشته‌ایم و به تمام جهان اعلام کرده‌ایم که با تمام ادعاهایمان در خصوص فرهنگ و تمدن تاریخی‌مان، نه فرهنگ داریم، نه اخلاق، چون حتی نمی‌توانیم یک جمعیت اندک را مدیریت کنیم.در حال حاضر تنها راه‌حلی که به ذهن کوته‌بین کت‌وشلوارپوش‌های ورزش کشور رسیده، این است که با اهرم فشار شورای تأمین استان‌ها حضور بانوان در برخی از بازها را کنسل کنند که این خود تأیید واقعیت ناکارآمدی آقایان است و تأیید مثل معرف است که می‌گوید: «اگر در حل مسئله‌ای ناکام ماندید، صورت مسئله را پاک کنید.»
با تبعات خارجی و بین‌المللی عدم حضور بانوان در ورزشگاه‌ها فعلاً کاری نداریم که خود داستانی جدا دارد، اما باید به این نکته مهم توجه داشته باشیم که حدود یک‌سالی از حضور بانوان در ورزشگاه‌ها می‌گذرد و به‌جز اتفاق بد چهارشنبه شب شاهد اتفاق دیگری نبوده‌ایم و در همه جا بانوان با امنیت کامل در ورزشگاه حاضر شده‌اند. هرچند که انتشار برخی فیلم‌های تقطیع شده با حضور یک یا دو نفر در طول این مدت در بازی‌های مختلف و بیان کلمات زشت و رکیک از زبان آنها قبلاً هم دیده شده، جریانی که به نظر می‌رسد با هدف منفی جلوه دادن حضور بانوان در ورزشگاه از مدت‌ها قبل برنامه‌ریزی داشته است. جریانی که اتفاقات چهارشنبه شب گذشته برگ برنده‌ای برای آن شد.
اما همین اتفاق باید شروع یک جریان تازه باشد. اتفاق چهارشنبه شب همه را ناراحت کرد. قبح‌شکنی از رفتار و گفتار زننده چیزی نیست که به مذاق آدمی خوش بیاید، اما ثابت کرد که ما چقدر در کار فرهنگی و اخلاق‌مداری با مشکل روبه‌رو هستیم. در یک کلمه، سال‌هاست که از فرهنگ غنی ایرانی و اسلامی دم می‌زنیم، اما حالا و با یک اتفاق همه چیز زیر سؤال رفته است.اتفاق بدتر ممکن است بعد از این رخ دهد؛ بعد از جلسات متعدد و بی‌خاصیت آقایان کت‌وشلوارپوش، اتفاقی که ثابت می‌کند ما قدرت کار فرهنگی و اخلاقی در ورزش را نداریم و حتی نمی‌توانیم حضور تعداد اندکی بانو در ورزشگاه را مدیریت کنیم. با نهایت تأسف باید این حقیقت را بیان کنیم، اینکه شخصی به خود اجازه بدهد در محیط ورزشگاه به بانوان توهین کند مربوط به امروز و دیروز نیست و این مسئله از دیرباز در ورزشگاه‌های ایران که تا پیش از این محیطی مردانه بوده بدون هیچ مشکلی وجود داشته است. اما حالا، چون این توهین در حضور خود بانوان صورت گرفته، سروصدا به راه افتاده است. به‌طور حتم اگر این هوادار هتاک و بقیه هتاک‌ها در سال‌های قبل مورد بازخواست قرار می‌گرفتند، امروز اینگونه به خود جسارت نمی‌دادند که آنچه خود لایقش هستند را به زبان بیاورند. حال سؤال این است که آیا اگر بانوان در ورزشگاه نباشند محیط ورزشگاه فرهنگی و اخلاقی می‌شود؟ پاسخ را می‌توان از لابه‌لای برگ‌های تاریخ فوتبال باشگاهی پیدا کرد؛ «نه»!
با وجود این چیزی از کم‌کاری‌های آقایان در طول تمام سال‌های گذشته کم نمی‌شود. آقایانی که شاید امروز هم بدون توجه به تبعات بین‌المللی راحت‌ترین راه را برای فرار از مشکل پیش آمده انتخاب کنند. 21302 برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1903300
جزئیات جدید از دزدیده شدن دختر ۴ ساله کلالهای؛ کارگر ۳۵ ساله قصد فروش یسنا را داشت